Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
Zdarzenia kalendarza
Urodził się Ryszard II, król Anglii (Publiczne wydarzenie)
piotpal
Data wydarzenia: 6 Styczeń 2006 kończy się 20/01/2026, 23:59 (Powtarzające się wydarzenie)

Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 1.255
Dołączył: 16/07/2005, 11:44
Ryszard II żył w latach 1367-1400, pochodził z dynastii Plantagenetów. Syn Edwarda, księcia Walii, zwanego Czarnym Księciem i Joanny z Kentu. Na króla został koronowany jako 10-letni chłopiec. Rządy w Anglii sprawował wtedy jego stryj Jan z Gandawy, książę Lancaster. Ryszard próbował umocnić swoją pozycję poprzez usunięcie przywódców stronnictw możnowładczych. W 1389 r. rozpoczął samodzielne rządy, ale nadal był kontrolowany przez swego stryja i 5 lordów, którzy stali na czele opozycji antykrólewskiej. Jego panowanie wypełniły kryzysy gospodarczy (skutki niedawnej "czarnej śmierci") i społeczny, m. in. w 1381 r. wybuchło powstanie chłopskie, któremu przewodził Wat Tyler. Podczas negocjacji z nim oraz innymi przywódcami rozruchów Ryszard wykazał duży talent dyplomatyczny. W latach 1397-98 Ryszardowi II udało się wygnać lub zgładzić przywódców opozycji, ale już rok później został zmuszony do abdykacji przez swego kuzyna Henryka Bolingbroke (syna Jana z Gandawy). Zwołany parlament zdetronizował Ryszarda i wybrał nowym władcą właśnie Henryka (IV). Ryszard został uwięziony w zamku Pontefract, gdzie zmarł w niejasnych okolicznościach (prawdopodobnie został zamordowany). Dwukrotnie żonaty, zmarł nie pozostawiając następcy. Ostatnie chwile życia króla uwiecznił William Szekspir w dramacie Ryszard II. [Belfer historyk]
1649: Karol I oskarzony o zdrade (Publiczne wydarzenie)
Net_Skater
Data wydarzenia: 6 Styczeń 2019 (Zdarzenie jednodniowe)

Grupa: Supermoderator
Postów: 4.753
Dołączył: 26/10/2004, 17:13
O losie Karola zdecydował konflikt między Armią i Parlamentem. Ten ostatni nie chciał zniesienia monarchii, zadowalało go tylko ograniczenie uprawnień monarszych i pozbawienie króla wpływu na sprawy religijne. Armia natomiast, składająca się głównie z radykalnych i bezkompromisowych independentów (odłam purytanów), chciała całkowitego zniesienia monarchii i reform społecznych. Popierał ich Cromwell. 6 grudnia 1648 r. na jego rozkaz wojsko otoczyło Parlament i aresztowało większość posłów, którą stanowili prezbiterianie. Nowy Parlament, zwany „Parlamentem Kadłubowym” powołał 150-osobową komisję pod przewodnictwem Johna Bradshawa z Cromwellem i Fairfaxem w składzie (ten ostatni jednak zrezygnował), która miała osądzić Karola.
Proces rozpoczął się 20 stycznia 1649 roku. Król odmówił uczestniczenia w nim twierdząc, iż Parlament nie ma prawa sądzić monarchy. Liczył, że jego autorytet powstrzyma członków komisji przed radykalnymi działaniami. Przeliczył się. Komisja uznała, że żaden człowiek nie znajduje się ponad prawem. Trzy razy wzywano króla, aby stawił się przed sądem, ale Karol za każdym razem odmawiał. W końcu, 27 stycznia 1649 roku król został skazany na śmierć, a dwa dni później 59 członków komisji złożyło swoje podpisy pod wyrokiem skazującym na śmierć tyrana, zdrajcę i wroga ludu, Karola Stuarta.
Zaraz po wyroku Karol został przeniesiony z St. James’s Palace do Whitehall. Egzekucja miała odbyć się nazajutrz, naprzeciwko Banqueting House. Nie wiadomo kto został wyznaczony do przeprowadzenia egzekucji. Najczęściej wymienia się londyńskiego kata Richarda Brandona, pewnego Irlandczyka nazwiskiem Gunning, dwóch ludzi o nazwiskach Dayborne i Bickerstaffe (oskarżeni w 1661 roku, lecz zarzuty wycofano), rewolucyjnego dziennikarza Henry’ego Walkera, jego brata Williama, lub Williama Hewletta, który w dniu egzekucji dowodził strażą.
Dzień egzekucji był pochmurny i chłodny. Król założył dwie koszule (Jeśli będę drżał, moi wrogowie powiedzą, że to ze strachu. Chcę uniknąć takich zarzutów – miał powiedzieć). W drodze na szafot towarzyszył królowi jego przyjaciel biskup Juxton. Karol do końca był przekonany o słuszności swojej sprawy. Na szafocie król zdjął płaszcz i wstęgę Orderu Podwiązki (z medalionem przedstawiającym św. Jerzego walczącego ze smokiem) i przekazał je Juxtonowi. Do niego też skierował swoje ostatnie słowo: Remember (Pamiętaj). Kat odciął głowę króla jednym ciosem. Po egzekucji na szafot wszedł Cromwell. Przyjrzał się zwłokom króla i rzekł: Było to dobrze zbudowane ciało, które mogło długo żyć....
1412: urodzila sie Joanna D'Arc (Publiczne wydarzenie)
Net_Skater
Data wydarzenia: 6 Styczeń 2019 (Zdarzenie jednodniowe)

Grupa: Supermoderator
Postów: 4.753
Dołączył: 26/10/2004, 17:13
Joanna d’Arc (fr. Jeanne d’Arc, IPA: /ʒan daʁk/), znana także jako Dziewica Orleańska (ur. prawdopodobnie 6 stycznia 1412 w Domrémy-la-Pucelle, zm. 30 maja 1431 w Rouen) – francuska bohaterka narodowa, święta Kościoła katolickiego, patronka Francji. Podczas wojny stuletniej poprowadziła armię francuską do kilku ważnych zwycięstw, twierdząc, że działa kierowana przez Boga. Pośrednio przyczyniła się do koronacji Karola VII. Została schwytana przez Burgundczyków i przekazana Anglikom, osądzona przez sąd kościelny i spalona na stosie w wieku 19 lat. 24 lata później papież Kalikst III dokonał rewizji decyzji sądu kościelnego. Uniewinnił ją i określił przeprowadzony w Rouen proces jako sprzeczny z prawem. Została beatyfikowana w 1909 roku i kanonizowana w 1920.
Joanna twierdziła, że otrzymała widzenie od Boga, podczas którego dostała polecenie wyzwolenia ojczyzny spod panowania angielskiego. Chcąc wypróbować jej prawdomówność, niekoronowany król Karol VII wysłał ją do oblężonego Orleanu. Po doprowadzeniu do zniesienia oblężenia miasta w ciągu zaledwie dziewięciu dni uzyskała powszechny szacunek i przezwyciężyła lekceważącą postawę weteranów. Kilka kolejnych zwycięstw doprowadziło do koronacji Karola VII w Reims i rozstrzygnęło spór o sukcesję tronu Francji.
Dekretem 11 marca 1922 papież Pius XI ustanowił św. Joannę d’Arc jako drugorzędną (po Najświętszej Marii Pannie Wniebowziętej) patronkę Francji.
1946: urodzil sie Syd Barrett (Publiczne wydarzenie)
Net_Skater
Data wydarzenia: 6 Styczeń 2019 (Zdarzenie jednodniowe)

Grupa: Supermoderator
Postów: 4.753
Dołączył: 26/10/2004, 17:13
Roger Keith „Syd” Barrett (ur. 6 stycznia 1946 w Cambridge, zm. 7 lipca 2006 tamże) – brytyjski piosenkarz, gitarzysta rockowy, malarz. Członek zespołu Pink Floyd, uważany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli psychodelicznego rocka.
Urodziny
 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej