Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Grób Płk. Bałabana W Gliwicach Zbiórka
     
Krzysztof Drozdowski
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 112
Nr użytkownika: 84.334

Krzysztof Drozdowski
 
 
post 28/08/2017, 19:39 Quote Post

Nie wiedziałem do jakiego działu tak na prawdę to wrzucić więc proszę moderatorów o ewentualne przesunięcie postu.

W Gliwicach znajduje się grób płk. Bałabana dowódcy żandarmerii WP 1930-1939. Grób był opłacony do 2015 roku przez jednostkę żandarmerii z Gliwic, jako że dzieci nie było. W 2015 r. żandarmeria się z Gliwic wyniosła a grób został. Dwa lata nieopłacany i może dojść do jego likwidacji. Dziś rozmawiałem z zarządem cmentarza na ten temat. Jako, że nie chciałbym do tego dopuścić rozpocząłem zbiórkę pieniężną na opłacenie grobu, chociaż na kilka lat by go zabezpieczyć i na spokojnie poszukać jakiejś instytucji lub kogoś kto byłby w stanie wyłożyć potrzebną kwotę.
Wszyscy możecie pomóc.
Zbiórka na opłacenie grobu
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
P.Mroczkowski
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 636
Nr użytkownika: 100.921

 
 
post 2/09/2017, 0:39 Quote Post

A dlaczego tylko żandarm?

Wiki:
Życiorys[edytuj]
Felicjan Plato Bałaban urodził się 20 października 1891 w Husiatynie, w rodzinie Karola i Sydonii. W latach 1898-1901 uczęszczał do Szkoły Ludowej w Tłumaczu, a w latach 1901-1902 do Gimnazjum Wyższego w Stanisławowie. W latach 1902-1907 pobierał nauki w Gimnazjum Jezuitów w Bąkawkach k. Czyżowa. W 1910 złożył maturę w Gimnazjum Wyższym w Brzeżanach. W latach 1910-1914 studiował na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Lwowskiego. Absolutorium uzyskał w 1917. Przed I wojną światową rozpoczął pracę w Powiatowej Kasie Oszczędności w Brzeżanach w charakterze bilansisty. Był członkiem Związku Walki Czynnej i "Strzelca". Występował wówczas pod pseudonimem „Felek”.

Służba w Legionach Polskich i c. k. armii[edytuj]
4 sierpnia 1914 rozpoczął służbę w Legionach Polskich. Do 25 marca 1915 walczył w 2 kompanii I batalionu 1 Pułku Legionów. Następnie przeniesiony został do Oddziału Żandarmerii Polowej I Brygady Legionów Jana Jur-Gorzechowskiego. Posługiwał się wtedy pseudonimem „Orszuł”. Do 24 lipca 1915 był szefem Ekspozytury Etapowej Żandarmerii w Kętach. W sierpniu i wrześniu tego roku, w Lublinie pod kierownictwem ppor. Adama Koca ps. „Witold” prowadził nielegalną działalność agitacyjno-werbunkową do Legionów. Od 26 listopada do 15 lutego 1916 dowodził Posterunkiem Żandarmerii w Kowlu. 24 marca 1917 został przeniesiony do Żandarmerii II Brygady Legionów. 1 kwietnia tego roku rozpoczął miesięczne szkolenie na Wyższym Kursie Szkoły Żandarmerii w Warszawie. Był to kurs dla starszych podoficerów przewidzianych do objęcia stanowisk oficerskich. Uzyskał pierwszą lokatę na 24 słuchaczy i jednego hospitanta. 1 lipca 1917 został dowódcą Posterunku Żandarmerii przy 2 Pułku Ułanów w Mińsku Mazowieckim. Po kryzysie przysięgowym znalazł się w Żandarmerii Polowej Polskiego Korpusu Posiłkowego (niem. Feldgendarmerie des Polnischen Hilfskorps). Do korpusu wcielony został z innymi legionistami pochodzącymi z Galicji, którzy złożyli przysięgę na wierność cesarzowi Wilhelmowi II. W żandarmerii korpusu dowodził Posterunkiem Nr 7 w Medyce przy 2 Pułku Ułanów. W październiku 1917 wraz z korpusem skierowany został na front do Bukowiny. W nocy z 15 na 16 lutego 1918 część II Brygady Legionów przeszła na stronę ententy (zobacz biogram Romana Góreckiego). Pozostali, którym nie udało się przebić przez linię frontu austriacko-rosyjskiego zostali internowani lub uwięzieni. Felicjan Platon Bałaban do 10 kwietnia 1918 był internowany w obozie Talaborfalva na Węgrzech. Następnie został wcielony do cesarsko-królewskiej armii i skierowany na front włoski. Do 30 października dowodził plutonem w 27 Batalionie Strzelców.

Służba w Wojsku Polskim[edytuj]
2 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego w stopniu podchorążego i wziął udział w obronie Lwowa. Walczył na Odcinku I, a następnie Odcinku V (Szkoła Sienkiewicza). Po reorganizacji oddziałów wojskowych walczących o Lwów został oficerem prowiantowym II batalionu 1 Pułku Strzelców Lwowskich. Do 1 lutego 1920 uczestniczył w walkach z Ukraińcami i bolszewikami.

1 lutego 1920 został przeniesiony z korpusu piechoty do korpusu żandarmerii i wyznaczony na stanowisko szefa Sekcji I Organizacyjno-Mobilizacyjnej (później Wydziału Organizacyjnego) Dowództwa Żandarmerii Polowej przy Naczelnym Dowództwie WP. 1 marca został awansowany na podporucznika, a już 1 kwietnia został zweryfikowany w stopniu rotmistrza. W Dowództwie Żandarmerii Polowej pełnił służbę do 24 maja 1921 po czym został skierowany na Górny Śląsk z zadaniem zorganizowania i wyszkolenia żandarmerii powstańczej. Został kierownikiem wyszkolenia żandarmerii w Naczelnym Dowództwie III powstania śląskiego. 27 lipca 1921 został dowódcą Plutonu Żandarmerii Wejherowo wchodzącego w skład 8 Dywizjonu Żandarmerii w Toruniu. W okresie od 1 listopada 1921 do 1 października 1922 był oddelegowany do Grupy Operacyjnej generała Szeptyckiego, której zadaniem było zajęcie Górnego Śląska. W dowództwie grupy pełnił obowiązki szefa bezpieczeństwa. Po rozformowaniu grupy operacyjnej przeniesiony został do 6 Dywizjonu Żandarmerii we Lwowie, w którym kolejno zajmował stanowiska: komendanta oddziału szkolnego (do 30 kwietnia 1923), kierownika Kadry (do 31 grudnia 1925) i zastępcy dowódcy dywizjonu (do 30 listopada 1926)[1][2]. Z dniem 1 grudnia 1926 został przeniesiony do Głównej Komendy Policji Państwowej na przeciąg sześciu miesięcy[3]. Pełnił tam obowiązki naczelnika Wydziału IV - Centrala Służby Śledczej. Termin powrotu do wojska przesuwano mu co sześć miesięcy[4][5]. Z dniem 13 listopada 1928 został przeniesiony z 6 Dywizjonu Żandarmerii do kadry oficerów żandarmerii i równocześnie wyznaczony na stanowisko w Dowództwie Żandarmerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6][7].

11 kwietnia 1929 powierzono mu pełnienie obowiązków dowódcy żandarmerii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a po awansie na podpułkownika wyznaczono na to stanowisko[8]. Równocześnie w latach 1936-1938 piastował funkcję prezesa Zarządu Polskiego Związku Szermierczego.

1 września 1939 mianowany został naczelnym szefem żandarmerii w Sztabie Naczelnego Wodza. W czasie kampanii wrześniowej ewakuował się do Rumunii gdzie został internowany w obozie Târgovişte. 8 lutego 1941 przetransportowany z Rumunii do Austrii, a następnie osadzony w Oflagu VI B w Dössel, w którym przebywał do końca II wojny światowej w Europie. Po wyzwoleniu przez Amerykanów powrócił do kraju. Zmarł 1 lutego 1975 w Gliwicach. Pochowany na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach (sektor C2, rząd II, grób 13).


Ten post był edytowany przez P.Mroczkowski: 2/09/2017, 0:39
 
User is offline  PMMini Profile Post #2

     
Krzysztof Drozdowski
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 112
Nr użytkownika: 84.334

Krzysztof Drozdowski
 
 
post 4/09/2017, 7:17 Quote Post

QUOTE(P.Mroczkowski @ 2/09/2017, 0:39)

Służba w Wojsku Polskim[edytuj]
2 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego w stopniu podchorążego i wziął udział w obronie Lwowa. Walczył na Odcinku I, a następnie Odcinku V (Szkoła Sienkiewicza).
*



Z tą walką na Odcinku I to nie wiem skąd się wzięło. Nigdzie nie natrafiłem w jego aktach na taką informację. Za każdym razem wspomina Szkołę Sienkiewicza ale nic po za tym.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #3

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej