Z rosnącym zdumieniem przeglądałem historyków.org w poszukiwaniu tematu, który by dotyczył najbardziej medialnych wydarzeń ostatnich tygoni. Jednak oprócz zastygłego miesiąc temu tematu o rewolucji w Tunezji, na naszym forum panuje dziwna cisza (jeśli to wynik mojego niedopatrzenia, proszę o wyprowadzenie mnie z błędu).

Dziwi mnie to o tyle, że to, co dzieje się w krajach arabskich jest historią kształtującą się na oczach całego świata.

Najpierw Tunezja, a potem Egipt stały się scenerią dramtycznych wydarzeń.

Co więcej, poruszenie społeczne udzieliło się również obywatelom Ludowej Republiki Libii, a także obywatelom (poddanym) w Królestwie Bahrajnu. Jendocześnie dobiegają słuchy o tym, co dzieje się w Algierii, a nawet w Jemenie.

Publicyści i specjaliści od Bliskiego Wschodu niemal nie śpią, na bieżąco komentując wydarzenia, które powodują bardzo ważkie konsekwencje i mogą wpłynąć na kształt współczesnego świata.

Tematyka jest o tyle ciekawa, że nie pozbawiona kontrowersji. Na jednym biegunie spotykamy się z hurraoptymizmem tych, którzy widzą w rewolucjach w krajach Arabskich przebudzenie świadomości obywatelskiej, spowodowane między innymi upowszechnieniem dostępu do Internetu i kształtowaniu się świadomego społeczeństwa demokratycznego (niektórzy mówią nawet wprost o "młodzieży Facebooka").

Z drugiej strony sceptycy wskazują na fakt, że "kontrolowane" rewolucje, w które angażuje się czynnik militarny albo fundamentalistyczny nie są w świecie arabskim niczym nowym, a mogą być wręcz zwiastunem przemian na gorsze.

Tym niemniej, zmiany są faktem. Jedni dykatorzy, których pozycja wewnętrzna i międzynarodowa była nadwątlona (Ben Ali, Mubarak) już pożegnali się ze stanowiskami i najprościej w świecie "dali nogę", inni, jak dzieje się to w Bahrajnie czy Libii, poprzysięgli sobie, że wszelkie rozruchy zdławią w sposób krwawy. Liczba ofiar zamieszek sięga w tych krajach dziesiątek, jeśli nie setek.

Moje pytanie nie będzie dotyczyło oczywiście wróżenia dalszego rozwoju sytuacji. Pytanie dotyczy raczej waszej opinii, drodzy forumowicze, o tym, co dzieje się w krajach Sahelu i na Bliskim Wschodzie. Co na ten temat myślicie? Jest-li rewolucja w krajach arabskich jaskółką demokracji, czy tylko destrukcyjnym przejawem frustracji społeczeństw? Jak sądzicie, jak przemiany w świecie arabskim wpłyną na rozwój wydarzeń na świecie, a w szczególności w Europie?

Najlepiej wysłać europejskie korpusy w celu zaprowadzenia tam na bagnetach jedynego słusznego ustroju.

Skoro nikt nie założył, to pewnie dlatego, że mało kogo to interesuje.

Zdecydowana większość świata nawet nie wie, gdzie leżą wymienione kraje i ma własne problemy od wiecznie niezadowolonej "klasy robotniczej" często na drugim krańcu globu.

Przechadzając się po korytarzach onkologii czy hospicjum spotyka się gorsze rzeczy.

Dla mnie: namnożyli się jak króliki, nie mają perspektyw, a ceny wzrosną, to wychodzą się zabawić, część skorzysta z zamieszania i ucieknie z kraju, inni pokierują tłumem by dorwać się do stołków, a pozostali wrócą do domów po przewrocie płodzić kolejne pokolenia bezrobotnych, którzy wypłyną na drzwiach, by dostać się do Europki, która przyjmie ich z otwartymi rękami, by po kilkunastu latać zrozumieć swój błąd i spróbować ich wyrzucić.

Ostrożnym byłbym w szacunkach, że te rozruchy odmienią świat. Zmieni się sytuacja polityczna w tych regionach i tyle. Czy rządziliby tam komuniści, demokraci czy radykałowie islamscy, ropa i tak będzie płynąć, bo tylko to mają.

monarchia nie będzie tolerować fundamentalistów,

Bahrajn to monarchia, a nie jakieś dyktatorskie państewko z pajacem u władzy.

Więcej ofiar ginie miesięcznie na polskich drogach niż w tych "krwawych" rewoltach.

Oczywiście jest to może bardzo czarny scenariusz ale wyobraźcie sobie w niedalekiej przyszłości łańcuch państw od Maroka po Iran rządzonych przez fundamentalistów islamskich, wzywających do światowego dżihadu...

W regionie o jednym z największych przyrostów naturalnych w świecie. Doznałam swoistego wstrząsu, gdy z relacji radiowej dowiedziałam się, iż młodzi ludzie bez perspektyw stanowią 1/3 egipskiego społeczeństwa. Oby to nie była prawdziwa bomba demograficzna.

Obawiam się raczej inwazji ekonomicznej i ataku na europejski rynek pracy i system pomocy społecznej.

Rok 2020, Kalifat Arabski dokonuje inwazji na Europę poprzez Hiszpanię w celu odbicia z rąk niewiernych Al-Andalus , równocześnie na terenie państw europejskich aktywnie działa V Kolumna złożona z emigrantów...

Tylko, że na horyzoncie żadnego Karola Młota nie widać.

Przede wszystkim uderza mnie słuchając komentarze dużej części politologów zapraszanych do polskiej tv ( bo byli dyplomaci wydają się być bardziej w temacie) to ten ich niczym nie uzasadniony entuzjazm co do wydarzeń na bliskim wschodzie.

W regionie o jednym z największych przyrostów naturalnych w świecie. Doznałam swoistego wstrząsu, gdy z relacji radiowej dowiedziałam się, iż młodzi ludzie bez perspektyw stanowią 1/3 egipskiego społeczeństwa. Oby to nie była prawdziwa bomba demograficzna.

Tylko, że na horyzoncie żadnego Karola Młota nie widać.

Ciekawi mnie czy Kadafi da sobie radę. Przezornie wysyła do pacyfikacji rozruchów dobrze opłacanych murzyńskich najemników.