Niewątpliwie te osiedla były wtedy budowane z myślą o możliwych działaniach wojennych.
Zawsze krążyły niepotwierdzone plotki, iż sam układ i rozplanowanie budynków w przestrzeni było zrobione z myślą o możliwościach obronnych.
Prawda li to? Tego nie wiem, ale w latach 60-tych dużo się o tym mówiło.

Spotkałem się też z twierdzeniem (chyba nawet na tym forum???), że te małe otwory przykryte żeliwnymi kratkami (około 15x15 cm) wystąpujące pod niektórymi oknami tych budynków były...otworami strzeleckimi!   

Oczywiście większość z tych budynków miała (cały czas ma???) pod nimi występujący tam system schronów przeciwlotniczych i pomieszczeń ze zgromadzonymi zapasami środków medycznych i innych potrzebnych w obroni cywilnej.
Jako dziecko byłem tylko raz w takim schronie, który znajdował się w moim budynku.
Dużo teraz nie pamiętam, ale zrobiło to wtedy na mnie wrażenie.

Kilka lat temu spotkałem gościa z Polski, który był projektantem budowlanym tuż po wojnie i pracował jako inżynier w biurze odbudowy Warszawy. Potwierdził on, że te budynki były projektowane/budowane z myślą o bombardowaniu lotniczym.
Miały więc one według założeń "składać się" w sposób mniej lub bardziej kontrolowany tak, ażeby ich "rdzeń" (dosyć gruba ściana nośna biegnąca wzdłuż całego budynku) była zachowana, a zbombardowany budynek po prostu zapadał się tylko jego zewnętrznymi ścianami, tworząc coś w rodzaju trójkątnej pryzmy w przekroju poprzecznym, poprzedzelanymi tylko poprzecznymi do tej głównej ściany  ścianami nośnymi budynku. (Oj, ale to skomplikowałem, a chodzi mi o to, że wyglądało by to tak jak kręgosłup z żebrami, pomiędzy którymi byłyby pryzmy gruzu).

Czemu to miało służyć, to nie mam najmniejszego pojęcia, ale najprawdopodobniej wynikało to z doświadczeń wojennych.

A czy może pamiętasz jak tam było z wentylacją? Był jakiś system filtrowentylacyjny, sama wentylacja czy po prostu nic?

(Z tymi czołgami "poukrywanymi w bunkrach", to chyba ja i moi rówieśnicy byliśmy pod wrażeniem wczesnej polskiej powojennej komedii filmowej, gdzie główny bohater znalazł zasypany pod gruzami czołg podczas budowy swojego domu. Nie miał się on jak tego czołgu pozbyć, więc czołg zrobił się jednym z mebli w domu zbudowanym wokół niego. Jak na złość nie mogę sobie przypomnieć tytułu tego filmu).

Ważne jest, że wyloty szybów wentylacyjnych były umieszczane na tych osiedlach w dużych odległościach od budynków i być może mogły one też pełnić rolę wyjść zapasowych, bo przekroje tych szybów były około metr na metr.

Wracając do zniszczeń wojennych, to zdarzały się one także w kilka lat po wojnie.

[...]
Któregoś dnia moja mama zmusiła moją siostrę, bawiącą sią w tych gruzach razem z innymi dzieciakami, ażeby przyszła z jakiegokolwiek powodu do domu, a siostra oczywiście chciała jeszcze się tam dłużej bawić. Kilka/kilkanaście (???) minut później był olbrzymi wybuch. Był to najpewniej niewypał bomby lotniczej, bo by chyba pocisk artyleryjski, to pięć lat chyba nie wytrzymał, ale na tym to się nie znam, bo ten wypadek wydarzył się tam w okolicach 1949 do 1950 roku.

(Może w archiwach prasowych by się udało to znaleźć)?

Jest to dobry przyczynek do tematu zniszczeń wojennych, bo bardzo rzadko myślimy o tym, iż mogą się one dokonywać w wiele lat po zakończeniu wojny.

Co do Berlina to najbardziej zniszczone było śródmieście, Unter den Linden, Friedrichstrasse itp, obrzeża zachowały się całkiem nieźle, a niektóre połacie kwartałów wydają się prawie nietknięte.