Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Traktat wersalski i kolonie francuskie
     
Bumba
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 3
Nr użytkownika: 2.879

 
 
post 26/04/2005, 17:57 Quote Post


Co się stało z koloniami francuskimi po Traktacie w Wersalu??
Francja brała w niej udział ,ale czy zachowała swe zamorskie kolonie??
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
piotpal
 

W Służbie Ich Królewskich Mości: Qltury i Nauki
******
Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 1.255
Nr użytkownika: 7.889

Piotr P.
Zawód: student
 
 
post 6/08/2005, 20:14 Quote Post

W kwestii kolonii postanowienia byly takie same jak w przypadku pokojów paryskich. Wiec pozwólcie, ze zacytuje tutaj fragment swojej prace zaliczeniowej o pokojach paryskich:
Wyrazem konca było podpisanie przez sprzymierzonych, czyli Austrię, Wielką Brytanię, Prusy i Rosję pokoju w Paryżu w dniu 30 maja 1814 roku. Zwany jest w historiografii pierwszym pokojem paryskim. Wcześniej, bo 23 kwietnia hrabia d'Artois, brat Ludwika XVIII, podpisał konwencję z Rosją, Prusami, Austrią i Anglią, która została potwierdzona tymże pokojem.
Traktat ten przewidywał, że Francja zachowuje ziemie w granicach z l stycznia 1792 roku to jest między innymi Sabaudię, Awinion. Montbeliard. Sprzymierzeni zobowiązali się bezzwłocznie ewakuować wojska z Francji, ale w zamian otrzymywali 53 twierdze i fortece w Niemczech, Włoszech i Belgii, w których do tej pory trzymały się francuskie garnizony. Malta wracała pod panowanie angielskie, a Holandia stawała się suwerennym państwem pod berłem dynastii Orańskiej. 26 czerwca 1814 roku w myśl traktatu zjednoczono Niderlandy, to jest połączono Belgię z Holandią. Aby wzmocnić nowe państwo Wielka Brytania zwróciła mu zagarnięte podczas wojen napoleońskich kolonie z wyjątkiem Cejlonu, części Gujany i Przylądka Dobrej Nadziei w Afryce. Niepodległość odzyskała też Szwajcaria. Ta część Włoch, która nie została przekazana Austrii, miała się składać z niezawisłych państw. Do Królestwa Sardynii przyłączono Genuę, tak aby państwo to zwane dalej Piemontem stanowiło tamę dla ekspansji francuskiej.
W akcie pokoju nie było mowy o odszkodowaniach wojennych i o zwrocie zra-bowanych przez Francuzów dzieł sztuki i archiwów. Natomiast wojsko polskie, służące do tej pory Napoleonowi, zostało oddane w opiekę carowi Rosji. Inne sprawy związane z likwidacją systemu napoleońskiego miał uregulować kongres wszystkich państw, które brały udział w wojnach napoleońskich po obu stronach. W dniu 8 czerwca podpisał układ paryski przedstawiciel Szwecji, która zwracała Francji przyznaną sobie w 1813 roku przez rząd brytyjski wy-spę Gwadelupę. 12 czerwca przedstawiciel Portugalii podpisał pokój, zwłoka była spowodo-wana ze względu na nowe wytyczenie granicy między francuską a brazylijską Gujaną. Dopiero 20 lipca Hiszpania podpisała pokój, chcąc w ten sposób podkreślić jej mocarstwowość.
Talleyrand próbował przypisać sobie zasługę tego, że Francja wyszła z wojny obronną ręką i że utrzymała częściowo kraje zdobyte podczas wojen rewolucyjnych. W rzeczywistości to jednak sprzymierzeni obawiali się narzucać Francji zbyt ciężkie warunki pokoju, by nie obudzić we Francuzach chęci do walki odwetowej i aby nie utrudniać rządów Burbonów.
Francuska opinia publiczna bardzo źle przyjęła traktat. Uważano, że Burboni, oddając 53 twierdze, odwdzięczyli się za to, iż sprzymierzeni osadzili ich na francuskim tronie. Natychmiast też wzrosła popularność obalonego przed miesiącem Napoleona. Ułatwiło mu to w marcu 1815 roku powrót do Paryża.
Jednak zwycięska epopeja Napoleona nie miała już trwać długo. Odrodzone ce-sarstwo przetrwała tylko 113 dni . Przełomem okazała się tutaj bitwa pod Waterloo, a do-kładniej pod Mont-Saint-Jean w pobliżu Brukseli, w dniu 18 czerwca 1815 roku. Nawet mi-mo klęski Francuzów wynik tej wojny był już z góry przesądzony wobec słabości Napoleona w stosunku do sił przeciwników.
W dniu 8 lipca do zajętego przez Anglików i Prusaków Paryża przybył Ludwik XVIII. Napoleon, opuszczony przez wszystkich, podpisał 22 czerwca ostatnią swoją abdykację na rzecz syna Napoleona II. Sam cesarz udał się na zachodnie wybrzeże. Został przewie-ziony na wyspę Św. Heleny, gdzie zmarł 5 maja 1821 roku.
Traktat pokojowy podpisany 20 listopada 1815 roku, był o wiele surowszy w swych postanowieniach niż traktat z 1814 roku. Na Francję nałożona została kontrybucja w wysokości 700 mln franków, a departamenty północne i wschodnie miały być okupowane przez pięć lat. Do czasu zapłacenia kontrybucji Francja musiała utrzymywać okupacyjne wojsko. Nie zapomniano także o zwrocie zrabowanych, głównie z Włoch, dzieł sztuki i archiwa-liów. Przywrócono granice z 1790 roku. Z późniejszych ubytków terytorialnych Francja za-chowała tylko Awinion, hrabstwo Venaissin, Montebeliard i Miluzę, utraciła natomiast, należące do niej od XVII wieku, Philippeville, Bouillon i Mariembourg, a także Sarrelouis, Sarre-bruck i Landau. Już 19 września 1815 roku zachodnia Sabaudia została zwrócona królowi Sardynii. Francja utraciła także swe kolonie: San Domingo, Santa Lucia, Tobago i Mauritius.
Wcześniej, bo we wrześniu 1814 roku rozpoczął się we Wiedniu kongres, zapowiedziany w pierwszym pokoju paryskim, z udziałem 16 zaproszonych państw . Po burzliwym przebiegu i licznych manipulacji dyplomatycznych konfederacja pięciu mocarstw po-stanowiła ująć wszystkie ważniejsze decyzje w jednym akcie. Dokonano tego w tak zwanym akcie końcowym w dniu 9 czerwca 1815 roku. Później dodano poprawki i taki właśnie egzemplarz odbył podróż po Europie w celu uzyskania podpisów i 20 sierpnia 1815 roku został złożony w archiwum kanclerskim w Wiedniu. Obok daty zesłania Napoleona na wyspę Św. Heleny, czy też jego śmierci, data ta również może być symbolicznie uważana za koniec epoki napoleońskiej.

 
User is offline  PMMini Profile Post #2

 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej