I jaki to mogłoby mieć skutek dla dalszego przebiegu wojny?

Tyle, że podstawowym założeniem powinno być powstrzymanie Niemców we Francji w 1940 roku, bo bez tego nie było szans na rozpoczęcie działań przeciw ZSRR.

Jeśli coś takiego miałoby miejsce (powiedzmy, że niemiecka ofensywa zostaje wyhamowana gdzieś w okolicach Paryża) i Alianci nadal uważaliby, że mają wolne siły na atak na ZSRR (oraz na Szwecję - nie zapominajmy o drugiej części planu, tzn. wyprowadzeniu z Narwiku uderzenia mającego odciąć Niemców od szwedzkich rud żelaza), to zrobiłoby się naprawdę ciekawie.

Skutek bombardowań Baku, nawet jeśli przyjąć najszczęśliwszy dla Aliantów scenariusz (gwałtowny spadek produkcji paliw w ZSRR), w żaden sposób nie wyrównałby efektów politycznych - tzn. aktywnego włączenia się ZSRR do wojny przeciw Anglii i Francji. Niemcy, odkładając w czasie atak na ZSRR (rzecz oczywista w przypadku nieudanej ofensywy na froncie zachodnim), próbowaliby nadal pokonać Francję,

Podczas gdy ZSRR podjąłby działania zbrojne na Bliskim i Środkowym Wschodzie przeciw Turcji i Iranowi (traktując je jako aliantów UK i Francji)

a być może również na Bałkanach (z podzieleniem przez ZSRR i Niemcy wpływów w tym regionie).

Stalin, bojąc się zmiany stanowiska przez Niemcy (tzn. przejścia do obozu Aliantów - nie ważne, jak realnego - ale w jego optyce możliwego) nie byłby aż tak wymagający w zakresie warunków współpracy jak w naszej rzeczywistej historii.

Ciekawą kwestią w takim scenariuszu jest stanowisko USA... bo same Wielka Brytania i Francja w konfrontacji z Niemcami i ZSRR szans na trwały sukces by nie miały.

Pytanie, czy w długotrwałej kampanii byliby równie efektywni. I czy stagnacja na froncie zachodnim, choćby kilkumiesięczna nie wywołałaby negatywnych reakcji w Niemczech?

Pytanie, czy mając na uwadze przebieg kampanii zimowej, to czy siły ZSRR były w tym czasie zdolne do dalekosiężnych i długotrwałych działań, na odległych teatrach wojny.

To możliwe, ale rewolucji raczej bym się nie spodziewał, szczególnie po rozpoczęciu walk pomiędzy Sowietami a Aliantami.
Pucz wojskowych? Czemu nie, ale mógłby on równie dobrze (o ile by nastąpił) być fiaskiem, tak jak faktyczny w 1944.

Były.

W długiej perspektywie czasowej efekty działań Sowietów ulegałyby poprawie - co zresztą potwierdza praktyka z Dalekiego Wschodu oraz Finlandii.

Co ciekawe rozpoczęcie walk w 1940 doprowadziłoby do pozytywnych efektów w reorganizacji RKKA - uniknięto by wizji budowy 30 korpusów (a właściwie armii) zmechanizowanych (nie mając dla nich dość funkcjonujących czołgów), mniej byłoby szkieletów jednostek bez sprzętu itp.

Sowieci do pewnego stopnia szykowali się na "Pikę" - wprowadzane wtedy na uzbrojenie myśliwce przechwytujące MiG-1 i MiG-3 nie przypadkowo były sprofilowane pod działanie na wyższych niż typowe dla lotnictwa sowieckiego wysokościach.

(NowyJA @ 22/09/2011, 9:20)
Po pierwsze taktyka i plany wojsk aliantów zachodnich.
W dużej mierze armia Francji nie była przygotowana do wojny manewrowej. Sama struktura jednostek (gdzie jednostki pancerne były organicznymi związkami wsparcia piechoty) z góry skazywały ją na niepowodzenie. Całość armii była przygotowana raczej do działań obronnych, niż ofensywy. Brytyjska armia notamiast w zasadzie nie była siłą zdolną w tym czasie przeciwstawić się działaniom na lądzie, a zważywszy na obszar jaki musiała kontrolować mobilizacja sił byłaby w tym czasie niezwykle trudna.

(NowyJA @ 22/09/2011, 9:20)
Po drugie. W pierwszym roku wojny zarówno Anglicy jak i Francuzi zostali przytłoczeni postępami Niemców. Nagle sztaby musiały naprędce zmieniać wszystkie założenia taktyczne i strategiczne. Zauważano, że przewaga Niemiec jest druzgocąca i raczej szukano porozumienia na wschodzie, żeby przeciwstawić się Hitlerowi i stworzyć drugi front niż szykowano się realnie do wojny z ZSRR.

(NowyJA @ 22/09/2011, 9:20)
Kolejna teza już ostatnia. Nie docenia się w tej chwili potencjału Sowietów, zarówno w wymiarze ludzkim jak i materiałowym. Poza tym technologicznie jeśli chodzi o uzbrojenie był on zdecydowanie wyższy niż u Anglików, czy Francuzów. Oprócz myśliwców do uzbrojenia weszły zmodernizowane wersje czołgów T34/40, KW 2. Problemem ich nie był sprzęt ale brak kadry którą Stalin wytępił.
Ciekaw jestem czy zgodzicie się ze mną.

Do praktyki tej dostosowali się w szczególności Niemcy (głównie w oparciu o Stug'i) i Sowieci (pułki i brygady czołgów przyporządkowywane piechocie do przełamań).
Jasne, że tak z tą jednak różnicą, że zarówno Niemcy jak i Sowieci podporządkowali w tym zakresie wydzielone organiczne związki pancerne z jednostek szybkich niejako oddelegowane do tych działań, zaś we Francji odbywało się to na zasadzie bezpośredniego wsparcia, a więc jednostki pancerne były nota bene w strukturach piechoty. Co do związków szybkich jak najbardziej się zgadzam w roku 1940, jednak zauważ że pierwsza reorganizacja nastąpiła w listopadzie 1939 roku.

Polecam książkę: ''Brytyjskie plany ataku na ZSRR'' Patricka R. Osborna.