był władcą rodzimym

nie kierował się interesem obcej dynastii

był człowiekiem światłym i miał śmiałe wizje naprawy Rzeczypospolitej

a jego uzależnienie od króla Szwecji (i podane powyżej świadectwa wpływów mocarstw ościennych) było jedynie wyrazem słabości RON, jej utraty zdolności do samodzielnego kreowania wewnętrznej polityki...

Fajnie - co z tego?


OK - ale i tak się interesem kierował.


Mieć pomysł to se można - rozlicza się za jego realizację.


A nie przypadkiem jego prywatną chęcią do władzy, której gwarantem był Karolek?

Tylko, niestety, Leszczyńskiemu nie dane było dostatecznie długo porządzić - na przeszkodzie stała mu właśnie Rosja i Wettyn, przeto nie ma sensu "rozliczanie jego za realizację".

Król Szwecji był istotnie gwarantem jego władzy - ale trudno czynić mu z tego tytułu zarzut, bo, jak chyba wiesz, ówczesna RON była na tyle słaba i tak położona geograficznie, że nikt w niej nie był w stanie zdobyć władzy bez oparcia z zewnątrz.

A to, że był władcą rodzimym mogło być jego atutem - najlepsi królowie RON, chcący i próbujący zrobić coś dla ratowania państwa byli właśnie z rodów miejscowych. Henryk Walezy, Zygmunt III Waza, Wettynowie - oni, będąc władcami z zewnątrz traktowali Polskę bądź instrumentalnie, bądź jako dalekie peryferie, słabo się przejmując polską racją stanu.

Nieważne - polityka rozlicza się za dokonania. Ja mogę mieć w planach zakończeniu głodu, chorób i wojen - będę wielki, jak tego nie dokonam?


Położenie miała to samo od 300 lat, co do słabości się zgodzę - jednak zarzutu nie odwołam, bo skoro wraz z wygranymi Karola skończyła się władza Lasa, to coś jest na rzeczy.


Ty se żartujesz? Localsi na tronie byli wybitni? Którzy niby?

O uzależnieniu Polski od Rosji świadczyły wydarzenia i postanowienia Sejmu Niemego z 1717 r. i Traktat Loewenwolda z 1732 - nastąpił faktyczny protektorat Rosji nad RON, Rosja odtąd decydowała o obsadzie tronu Rzeczypospolitej (sam August II Mocny odzyskał tron od Leszczyńskiego z łaski cara), ustalała liczebność polskiej armii, odtąd przedstawiciele Rosji byli stale obecni w obradach polskiego sejmu, Rosja wespół z Austrią decydować zaczęła o ustroju RON (utrzymanie liberum veto i wolnej elekcji)...

To nie była słabość RON, a jej zdrada przez Leszczyńskiego-pamiętając, że gros szlachty popierała Augusta... dry.gif

Nie wspomnę o tym,że wystarczy rzut oka na mapę, żeby zrozumieć,że Szwecja jest naszym naturalnym sojusznikiem przeciw Rosji, ale tego większość królów elekcyjnych nie rozumiała(nie chciała rozumieć?).

"Lokalsi" - nie powiedziałem, że byli wybitni, nie wkładaj w moje usta tego, czego nie powiedziałem

dla Sobieskiego, Leszczyńskiego czy Poniatowskiego polska racja stanu znaczyła więcej niż dla Sasów. Właśnie dlatego, że byli rodzimi - osią ich działań czy projektów było państwo polsko-litewskie,

August II Mocny rządził wystarczająco długo - 3 dekady - i co dobrego dla RON wynikło z jego rządów?

Polska zamiast, korzystając z okazji do egzystencji w trwałym pokoju (zakończenie wojen i traktaty pokojowe z Rosją i Turcją), podnosić się ze zniszczeń wojennych - została przez władcę, wbrew własnej racji stanu, wciągnięta w kolejną, długą i wyniszczają wojnę

Znaczy - najlepsi królowie RON (to już Twoje słowa) to nie byli wg Ciebie władcy wybitni?


Tak tak tak. Ale to nie zmienia faktu, że z czterech localsów na naszym elekcyjnym tronie ŻADEN nie może być nazywany najlepszym królem RON.


3,5 dekady nawet - co dobrego wynikło? Hmmmm...
...
...
...
...
Podole odzyskaliśmy?

Ale czy to było efektem prowadzonej przez niego polityki czy dzięki jego zręczności dyplomatycznej???

A co do "wybitności" władców - ja wcale nie uważam, że któryś z polskich królów elekcyjnych był wybitny. Było paru gorszych i paru lepszych, ale żadnego nie zaliczyłbym do wybitnych (ale to już kwestia wykraczająca poza temat zw. z Augustem II, więc już nie będę tej kwestii rozwijał... )

Mam na myśli wojny toczone od czasów Zygmunta III, nie tylko Powstanie Chmielnickiego i Potop.

Kraj był tak osłabiony i wyniszczony(jeszcze nie zdążył się podnieść po wojnach z lat 48-72 toczonych na własnym terytorium,które kosztowały utratę ok 40% populacji, a znów wyrżnięto 1/3 ludzi),że nie był już dłużej w stanie prowadzić samodzielnej polityki i popadł w zależność od sąsiadów, nie był w stanie przeciwstawić się planom rozbiorów(którym się oparł w połowie XVII wieku).

Dlatego nie można ocenić pozytywnie uwikłania kraju w wojnę ze Szwecją-co prawda August nie mógł wiedzieć,że ma naprzeciw siebie jednego z najzdolniejszych wodzów, ale wiedział,jakim rządzi krajem-zmęczonym i wyniszczonym wojnami, który potrzebuje kilkudziesięciu lat oddechu, a nie kolejnej wojny.

Jej przebieg pokazał,że Rzeczpospolita nie chce walczyć i nie ma chęci ani determinacji i siły(choć armia na papierze nie prezentowała się źle)do walki.

Wojna, w którą nasz kraj został wplątany brew swojej woli(i wbrew racji stanu)

Co do Leszczyńskiego: był władcą rodzimym, nie kierował się interesem obcej dynastii