Autor znalazł się trochę na rozdrożu bo (sam pisze że świadomie) czerpał ze źródeł znanych z czasów słusznie minionych jak i nowych np. opracowania zespołu naukowego G. Kriwoszejewa. W rezultacie mamy obok siebie prawdziwe dane np strat armii czerwonej w II WŚ: samych poległych 11.127.000 żołnierzy i marynarzy (tak, ponad 11 mln...) a zaraz obok dane rodem z PRL-u i ZSRR jak chociażby np: w samym Gdańsku Armia Czerwona zdobyła... 15 pociągów pancernych! Albo to: na początku 1945 Wehrmacht posiadał (oprócz tych będących w jednostkach na froncie) w rezerwie ni mniej ni więcej... 5390 czołgów i dział pancernych! Te wyssane z palca dane z historiografii radzieckiej miały tłumaczyć wysokość własnych strat. Niestety, dla Armii Czerwonej, tak nie było. Zastanówmy się czemu generałowie i marszałkowie rwali włosy z głowy gdy Hitler kazał przerzucić 6 Armię Pancerną z Arden na Węgry gdy front wschodni był nad Odrą 80 km od Berlina? Czemu historycy się spierają czy to był błąd, czy decyzja ratująca na jakiś czas ostatnie źródło paliwa dla wojsk jakim były pola naftowe nad Balatonem? Przypomnę że jak byśmy nie liczyli siłę 6APanc po jej wycofaniu z ofensywy w Ardenach nie miała ona więcej niż kilkaset czołgów i dział pancernych. Więc w czym kłopot jak w rezerwie było owe... 5390 czołgów i dział pancernych! Znowu kilka stron obok najbliższe prawdy dane że w typowej radzieckiej dywizji piechoty (przypominam że to zwycięska armia goniąca bestię hitlerowską do jej leża!) zamiast etatowych 9354 żołnierzy było (tu zależnie od jednej z 3 kategorii na jakie STAWKA podzieliła owe dywizje piechoty) 3600, 4000 lub 4500! Tak wyglądała armia w której typowy Iwan miał większe szanse nawet na tym etapie wojny do pożegnania się z życiem niż jego adwersarz: typowy Hans. W sumie książka ciekawa, ale czytając trzeba spoglądać na przypisy skąd akurat przytoczone na danej stronie dane liczbowe były pobrane.

W sumie książka ciekawa, ale czytając trzeba spoglądać na przypisy skąd akurat przytoczone na danej stronie dane liczbowe były pobrane.

A Wehrmacht w tym samym lub zbliżonym czasie  7.476.000 na wszystkich frontach, czyli jeśli wierzyć
(w co powątpiewam)

styl "Bieszanowski" - masa liczb, danych i bardzo słabe i ogólne opisy walk, styl "Glantza" czyli dokładne wymienienie wszytskich dywizji,co robiły w jakim czasie i bardzo wątłe opisy prowadzonych walk zakończone sformułowaniem "szturm został zatrzymany"

To oczywiście nie oznacza słabej książki, "Verdun 1916" jest napisana podobnie i tez przewija się tam cała masa cyferek oznaczających armię bądź dywizję.

A co do Verdun 1916 i Pomorza 1945 to porównanie raczej nietrafione; Verdun to bitwa pozycyjna toczona na niewielkim obszarze operacyjnym a Pomorze 1945 to typowa operacja manewrowa.

gdyż Niemcy na całym froncie wschodnim od Balatonu po Bałtyk nie posiadali takiej liczby czołgów.