Drukowana wersja tematu

Napisany przez: asteria 25/05/2005, 15:51

Mam pewien problen z Absolutyzmem w Europie nowożytnej, otóż zabardzo nie wiem jak ogólnie do niego doszło. chodzi mi tu o etapy, w moiej ksiażkach tak naprawde nic konkretnego nie znalazłam....

Napisany przez: Gabrielle deMornay 25/05/2005, 20:08

Absolutyzm nastąpił na drodze cenralizacji państwa, we Francji już częsciowo prowadziła do niego polityka walezjuszy francuskich, którzy w ciagu XV w,. zunifikowali tereny Francji. Henrykl IV de Bourbon dał początki owego absolutyzmu francuskiego, który rozwinał potem Richelieu na drodze sojuszu ze srednia szlachtą w ten sposób szachował skłonną do opozycji i pragnącą osłabić wolę królewską arystokrację. Oczywiście inne były podłoża absolutyyzmu w różnych krajach, na czym innym opierał się absolutyzm Ludwika XIV a absolutyzm "oświecony". Wszędzie jednak charakterystyczna była silna władza króla, wręcz nieogranczona. Ludwik XIV mogł na podstawie tzw. lettre de cachet listu aresztu bezprawniee aresztować osobiście niewinnego człowieka...

Napisany przez: asteria 26/05/2005, 8:56

Zaciekawił mnie jeszcze jeden fakt: Czy adsolutyzm był konieczny? Rozumien że jakieś przyczyny były które zmuszały niejako to niego. Ale czy były aż tak poważne że niemożan było rozwiazać ich na innej drodze? Może mój stosunek do tego systemu władze jest troche przesadzony bo jakoś zawsze utorżsamia mi się on z Iwanem Groźnym, który jak wiemy nie należał do władców pobłażliwych i nie zawsze sprawiedliwych.

Jednym słowem ciekawią mnie przyczyn które kierowały władców do absolutyzmu?

Napisany przez: Pisarz Polny 26/05/2005, 10:41

jak już napisała Gabrielle deMornay był to wynik unifikcji Francji oraz prowadzenia przez nią polityki reunionów w późniejszym okresie. Aby prowadzić ekspansywną a zarazem ogólno europejską politykę potrzebne było silne państwo z silna władzą i armią, a to mogła zagwarantować tylko monarchia absolutystyczna. Ogólnie mówiąc zaczęo utożsamiać państwo z władca lub z dynastją panującą.

Napisany przez: asteria 30/05/2005, 17:09

dzieki wszystkim za wypowiedzi... przyda się mi ta wiedza ...

Napisany przez: piotpal 20/07/2005, 12:50

Jeżeli mogę coś dodać, to warto zaznaczyć, że nie we wszystkich krajach nastąpiła epoka absolutyzmu. Istniało w Europie kilka państw nie-absolutnych, które dość dobrze sobie radziły.
W końcu XVIII wieku absolutyzm został zpaczony, powstał tak zwany absolutyzm oświecony, który był kłębkiem wykluczających się ideałów.

Napisany przez: zorro1979 27/08/2005, 9:58

Witam!

W każdym państwie występowały w tym czasie przejawy absolutyzmu, pragnienie włądzy jest wielkie...
DO czasu ukonstytuowania się krajów europejskich jedynym praktycznie źródłem władzy i centralnym organem zarządającym był władca- książę, hrabia czy król (cesarz). W istocie, jak czytałem, władza absolutna niewiele różniła się w swych założeniach od średniowiecznej władzy silnego monarchy, i te same cechy decydowały o silnej władzy: siła zbrojna, rozwinięta gospodarka, rezerwy pieniężne i aparat administracyjny.
W różnych państwach w różnym czasie zaczął się formować absolutyzm- w Brandenburgii jego zalążki sięgają XVI w., a wykształcił się w pełni właściwie w końcu XVII, kiedy to rola czynników stanowych spadła niemal do zera. Podstawą władzy absolutnej była duża armia, pozostająca do wyłącznej dyspozycji władcy i wykonująca przyjęte przez niego założenia. W tym też czasie obserwuje się odejście od armii najemnych a stworzenie narodowych sił zbrojnych (choć w rzeczywistości werbowano do armii każdego, kogo tylko można było). W Niemczech absolutyzm uformował się w większości krajów na początku XVIII w., ale jego początki sięgają epoki poprzedniej. We Francji absolutyzm zaczyna się formować już w końcu XVI w., ale właściwie dopiero w XVII, po Frondzie zaczyna funkcjonować w postaci klasycznej. W Rosji w tym czasie można mówić o pewnej odmianie ustroju absolutystycznego, który w tej postaci przybrał nazwę samodzierżawie. Różnił się przede wszystkim formami i rolą władcy, nieskrępowanego praktycznie żadnymi czynnikami ograniczającymi jego władzę. Opozycja bojarska została już znacznie ograniczona w swych działaniach przez Iwana IV Groźnego (zsyłki, prześladowania, morderstwa) a kolejni władcy szli jego drogą. Piotr I Wielki zdołał podporządkować i scentralizować władzę w swoim ręku w sposób niemalże całkowity i nie cofał się przed niczym (nawet przed skazaniem swojego syna na śmierć), żeby tylko tą władzę utrwalić. Był też twórcą nowoczesnej administracji i reformatorem na niespotykaną wcześniej skalę. Duży wpływ na administrację państwa rosyjskiego miały wzory pruskie i szwedzkie.

Napisany przez: Turenne 15/09/2005, 22:38

No trudno się z Tobą zgodzić że państwo średniowieczne funkcjonowało podobnie jak absolutne. Zaraz Ci wytłumaczę różnicę. Absolutyzm według politologów opiera się na paru fundamentach fundamentach, >Rozbudowana administracja państwowa. A więc ludzie wykonujący zróżnicowane funkcje na CAŁYM terytorium państwa, reprezentujący KRÓLA w każdym właściwie aspekcie jego władzy (sądownictwo, fiskus, cła, wojsko itd.) Teraz popatrz na państwa średniowieczne. Urzędnicy? Są, ale po pierwsze nie tworzą rozbudowanej struktury, po drugie działają prawie wyłącznie na dworze władcy a NIE na terytorium. Wasale NIE są urzednikami swojego króla nie są od niego zależni finansowo, a król nie może ich swobodnie wywłazczać (jest to zazw. bardzo trudne ze względu na prawo zwyczajowe).Sądownictwo? Każdy wielki pan i wasal króla jest zarazem zwierzchnikiem władzy sądowniczej cywilnej na swoim terenie (z wyłączeniem szczególnych kategorii spraw należących do odpowiednich trybunałów królewskich zazwyczaj). Podatki? A jakie podatki? Każdy wasal zgarnia pieniądze dla siebie, odprowadzając lub nie jakąś część z tego do kasy króla. Dochody z ceł i myt zależą od rozwinięcia gospodarczego regionu. W razie czego można próbować wyciągnąć nieco od duchowieństwa. ALE STAŁYCH PODATKÓW W ŚREDNIOWIECZU NIE MA (to jeden z tych fundamentów). W średnich wiekach jedynymi stałymi i względnie pewnymi dochodami króla są te z królewszczyzn.
>Stała armia. W średniowieczu stała armia w Europie nie istnieje. Pierwsza stała armia powstaje w II połowie XV w. (to już renesans) we Francji. Nie mogły powstać wcześniej, bo były zbyt kosztowne i musiał się dokonać postęp gospodarczy administracyjny i fiskalny, aby państwa mogły utrzymać stałe armie.
Tak więc różnice są duże:
Administracja - NIE
Stała silna armia - NIE
Stałe Podatki - NIE

Napisany przez: Turenne 15/09/2005, 22:46

Ale za to rzeczywiście. Absolutyzowały się też państwa takie jak Dania (c.a 1660), Szwecja od czasów Gustawa Adolfa. Co do Francji, rzeczywiście można się spierać, od kiedy liczyć państwo absolutne. Od Henryka III, Henryka IV, czy Ludwika XIII? Z kolei wcześniej można we Francji mówić o pewnych tendencjach absolutystycznych przynajmniej od połowy XV wieku (wcześniej także Filip Piękny wykazywał pewne zapędy absolutystyczne).

Napisany przez: Turenne 15/09/2005, 22:48

Dla określenia państw które są takie trochę absolutne, ale nie do końca, historycy wymyślili pojęcie Scentralizowanej Monarchii Renesansowej. To jest właśnie take państwo prawieabsolutne. Jeszcze nie tak zunifikowane administracyjne, nie tak zintegrowane politycznie i gospodarczo, nie tak żyłowane fiskalnie. Ale już krzepkie silną władzą królewską i armią.

Napisany przez: korten 17/09/2005, 5:16

Czy moglbys z laski swojej zastanowic sie co chcesz napisac i umiescic to w jednym poscie.

Pozdrowienia korten

Napisany przez: Turenne 17/09/2005, 8:17

Kortenie, kortenie wyznam ci swoje grzechy: otóż od wczoraj dopiero siedzę na tym forum i nie załapałem jeszcze wszystkich guziczków, co i jak się robi. Ale będę pamiętał o tym edytowaniu i sklejaniu. Pozdrowienia.

Napisany przez: kanciol69 14/12/2005, 10:31

cześc!! mam pewien problem !! jaki miała wpływ filozofia oświecenia na przemiany w krajach absolutyzmu na przełomie XVIII i XIX PRZOSZĘ POMUSZCIE MI !!!

Napisany przez: Etachic 11/11/2006, 19:58

skupmy się proszę na absolutyzmie tym nie-oświeceniowym... domyslam się, że forma państwa tego typu była... nowoczesna, nowa, nie spotkana wczesniej, ale podobna do zależności w wiekach wcześniejszych.... myśląc absolutyzm... myslę francja i rosja... czy moglibysmy o tym podyskutować, szczególnie, że niedługo maturkę mam i taka wiedza wspomagana przez was... przyda mi sie strasznie
czy moglibyście wyjaśnić mi teorie makiawelizmu, teorię suwerenności władcy i teorię hobbesa???


A co z Richelieu?? Mazzarinem?


I co z Ivanem IV i jego następcami...

Napisany przez: aksu 11/12/2006, 0:53

Warto zauwazyc ze w Polsce absolutyzm nie mial miejsca i niestety dla nas nie skonczylo sie to dobrze. Wedlug mnie i nie bede tu odkrywczy byla to glowna przyczyna rozbiorow. Rzady zalezaly od wiekszosci szlachty ktora stanowila glownie nie wyksztalcona i poddancza klientela, natomiast absolutyzm byl gwarantem jednosci panstwa o czym pisal Machiavelli, ktory zreszta stworzyl podstawy monrachii absolutnej w swojej ksiazce, pt. Ksiaze, dlatego ja mowiac Absolutyzm mysle o Wlochach...

Napisany przez: xj 600 28/08/2007, 17:36

A czy ktoś mógłby wymienić czynniki rozwoju absolutyzmu? Co jeszcze oprócz rozwoju gospodarczego, działań ruchów reformacji i kontrreformacji wpłynęło na rozwój absolutyzmu w Europie kontynentalnej?

I jeszcze jedna kwestia, czy mógłbym prosić o podanie praw fundamentalnych monarchii absolutnej we Francji?

Napisany przez: przemek6667 2/11/2007, 17:48

mam pytanie
Jaką rolą odegrał absolutyzm w procesie tworzenia nowoczesnych państw Europejskich???

Napisany przez: mgaurelius 12/01/2008, 19:21

O twórcy makiawelizmu nie trzeba chyba wspominać. Wydaje mi się, że makiawelizm to pewien sposób oceniania działania, głównie politycznego nastawionego przede wszystkim na skuteczność. Dewiza "cel uświęca środki". Realizacja swoich celów ma przebiegać przy pomocy środków łamiących normy moralne( przemoc, kłamstwo, manipulacja etc.). Makiawelistów przepełniał często cynizm, przewrotnośc i brak jakichkolwiek skrupułów. Tłumaczyli swoje działania obowiązkiem utrzymania władzy lub wpływów. Najgłupszym założeniem zaczerpniętym z "księcia" jest uznanie złej natury ludzkiej jako powszechną( jest to swojego rodzaju kolejne usprawiedliwienie pozornej łaskawości władcy za którą kryje się wzbudzanie lęku i strachu u poddanych)

Napisany przez: Demand 1/04/2008, 17:59

No nie wiem czy takim znowu najgłupszym... To, czy takie założenie (o powszechności złej natury ludzkiej) jest prawdziwe, czy nie, jest przedmiotem rozważań ludzkości od wieków, więc tak łatwo nie krytykowałbym żadnego stanowiska w tej sprawie, bo ciężko o jednoznaczną odpowiedź.

Wiem, za to jedno, mało kto chciałby życ w państwie rządzonym według zasad opisanych przez Machiavellego.

A co do absolutyzmu, to jest to wg. mnie system rządów dobry na czasy niespokojne (głównie mam na myśli wojnę). Regularne i odpowiednie liczebnie wojsko zapewnia obronnośc lub potencjał ofensywny , aparat urzędniczy ułatwia kontrolę społeczeństwa. Problem pojawia się gdy wojna nijak nie chce się pojawic wtedy ciężko wytłumaczyc obywatelowi, że ciężko mu wydolic na jedzenie, bo jego pieniądze są potrzebne władcy (czyt. armii ).

Napisany przez: Ramond 1/04/2008, 18:05

Anglia, w której nie było absolutyzmu, jakoś posiadała regularne i odpowiednie liczebnie wojsko oraz aparat urzędniczy...

Napisany przez: Demand 2/04/2008, 16:32

No tak, ale nigdzie nie twierdziłem, że absolutyzm jest jedynym możliwym systemem gzdie takie rzeczy występują. Miałem na myśli jedynie to, że w tamtym okresie historycznym wydatnie to ułatwiał (nie trzeba było się męczyć z przepychaniem pomysłu nowych podatków na wojsko przez jakieś sejmy czy Izby Lordów )

Napisany przez: chariot rider 5/04/2008, 2:42

Napisze co myślę: We Francji absolutyzm był zwykłym chciejstwem Kapetyngów. Królowie mieli w istocie słabą władzą, choć duża była rola centralnego aparatu urzędniczego. W przeciwieństwie do wielu innych państw nie było wcale takiej rozdętej biurokracji (choć tak w ogóle to dopiero wtedy kiełkowała), no i ciągle był rodzaj parlamentu w postaci Stanów Generalnych, chociaz niezwoływano ich jakieś dwa wieki (ich rolą było właściwie tylko udzielanie zgody na podwyższenie podatków i inne nadzwyczajne posunięcia). No i łatwość z jaką monarchia została zniesiona - jako instytucja - też w moim przekonaniu kwalifikuja ówczesną Francję raczej jako państwo despotyczne lub patrymonialne.