Przyjrzyjmy się temu na chłodno - para ma dzieci. Następnie dzieci tej pary współżyją ze sobą i z ich związków rodzą się kolejne dzieci. To jednak bardzo ciekawe jest. Jakoś musiało to być omawiane w gronie teologów od dawna, a i przecież jakieś odniesienia powinny i dziś być. Co z kwestiami moralnymi, tak zawsze obecnymi w nauczaniu Kościoła? Jest jakieś oficjalne stanowisko w tej sprawie, jak choćby bywało już w kwestii LGBT?

Bavishya Purana jest jedną z osiemnastu puran ale są też inne teksty opisujące Adama -pierwotne stworzenie.

"mahatmanas tu mam partha daivim prakritim asritah bhajanty ananya-manaso ynatva but-adim avyayam "

Daltego stosuje sie bardziej rozbudowane chwyty.
- nauka nie moze udowodnic, ze Bog nie jest wszechmocny, wiec musimy zakladac ze moze tak byc.
- nasza nauka jest na tak niskim poziomie ze jeszcze nie zdolala wyjasnic praw boskich, ale wszystko jeszcze przed nami
Nie od dzis jestes na forum, wiec to znasz.

Mit o pierwszych kobiecie i mężczyźnie jest charakterystyczny dla wielu religii i nie tylko abrahamowych.

ale jeśli chcemy prowadzić mimo wszystko dyskusję na jakimś poziomie to może zastanówmy się dlaczego w tylu religiach pojawił się taki wątek, z czego to wynika.

Watykan w tej sprawie wypowiedział się przynajmniej kilka razy. I uznaje Adama za Ewę za ludzi realnie żyjących. O czym świadczy fakt że świętymi katolickimi nie mogą być postacie mityczne. Ponadto, Sobór Trydencki jasno i wyraźnie stwierdził że podchodzimy od pierwszych rodziców a Pius XII, podtrzymał tę naukę

Sam byłem do tej pory przekonany, że Kościół traktuje powstanie Adama i Ewy w sposób metaforyczny, a nie dosłowny. Podobnie, jak opis powstania świata. Gdyby nie post @Quinque nie byłoby roztrząsania, co i jak. wink.gif

QUOTE(Arheim @ 7/05/2019, 08:37)

Bavishya Purana jest jedną z osiemnastu puran ale są też inne teksty opisujące Adama -pierwotne stworzenie.


Nie. Nie jest jedną z 18-tu maha puran.

The Padma Purana, Uttara Khanda (236.18-21),[57] classifies the Puranas in accordance with the three gunas or qualities; truth, passion, and ignorance.

Sattva
("truth")[note 8] Shiva Purana, Linga Purana, Vishnu Purana, Bhagavata Purana, Naradeya Purana, Garuda Purana, Padma Purana, Varaha Purana 
Rajas
("passion")[note 8] Brahmanda Purana, Brahma Vaivarta Purana, Markandeya Purana, Bhavishya Purana, Vamana Purana, Brahma Purana 
Tamas
("ignorance")[note 8] Matsya Purana, Kurma purana, Skanda Purana, Agni Purana 

Bo wszystko wskazuje na kazirodztwo i to włącznie z protoplastami.

Kościół traktuje powstanie Adama i Ewy w sposób metaforyczny, a nie dosłowny

Kan. 3. Jeśli ktoś twierdzi, że ten grzech Adama – mający jeden początek i przekazany wszystkim ludziom przez rodzenie, a nie przez naśladowanie, który obciąża osobiście każdego jako jego własny grzech – można zgładzić czy to siłami natury, czy też jakimś innym sposobem, a nie przez zasługi jedynego Pośrednika, Pana naszego Jezusa Chrystusa, który krwią swoją pojednał nas z Bogiem „stawszy się dla nas sprawiedliwością, uświęceniem i odkupieniem” [1 Kor 1, 30], albo [jeśli] przeczy możliwości dostąpienia tych zasług Jezusa Chrystusa tak przez przez dorosłych, jak i przez dzieci w sakramencie chrztu należycie udzielanym według obrzędu Kościoła – niech będzie wyklęty

Kan. 4. Jeśli ktoś przeczy temu, że należy chrzcić dzieci zaraz po urodzeniu, chociażby pochodziły od rodziców ochrzczonych, albo mówi, że się je chrzci wprawdzie dla odpuszczenia grzechów, lecz nie otrzymały one w spuściźnie od Adama żadnego grzechu pierworodnego, który trzeba zgładzić obmycie odrodzenia, by dostąpić żywota wiecznego, że skutkiem tego u tych dzieci forma chrztu „dla odpuszczenia grzechów” nie jest prawdziwa, lecz fałszywa – niech będzie wyłączony ze społeczności wiernych. Albowiem tego, co mówi Apostoł: „Przez jednego człowieka grzech wszedł na ten świat, a przez grzech śmierć, i tak na wszystkich ludzi śmierć przeszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” [Rz 5, 12], nie należy rozumieć inaczej, ale tylko tak, jak to zawsze rozumiał katolicki Kościół na całym świecie. Według tej bowiem zasady wiary pochodzącej od Apostołów, dzieci chrzci się naprawdę dla odpuszczenia grzechów, chociaż same nie mogły jeszcze popełnić żadnego grzechu, aby poprzez odrodzenie dostąpiły obmycia z tego, co ściągnęły na siebie wskutek narodzin. Albowiem „jeśli się kto nie odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego” [J 3, 5].

Pewnie i wskazuje tylko co z tego? Np. Św. Tomasz z Akwinu twierdził że kazirodzctwo w tamtym okresie było konieczne i dopuszczalne moralnie

Watykan w tej sprawie wypowiedział się przynajmniej kilka razy. I uznaje Adama za Ewę za ludzi realnie żyjących.