|
|
Legendarny bohater rzymski
|
|
|
|
Swego czasu czytając o historii Rzymu natrafiłem na postać Rzymianina który spalił swoją ręke aby pokazać wrogom ze nie boi się tortur.Czy pamięta ktoś jak on sie nazywał ? (niestety nie mogę sobie przypomnieć)
|
|
|
|
|
|
|
|
Gaius Mucius Scaevola. Według legendy przekazanej m.in. przez Liwiusza (Ad Urbe condita II,12-13), podczas oblężenia Rzymu przez etruskiego króla Larsa Porsennę, Mucius zgłosił się na ochotnika aby zakraść się do obozu wroga i zabić króla. Udało mu się tam dostać akurat wtedy, gdy Poresenna siedział za stołem i rozdawał żołd swoim żołnierzom. Królowi towarzyszył drugi człowiek, a Mucius, nie wiedząc który z dwójki jest królem, zdał się na los i zadał cios temu drugiemu, który okazał się być pisarzem. Pojmanemu Etruskowie zagrozili śmiercią przez spalenie żywcem. Wówczas Mucius włożył swoją prawą rękę do ogniska/żarnika (w zależności od wersji) i trzymał ją tam tak długo, dopóki się zupełnie nie spaliła, nie okazując bólu. Porsenna pod wrażeniem tej odwagi i wytrzymałości spytał, czy wśród Rzymian więcej jest takich młodzieńców. Mucius odparł, że jest jednym z trzystu, którzy ofiarowali się zabić króla choćby za cenę życia. Porsenna jako człowiek szlachetny puścił Muciusa wolno z podziwu dla jego czynu, a niedługo potem zwinął oblężenie.
Akt poświęcenia lub też utraty prawej ręki jest szeroko obecny w mitologiach indoeuropejskich. W mitach iryjskich wódz Tuatha Dé Danann traci prawą rękę w bitwie pod Mag Tuireadh i w efekcie nie może być już królem. Wraca na tron, gdy Dagda i Lug wykonują dla niego nową magiczną rękę z żelaza i znowu prowadzi swój lud do zwycięstwa w drugiej bitwie pod Mag Tuireadh, w której sam ginie. W mitologii nordyckiej Tyr wkłada prawicę do paszczy Fenrisa, czego ten się domaga w zamian za zgodą na związanie go przez Asów magiczną wstęgą. Gdy związany wilk nie może zerwać więzów, zaciska paszczę i odgryza rękę boga.
Źródła tego powszechnego mitu szukać należy w pierwotnym pojmowaniu kwestii władzy. Władca musiał być - jako wybraniec bogów - osobą fizycznie doskonałą. W tracił tą doskonałość, tracił również legitymację do sprawowania władzy. Utrata prawicy jest zaś najgorszym kalectwem. Prawa ręka symbolizuje władzę jako ramię sprawiedliwości oraz jako ta, która trzyma miecz. Mucius poświęca swoją dłoń dla dobra Republiki, Tyr dla dobra świata, bo spętanie Fenrisulfa oddala Ragnarök. Mit rzymski nie dotrwał do naszych czasów w pierwotnej formie, więc ciężko jest wyciągać jakieś dodatkowe wnioski. Natomiast mit o Tyrze i wilku powszechnie interpretowany jest również jako symboliczna opowieść o utracie przez Tyra czołowego miejsca na germańskim panteonie i zastąpieniu go przez Wodana/Odina.
No i na koniec warto pamiętać, że ród Muciusów Scaevoli odgrywał ważną rolę w historycznych już dziejach republiki. Jego bodaj najwybitniejszym przedstawicielem był Quintus Mucius Scaevola Pontifex, najsłynniejszy prawnik okresu przedklasycznego, autor wielu nowatorskich koncepcji prawnych.
|
|
|
|
|
|
|
|
Wpływy tej legendy widać nawet w "Quo vadis" Sienkiewicza - podczas literackiej kaźni chrześcijan, jeden z męczenników właśnie w ten sposób jest torturowany na arenie. Być może Sienkiewicz korzystał z jakiś źródeł, które potwierdzają ten sposób zadawania cierpień pierwszym chrześcijanom.
|
|
|
|
|
|
|
|
To prawda co pisał Ironside, utrata ręki to powszechna kara stosowana w wielu ludach pochodzenia indoeuropejskiego. W "Beowulfie" tytułowy bohater eposu staroangielskiego w ten oto sposób wymierza sprawiedliwość olbrzymowi Grendelfowi. Wyrywa mu rękę i pozwala na samoczynne wykrwawienie się potwora. Natomiast odchodząc od dorobku kulturalnego antycznych i średniowiecznych; w filmie "Upadek Cesarstwa Rzymskiego" z 1964 roku, jeden z rzymskich wysłanników do Germanów, zostaje poddany karze tortur. Jego prawica zostaje spalona, a kaźń poświęcona Wodanowi/Odynowi. Ogólnie można by rzec, że dłoń ma ciekawe "miejsce w historii". W starożytnym Egipcie ucinano dłoń każdemu z zabitych wrogów. Rzucano je na stos i w ten sposób liczono poległych w bitwie.
vapnatak
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Vapnatak) w filmie "Upadek Cesarstwa Rzymskiego" z 1964 roku, jeden z rzymskich wysłanników do Germanów, zostaje poddany karze tortur. Jego prawica zostaje spalona, a kaźń poświęcona Wodanowi/Odynowi. O ile dobrze pamiętam, ów rzymianin jest negocjatorem wysłanym do Germanów trzymanych w czymś na kształt obozu jenieckiego. Oni torturują go w opisany sposób mimo jego ostrzeżenia, że jeśli krzyknie, to przybiegną żołnierze. Jednak nie krzyczy, czym zdobywa szacunek Germanów i udaje mu się doprowadzić do jakiegoś kompromisu. W ostatniej scenie z udziałem tego bez wątpienia pozytywnego bohatera, w której ów ginie, okazuje się, że był chrześcijaninem.
|
|
|
|
|
|
|
|
Czy jakoś tak... tak czy inaczej, wątek doskonale pasuje do osoby Gaiusa Muciusa Scaevola.
vapnatak
|
|
|
|
|
|
|
|
Obcięcie ręki faktycznie (oprócz fizycznego) wywoływało chyba również w sferze psychicznej nadzwyczaj wielkie wrażenie, bowiem Cezar (O wojnie Galijskiej ks. VIII, 44 - uzupełnienie AULUSA HIRCJUSZA) na koniec walk w Galii zastosował ten akt okrucieństwa na szeroką skalę po zdobyciu Uksellodonum cyt. "Ponieważ Cezar wiedział, że jego łagodność była wszystkim znana, i nie obawiał się, że jego bardziej surowe zachowanie zostanie uznane za wrodzone okrucieństwo, a nie widział też kresu swoich zamierzeń, jeśli w podobny sposób wiele plemion w różnych stronach powzięłoby plany wojenne, postanowił odstraszyć pozostałe przez przykładową karę. Przeto wszystkim, którzy byli pod bronią, odciął ręce, ale darował życie, aby kara na występnych była bardziej naoczna."
|
|
|
|
|
|
|
oreada1989
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 35 |
|
Nr użytkownika: 46.774 |
|
|
|
eMPe |
|
Zawód: studentka :] |
|
|
|
|
A tak nawiasem to Scaevola nie znaczy przypadkiem leworęczny?
|
|
|
|
|
|
|
|
Scaeva -ae - 1) wróżba, omen lub 2)mańkut, człowiek leworęczny
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(oreada1989 @ 11/01/2009, 20:48) A tak nawiasem to Scaevola nie znaczy przypadkiem leworęczny?
Znaczy. Właśnie na cześć wydarzenia opisanego przez Ironside nadano mu ten przydomek. Została mu jedynie lewa sprawna ręka.
Jako ciekawostkę podam jeszcze, że słówko scaevola oprócz leworęczny ma też po łacinie drugie rzadko spotykane znaczenie oznacza również "wyobrażenie fallusa noszone jako maskotka" (u Varrona)
|
|
|
|
|
|
|
oreada1989
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 35 |
|
Nr użytkownika: 46.774 |
|
|
|
eMPe |
|
Zawód: studentka :] |
|
|
|
|
Jak na wykładach było rzymskie prawo rodzinne to właśnie wykładowca tłumaczył niektóre nazwiska i padło Scaevola. I teraz właśnie, jak czytałam ten post, to sobie przypomniałam to.
Chociaż drugie tłumaczenie... Hmm, no niczego sobie. Tego nam nie podawano.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(oreada1989 @ 11/01/2009, 22:27) Chociaż drugie tłumaczenie... Hmm, no niczego sobie. Tego nam nie podawano. Rozumiem, że chodziło o wróżbę lub omen?
|
|
|
|
|
|
|
|
Właśnie się spostrzegłem, że w moim poście powyżej napisać, jak nazywał się irlandzki bóg-heros, który stracił prawicę: Nuada.
Ciekawe również jest to, że to właśnie wokół wojny z Larsem Porsenną skupiło się większość rzymksich legend bohaterskich. Oprócz Muciusa Scaevoli mamy jeszcze Horatiusa Coclesa oraz Clelię/Cleię. Dowodzi to, jak ważnym wydarzeniem musiała być ta wojna z Etruskami, która zresztą uchodzi w opinii współczesnych historyków za wydarzenie historyczne.
|
|
|
|
|
|
|
|
Niom. Rzym zdobyty, Rzymianie nie mogli wytwarzac przedmiotów żelaznych poza narzędziami rolniczymi - trzeba się było jakoś psychicznie podbudować legendami mówiącymi o tym jak to sobie Rzymianie PONOC poradzili z Porsenną
|
|
|
|
|
|
|
|
Czy na pewno wytwarzać, a nie posiadać?
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|