Nie mogę się z toba zgodzić że Haydn nie był nowatorski. Nie wiele on czerpał z Mozarta, bo poznali się w Wiedniu po 1780 roku i oczwisty był wpływ Haydna na Mozarta a nie odwroynie.

To sam Mozart przyznawał sie do wpływu Haydna na jego kwartety poświęcone właśnie Haydnowi.

Haydn był wielkim nowatorem (choć nie rewolucjonistom) w zakresie instrumentacji i formy. Sam przyznawał się do orginalności, siedząc samotnie w zamku Esterchazych. "Manchajmczycy" i inne szkoły muzyczne niemiały na niego wpływu, do wszystkiego sam doszedł.

To on był twórcą (we współ z Mozartem) na początku lat 70. budowy cyklu sonatowego i formy allegra sonatowego, co przejeli i Bethoven i romantycy, a potem zmodyfikowali. Beethoven miał juz stworzone podstawy dynamiczne i artykulacyjne dla swych utworów.

Kto dziś pamięta że to Haydn łamał zasady cyklu, umieszczając menueta lub scherzando na drugim miejscu lub adagio na pierwszym, jak to było nie tylko w okresie Wielkiego Kryzysu Romantycznego. To Haydn usamodzielnił partie blachy w orkiestrze, stworzył podwójną obsade detych, która przetrwa la do wczesnego romantyzmu, wykorzystał nowe inst. jak kontrafagot i trianguł jescze przed Ludwikiem, usamodzielnił w budowaniu tematów wiolonczelę, tak samo wyemancypował pozostałą trójkę smycków w kwartecie, wykorzystał frulato, które sobie przypomniano na nowo pod koniec XIX w. wraz z Haydnem.

Wiele tego nowatorstwa jak widzisz koleżanko. trudno nazwać Beethovena romantykiem po wielkim wpływie na pokolenia po nim po przykładach które przytoczyłaś. Berlioz uważał sie za kontynuatora dzieła mistrza, ale jego Fantasztyczna, choć powstała 3 lata po śmierci geniusza, jest odległa od Bethovena-to cała epoka różnicy.

Ideowo Beethovenowi i estetycznie do oświeceniowego klasycyzmu bliżej niż do romantyzmu (pisza o tym w wielu książkac). Pierwszych romantyków (Schuberta, Webera, Spohra i Hoffmana) można było odróżnić od Beetiego zainteresowaniem tajemniczością świata legend, podań, przyrody, grozą. Typowe cechy epoki Schumana. Tego brak u Beethovena. Przesłanie IX Symfoni można znależć już w "Czarodiejskim flecie" Mozarta. Beeti choć był dla romantyków protoplastą ze względu na rewolucjonizm i bunt, bezkompromisową postawę wobec życia, to bunt ten znajdziemu w mniej heroicznej postawie u Mozarta, który romantykiem nie był. Mało kto by pożucił ciepłą posadkę na dworze, skoro w XVIII wieku muzyka uważanao za rzemieślnika a nie za artyste (to w Niemczech). A on sie zbuntował i inspirował ideami loży masońskiej. Ale dla Ciebie Beethoven może pozostać romantykiem.