Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Chiny jako nieformalna część Imperium Brytyjskiego
     
bejdzik
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 1
Nr użytkownika: 76.804

 
 
post 11/02/2012, 15:24 Quote Post

Czy Chiny były tzw informal empire?
Potrzebuję odpowiedzi na ten jakże interesujący temat...
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
Prince
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 262
Nr użytkownika: 92.192

BANITA
 
 
post 15/05/2014, 18:54 Quote Post

Z tego, co mi wiadomo, Chiny, oficjalnie nigdy nie zostały kolonią, mimo że nie posiadały wystarczających sił, aby bronić swoją niezależność. W zaistniałej sytuacji Rosja, Wielka Brytania, Francja i Niemcy podzieliły się strefami wpływów w tym kraju. Aby czerpać korzyści ekonomiczne, mocarstwa kolonialne starały się nie dopuścić do wzmocnienia chińskich władz. Brutalnie tłumiły powstania Chińczyków, dążących do wyswobodzenia się spod europejskiego panowania; w tym miejscu warto wspomnieć o powstaniu bokserów w latach 1899-1901.
 
User is offline  PMMini Profile Post #2

     
Arokis29
 

II ranga
**
Grupa: Użytkownik
Postów: 66
Nr użytkownika: 95.191

 
 
post 1/10/2014, 16:45 Quote Post

Kolonizatorzy tez zabierali Chinom strategiczne miasta takie jak
Port Artur - Rosja
Klau-Czou - Niemcy
Hongkong - WBr
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #3

     
wysoki
 

X ranga
**********
Grupa: Supermoderator
Postów: 20.837
Nr użytkownika: 72.513

Rafal Mazur
Stopień akademicki: magazynier
 
 
post 1/10/2014, 18:07 Quote Post

QUOTE
Klau-Czou - Niemcy

Dawniej Kiauczou, Kiaoczou, w angielskim np. Kiao-Chau, w każdym razie w obecnej transkrypcji Jiaozhou.
 
User is offline  PMMini Profile Post #4

     
Napoleon7
 

VIII ranga
********
Grupa: Użytkownik
Postów: 3.975
Nr użytkownika: 58.281

 
 
post 1/10/2014, 20:30 Quote Post

To nie do końca tak! Problem Chin w XIX wieku był wielowymiarowy.
Zaczęło się do tego, że dzięki handlowi opium bilans handlowy Chin, do tej pory dodatki, odwrócił się. Wbrew pozorom to miało bardzo istotne skutki także na sytuację wewnętrzną, bowiem odpływ srebra z kraju spowodował jego drożenie w stosunku do obiegowej monety miedzianej. Chłopi płacili podatki srebrem, ale bieżące płatności regulowali miedzią (wymieniając ją później na srebro). Tymczasem owa "miedziana inflacja" relatywnie podrożała ich zobowiązania finansowe wobec państwa - o ile na początku XIX wieku liang/tael (chińska uncja) srebra kosztowała jakieś 1000 monet miedzianych, to na początku drugiej połowy 2000 monet miedzianych. Stalo się to jedną z przyczyn wybuchu wyniszczającego Chiny powstania Taipingów (Chińczycy własne monety srebrne zaczęli bić dopiero pod koniec lat 80 XIX w, w obiegu znajdowało się natomiast dużo hiszpańskich pesos - czyli 8-realówek - wartych bodajże 0,72 taela).
Efektem takiego stanu rzeczy była próba powstrzymania handli opium co doprowadziło do wojen opiumowych. Uświadomiły one i Chińczykom i Europie, słabość militarną Państwa Środka.
Z tego powodu rządząca dynastia Ch'ing przyjęła politykę ustępstw wobec mocarstw wychodząc z założenia, że dzięki temu uzyska ich poparcie w polityce wewnętrznej. To miało dac Chinom czas na modernizację - rozpoczęto "politykę samoumocnienia" polegająca głównie na wzmocnieniu sił zbrojnych ale w sposób dość powierzchowny i bez jakichkolwiek zmian struktur politycznych. Wojna z Francją (1884-1885), choć zakończona przegraną, nie stanowiła jeszcze "dzwonka alarmowego" bowiem nie utracono ziem rodzimych no i porażkę (choć w wymiarze taktycznym zdarzało się osiągać, dzięki zdecydowanej przewadze liczebnej, sukcesy) poniesiono w starciu z europejskim mocarstwem, więc nie był to dyshonor. wojna z Japonią (1894-1895) pokazała jednak w pełni słabość Chin. Próba rzeczywistych reform podjęta przez młodego cesarza załamała się w wyniku kontrofensywy kół zachowawczych na czele z cesarzową-wdową, czego efektem był "wyścig o koncesje" - mocarstwa wyczuwszy słabość Chin zaczęły żądać za poparcie koncesji (handlowych, terytorialnych, politycznych). to wywołało reakcję oddolną w postaci powstania bokserów, które szybko zostało opanowane przez władze i skierowane wyłącznie przeciw cudzoziemców. Efektem była interwencja mocarstw i kolejna klęska, która sprowadziła Chiny do roli państwa quasi kolonialnego (o ograniczonej suwerenności). Ten proces jednak nastąpił w latach 1898-1900/1901 i w efekcie wywołał rewolucję, która odsunęła od władzy dynastię mandżurską.
Chiny ani formalnie ani nieformalnie nigdy nie były więc niczyją kolonią. W pewnym momencie jednak zaczęły prowadzić ŚWIADOMĄ politykę ustępstw wobec mocarstw, która jednak okazała się ślepą uliczką. Próba odejścia od niej zakończyła się kolejną katastrofą (powstanie bokserów) po której suwerenność państwa rzeczywiście została nieco ograniczona (tak by ew. można uznać), tyle tylko, że było to ograniczenie częściowe i nie trwałe - sprzeciw społeczeństwa wobec niego doprowadził do upadku monarchii.
Co do stref wpływów mocarstw, to kształtować się one zaczęły już od lat 70-80, ale jak wspomniałem były to tylko strefy wpływów w ramach pewnej polityki (świadomej) rządu. Kontrolę nad tym władze utraciły pod koniec wieku (wyścig o koncesje i powstanie bokserów) ale nawet wówczas trudno byłoby uznać, że Chiny stały się kolonią. Raczej quasi-kolonią i to tylko częściową, co jednak już oznaczało w praktyce ograniczenie suwerenności - co miało miejsce do wybuchu I wojny.

Ten post był edytowany przez Napoleon7: 2/10/2014, 7:23
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #5

     
Arokis29
 

II ranga
**
Grupa: Użytkownik
Postów: 66
Nr użytkownika: 95.191

 
 
post 4/10/2014, 14:01 Quote Post

QUOTE(Arokis29 @ 1/10/2014, 17:45)
Kolonizatorzy tez zabierali Chinom strategiczne miasta takie jak
Port Artur - Rosja
Klau-Czou - Niemcy
Hongkong -  WBr
*



I jeszczezapomniałem o
Makao - Portugalia
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #6

     
Jaum
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.329
Nr użytkownika: 76.075

 
 
post 5/10/2014, 11:10 Quote Post

Makao to akurat bylo co innego.
Jak cos to predzej francuskie Guangzhouwan
 
User is offline  PMMini Profile Post #7

     
Rulez620
 

IV ranga
****
Grupa: Użytkownik
Postów: 413
Nr użytkownika: 66.691

Stopień akademicki: student
Zawód: student
 
 
post 8/10/2014, 17:32 Quote Post

Ja najbardziej problem Chin był wielowymiarowy.
W połowie XIX wieku Imperium chińskie przeżywało największy w dziejach kryzys. powodami tego kryzysu było, oprócz oczywistych, wymienionych przez Napoleona7 m.in.
- zacofanie ideologiczne, konfucjanizm (dzisiaj jeden z czynników gwałtownego rozwoju Chin)stały się hamulcem rozwoju, który spowodował nie wykrztałcenia się kapitalizmu chińskiego
- mało zmian technologicznych
- przeludnienie na wsi
- brak dziedziczenia(szlachta nie dziedziczyła szlachectwa, a chłopi ziemi. Po śmierci właściciela, ziemia była nadawana od nowa.)
- Chiny była zakute w biurokratycznych ramach, które znacząco trwonły potencjał państwa.
- antychińskie powstania mniejszości narodowych, wewnetrzne walki, powstania chłopskie w Mandżurii (m.in powstanie Tai-Ping 1850-1864 które pochłonęło około 20 mln. osócool.gif
- Interwencja zewnetrzna. Do roku 1898 na rzecz Anglii Państwo Środka utraciło: Asam, Bhutan, Malaje, Birmę i m.in Nepal, a na rzecz Imperium Rosyjskiego olbrzymie obszary północno-wschodnie ( traktat w Aigun z 1858, traktat pekiński z 1860, umowa w Czuguaczak z 1864), przejęcie znacznych obszarów również przez Japonię( m.in. Tajwan, Korea), Francji czy Niemiec.
- sprzedaż koncesji zagranizą, na budowe kolei czy wydobycie surowców z kopalń.
- Słabośc armii tkwiącej o kilka wieków za nowoczesnymi armiami europejskimi
Próby reform nie na wiele się zdały (Sto dni Reform, a wczesniej Ruch Weternizacji)
Chiny faktycznie były raczej quasi- kolonią i to niejednego państwa, a kilku. Chiny przez swoją ustępową polityke mogą sprawiać wrażenie koloni, jednak ciągle było to suwerenne państwo.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #8

     
Jaum
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.329
Nr użytkownika: 76.075

 
 
post 8/10/2014, 17:34 Quote Post

CODE
Asam, Bhutan, Malaje, Birmę

Od kiedy byly to tereny chinskie ?
 
User is offline  PMMini Profile Post #9

     
Rulez620
 

IV ranga
****
Grupa: Użytkownik
Postów: 413
Nr użytkownika: 66.691

Stopień akademicki: student
Zawód: student
 
 
post 8/10/2014, 21:15 Quote Post

Birma była zależna od Chin, jako państwo powiedzmy buforowe (jedynie okresowo), takim uczynili je Qingowie. Jeśli chodzi o pozostałe to chodzi o strefę wpływów ekonomicznych, kulturowych oraz politycznych. Wszystkie wymienione od dawna stanowiły główny kierunek ekspansji politycznej Państwa Środka, które dawało jej nadrzędna role w Azji Południowo-Wschodniej
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #10

     
Kresowy
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 894
Nr użytkownika: 44.491

BANITA
 
 
post 29/07/2019, 18:10 Quote Post

Wg mapy z atlasu w latach 1850 – 1918 w Chinach było kilka stref zagranicznych wpływów. Rosyjska obejmowała Sinkiang, Mongolię Zewnętrzną i Wewnętrzną. Mandżuria częściowo została włączona do Rosji, część wewnętrzna była rosyjska w latach 1900-1905 ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Rosyjski_podbój_Mandżurii ), do wojny z Japonią.
Strefa wpływów francuskich obejmowała południowe prowincje jak Yunan, Hajnan, duża strefa brytyjska Tybet, Syczuan i wschodnie wybrzeże, strefa niemiecka półwysep Szantung z przyległościami.
Pas od Pekinu na zachód pozostał jako niezależne Chiny.
Np. w strefie rosyjskiej lokalni władcy uznawali nieformalne zwierzchnictwo Rosji.

Ten post był edytowany przez Kresowy: 29/07/2019, 18:34
 
User is offline  PMMini Profile Post #11

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej