- w staropolszczyźnie "fryzem", a raczej "frezem" nazywano każdą ciężką, grubą, rosłą szkapę, skądkolwiek by nie pochodziła i jak konkretnie by nie wyglądała - por. J. Ch. Pasek, którego, wedle jego "Pamiętników", przecież by dragoni królewscy, na frezach siedzący, nie doszli, gdyby im uciekał...

- jakieś tam konie na pewno we Fryzji hodowano, a i owszem - czy jednak były dokładnie takie same jak współczesne konie fryzyjskie tego się stwierdzić nie da

współczesne konie fryzyjskie to rasa odtworzona w końcu XIX wieku praktycznie z niczego - bo zostały tylko 4 ogiery i kilkanaście klaczy, których do hodowli dało się użyć; czy ich przodkowie byli dokładnie tacy sami, można wątpić - przejście przez tak wąskie "okno selekcyjne" automatycznie powoduje "zgubienie" sporej części oryginalnych genów...

- w staropolszczyźnie "fryzem", a raczej "frezem" nazywano każdą ciężką, grubą, rosłą szkapę, skądkolwiek by nie pochodziła i jak konkretnie by nie wyglądała

1. "Rasa" nie jest obiektywnie istniejącą jednostką taksonomiczną - jak "gatunek", "rząd" czy "rodzina".

2. Nie jest prawdą, że jazda średniowieczna była wyłącznie ciężkozbrojna. Nie jestem w ogóle znawcą średniowiecza, ale to zdaje się było tak, że waga jeźdźca wraz z uzbrojeniem rosła w czasie, w miarę jak przechodzono do coraz to bardziej zaawansowanych metaloplastycznie rodzajów zbroi, prawda..?

Jednak z analizy szkieletów ludzkich, których sporo z tej epoki już odkopano wynika, że nie był to - ogólnie rzecz biorąc - czas olbrzymów.

Zastanawiające jednak, że po owych hipotetycznych "frezach" przez Krzyżaków w Prusach hodowanych dla użytku bojowego, akurat żadnych kości odkopać się nie udało...

Z faktu, że współczesne konie fryzyjskie pochodzą od części koni dawniej hodowanych we Fryzji nie wynika prawie nic. Jak wiadomo od czasów księdza Mendla, cechy dziedziczą się raczej na zasadzie "albo - albo", a nie na zasadzie "trochę tego i trochę tamtego".

Pewną zmianą było jedynie (względne) rozpowszechnienie ladrowania koni w ciągu XV wieku.

W zasadzie ladry czy inne końskie wynalazki w żadnym okresie średniowiecza nie były normą. To, że więcej ich się zachowało bo były metalowe i odporniejsze na czas od powiedzmy pikowanych tekstyliów czy skóry nie świadczy, że się rozpowszechniały. Większość rycerstwa jeździła na nie okrytych niczym konikach.

Za to patrząc na ikonografię XVw nie mogę oprzeć się wrażeniu, że oni wszyscy na hiszpańskich dzianetach jeździli. Albo w XVw po prostu modne było mieć takiego konia.