|
|
Wojny polsko-rosyjskie, i utrata Ukrainy przy okazji
|
|
|
|
QUOTE(Janusz Radziwiłł @ 26/06/2009, 7:25) QUOTE(Barg @ 25/06/2009, 20:53) Nie wiem czy już o tym pisaliście (bo jestem tu nowy) ale połączone siły Kozaków i Tatarów były groźne dla każdego przecinika z jakim walczyły. Natomiast każde oddzielne były stosunkowo łatwe do pokonania.
A z kim jeszcze walczyły, oprócz RON-u i Moskwy?
Hospodar Mołdawski - gwoli formalności
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(artifakt @ 26/06/2009, 8:46) Hospodar Mołdawski - gwoli formalności No tak - jeszcze Bazyli Lupu. Jednak szkoda, że skleroza nie boli
|
|
|
|
|
|
|
|
Poniżej link do sprawy tzw. scylli trubeckiej, która o mało nie doprowadziła do wojny polsko-rosyjskiej w 1645r. i pokazała jak bardzo Rosjanie bali się wszelkiej maści samozwańców...
http://www.gosiewski.pl/scylla_pl.htm
|
|
|
|
|
|
|
|
Czy ma ktoś może opis bitwy pod Kuszlikami stoczonej 3 listopada 1661 roku?
|
|
|
|
|
|
|
|
Kuszliki, m. na prawym brzegu Dźwiny na Białorusi; rejon bitwy 4 listopada 1661 r. podczas wojny polsko- rosyjskiej 1654-1667. Po zakończeniu pięcioletniej wojny ze Szwecją i zawarciu z nią w 1660 r. pokoju w Oliwie Rzeczpospolita, choć wyczerpana ciągłymi wojnami, zgromadziła większe siły do odparcia wojska moskiewskiego pod wodzą Iwana Chowańskiego. Wojska litewskie (14 000 żołnierzy), dowodzone przez płk. Kazimierza Żeromskiego, we wrześniu 1661 r. przeszły na prawy brzeg Dźwiny. Założywszy warowny obóz pod Kuszlikami, Litwini 24 września stoczyli zwycięską walkę z armią moskiewską. Zmuszony do wycofania się, Chowański wrócił 16 października pod Kuszliki z (prawdopodobnie) 40 000 wojska. 18 października stoczono nierozstrzygniętą bitwę, po której Rosjanie stanęli w obozie warownym niedaleko obozu litewskiego. Ustawili przeszkody na drogach, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo przed atakiem jazdy litewskiej. Przez dwa tygodnie obie armie obserwowały się, staczając drobne potyczki. 3 listopada nadciągnęły wojska koronne (około 10 000 żołnierzy) pod dowództwem króla Jana Kazimierza i S. Czarnieckiego. Już w nocy piechota polska wyszła z obozu i 4 listopada o świcie w nagłym ataku zdobyła zagradzające drogę umocnienia nieprzyjaciela i odrzuciła obrońców. W ten sposób otworzyła przejście dla jazdy, która szarżą rozbiła stającą pośpiesznie do bitwy armię Chowańskiego. Zdobyto tabor rosyjski i 18 dział.
Źródło- Janusz Odziemkowski, Szkolny leksykon historii Polski
Ten post był edytowany przez rotmistrz: 14/07/2010, 10:10
|
|
|
|
|
|
|
|
Coś na temat tej bitwy jest w opracowaniu "Hetman Stefan Czarniecki" L. Podhorodeckiego. - nowe wydanie jest w księgarniach Ale opracowania opisującego tylko tą batalie to nieznam.
|
|
|
|
|
|
|
|
Właśnie jestem po lekturze tej pozycji i stąd pytanie. Spora bitwa, a w sumie nieznana, przynajmniej mi.
|
|
|
|
|
|
|
|
Trzeba przyznać że Chowański to miał pecha w latach 1660-1661 to już trzecia bitwa (Połonka i Tołoczyn?) którą przegrał z z wojskami polsko-litewskimi.Spotkałem sie z opinią (chyba Olega Kurbatowa) że jednostki "nowego stroja" dla Chowańskiego to jak "dopust boży" Szkoda tylko że Moskwa zaatakowała w trakcie konfederacji wojskowych. Jan Kazimiez część wojsk zostawił pod Wilnem zanim wyruszył pod Kuszliki dla blokawania zamków wileńskich ale pewnie to były nieznaczne siły.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(artifakt @ 17/08/2009, 22:29) Poniżej link do sprawy tzw. scylli trubeckiej, która o mało nie doprowadziła do wojny polsko-rosyjskiej w 1645r. i pokazała jak bardzo Rosjanie bali się wszelkiej maści samozwańców... http://www.gosiewski.pl/scylla_pl.htm Bardzo ciekawe,ale prawdą jest że Rosjanom nie należy nadmiernie ustępować w niczym.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Barg @ 14/07/2010, 16:09) Właśnie jestem po lekturze tej pozycji i stąd pytanie. Spora bitwa, a w sumie nieznana, przynajmniej mi.
Trochę odkupuje temat, ale nie widzę sensu zakładać nowego. Ma ktoś jakieś szczegóły dotyczace tej bitwy, czy istnieje na jej temat jakiejś opracowanie? Bardzo duża batalia zakończona doszczętnym rozbiciem Rosjan, a tu informacji o niej jak na lekarstwo. Coś tam wyczytałem w Połonce-Basi, coś w biografii Czarnieckiego, ale to wszystko tylko wzmianki.
Poniżej fragment biografii Czarnieckiego (Podhorodeckiego) dotyczacy tej bitwy dla zainteresowanych, tym bardziej że różni się on od tego przywołanego wyżej przez kolegę rotmistrza:
Mimo waśni i konfliktów wewnętrznych wojna z Moskwą toczyła się nadal, choć ze znacznie mniejszym już rozmachem. W październiku 1661 r. Jan Kazimierz ruszył z wojskiem na Litwę, gdzie konfederaci litewscy pod przewodem swego marszałka, Kazimierza Żeromskiego, bronili się przed nową potężną armią Chowańskiego. W dniu 18 października stoczyli z nią niepomyślną bitwę pod Kuszlikami koło Połocka i zostali zapędzeni do obozu. Rosjanie osaczyli go szczelnie, bombardowali ogniem artylerii i czekali na rychłą kapitulację. Na szczęście 2 listopada nadszedł ze swą dywizją Czarniecki, który szybko doszedł do porozumienia z Żeromskim. Obaj dowódcy postanowili zaatakować Rosjan przed świtem 4 listopada. Chowański, zaskoczony nocną akcją Polaków, dał się sprowokować do bitwy i rankiem wyprowadził w pole oddziały. Siły obu stron były równe (po 20 000 żołnierzy), przewaga jakościowa — jak wiadomo — była jednak po stronie polsko-litewskiej. Gdy więc na początku walki jazda litewska starła się z armią moskiewską, Czarniecki ze swą dywizją obszedł skrycie pozycje przeciwnika i niespodziewanie uderzył z flanki. To rozstrzygnęło przebieg bitwy. W obawie przed całkowitym otoczeniem Rosjanie uszli do obozu. Wówczas ruszyła na obóz piechota, która zdobyła i zasypała wały. W ślad za nią wdarła się do obozu jazda. Jej zmasowane uderzenie zmiotło do reszty wojska rosyjskie. Pogoń za nimi trwała aż do bram Połocka. Bitwa pod Kuszlikami, nie opracowana dotychczas w polskiej historiografii, była jednym z największych zwycięstw w karierze Czarnieckiego. Według wiarygodnych źródeł i opracowań rosyjskich, z pogromu uratowało się zaledwie około 1000 żołnierzy Chowańskiego. Zwycięzcy zdobyli cały obóz, 9 dział, wzięli mnóstwo jeńców33. Następstwem zwycięstwa pod Kuszlikami było odzyskanie Wilna przez Polaków (2 grudnia). Nowa fala konfliktów wewnętrznych w Rzeczypospolitej spowodowała przerwanie dalszych działań. Rosja również przeżywała bunty ludności i nie była zdolna do prowadzenia wojny, dlatego na styku obu wrogich sobie stron na długo zapanował spokój.
Wynika z tego fragmentu, ze był to olbrzymi sukces wojsk RON. Jeżeli faktycznie źródła, które Podhorodecki uważał za wiarygodne, mówiłyby prawdę to byłoby to jedno z największych zwycięstw Polski nad armią rosyjską w historii. Szkoda, że jak niemal kazde nie było należycie wykorzystane.
Ten post był edytowany przez killleeerrr: 14/09/2012, 18:45
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|