|
|
Jan Luksemburski, król awanturnik
|
|
|
|
Co prawda mowa o królu czeskim, ale w końcu był synem cesarza, a król czeski od 1356r. był jednym z 7 elektorów Rzeszy. Więc miejsce wybrałem właściwe. A temat ? Cóż najlepiej jest wszystkim znana jego polityka wobec Królestwa Polskiego, ale zajmijmy się ogółem. Proszę o wasze opinie. Co do mojej to jest następująca. Cóż zajęcie Łużyc, polityka wobec książąt śląskich, zdobycie 20 kóp groszy praskich. Z drugiej strony otaczanie się Niemcami co Czechom się nie podobało. Ale ja darzę sympatią tego polityka z usposobieniem żądnego przygód rycerza.
|
|
|
|
|
|
|
|
Jan Luksemburski to jeden z ciekawszych władców późnego średniowiecza. Rzeczywiście król-awanturnik, utracjusz z ciągłymi długami, nie potrafiący długo usiedzieć w Pradze i drenujący kieszenie czeskich poddanych w celu sfinansowania swoich licznych przedsięwzięć wojennych. W historii Polski uzurpator do polskiego tronu z racji powiązań dynastycznych z Przemyślidami i wielki nieprzyjaciel dwóch ostatnich Piastów. Dla współczesnych synonim władcy-rycerza, kultywującego rycerskie obyczaje i ceremoniały na praskim dworze, uczestnik trzech krzyżackich krucjat przeciw Saracenom Północy (Litwinom). Zginął, tak jak żył, z rozmachem i po rycersku. Mimo ewidentnego kalectwa (ślepota), uczestniczył w bitwie pod Crecy, w której poległ wraz z orszakiem swych rycerzy.
|
|
|
|
|
|
|
|
Właśnie prosze mnie oświecić jak to się stało, że ślepy król brał udział w bitwie. Przecież, nawet jeżeli to powinien stać gdzieś z tyłu ze swoją świtą, a nie w centrum walki, o co chodziło?! Skąd on się tam wogóle wziął? Ile razy czytam o wojnie stuletniej to właśnie dziwi mnie ta smierć, może rozwiejecie moje wątpliwości:P ?
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Godfather @ 2/02/2007, 10:14) Właśnie prosze mnie oświecić jak to się stało, że ślepy król brał udział w bitwie. Przecież, nawet jeżeli to powinien stać gdzieś z tyłu ze swoją świtą, a nie w centrum walki, o co chodziło?! Skąd on się tam wogóle wziął? Ile razy czytam o wojnie stuletniej to właśnie dziwi mnie ta smierć, może rozwiejecie moje wątpliwości:P ?
no normalnie jechal rycerski król i siekł mieczem na prawo i lewo po piechocie wrażej i swojej szerząc strach w oczach swych przybocznych którzy mu tego konia prowadzili (ciekawe czy przeżyli). W końcu zginął najbardziej rycerskich z rucerskich ku uldze wszystkich zaangażowanych.
Nie wiem tylko czemu wciąż przed oczami mam scene ze "Monty Python i Święty Graal" jak czarny rycerz pola nie ustępował pomimo kolejnych strat w członkach swego rycerskiego ciała
|
|
|
|
|
|
|
|
z kroniki Froissarta:
QUOTE The valiant king of Bohemia called Charles of Luxembourg, son to the noble emperor Henry of Luxembourg, for all that he was nigh blind, when he understood the order of the battle, he said to the about him: "Where is the lord Charles my son?" His men said: "Sir we cannot tell; we think he be fighting." Then he said: "Sirs, ye are my men, my companions and friends in this journey: I require you bring me so far forward, that I may strike one stroke with my sword." They said they would do his commandment, and to the intent that they should not lose him in the press, they tied all their reins of their bridles each to other and set the king before to accomplish his desire, and so they went on their enemies. The lord Charles of Bohemia his son, who wrote himself king of Almaine and bare the arms, he came in good order to the battle; but when he saw that the matter went awry on their party, he departed, I cannot tell you which way. The king his father was so far forward that he strake a stroke with his sword, yea and more than four, and fought valiantly and so did his company; and they adventured themselves so forward, that they were there all slain; and the next day they were found in the place about the king, and all their horses tied each to other.
http://www.fordham.edu/halsall/source/froissart1.html
Gryzio wspomniał kiedyś o pewnym fragmencie książki Mauricea Druona (Królowie Przeklęci), ktory opisywał to w nieco inny sposób :
QUOTE ......Ach! Nie można zaprzeczyć, że dokonano rzeczy pięknych i walecznych czynów. Na przykład widziano jak król Jan Czeski, oślepły pod pięćdziesiątkę, zażądał, aby go powieść do bitwy na rumaku przywiązanym z obu stron do wierzchowców dwóch rycerzy; i ślepy król rzucił się w wir bitwy wymachując buławą, by na kogo ją spuścić? Na głowy dwóch nieszczęśników, którzy go wiedli. Znaleziono go martwego, nadal przywiązanego do zabitych towarzyszy.....
|
|
|
|
|
|
|
|
Wg Jasienicy pod koniec bitwy gdy była ona już rozstrzygnięta Jan stwierdził że :"nie może tak być by czeski król z boju uciekał" po czym dopiero wtedy ruszył do swej ostatniej szarży.No i należał do tych wrogów Łokietka którzy z pewnośćią umarli bez udziału Łokietka.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Mefistofeles @ 1/02/2007, 23:23) Co prawda mowa o królu czeskim, ale w końcu był synem cesarza, a król czeski od 1356r. był jednym z 7 elektorów Rzeszy. Czeski król byl elektor Rzeszy juz przy powstaniu elektoratu (polowa XIII wieku) , bo przed tym byl jeden z ksiazat Rzeszy i byl wyborca króla Rzeszy. Juz na poczatku XII wieku byl arcykelner (wtedy jeszcze czeski ksaiz). Czeskego króla i nastepnych 6 ludzi elektrorami kodyfykowal dopiero Karol IV. (syn Jana Lucemburczyka) 1356 roku. W tym dokumencie zlepszowal pozycji czeskiego króla (ktorym byl). Czeski król byl pierwszy miedzy elektorami.
Jan mnial pierwszych 10 lat swojego rzadu w Czechach (1310 - 1320) ciagle klopot z czeskim moznowladztwem (Jindřich z Lipé - ich przewodnik i kochanek Ryksy Wielkoolskie). Powod byl prosty. Jan, wychowany na dworze francuzkim, miedzy legisty, myslal ze bedzie panować tylko z swoimi obcymi doradci (np. arcybiskup moguncyjski Piotr z Aspeltu, doradca juz Waclava II). I wtedy juz czeska szlachta mniala taka potege by wspólpanować z królem.
Jan zrezygnowal na polityke wewnetrzna (zemie upadala, jego syn Karol rekonstuowal Czechy i Moraw od 1333 roku, kiedy byl wladca - marchio Moraw) i zabiegal o lepszy pozycji królewstwa w obyczyznie. Po bitwie pod Mühldorfem (1322) zyskal okolicy Chebu na Ludwikowi Baworowi (wspieral go w wojnie przeciw Habsburgum. Potem Ślask. Na poczatku 30 lat nieudanie sprobowal vytworzyć wloskie dominium Lucemburczyków. W koncu swoiego zycia wspieral syna Karola. Karol sie poźniej stal cesarzem.
Ambycje być królem Rzesze mnial juz Jan, po smierci swojego ojcia Henryka (1313). Mnial gloś siebie (czeskiego króla), stryja Balduina (arcybiskup z Trieru) i doradca Piotra z Aspeltu (Mainz). Lecz nie mogl zyskać nastepnych glosóch po to sie caly ten oboz postawyl za Ludwiga Bawora.
|
|
|
|
|
|
|
Earl of Devon
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 11 |
|
Nr użytkownika: 47.571 |
|
|
|
|
|
|
QUOTE Na poczatku 30 lat nieudanie sprobowal vytworzyć wloskie dominium Lucemburczyków
Od dłuższego czasu ciekawi mnie ten epizod, gdzie można znaleźć więcej informacji na ten temat?
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Earl of Devon @ 15/08/2008, 13:28) QUOTE Na poczatku 30 lat nieudanie sprobowal vytworzyć wloskie dominium Lucemburczyków Od dłuższego czasu ciekawi mnie ten epizod, gdzie można znaleźć więcej informacji na ten temat? Ksiagy (czeskie): Jiří Spěváček: Jan Lucemburský a jeho doba. Praha, 1994 Jaroslav Čechura: České země v letech 1310-1378. Lucemburkové na českém trůně . 1.vyd. Praha 2005.
Ksiagu napisal tez Jörg K. Hoensch - nie wiem czy istnieje polski przeklad (w Czechach mamy)
Czeskie webowe strony: http://dvur.radekpl.net/vlada/politika.htm (tez Henryk VIII) http://www.libri.cz/databaze/dejiny/text/t15.html (w koncu strony)
Niemieckie webowe strony: http://de.wikipedia.org/wiki/Johann_von_Luxemburg (w środku)
Moze coś przelozyć i napisać o tym
|
|
|
|
|
|
|
Earl of Devon
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 11 |
|
Nr użytkownika: 47.571 |
|
|
|
|
|
|
Jakoś przebrnąłem przez te linki, natomiast gdybyś przetłumaczył i wkleił na forum sam przebieg wydarzeń w Italii to byłbym bardzo wdzięczny. Nie sądzę żeby te książki były przełożone na polski, niestety
|
|
|
|
|
|
|
|
Po śmierci Albrechta 1308 roku, zostal nowym królem Luksemburczyk Henryk (nastepny cesarz Henryk VII), mezczyzna w polityke europejskiej raczej nie znajoma. W tym momencie zmienie sie polityka Rzesze, jego poprzednicy zrezygnowali na sztaufskie idealy unywerzalnem posiadanie Wloch i chciali zpewnić swoi potege w Niemcach, powiekszyć wlasne majatky rodove.
Henryk mnial wiekszy ambicje, chcial korone cesarzka, by emancypować sie na elektorach (Kurfürsten) i króli francuzkiem. Kluczem do koronowacje byl Rzem. Henryk nie chcial iść przeciw interesum papieze (jak Sztaufowe), czakal sojuz i wspólpracy. Myslel sobie, ze papiez powita konsolidacji Rzesze, ktora umozliwi powrot papieza do Rzema i uwolni go z rek króla Filipa IV. Piekniego(?)
Kliment V. naprawde te oferte powital, tez wloskie obywatelstvo, ktore chcialo lad i porzadek, koniec wojen miedzi guelfy i ghibelinami(ja nie myśle) Na przeciw byl Filip IV i król Neapole Robert I.
Henryk zkonsolidowal sytuacji w Rzeszy i potem naprawde jechal do Wloch. Na poczatku (mnial polacanie papieza) wystepowal jak nositel pokoja i byl witam. 6.1. 1311 zyskal z rek arcybiskupa Castona della Torre w Mediolanie korone królow lombardyjskich. Zaraz jednak sie pokazalo, ze Henryk nie moze być ponad strónami wloskiego konfliktu, dostal sie do wojen miedzy komunami i signoriemi. Chcial tez pieniadz na rzemska koronowacji.Rozczarowany byl tez Dante Alighieri.
Bunty powstaly w Mediolanie, w górnych Wlochach. W koncu król siegnel na broń, kiedy miasta (na czole byla Brescia) odmawiala jego rozkazów. Henryk byl twardy i nie udpuszczal, mnial coraz blizej do obozu ghibelinów. Preciw byly guelfowe na czole z Florencji, wspieral ich król Robert. Chciaz byl opor Brescie zniczony, krwawie, opor ligy tuskańskie sie powiekszyl. Henryk kierowal do Pisy, ktora go dobrze powitala.
Po twardych bójich sie Henryk dostal do Rzema, nie mogl sie nechać koronować w bazylike w. Piotra, byla broniena przez zoldnerze Orsiniów i neapolskiego króla. Wiec byl koronowany w Lateranu.
Chociaz ciazke boje trwaly, Henryk mnial nadziej (oprocz Pisy, Wenecyje(?), Janova, Fridricha Sycylskiego) w zoldnierzech z Rzeszy,ktore sbiral jego syn Jan (wtedy juz król czeski). Lecz Henryk zmarl w Buonconventu 24.8. 1313.
W Rzeszy sie po jego śmierci rozpoczala wojna miedzy Wittelsbachem Ludwigem i Habsburgem Fridrichem, syn Henryka Jan, nie zabiegal o korone (nie mnial tyle glosów elektorów), wspieral Ludwiga, ktory zwyciezyl w koncu - 1322 bitwa pod Mühldorfem (potem Jan zyskal Chebsko). Ludwig nie mnial (oprocz koronowacje) ambicji w Wlochach.
Z odbudowa wloskiego dominia zaczal Jan Luksemburski, wspierany królem francuzskim Karolem z Valois, z zgada papieza. 1330 roku Jan, po poprzedna umowa z paniem Mediolana Azzem Viscontim, poszedl do Wloch, z tytulem rzeszskiego wikarze (lac. vicarius). Baza mu bylo miasto Trident. Potem kilka republik mieskich na polnoci Wloch dalo mu ofertu, by byl ich panem i opiekunem (signorem).
Na poczatku si wszytko udalo, Jan zostal signorem Brescji, Bologni, Luccy, Modeny i Verony, wspieral go bankerski rod Gonzaga. Jan mówil v krajach, gdzie byla wiekszość ghibelinow, ze jest wikarzem, ghdyzie bylo wieciej guelfów pokaziwal na dobre stosunky wobec kroli Francje i papizi.
Dominium Luksemburgów bylo nie take samie, lecz wielke. Jan zbieral wojsko, trafil wojennie i dypolomatyczne, byl sedza miedzy guelfy i ghibelinami, zabiegal o zlepszeni zarzadu, wzmocnil swoi potege, zbieral pieniadze. Niestety postepnie zaczal Jan lupić, obywatelstwo zaczalo być nie zadowolone, powstala mu opozycje.
Nastepnego roku sie dostal do Wloch syn Jana Karol, ktori zostal wspólwladcem signorie. Po 2 miesicych Jan wraca z Parmy (nastepne miasto) do Rzesze, rzadzi tylko Karol. Powiekszuje sie opór wobec Lukseburgów, powstawa sojuz Azza Viscontiho, Rinalda d´Este i Gonzagu z Mantovy. Otwarty bunt zaczyna w wosnie 1332 roku.
Karol im stawial opór kilka miesiaców bez wspieranie przez ojcia. W bitwie pod pevnościa San Felice - 25 listopada 1332, w ktore Karol posdniesl zwyciezstwo. Bitwa uratowala exystencji luksemburskiego dominia, lecz w miejszy miarze.
W lutem 1333 roku powroca do Wloch król Jan z francuzskim odzialem o sile 800 ryczerzu i taka sam liczba piechoty, lecz oba Luksemburgowie nie maja szczeszci. Po zdradzenie kontaktów z legetem papieskim w bitwie pod Ferrara 14 kwietnia 1333 sa Luksemburkowe pokonani, ich armia zdecimowana, Wspieranie przez Paryz i Avignon konczy. Dla Jana Wlochu juz nie sa tyle interesujacy jak przed 3 laty.
19 lipca jest zawarty pokoj w Castelnuovo, podczas 4 miesiaców. Teraz jest jasne, ze nie mozliwe utrzymać signorji w rekach Luksemburków, Jan szuka mozliwość, jak sie tego wszego uwolnić. Ma róznice s synem Karolem. W koncu Jan sprzedal Luccu Rossium, Modenu Pium, Reggio Manfredi i Fogliantum, Cremonu Ponzonium.
W koncu sie pisze, ze bylo realne utrzymać panstwo w polnocnych Wlochać i sjednocone signorie wpieralyby probu czeskiego króla (Jana czy Karol) do króla Rzesze.
|
|
|
|
|
|
|
Drey von Korsak
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 4 |
|
Nr użytkownika: 55.535 |
|
|
|
Zawód: uczeñ |
|
|
|
|
QUOTE(Godfather @ 2/02/2007, 10:14) Właśnie prosze mnie oświecić jak to się stało, że ślepy król brał udział w bitwie. Przecież, nawet jeżeli to powinien stać gdzieś z tyłu ze swoją świtą, a nie w centrum walki, o co chodziło?! Skąd on się tam wogóle wziął? Ile razy czytam o wojnie stuletniej to właśnie dziwi mnie ta smierć, może rozwiejecie moje wątpliwości:P ?
Ja czytałem, że król Jan luksemburski rzucił sie do boju (zwiazany ze swymi rycerzami sznure) bo jego syn znalazł się w niebezpieczeństwie i mógł zgina. Wtegy też zdesperowan król ruszył na ratunek siekał wrogów swym mieczem. Jego "eskorta" odradzała mu dalszy atak ponieważ widzieli iż syn króla uciekl z pola bitwy ale nie chcieli mu tego powiedzieć.
|
|
|
|
|
|
|
Polski Historyk
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 25 |
|
Nr użytkownika: 73.176 |
|
|
|
Stopień akademicki: GIGANT PROFESORKA:) |
|
|
|
|
Czy moglibyście wymienić wszystkie nabytki terytorialne Czech za panowania króla Jana Luksemburskiego wraz z datami ich uzyskania przez Czechy?
Ten post był edytowany przez Polski Historyk: 12/06/2011, 14:56
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Polski Historyk @ 12/06/2011, 11:37) Czy moglibyście wymienić wszystkie nabytki terytorialne Czech za panowania króla Jana Luksemburskiego wraz z datami ich uzyskania przez Czechy? 1322 Cheb Miedzy 1319 - 1322 Luzyca Górna 1335 Wrocław
episodycznie miasta w Włoszech
|
|
|
|
|
|
|
Polski Historyk
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 25 |
|
Nr użytkownika: 73.176 |
|
|
|
Stopień akademicki: GIGANT PROFESORKA:) |
|
|
|
|
QUOTE(Ježek @ 13/06/2011, 7:32) QUOTE(Polski Historyk @ 12/06/2011, 11:37) Czy moglibyście wymienić wszystkie nabytki terytorialne Czech za panowania króla Jana Luksemburskiego wraz z datami ich uzyskania przez Czechy? 1322 Cheb Miedzy 1319 - 1322 Luzyca Górna 1335 Wrocław episodycznie miasta w Włoszech
Zapomniałeś dodać Głogów wcielony do Czech w 1331 roku.
A czy hrabstwo Luksemburga nie zostało po 1313 roku włączone do Czech?
Jako, że kolega Jezek nie dodał do spisu nabytków terytorialnych Czech za panowania króla Jana Luksemburskiego lenn czeskich na Śląsku i Mazowszu, to postanowiłem zrobić to za niego. A więc:
- 1327 rok - w tym roku Jan Luksemburski zhołdował Księstwo Cieszyńskie, Księstwo Gliwickie, Księstwo Bytomskie, Księstwo Niemodlińskie, Księstwo Opolskie, Księstwo Strzeleckie i Księstwo Raciborskie; - 1329 rok - w tym roku Jan Luksemburski zhołdował Księstwo Płockie, Księstwo Legnickie, Księstwo Ścinawskie, Księstwo Oleśnickie i Księstwo Żagańskie (do 1342 roku i ponownie od 1344 roku).
Ten post był edytowany przez Polski Historyk: 13/06/2011, 10:13
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|