|
|
Rozpad Niemiec na elektoraty: kiedy, jak, dlaczego,
|
|
|
Hetman Suliński
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 11 |
|
Nr użytkownika: 15.882 |
|
|
|
Mariusz Sularz |
|
Zawód: Uczeñ |
|
|
|
|
Tak jak w temacie , nurtuje mnie bowiem temat rozpadu Niemiec na elektoraty (Saksonski , Brandengburski , Palatynat , Hanze itd ) a nurtuje mnie dlatego ze nic o tym nie wiem.
Tak wiec prosze o przyblizenie troche tematu.
Pozdrawiam
|
|
|
|
|
|
|
|
Cesarstwo nigdy nie było zintegrowanym wewnętrznie państwem, nie było chyba takiego władcy w dziejach średniowiecznego Cesarstwa, który nie musiałby zmierzyć się z większymi bądź mniejszymi wystąpieniami książąt. Niektórzy cesarze dążyli złamania samowoli książąt, inni aprobowali ją, gdyż mieli przed oczami inne cele polityczne. W czasach Fryderyka II ostatniego cesarza z dynastii Hohenstaufów zostały wydane dwa przywileje dla książąt duchownych i świeckich w latach 1220 i 1232, w których cesarz zrzekał się regaliów. Pierwsza elekcja sensu stricte (praktycznie każdegy władca RZeszy musiał być zaaprobowany przez książąt, jednak w czasach wcześniejszych była to raczej tylko formalność) miała miejsce w roku 1273, kiedy to na sejmie Rzeszy we Frankfurcie najważniejsi książęta obrali królem Rudolfa Habsburga. Liczbę elektorów ustalała dokładnie Złota Bulla Karola IV z 1356 r. Miało ich być siedmiu, czterech świeckich: książę saski, palatyn reński, margrabia brandenburski, król czeski i trzech duchownych: arcybiskupi Moguncji, Trewiru i Kolonii. Elektorzy mieli w swoich księstwach praktycznie nieograniczoną władzę: prawo do regaliów, bicia własnej monety, prowadzenia politykki zagranicznej i dynastycznej zaś zwierzchnictwo króla rzymskiego miało być jedynie formalne (elektorzy nie musieli nawet służyć cesarzowi zbrojnie). Ich liczba zmieniła się w czasie wojny trzydziestoletniej, kiedy to palatyn stracił swój status na rzecz Bawarii (Fryderyk V przyjął koronę czeską po defenestracji praskiej i walczył przeciwko cesarzowi.)
|
|
|
|
|
|
|
|
Uzupełniając: arcybiskup Moguncji elektor jako arcykanclerz Rzeszy arcybiskup Kolonii elektor jako arcykanclerz Włoch arcybiskup Trewiru elektor jako arcykanclerz Burgundii król czeski elektor jako arcypodczaszy Rzeszy palatyn reński elektor jako arcyklucznik Rzeszy książę saski elektor jako arcymarszałek Rzeszy margrabia brandenburski elektor jako arcyszambelan Rzeszy
Fryderyk V Palatynacki tzw. Król Zimowy faktycznie stracił prawo głosu w 1623 roku na rzecz Bawarii, ale Palatynat odzyskał je w 1648 roku po Pokoju Westfalskim z tytułem arcyskarbnika Rzeszy. W roku 1692 mamy już 9 elektorów, bo tytuł elektora jako arcychorąży Rzeszy uzyskał książę Brunszwicki, elektor Hanoweru. Bawaria traci tytuł w 1708 ale odzyskuje go w 1748 roku. Po wojnie o sukcesje Bawarską, kiedy Karol IV Teodor Palatynacki dziedzicy Bawarię, znika jeden tytuł elektorski, gdyż ten nie dubluje się w jednym rodzie.
|
|
|
|
|
|
|
|
hehehe - Karol IV to cwany lis - ustalil, ze elektorem moze byc np. jego syn (bo byl tez krolem czeskim). W rekach Luksemburgow o ile sie nie myle znajdowala sie wtedy rowniez Brandenburgia. Czyli szanse na elekcje kolejnego Luksemburga wzrastaly
|
|
|
|
|
|
|
|
Barndenburgia stała się luksemburska w roku 1373 na mocy traktatu z Furstenwald (jednak margrabia Otton Leniwy z dynstii Wittelsbachów zachowywał prawo bycia elektorem do śmierci).
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|