Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Wybory w Czechosłowacji w 1946 r.
     
Pimli
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 773
Nr użytkownika: 103.187

 
 
post 3/04/2019, 13:12 Quote Post

Mawia się często, że ustrój komunistyczny w krajach Europy Środkowo-Wschodniej został narzucony siłą przez okupujące te kraje oddziały Armii Czerwonej i NKWD. Jednak w przypadku Czechosłowacji wydaje się to stwierdzeniem mocno na wyrost. Wojska sowieckie opuściły bowiem ten kraj jeszcze pod koniec 1945 r. (powróciły dopiero w 1968), dzięki czemu wybory parlamentarne które odbyły się w maju następnego roku były w pełni demokratyczne. Rezultatem było zaś zdecydowane zwycięstwo komunistów - KSČ i KSS zdobyły w sumie aż 37% głosów:

https://en.wikipedia.org/wiki/1946_Czechosl...entary_election

Na terenie samych Czech i Moraw wynik komunistów był nawet jeszcze lepszy niż w skali całego kraju. Niespełna dwa lata po wyborczym sukcesie, komuniści dokonali zamachu stanu i przejęli pełnię władzy. Dlaczego Czesi, stereotypowo uważani przez Polaków za pragmatycznych i racjonalnych, okazali się tak naiwni i poparli masowo partie otwarcie dążące do skrajnie lewicowej dyktatury?
 
User is offline  PMMini Profile Post #1

     
Arbago
 

Pomorzanin
********
Grupa: Użytkownik
Postów: 4.032
Nr użytkownika: 38.089

 
 
post 3/04/2019, 14:54 Quote Post

Być może w reakcji na rządy Hachy w Czechach i Tiso na Słowacji?
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #2

     
Pimli
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 773
Nr użytkownika: 103.187

 
 
post 3/04/2019, 15:15 Quote Post

QUOTE(Arbago @ 3/04/2019, 14:54)
Tiso na Słowacji?

No właśnie na Słowacji komuniści zdobyli mniejsze poparcie niż w Czechach. Wśród Słowaków krążył nawet potem dowcip, że Słowacja była jedynym krajem w którym w komunizm przyszedł z Zachodu (z Pragi).
 
User is offline  PMMini Profile Post #3

     
petroCPN SA
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.063
Nr użytkownika: 104.458

Stopień akademicki: doktor
Zawód: wyk³adowca
 
 
post 3/04/2019, 19:03 Quote Post

Tu jest dość ciekawy artykuł:
https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/hi...urowy-luty.read


Moja interpretacja artykułu:

W Czechach i na Słowacji tłem dla życia politycznego od XIX wieku były silne nastroje panslawistyczne, czyli filorosyjskie. Dodatkowo, ruch komunistyczny był tam mocny jeszcze przed wojną. Komunistyczna Partia Czechosłowacji (KSČ) była obecna w parlamencie i wielu samorządach.

Sympatia do Związku Sowieckiego wzrosła jeszcze w latach wojny. W 1945 r. wkraczająca armia sowiecka była witana naprawdę entuzjastycznie. Czesi (Słowacy w mniejszym stopniu) całkiem masowo wstępowali do partii komunistycznej. Zaistniała też "komunistyczna partyzantka" (która jednak nie zdążyła powalczyć z Niemcami, bo samozwańczy dowódcy oddziałów objawili się licznie jakoś tak już po wyzwoleniu).

Zachodnia część Czech, wraz z Pilznem, została wyzwolona nie przez Armię Czerwoną lecz przez Amerykanów. Amerykanie zgodzili się wycofać pod warunkiem, że Sowieci uczynią to samo. Zatem Sowieckie wojska istotnie opuściły Czechosłowację.

Emigracyjny przywódca czechosłowacki w Londynie, Edward Beneš poczytywał sobie jako dowód własnego kunsztu dyplomatycznego iż przez całą wojnę – w przeciwieństwie do polskiego rządu londyńskiego - zdołał utrzymać znakomite stosunki z Moskwą. Ale w Moskwie wystawiono mu za to rachunek. Musiał się zgodzić, że w Czechosłowacji nie będą odtworzone partie "reakcyjne", zwłaszcza największa przed wojną partia Agrariuszy, zaś powojenny rząd otrzyma charakter koalicyjny. Komunistom z miejsca oddano kluczowy resort spraw wewnętrznych (policja) i wojsko. Główne media także wkrótce stały się podległe komunistom. Ponadto, o czym Beneš mógł naprawdę nie wiedzieć, duża liczba utajnionych komunistów została oddelegowana do legalnych partii niekomunistycznych.

Czechosłowacja wydawała się jedynym państwem regionu, który nie dość, że niezniszczony przez wojnę i przez to zapewniający większości obywateli przyzwoity standard życia, to jeszcze pozostał funkcjonującą demokracją. W latach 1945-46 Komunistyczna Partia Czechosłowacji jakoś zmusiła się do funkcjonowania w ramach systemu wielopartyjnego. Toczyła się otwarta dyskusja, robiąca momentami wrażenie szczerej, czy Czechosłowacja stanie się pierwszym przypadkiem dojścia do socjalizmu bez rewolucji i bez bolszewickiego terroru.

Wybory z 1946 r., niesfałszowane, przyniosły komunistom 40-procentowe poparcie na ziemiach czeskich (na słowackich mniejsze).

W latach 1945-47 wysiedlano z Czechosłowacji 3 miliony znienawidzonych Niemców. Było to wielkie przedsięwzięcie logistyczne. Zaczęto więc, pod patronatem partii komunistycznej, tworzyć specjalne paramilitarne bataliony bezpieczeństwa ludowego. Do oddziałów tych szli przeważnie młodzi, słabo wykształceni ludzie bez zawodu, często awanturnicy, którzy chcieli się obłowić na majątku poniemieckim. W trakcie służby poddawani byli indoktrynacji, przyzwyczajani do bezkarnego stosowania siły. To już była prawdziwa, uzbrojona armia komunistyczna. Jej uzupełnieniem stała się milicja robotnicza przy zakładach.

Na początku 1948 r. dla Stalina było już jasne co mocno trzyma w ręku (Europę Środkową) a czego na razie nie zdobędzie (francuscy, włoscy i greccy komuniści nie mieli szansy na przejęcie władzy; również Turcja oparła się sowieckim żądaniom oddania znacznych terytoriów). Zatem czechosłowacki "propagandowy listek figowy" demonstrujący, iż wyzwolenie przez Armię Czerwoną wcale nie musi oznaczać zniewolenia - nie był już potrzebny.

KSČ otrzymała z Moskwy dyrektywę, by przystąpiła do przejęcia pełni władzy. Na początek, komuniści zaczęli usuwać przedwojennych funkcjonariuszy policji, zwłaszcza komisarzy, jako nie do końca dyspozycyjnych. Niekomunistyczni politycy spróbowali temu przeciwdziałać, ale ciągle w ramach reguł państwa demokratycznego. W 25-osobowym gabinecie premiera Gottwalda, 13 ministrów było niekomunistycznych, zaś 12 komunistycznych. Opór miał polegać na jednoczesnym podaniu się do dymisji wszystkich ministrów niekomunistycznych. Oczekiwano, że rezultatem będzie upadek rządu, co stworzy szansę, że w nowym komuniści nie będą już mieli tak silnej pozycji. Co się jednak okazało? Dymisję złożyło 12 ministrów, czyli mniejszość. Zatem dymisje uznano za nie przerywające dalszego funkcjonowania całego rządu. Tym jednym, który miał złożyć dymisję, ale jej nie złożył, był minister spraw zagranicznych Jan Masaryk, syn twórcy Czechosłowacji. Trzy tygodnie później znaleziono go martwego na bruku pod oknami mieszkania służbowego. Do dziś nie wiadomo na pewno czy było to samobójstwo czy morderstwo upozorowane na samobójstwo.

Prezydent Beneš nie rozpisał nowych wyborów. Popierające komunistów związki zawodowe, ludowa milicja i liczne komitety rewolucyjne rozpoczęły zastraszające rewizje w lokalach partii i organizacji niekomunistycznych, w redakcjach pism, w mieszkaniach parlamentarzystów. Komuniści wezwali do strajku generalnego.
Na rynek praskiego Starego Miasta i okoliczne ulice zwieziono (często uzbrojone) milicje robotnicze z zakładów pracy oraz bataliony bezpieczeństwa ludowego. Przemówił z balkonu Klement Gottwald.
Jak napisał Pavel Tigrid (wybitny emigrant polityczny) – w "zwycięskim lutym" jedynie komuniści działali; politycy innych partii politycznych siedzieli przy radioodbiornikach i nasłuchiwali. Nie próbowano oporu.

Prezydent Beneš, zwalniając z funkcji ministrów i zostawiając resztę rządu z triumfującym Gottwaldem, prawdopodobnie był już ciężko chory i bezwolny. Zmarł kilka miesięcy później.

25. lutego 1948 nastąpiła oficjalna rekonstrukcja rządu. Partie niekomunistyczne nie zostały wprawdzie zlikwidowane, lecz ludzi na kierowniczych stanowiskach zastąpili kryptokomuniści. Rozpoczęły się czystki na uczelniach, w zakładach, w mediach i kulturze. Na granicy z Bawarią przystąpiono do budowy zasiek, instalacji samopałów, zaorania strefy granicznej - by na przyszłość uniemożliwić ucieczki na Zachód.

Ten post był edytowany przez petroCPN SA: 3/04/2019, 19:16
 
User is offline  PMMini Profile Post #4

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej