|
|
Przeznaczenie, rola przeznaczenia w różnych religiach
|
|
|
lasiie
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 33 |
|
Nr użytkownika: 81.524 |
|
|
|
KLON BANITA |
|
|
|
|
Wjakich religiach obecne jest przeznaczenie/Kismet/Fatum/Karma i jaką w nich pełni rolę ? W jakim stopniu ogronicza wolną wolę? Czy przeznaczenie moża odwrucić albo zmienić ?
Ten post był edytowany przez lasiie: 2/03/2013, 10:57
|
|
|
|
|
|
|
tradycjonalista12
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 5 |
|
Nr użytkownika: 84.181 |
|
|
|
Kazimierz Zawada |
|
Stopień akademicki: mgr in¿. |
|
Zawód: pracownik biurowy |
|
|
|
|
Otóż karma/przeznaczenie, czy jakkolwiek inaczej to nazwać nie jest związana tylko z buddyzmem, czy hinduizmem (wiele osób kojarzy je tylko z tymi religiami). Przeznaczenie jest też obecne w religii chrześcijańskiej i judaizmie. W Starym Testamencie spotykamy słowa „oko za oko” „ząb za ząb”. Słowa te oddają prawo karmy w pewien symboliczny sposób jednak często były (być może już nawet w czasach ich spisywania) i są rozumiane całkowicie błędnie. Pierwszym błędem jest rozumienie ich dosłownie, co jest strasznym uproszczeniem prawa karmy.
|
|
|
|
|
|
|
|
tradycjonalista12:QUOTE W Starym Testamencie spotykamy słowa „oko za oko” „ząb za ząb”. Słowa te oddają prawo karmy ... Chyba nie za bardzo. Przeczytajmy.
Z Księgi Wyjścia:QUOTE Księga wyjścia
21
1 Te są prawa, które im przedłożysz:
NIEWOLNICY (21,2-11). Niewolnicy płci męskiej (2-6); nie wolnice (7-11).
ZABÓJSTWO I PRAWO AZYLU (21,12-14). 12 Kto uderzy człowieka chcąc zabić, niechaj śmiercią umrze.
13 Ale jeśli nie czyhał, ale go Bóg podał w ręce jego, naznaczę tobie miejsce, na które ma uciec.
14 Jeśliby kto umyślnie zabił bliźniego swego i zasadziwszy się zdradliwie, od ołtarza mego oderwiesz go, aby umarł.
PODNOSZENIE RĘKI NA RODZICÓW (21,15).
15 Kto by uderzył ojca swego albo matkę, niech śmiercią umrze.
PORWANIE CZŁOWIEKA (21,16).
16 Kto by ukradł człowieka i sprzedał go, gdy udowodni mu się występek, niechaj śmiercią umrze.
PRZEKLINANIE RODZICÓW (21,17).
17 Kto by złorzeczył ojcu swemu albo matce, śmiercią niechaj umrze.
UDERZENIE (21,18-27). Następstwa zwyczajne (18-19); wypadek z niewolnikiem (20-21,26-27); niewiasta brzemienna ofiarą bijących się (22-25).
18 Jeśliby się zwadzili mężowie, a uderzyłby jeden drugiego kamieniem albo pięścią, a on by nie umarł, ale by leżał na łóżku;
19 to jeśłiby wstał i chodził poza domem o lasce swojej, nie będzie winien, który uderzył, tak wszakże, żeby mu mitręgę w robocie i nakłady na lekarzy nagrodził.
20 Kto by uderzył niewolnika swego albo niewolnicę laską i umarliby pod rękami jego, będzie winien zbrodni.
21 Ale jeśli przez jeden dzień albo dwa przy życiu zostanie, nie będzie podległy karaniu, bo za pieniądze jego jest.
22 - Jeśliby się powadzili mężowie, a uderzyłby który niewiastę brzemienną, tak żeby poroniła, ale sama żywa została, podlegnie karze pieniężnej, jakiej mąż niewiasty zażąda i osądzą rozjemcy.
23 Ale jeśliby na mą potem śmierć przyszła, odda
24 duszę za duszę, oko za oko, ząb za
25 ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, sparzelinę za sparzelinę, ranę za ranę, siniec za siniec.
26 - Jeśliby kto uderzył w oko niewolnika swego albo niewolnicę i uczynił ich jednookimi, puści ich wolno za oko, które wybił.
27 Jeśliby też wybił ząb niewolnikowi albo niewolnicy swojej, tymże sposobem wolno ich wypuści. Ten cytat pokazuje ,że nie chodzi tu o przeznaczenie , ale o karę. Chyba ,że wtedy potrafiono uczynić karę nieuniknioną? Wydaje się jednak,że nie. Stąd jest to taryfikator kar jedynie.
|
|
|
|
|
|
|
|
No i rola przeznaczenia/Bożego wyboru w Nowym Testamencie, zwłaszcza w listach pawłowych.
|
|
|
|
|
|
|
|
Wygląda na to ,że aby zachować poziom należy wyjaśnić co to jest owa karma ,mojra itp. Na razie nastąpiło splątanie tego ze św. Pawłem. Tak więc nieuniknione są rzeczy ostateczne wyliczone dokładnie,tj: -śmierć, -sąd Boży, - alternatywnie:niebo/piekło. Nie ma żadnych natomiast czarnych kotów-wróżbitów :ajajaj ,będzie źle. Tak też i św. Paweł mówi tylko o wymiarze eschatologicznym:
QUOTE I tak zdawałoby się, jakoby Pan Bóg z góry przeznaczał jednych na zbawienie, a drugich na potępienie. – Właściwe rozwiązanie zagadki leży w tym, że, jak powiedziałem, św. Paweł w tym miejscu nie mówi wcale o przeznaczeniu do chwały niebieskiej, czyli do zbawienia jako takiego, ale o przeznaczeniu do łaski, o tej łasce uprzedzającej, przez którą Pan Bóg jednych wprowadza do Kościoła, podczas gdy inni do Kościoła nie wchodzą. O. MARIAN MORAWSKI SI WYKŁAD XVII. O PRZEZNACZENIU ;Dogmat Łaski. 19 wykładów o "porządku nadprzyrodzonym". Z papierów pośmiertnych Autora. Kraków 1924, s. 268.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Lwowiak @ 9/10/2013, 10:48) Tak też i św. Paweł mówi tylko o wymiarze eschatologicznym: QUOTE I tak zdawałoby się, jakoby Pan Bóg z góry przeznaczał jednych na zbawienie, a drugich na potępienie. – Właściwe rozwiązanie zagadki leży w tym, że, jak powiedziałem, św. Paweł w tym miejscu nie mówi wcale o przeznaczeniu do chwały niebieskiej, czyli do zbawienia jako takiego, ale o przeznaczeniu do łaski, o tej łasce uprzedzającej, przez którą Pan Bóg jednych wprowadza do Kościoła, podczas gdy inni do Kościoła nie wchodzą. O. MARIAN MORAWSKI SI WYKŁAD XVII. O PRZEZNACZENIU ;Dogmat Łaski. 19 wykładów o "porządku nadprzyrodzonym". Z papierów pośmiertnych Autora. Kraków 1924, s. 268. O Rly?
(3)Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. (4) W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. (5) Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, (6) ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. (7) W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski. (8) Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, (9) przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął (10) dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. (11) W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli (Ef 1:3-11)
Lojalnie ostrzegam, że nie mam zamiaru ani ochoty brać udziału w kolejnych wojnach o predestynację, dlatego oczekuję, że żaden z nas nie będzie po prostu próbował przedstawiać poglądu któregoś Kościoła jako oficjalnej doktryny całego chrześcijaństwa.
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|