| |
|
|
 Bitwa pod Jordanowem, 1-2 września
| |
|
|
|
piters
|
| |
|
| II ranga |
|
 |
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 89 |
|
| Nr użytkownika: 17.089 |
|
|
|
Piotrek |
|
|
| |
|
Dane z książki J. Sadowskiego i P. Suchanka opierają się na relacji płk. Zieleniewskiego, ale nie są ścisłe. Nie tylko wykonano pomiary i projekty, ale i rozpoczęto prace ziemne we wszystkich planowanych ośrodkach oporu, na co wskazują uzyskane przeze mnie relacje. To prawda, roboty w Rabie Niżnej były najmniej zaawansowane (do tej pory badacze raczej byli zgodni, że nie zrobiono tam nic). Generalnie:
- w ośrodku oporu Bystra na 12 planowanych schronów poczyniono 6 wykopów fundamentowych (1 nie dokończony), w jednym wykonano wylewkę poziomującą
- w ośrodku oporu Jordanów na 10 planowanych schronów wykonano ok. 4 wykopów, w jednym wykonano wylewkę poziomującą; ponadto w cn. jedno miejsce zwieziono materiały
- w ośrodku oporu Skomielna Biała na 21 planowanych obiektów wykonano 10-11 wykopów (w tym 3 nie dokończono), w jednym przypuszczalnie była wylewka betonowa; jakieś prace prowadzono jeszcze w cn. dwóch miejscach
- w ośrodku oporu Raba Niżna na 12 planowanych schronów w ostatnich dniach przed wojną rozpoczęto na pewno dwa wykopy, ponadto było co najmniej jedno miejsce które ogrodzono i zwieziono materiały.
Wynika z tego, że w sierpniu 1939 prace prowadzono dość żywiołowo, w wielu miejscach jednocześnie i niekoniecznie z teoretycznym kalendarzem, przekazanym w relacji mjr. Śliwińskiego - rozpoczęto bowiem część obiektów, które znajdowały się w II linii i wg niego miały być gotowe dopiero w 1940 r.
Większość wykopów fundamentowych zachowała się w terenie. Generalnie z terenem nieźle gra relacja oraz zestawienia i plany sporządzone z pamięci (!) przez mjr. Śliwińskiego. W porównaniu z rozmieszczeniem, kształtem i wielkością zachowanych wykopów daje to pewne pole do dywagacji, jak miały wyglądać te pozycje.
Jak się łatwo domyślić, ledwie rozpoczęte, otoczone płotami umocnienia nie odegrały prawie żadnej roli we wrześniu 1939, poza tym że:
- ściągnęły zainteresowanie lotnictwa rozpoznawczego (1.09 zrzucali z Henschli bombki na place budowy w Naprawie) oraz artylerii, przez co np. 3.09 zajmujący pozycje w rejonie planowanego ośrodka "Skomielna" 10 psk oberwał nią teoretycznie w mniejszym stopniu, niż mógłby gdyby tych podejrzanych dla Niemców obiektów na przedpolu nie było
- trochę Niemców przestraszyły, gdyż - mimo meldunków lotniczych - mieli oni informacje że schrony są częściowo w budowie, a częściowo gotowe; być może miało to jakiś wpływ na niemrawe działania zwłaszcza 2 DPanc. na kierunku Jordanowa w dn. 3.09
Aktualny stan badań "fortyfikacji jordanowskich" z odnośnikami do dawniejszej literatury znajdziesz tutaj: http://4historie.pl/przedsprzedaz-numeru-12015/
a konkretnie w komentowanym tutaj artykule: http://4historie.pl/forum/viewtopic.php?t=2165
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Dzięki! Jak jeszcze jest to nabędę.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Ja również dziękuję za informacje - pozdrawiam. 
|
| |
|
|
| |
|
|
|
piters
|
| |
|
| II ranga |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 89 |
|
| Nr użytkownika: 17.089 |
|
|
|
Piotrek |
|
|
| |
|
Jakiś czas temu dyskutowaliśmy o stratach 24 pułku ułanów.
Pora skonkretyzować informacje wypływające z najnowszych badań, jako że istnieją przymiarki do wymiany tablicy (w celu uzupełnienia nazwisk) na pomniku stojącym na cmentarzu.
2. szwadron:
1. KUCHCIAK Włodzimierz, kapral, ur. 1919, + 2.09.1939 Wysoka, ID w 1939 na podstawie nieśmiertelnika, pochowany w mogile zbiorowej ('A') w m. cmentarza wojsk.
4. szwadron:
2. DZIECHCIARZ Wincenty, kapral (d-ca drużyny ckm), + 2.09.1939 Wysoka, ID w 1939 na podstawie dokumentów i nieśmiertelnika, poch. w grobie na wzg. Dział ('B'), pośm. odzn. Virtuti Militari V kl., ekshumowany w 1949 na cm. wojsk.
3. GÓRECZNY Władysław, st. ułan, + 2.09.1939 Wysoka, ID w 1939 na podstawie dokumentów, poch. w grobie na skraju lasu Zwierzyniec ©, pośm. odzn. Krzyżem Walecznych (we wniosku imię Roman), eksh. w 1949 na cm. wojsk.
4. PODLEŚNY Stanisław, kapral rez. (drużyna ckm), + 2.09.1939 Wysoka, ID w 1939 na podstawie dokumentów i nieśmiertelnika, poch. w grobie na wzg. Dział ('B'), pośm. odzn. Krzyżem Walecznych (we wniosku imię Jan), eksh. w 1949 na cm. wojsk.
5. TARGOŃSKI Leon, ułan, wg wniosku odznaczeniowego + 2.09.1939 Wysoka, brak pełnej identyfikacji - jest prawdopodobne, że jest to odnotowany w 1939 ze znakiem zapytania J. Taliwski (najwyraźniej nazwisko w dokumentach było nieczytelne), który został pochowany w mogile zbiorowej ('A') w m. cmentarza wojsk, pośm. odzn. Krzyżem Walecznych.
6. WASILEWSKI Leon, st. ułan (we wniosku odznaczeniowym: ułan), zmarł z ran 2.09.1939 na pograniczu wsi Wysoka i Skawa, ID w 1939 na podstawie dokumentów przechowanych przez ludność (w protokole z 1949 błędnie wpisano nazwisko: Wasilewicz), pochowany w mogile na roli Gałęziówka ('E'), pośm. odzn. Krzyżem Walecznych, ekshumowany w 1949 na cm. wojsk.
szwadron ckm
7. MITRUS Edmund, ułan (we wniosku odznaczeniowym: st. ułan), + 2.09.1939 Wysoka, zwłoki odwieziono do Myślenic, gdzie spoczywa w mogile żołnierzy WP pod nazwiskiem Stefan Mitrus, pośm. odzn. Krzyżem Walecznych.
szwadron specjalny
8. DROŻDŻYK Stanisław, ułan, + 2.09.1939 Wysoka (w spisach pułkowych figuruje jako ranny), ID w 1949 na podstawie nieśmiertelnika - zagadką jest, dlaczego do tej pory nazwisko nigdzie się nie pojawiło w kontekście cmentarza; pochowany w grobie przy pn. skraju lasu Zwierzyniec ('D'), ekshumowany w 1949 na cm. wojsk.
9. GĄSKA Antoni, ułan, + 2.09.1939 Wysoka, ID w 1939 na podstawie nieśmiertelnika, pochowany w mogile zbiorowej ('A') w m. cmentarza wojsk.
Poniżej mapka z rozmieszczeniem grobów wojennych A-E. Obecny cmentarz wojenny znajduje się w miejscu grobów zbiorowych (A) - powstał po dokonanej w 1949 r. ekshumacji szczątków poległych żołnierzy WP z grobów na terenie m. Wysoka, Spytkowice, Skawa, Naprawa, Skomielna Biała.
Ten post był edytowany przez piters: 11/12/2015, 9:54
Załączona/e miniatura/y
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Dane te nieco się różnią z tymi podanymi przez płk Dworaka:
QUOTE płk. dypl. Kazimierz Dworak podaje takie oto straty 24 Pułku po bitwie pod Jordanowem - Wysoką (02.09.1939r.):
Polegli:
1. kpr. Dziechciaż Wincenty - 4 szwadron;
2. kpr. Kuchciak Włodzimierz - 2 szwadron;
3. st. uł. Goreczny Władysław - 4 szwadron;
4. st. uł. Wasilewski Leon - 4 szwadron;
5. uł. Mitrus Edmund - 2 szwadron;
6. uł. Podleśny Stanisław - 4 szwadron.
Ranni (przeszli przez P.O.):
1. plut. Kamiński Roman - 1 szwadron;
2. kpr. Kała Stefan - szwadron specjalny (pluton ppanc.);
3. kpr. Biegaj Mieczysław - 1 szwadron;
4. uł. Caba Wincenty - 1 szwadron;
5. uł. Jeleniewski Józef - 4 szwadron;
6. uł. Tyjara Mikołaj - szwadron spec.;
7. uł. Czochara Henryk - szwadron spec.;
8. uł. Drozdzyk Stanisław - szwadron spec.
Polegli nie pochowani lub wpadli w ręce wroga:
1. st. uł. Walczak Feliks - szwadron spec.;
2. uł. Sudoł Władysław - 4 szwadron;
3. uł. Sikora Jan - 4 szwadron;
4. uł. Łapaj Franciszek - 4 szwadron;
5. uł. Gąska Antoni - szwadron spec.
Łącznie straty: 5 podoficerów i 14 ułanów.
_________________
* S. Komornicki, Zarys historii 24 pułku ułanów 1920-1947, Londyn 1976, s. 176.
Chodzi o ułana Leona Targońskiego. Nie mam go w spisie pułku ...
|
| |
|
|
| |
|
|
|
piters
|
| |
|
| II ranga |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 89 |
|
| Nr użytkownika: 17.089 |
|
|
|
Piotrek |
|
|
| |
|
To nie są "dane Dworaka", tylko informacje z monografii pułku autorstwa S. Komornickiego, opracowane na podstawie Imiennej listy poległych na polu chwały w czasie od dn. 1 do dn. 19.IX.39 r., która wbrew nazwie zawiera także rannych i zaginionych. Lista ta różni się trochę od Listy poległych 24 pułku ułanów. Pierwszy dokument zestawia nazwiska wg stopni, drugi - alfabetycznie. Obie listy nie są sygnowane, były przez kogoś sprawdzane (dopiski, krzyżyki i "fajki" ołówkiem).
Zresztą Komornicki zrobił kilka błędów, np. przy:
st.uł. (wzgl. uł.) Mitrusie - wpisał przydział do 2/24 zamiast szw. ckm, podczas gdy pierwszy wykaz podaje: 2/24 (skreślone, nadpisane ckm), a drugi wykaz podaje prawidłowo ckm,
kpr. Podleśnym - w obu wykazach jest kapralem, a u Komornickiego mamy ułana; we wniosku odznaczeniowym figuruje jako kpr. rez., karabinowy ckm - nie mógł być karabinowym w stopniu ułana.
Jak sądzę, podstawą dla Komornickiego nie był wykaz strat (wg dat i miejsc walk) zamieszczony w wydanej w 1941 r. broszurze 24 p.uł - szkic historyczny, chociaż swoje wykazy strat pozestawiał w takim samym układzie, bo w broszurze poległych pod Wysoką jest siedmiu: sześciu podawanych w monografii oraz uł. Gąska, lepiej są zrobione także przydziały.
Ułan Targoński występuje: na pierwszej liście poległy 4 IX pod Jordanowem - przy weryfikacji obok czwórki dopisano (2), na drugiej jako poległy 2 IX pod Jordanowem, we wniosku odznaczeniowym jako poległy 2 IX na Wysokiej (k. Jordanowa).
U Komornickiego mamy Targońskiego pod Kasiną Wielką. Z całym szacunkiem dla Autora, ale sądzę, że zasugerował się napisaną na maszynie datą 4 IX w Imiennej liście poległych... (być może miał jej niezweryfikowaną wersję), nie znał wniosku o pośmiertne odznaczenie uł. Targońskiego KW i dysponując najwyraźniej błędną datą po prostu zamienił sobie Jordanów na na Kasinę. Zresztą, wspomniana broszura także podaje Targońskiego jako poległego 4 IX pod Kasiną, co stoi w sprzeczności z ww. dokumentami źródłowymi.
W sporządzonym kilka dni po walkach (podczas pochówków) wykazie w Liber Mortuorum wsi Wysoka, proboszcz jordanowski ks. Sławiński odnotował m.in. nazwisko J. Taliwski ze znakiem zapytania. Chodzi o jednego z pochowanych w mogiłach zbiorowych.
W archiwum UM Jordanów jest księga zawierająca znane w latach 70. nazwiska żołnierzy pochowanych na Wysokiej oraz kilku z kwatery Armii Czerwonej na cm. w Jordanowie. Do lat 80/90. poczyniono tam różne dopiski. Początkowo widniało w niej nazwisko J. Taliwski, ale je skreślono i nadpisano Targoński Leon. Co było podstawą takiej weryfikacji, nie zostało niestety odnotowane.
Dlatego mimo wszystko stuprocentowej pewności do pochówku na Wysokiej nie ma. Jednak w zasadzie jedyna szansa dla "wariantu Kasina", to znaleźć szczątki żołnierza z blachą Targońskiego.
Za wyjątkiem J. Taliwskiego, ks. Sławiński widział nieśmiertelniki, względnie nieśmiertelniki oraz dokumenty odnorowanych przez siebie imiennie żołnierzy. Wasilewskiego zidentyfikowano dzięki dokumentom, przechowywanym przez mieszkańca Skawy do 1949 r. Przy zwłokach Drożdżyka znaleziono w 1949 r. nieśmiertelnik. Te tematy są "czyste".
Ten post był edytowany przez piters: 6/02/2016, 9:39
|
| |
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
7/11/2015, 21:50
