Cios zadany bronią białą np. szablą był groźny nie tylko ze względu na cięcie i pchnięcie ostrzem, ale i siłę rąbnięcia

Witam,
ostatnio zastanowiła mnie pewna kwestia, a mianowicie spora popularność misiurki jako hełmu używanego w okresie nowożytności. Tego typu osłony głowy używali m.in. polscy pancerni, petyhorcy, Turcy i Tatarzy. Zastanawia mnie dlaczego ten typ pancerza zdobył taką popularność. Moim zdaniem nie był na pewno najlepszy w ówcześnie dostępnych. Jak wiadomo misiurka składała się z miski osłaniającej górę głowy oraz kolczugi osłaniającej czoło, bok głowy i tył. W nawiasie mogę dodać, że niektóre misiurki posiadały również nosal.
Gdybym był żołnierzem epoki nowożytnej zdecydowanie wolałbym, aby moja osłona głowy nie była elastyczna jak np. kolczuga, ale sztywna. Cios zadany bronią białą np. szablą był groźny nie tylko ze względu na cięcie i pchnięcie ostrzem, ale i siłę rąbnięcia. Przecież gdyby ktoś został trafiony szablą w kolczugę mogłoby dojść do sytuacji, że pancerz nie przepuści ostrza, ale efektem rąbnięcia będzie stłuczenie, a nawet złamanie kości. Tak więc nieelastyczne części ciała jak np. głowa, wolałbym aby były chronione nieelastycznym, a zatem lepiej chroniącym przed siłą rąbania hełmem.

Zastanawiając się nad popularnością misiurki doszedłem do dwóch wniosków:
- możliwe, że jej popularność w Rzeczpospolitej Obojga Narodów wiązała się z modą na uzbrojenie wschodnie jak np. zbroje karacenowe?
- a może był to tańszy zamiennik w pełni sztywnych hełmów?

Taki cios praktycznie mógł być wyprowadzony jedynie z góry przed czym jeden stały element na czubku w zupełności wystarczał. Po za tym kolczuga była materiałem oddychającym co znacznie zwiększa wygodę.

Ciosy za pomocą broni białej mogą być zadawane w różne części ciała i pod różnymi kątami.

Fakt, że misiurka jednak byłą stosowana wyraźnie wskazuje, że ochrona, jaką dawała, uważana była za adekwatną. Zwracam uwagę, że zarówno pod kolczugą jak i pod misiurką stosowano warstwę amortyzującą ciosy.

Pamiętacie, jak pan Andrzej opisywał jedno ze swoich starć z Bogusławem, gdy ten mu przez łeb przejechał?
"Szczęściem misiurka z cnotliwej stali. Wytrzymała."

Osłona kolcza była generalnie wystarczająca dla powstrzymania ciosu broni białej tym bardziej, że , jak pisał Ramond zazwyczaj pod nią noszono jakiś materiał amortyzujący, należy też wziąć pod uwagę, że w warunkach bojowych trudno zadać pełny, bardzo mocny cios.

misiurka dawała znacznie słabszą ochronę, niż hełm jednolity

podobnie jak karacena była gorsza od płytówki. była cięższa i droższa, pomimo to zyskała popularność i nie względy militarne o tym zdecydowały.

...Co zaś do ochrony głowy: Zygmunta III uratowała czapka, jakiegoś Rosjanina z walki jakiej opis z powstania 1863 przeczytałem także czapka-mundurowa...