Zgoda, lecz sam fakt że powstały, tak jak i opis dziejów Etrusków i Kartaginy zasługjuą na uznanie. Mało który cesarz miewał takie zainteresowania. Klaudiusz jest zdecydowanie pokrzywdzonym przez historię cesarzem i słusznie jego obraz ostatnio się rehabiliyuje, choć nie możemy popadać w skrajnośc i zapominać że miał też sporo wad.

Do jego dzieł należy także inna zgoła książka - podręcznik do gry w kości. Świadczy to o sporym rozrzucie jego zainteresowań .

Ja osobiście uważam, że tytuł największego cesarza Rzymu należy się Markowi Aureliuszowi. Jako przeciwwagę dla poglądu głoszącego "wyższość" zasług Oktawiana Augusta napiszę, że obaj rządzili w czasach zupełnie odmiennych. August z przyczyn wszystkim nam znanych rozpoczął wojnę domową, która zakończyła się dla niego pomyślnie. Oprócz ewidentnych zasług: "Pax Romana", reformy waluty, oraz próby podboju Germanii August rządził krajem, którego granice były bezpieczne. Marek Aureliusz na zawsze zapisał się na kartach historii jako obrońca Italii i całego cesarstwa w czasie Wojen Markomańskich. Przyszło mu walczyć z zupełnie innym wrogiem, niż dotychczas, gdyż w tym czasie barbarzyńcy po raz pierwszy zastosowali nową taktykę wojenną opartą na machinach oblężniczych, która przyniosła olbrzymie korzyści dla nich - otworzyła im drogę do Italii. Po długiej kampanii Marek odepchnął najeźdźce i zapewnił względny spokój na granicach Imperium Romanum. Oprócz tego znane nam są wszystkim (a przynajmniej tak przypuszczam )"Rozmyślania" w których pięknie zapisał swoje poglądy dotyczące świata, natury ludzkiej, oraz postaw wzorowego obywatela Rzymu wobec przeciwności losu. Wobec tych przesłanek, uważam, że to Marek Aureliusz zasługuje w pełni na ten tytuł.