Dodatkowo, ilość szczegółów (dokładny opis stron konfliktu, Bolesław i Mieszko stojący za błotem, przysięga na krzyż, liczba grodów oddanych dla Władysława, kwestia zajęcia Wizny) przemawia raczej za wersją przytoczoną tu powyżej, natomiast Kadłubek wyraźnie dodaje słowa jak wieść niesie, co czyni jego opis mało wiarygodnym.

Roku 6653 [1145] I rzekł [książętom ruskim] Wsiewołod [Olegowicz]: „Wzywa mnie Władysław, lacki kniaź, na braci swoich". I rzekł Igor [Olegowicz]: „Nie chodź ty, lecz pójdziemy my". I poszedł Igor z bratem swoim Światosławem i z Włodzimierzem [...] I poszli w głąb ziemi lackiej. Spotkali braci dwóch Władysławowych — Bolesława i Mieszka, stojących za błotem. I przejechali na tamtą stronę. I ukorzyli się [tamci] Igorowi i braciom jego i całowali krzyż między sobą, i tak rzekli: "Jeżeli kto przestąpi krzyżowe całowanie, na tego będą wszyscy". I dali bratu swojemu Władysławowi cztery grody, a Igorowi z braćmi Wiznę [w nagrodę za pomoc]. I tak powrócili do siebie, mnogi łup wziąwszy [...]

To z Latopisu kijowskiego. Fragment ten kłóci się z wizją Kadłubka o boju nad Pilicą, w którym rzekomo juniorzy zbili Władysława i jego posiłki cudzoziemskie (z pewnością chodzi o siły ruskie).

Dodatkowo, ilość szczegółów (dokładny opis stron konfliktu, Bolesław i Mieszko stojący za błotem, przysięga na krzyż, liczba grodów oddanych dla Władysława, kwestia zajęcia Wizny) przemawia raczej za wersją przytoczoną tu powyżej, natomiast Kadłubek wyraźnie dodaje słowa jak wieść niesie, co czyni jego opis mało wiarygodnym.

[...] nie próbowali ich pokonać, tylko zawarli układ. A przecież przebyli szmat drogi do Polski nie w celach turystycznych, tylko właśnie po to aby walczyć z juniorami. Jeżeli tego – rzekomo - nie zrobili, mimo kontaktu bojowego z przeciwnikiem, to znaczy, że ich wyprawa zakończyła się strategiczną porażką. No i jeszcze te łupy: jeżeli nie walczyli z wrogami Władysława (czyli juniorami), to skąd te mnogie łupy?

[...] juniorzy zajęli całą dzielnicę senioralną. Dopiero wówczas staje się zrozumiałe, że akcja Władysława i jego ruskich sprzymierzeńców w 1145 r. to była kampania rewindykacyjna, podczas której odbili z rąk juniorów część dzielnicy senioralnej. Władysław i Rusini odzyskali wschodnią i południową Małopolskę (stąd łupy!), aż doszli do Pilicy, gdzie juniorom udało się zaskoczyć i powstrzymać wojska seniora podczas próby przeprawy przez rzekę. Zawarto zatem pokój, juniorzy zatrzymali wschodnią Wielkopolskę i Polskę centralną, Władysław zatrzymał ziemie odbite i dostał jeszcze 4 kasztelanie na zachodzie Małopolski, aby mieć kontakt terytorialny ze Śląskiem.

Za utratę dzielnicy senioralnej w 1144 r. został obwiniony i skazany na oślepienie palatyn Piotr Włostowic, odpowiedzialny za państwo podczas nieobecności Władysława. Nawet jeżeli Piotr był bez winy (nie miał jak bronić się przed atakiem juniorów, bo Władysław zabrał rycerstwo na Ruś), to przecież trzeba było znaleźć kozła ofiarnego.

Łohohoho. Mocne. Władysław utracił wszystkie ziemie, a potem odzyskał jakieś skrawki. Które źródło o tym wspomina? Ja widzę dwa źródła, z których wynika, iż w tym okresie to właśnie Władysław był stroną przeważającą. Co więcej, w latopisie czytamy, iż książąt ruskich Władysław wzywa. Skąd wzywa, skoro rzekomo nie ma nic? Jeżeli miał stracić wszystko, to pewnie uciekł na Ruś. To dlaczego wzywa, dlaczego nie uczestniczy w wyprawie?

Otóż, ja widzę w latopisie zwycięstwo Rusinów. Widzę, że juniorzy "ukorzyli się". Rozumiem, że tylko rzeź Piastowiczów spełniałaby definicję zwycięstwa?

A mnogość łupów? Juniorzy, którzy się ukorzyli (tj. przegrali) musieli zapłacić za możliwość całowania krzyża, przecież do oczywiste. Nic za darmo.

Kosmos totalny. Tej wersji wydarzeń nie znałem aż do dziś Sugerujesz, iż kara oślepienia, obcięcia języka, konfiskaty dóbr i wygnania jest adekwatna dla pokonanego wodza?

Jak niby Władysław miał mieć przewagę taktyczną, jeżeli wrogie wojska znajdowały się na terytorium jego dzielnicy senioralnej?

Natomiast te „mnogie łupy” Rusinów przywiezione z Polski w 1145 r. wydają się być kluczowe dla zrozumienia postawy episkopatu i rycerstwa w konflikcie seniora z junioram

Dlatego wymierzona mu kara nie jest adekwatna dla pokonanego wodza, jest natomiast całkiem adekwatna dla zdrajcy. Widać Władysław był przekonany, że Piotr dogadał się z juniorami i prawdopodobnie tak właśnie było.

"Mnogie łupy" są ważne (nawet kluczowe), ale "ukorzenie się" juniorów przed książętami ruskimi to figura retoryczna. Twoja analiza źródła kuleje w całej rozciągłości.



Gdyby tak było, to ryzyko które podjął pozostając na dworze Władysława (albo przynajmniej w jego zasięgu) sugerowałoby, że jest niespełna rozumu.

Fakty są takie, że układ zawarty z juniorami w 1145 r. został złamany przez Władysława, więc pisanie o ich ukorzeniu się, porażce, itp., siłą rzeczy musi być uznane za naciągane. Poza tym mamy źródło zaprzeczające porażce juniorów (Kronika Mistrza Wincentego, chociaż to też pewnie tylko opracowanie).

Potwierdza to Kronika Wielkopolska, która przytacza napomnienie Władysława przez abp Jakuba, aby „… zaniechał … przelewania krwi chrześcijańskiej, hańbienia dziewic i gwałcenia żon, czego bez ustanku dopuszcza się zbrodniczo barbarzyński lud jego wojska ….”.

Czyli co? Jednocześnie dostali łupy i łupnia?

Najpierw ruszyli na Małogoszcz (leżący na pd-wsch od Pilicy i najbliżej Krakowa) i odbili ten gród broniony przez załogę juniorów. To w Małogoszczu Rusini zdobyli te swoje „mnogie łupy”. Z Małogoszcza wojska Władysława ruszyły na Łęczycę i stanęły nad Pilicą w okolicach Sulejowa, gdzie są rozległe zalewowe turzycowiska (lub raczej były – dzisiaj znaczna część jest zalana i tworzy Zalew Sulejowski). Tam czekali juniorzy idący z Łęczycy z odsieczą grodowi małogoskiemu. Zawarty nad Pilicą układ zakładał zapewne, że juniorzy zwrócą seniorowi 4 grody rozproszone oprawy wdowiej, leżące w dzielnicy senioralnej (pewnie: Pajęczno, Małogoszcz, Radziejów i Kwieciszewo; Waśniów był w dzielnicy sandomierskiej przeznaczonej dla Henryka), zachowają natomiast księstwo łęczyckie, z przeznaczeniem dla najmłodszego małoletniego brata Kazimierza, pominiętego w tzw. statucie Krzywoustego.