|
|
Najbardziej Wyszukane Pożywienie Na Uczcie
|
|
|
|
Interesuje mnie menu uczt - zwłaszcza tych najbardziej ekstrawaganckich, wydawanych przez władców europejskich. Ma ktoś informacje dotyczące książek bądź linki?
|
|
|
|
|
|
|
|
Bez watpienia najbardziej ekstrawagancką ucztą sredniowieczą byl tzw. Le Banquet du Voeu wydana przez księcia burgundzkiego Filipa Dobrego w 1454.
Dobry opis uczty
Pozdr.
|
|
|
|
|
|
|
|
No ładnie. Piękne książki nieosiągalne dla przeciętnego śmiertelnika. A czy znacie literaturę w języku polskim dostępnym na naszym, polskim rynku?
|
|
|
|
|
|
|
|
Jak rozumiem, chodzi o konkretne przepisy. Może więc na początek inne spojrzenie na mleko (sztuczne):
"W wiekach średnich, mleko pochodzenia zwierzęcego nie było rzecz jasna chłodzone, więc nie pozostawało zbyt długo świeże. Większość kucharzy po prostu go nie stosowała, gdyż stanowiło składnik trudny do przechowywania.
Wiele przepisów z tego okresu zwraca kucharzowi uwagę, by wykorzystywane mleko pochodziło bezpośrednio od krowy, co nie zawsze było możliwe, a mleko sprzedawane na ulicy i targowiskach było wątpliwej jakości, gdyż bardzo często sprzedawcy oferowali mleko albo popsute, albo rozwodnione. Dlatego w kuchni średniowiecznej mleko było wykorzystywane natychmiast do spożycia lub do wyrobu masła, bądź sera. Te niedogodności zmuszały średniowiecznych kucharzy do poszukiwania napoju mlecznego o większej trwałości i zrezygnowania z mleka pochodzenia zwierzęcego.
Od zwykłego mleka zwierzęcego, średniowieczni kucharze woleli coś, co było płynem o konsystencji bliskiej mleku i wykazywało większą trwałość, a tym samym dawało się przechowywać i magazynować, a otrzymywane było przez rozmiał migdałów lub orzechów włoskich. Napój ten, bogaty w tłuszcze mógł być przygotowywany kiedykolwiek zachodziła taka potrzeba i w dowolnych ilościach. Mógł również być przechowywany bez obawy o to, że może się popsuć. Duża zawartość tłuszczy czyniła z niego podobnie jak z mleka dobry materiał na masło, a że surowiec był pochodzenia roślinnego, nie było grzechem spożywanie go w czasie postu.
Mleko migdałowe było używane przez całe średniowiecze; wszystkie istniejące książki kucharskie z tamtego okresu wymieniają je jako składnik do wielu potraw, dlatego każdy współczesny kucharz pragnący odtwarzać średniowieczną kuchnię, będzie musiał opanować jego wytwarzanie, gdyż bez niego może nie być w stanie sporządzić nawet najbardziej pospolitych dań. Na szczęście mleko migdałowe jest bardzo proste do wykonania.
1 dzbanek migdałów, 2 dzbanki wrzątku. Rozdrobnione migdały zmieszać z wrzątkiem, moczyć w celu rozmiękczenia przez pięć minut, od czasu do czasu mieszając. Następnie przecedzić by oddzielić cząstki o większej średnicy. Rezultat - otrzymujemy dwa dzbanki mleka migdałowego."
Autora tego artykułu nie znam, jednak mam nadzieję, że wybaczy mi tą publikację.
|
|
|
|
|
|
|
|
Kubiłaj słynął z wydawania wielkich uczt. W owych czasach na dworach władców Dalekiego Wschodu za przysmak uchodziło niezwykle rzadkie mięso jednorożca. Dziś wiemy, że chodzi najprawdopodobniej o antylopę oryks.
|
|
|
|
|
|
|
|
Jakimś niewielkim źródłem informacji na temat tego czym popijano może być artykuł "Co pito na dworze Branickich?" w 7 numerze histmaga z tego roku
|
|
|
|
|
|
|
|
Spójrzcie do prac profesora Błażeja Śliwińskiego z UG. Ten profesor na co dzień zajmuje się średniowiecznym życiem codziennym elit, więc będzie coś na pewno i o ucztach.
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|