Popularności i podziw dla Mussoliniego były czymś powszechnym i naturalnym w okresie międzywojennym. Wyraz temu dawali ludzie ze wszystkich warstw społecznych: politycy, pisarze, artyści, muzycy, ecc. Można powiedzieć, że bycie admiratorem Mussoliniego było wówczas trendy podobnie jak w naszych czasach podziw dla Obamy.
Aby to zobrazować przytoczę kilka wypowiedzi:
Neville Chamberlain:
«Wierzę że Europa i świat mają dobre powody aby być wdzięczne Benito Mussoliniemu, za jego wkład w rozwiązaniu pokojowym kryzysu [...]
Nie możemy nie klaskać pokazowi danemu nam przez pana Mussoliniego, który wniósł duży wkład w utrzymanie pokoju».
Winston Churchill w 1925 :
« Geniusz rzymski jest spersonifikowany w Mussolinim, największym żyjącym legislatorze On pomyślał wyłącznie o trwałych korzyściach narodu włoskiego i nic innego poza tymi korzyściami było ważne dla niego. Jeżeli byłbym Włochem byłbym członkiem partii Mussoliniego. Zaś 22 lata później: Tak skończyła się dyktatura Mussoliniego we Włoszech, podczas której wyniósł on naród włoski od bolszewizmu na miejsce w Europie, które Włochy nigdy wcześniej nie osiągnęły. Alternatywą dla jego rządu były Włochy komunistyczne, które spowodowałyby niebezpieczeństwa i nieszczęścia innego typu zarówno dla ludu włoskiego jak i dla Europy.
Anthony Eden w 1934: "Prawa Mussoliniego i jego zwolenników są kamieniem milowym w ewolucji światowej".
« Jeżeli świat nie zdecyduje się naśladować Mussoliniego, świat jest stracony. Tylko Mussolini ma jasną wizję i podąża znaczoną jego siłą woli"
Raymond Poincaré: «Nie można zapominać(1926, że w przeddzień przejęcia władzy przez Faszystów, Włochy były na skraju przepaści. Rewolucja kiełkowała na całym półwyspie. Rządowi brakowało siły. Nie przestrzegano praw nie działał wymiar sprawiedliwości.
Franklin D. Roosevelt (1933): «Ja podziwiam pana Benito Mussoliniego za odnowę Włoch i odnowę prestiżu międzynarodowego».
A w 1937: «Mussolini musi przejść do historii nie tylko jako odnowiciel fortuny swojej ojczyzny, ale także jako budowniczy lepszej formy współżycia miedzy narodami».
Lenin (1919)
«Dlaczego straciliście Mussoliniego? Źle! Był człowiekiem rezolutnym, który by was powiódł do zwycięstwa." A rok później: On tych włochów zje wszystkich".
Trotcki:
« Socjaliści włoscy stracili jedyną kartę poważną Mussoliniego; jedyny człowiek który mógłby przeprowadzić rewolucję socjalistyczną».
Stalin:
«Ze śmiercią Mussoliniego znika wielki polityk, który sam może żałować, że nie postawił pod ścianą (w sensie rozstrzelania
) swoich przeciwników».
Thomas Alva Edison, 1929:
«Mussolini jest największym geniuszem epoki współczesnej."
George Bernard Shaw (1936):
«To jest wojna cywilizacji z barbarzyństwem, Jest całkowicie nieużytecznym skandalizować się wobec Włoch Mussoliniego, który przejmuje się wprowadzeniem w Abisynii kultury (cywilizacji) i postępu.
Igor Stravinskij, 1937:
«Mussolini jest cudownym człowiekiem. Nie wieżę że jest na świecie człowiek, który ma większy podziw do Mussoliniego od-mnie. Dla mnie jest jedynym człowiekiem liczącym się na całym świecie.
Henry Ford,
«Podziwiam Mussoliniego ponieważ spowodował, że całe Włoch pracują w dyscyplinie i porządku narodowym».
Massimo Gorki:
«Muszę przyznać że Mussolini jest człowiekiem o największej inteligencji."
Myślę, że tyle cytatów koledze wystarczy.
Taka mała moja refleksja na koniec:
W zeszłym tygodniu, kiedy przemieszczałem się przez Piazzale Loreto z moim znajomym Włochem i rozmawialiśmy o tragicznym końcu Mussoliniego zgodziliśmy się, że gdyby nie polityka UK wobec Włoch to pewnie do DWS by nie doszło, bo Hitler byłby izolowany, a Mussolini dziś uważany byłby za wielkiego człowieka a jego imieniem nazywane były by dziś place i ulice we Włoszech.