| |
|
|
 Powstanie Podolskie 1930 roku, Zapomniane powstanie Polaków
| |
|
|
|
|
QUOTE(kuna185 @ 17/06/2011, 10:41) moje dane o "paru stateczkach " nie opierają się na żródłach ale na zdrowym rozsądku a co do ludności skandynawii to już fakt.....
czy Bułgaria to państwo tureckie ? Nie ( wiem ,że Bułgarowie byli pleminiem tureckim)
czy Ruś to państwo Germańskie ? Nie
Zgodzę się z tymi geramńskimi elitami stojacymi na poczatku na czele Rusi ale to nie znaczy ,że było to państwo germańskie i będę przy tym obstawał sorki...
Czy zdajesz sobie sprawę z faktu, że większość ludności Państwa Pruskiego po III rozbiorze Polski stanowili ... Polacy? Jak więc określisz ówczesne Prusy? Mianem państwa polskiego? A może jednak uznasz, że było to państwo niemieckie, bo niemieckie były jego elity?
Na tej samej zasadzie Bułgaria była pierwotnie państwem tureckim, a Ruś - germańskim. Nikt z nas nie wie, czy gdyby nie wojny napoleońskie, nie doszłoby do polonizacji pruskich elit... Tyle że wkraczamy tu na grunt historii alternatywnej. Tak czy inaczej - Prusy na przełomie XVIII/XIX wieku były państwem niemieckim, pomimo faktu, że Niemcy byli w nim mniejszością!
QUOTE(kuna185 @ 17/06/2011, 10:41) A co do krywiczy nie pisałem nigdy o prawach Rosji do ich ziem , tylko nazwałem je ziemiami RUSKIMI a pod tym pojęciem oprócz rosjan są jeszcze białorusini i ukraińcy np.
A co tą są "ziemie ukraińskie" i "ziemie białoruskie"? Są to terminy stosunkowo świeże. Co więcej nazwa Ukraina pochodzi z języka polskiego i odnosiła się pierwotnie do terenów naddnieprzańskich (jako że znajdowały się one "u kraja" Rzeczypospolitej...
Z kolei większość dzisiejszej Białorusi to dawne ziemie wschodniosłowiańskich Dregowiczy, zachodniosłowiańskich Radymiczy oraz wspomnianych Krywiczy. Białoruś, jako państwo, powstało raptem dwadzieścia lat temu. A my tu rozprawiamy o wydarzeniach sprzed lat osiemdziesięciu i dziewięćdziesięciu, a także o czasach piastowskich...
Powtórzę raz jeszcze - potomkowie Krywiczy wyznania rzymsko - katolickiego w swej podstawowej masie uważali się za Polaków. Nie byli oni Słowianami (tym bardziej - wschodnimi Słowianami), a przynależność ziem przez nich zamieszkałych do Rusi Kijowskiej miała charakter epizodyczny. Stąd nazwanie ich ziem "ruskimi" jest pozbawione jakichkolwiek podstaw merytorycznych.
Pozdrawiam
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
A jak się mają Krywicze do Dzuków?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(bartoszb @ 17/06/2011, 12:01) A jak się mają Krywicze do Dzuków?
Mam wrażenie, że Dziuki to zasadniczo potomkowie Krywiczy (częściowo wymieszanych z Litwinami), którzy znalazłszy się w składzie RON – pod wpływem oddziaływania polskiej kultury – z czasem ulegli polonizacji. O ile bowiem wschodni Krywicze, którzy w większości przyjęli prawosławie, z czasem coraz bardziej zaczęli upodobniać się do Rosjan, o tyle zachodni Krywicze w większości stali się katolikami i przeszli zupełnie inną drogę.
Pozdrawiam
Ten post był edytowany przez wojtek k.: 17/06/2011, 12:29
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Warto może przyjrzeć się stosunkom narodowościowym na dawnych ziemiach krywickich w okresie tuż po pierwszej wojnie światowej...
Generalnie na Wileńszczyźnie i w północnej części Nowogródczyzny Polacy zdecydowanie dominowali. W przedwojennym województwie wileńskim Polacy stanowili ok. 60% ludności – w trakcie spisu powszechnego przeprowadzonego w roku 1931 język polski jako ojczysty podało 59,7% ludności, a religię katolicką – 62,0% (prawosławni stanowili 25,4% ludności, a Żydzi – 8,7%). Podobnie przedstawiała się struktura ludności w północnej części województwa nowogródzkiego...
Zupełnie inaczej wyglądało to na obszarze, który ongiś należał do Dregowiczy. Oto w przedwojennym województwie poleskim w świetle spisu z roku 1921 katolików było jedynie 7,8%, podczas gdy prawosławnych – 79,2%, a ludności wyznania mojżeszowego – 12,6%. Podobnie przedstawiała się sytuacja w południowej części województwa nowogródzkiego. Pozwolę sobie zacytować w tym miejscu fragment relacji Kaspra Miłaszewskiego, który w taki oto sposób charakteryzuje stosunki ludnościowe w Inspektoracie AK Baranowicze:
„Tereny wschodniej Nowogródczyzny zamieszkiwała ludność białoruska i polska. Na południowy – zachód od górnego Niemna w 80% zgrupowani byli Białorusini, a około 20% stanowili Polacy, przeważnie pozostałości drobnej szlachty zaściankowej, z folwarków, majątków ziemskich i osadnicy wojskowi. Na północny – wschód od Niemna większość stanowili Polacy, posługujący się najczęściej językiem białoruskim, jednak czuli się Polakami, o wyznaniu rzymskokatolickim, którzy swoich sąsiadów zza Niemna nazywali „ruskimi” albo „kacapami”.”
Gdy chodzi o tereny przypadłe mocą postanowień traktatu ryskiego Związkowi Radzieckiemu, to mamy dane pochodzące ze spisu przeprowadzonego przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich w roku 1919. Spis ten objął tereny od Brześcia, Grodna i Wilna na zachodzie po Berezynę na wschodzie, a więc nie objął terenów wschodniej Białorusi (Połock, Mohylew, Witebsk, Orsza), gdzie również mieszkali Polacy.
Tak więc nie mamy danych z tego okresu z powiatu witebskiego, ale pewną wskazówką może być dla nas informacja, że władze radzieckie planowały utworzenie polskiej jednostki narodowościowej, która miała obejmować teren trzech istniejących rejonów: lepelskiego, pleszczenieckiego i biegomlskiego. Rejon miał zajmować powierzchnię 2 tys. km kwadratowych, przy czym katolicy stanowić mieli ok. 48% ogółu mieszkańców.
Ale wróćmy do owego spisu z roku 1919. Wynika z niego, że w powiecie mińskim (bez Mińska) katolicy stanowić mieli 23,3% ludności. W Mińsku, w którym dominowała ludność żydowska (43,3%), katolicy stanowili 22,2% ludności. W powiecie borysowskim katolików było 23,3%. Zarówno w powiecie mińskim, jak i borysowskim, większe skupienia Polaków znajdowały się w ich zachodnich częściach, gdzie stanowili oni większość ludności (późniejszy rejon kojdanowski / dzierżyński dawnego powiatu mińskiego oraz rejon łagojski dawnego powiatu borysowskiego – po reformie administracyjnej wprowadzonej po przejęciu tych terenów przez ZSRR).
Z kolei rzućmy okiem na powiat ihumeński, który ongiś przecinała granica między Krywiczami i Radymiczami oraz Dregowiczami. Otóż katolicy stanowili tam w roku 1919 12,4% ogółu ludności, a więc zdecydowanie mniej.
Jak już wspominałem, Krywicze, którzy wyznawali religię rzymsko – katolicką, z czasem zaczęli ulegać polonizacji, podczas gdy ci z nich, którzy przyjęli prawosławie, zaczęli upodobniać się do ich ruskich sąsiadów. Fajnie jest zacytować tu fragment Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych ziem słowiańskich, z którego wynika, iż różnice pomiędzy prawosławnymi Krywiczami a Radymiczami i Dregowiczami pod koniec wieku XIX bynajmniej wciąż jeszcze się nie zatarły:
Jakkolwiek dwa te typy prawie się nie różnią w obyczajach, mowie białoruskiej, wierzeniach i czynnościach, tem niemniej z pozoru przynajmniej różnica jest uderzającą. Rajduni, zamieszkujący przeważnie Polesie, przypominają więcej typ ruski, noszą białe „swity”, są najczęściej blondyni, dobrze zbudowani, bardzo skłonni do przechowywania tradycji, ale mniej pracowici i moralni od innych. Kobiety noszą się dość malowniczo, w kolorach jasnych: lecz na głębszem Polesiu barwy płonieją, bo lud mniej ucywilizowany, mniej dba o potrzeby zewnętrzne. Lud krywiczański w opolach w zachodniej stronie powiatu cichy, spokojny z natury, wszakże w ostatnich czasach zbliżony do centrów miejskich, nadto demoralizowany przez różne wpływy, wiele stracił na swej moralnej wartości. Przestraja się kuso, zaniedbuje pieśń swojską, a śpiewa erotyczne, do czego pobudką niezawodnie być musi ogólna wojskowa powinność, stanowiąca niejako szkołę przeobrażenia pojęć i zwyczajów.
Tymczasem przyjrzyjmy się, jak w świetle spisów wyglądał odsetek ludności katolickiej na terenach post-dregowickich, które znalazły się po traktacie ryskim w granicach ZSRR:
Oto w powiecie mozyrskim w świetle spisu w roku 1919 katolicy stanowili 9,0% ludności, w powiecie słuckim – 9,1%, a w powiecie bobrujskim – 7,5% ...
Wszelki komentarz jest tu chyba zbyteczny – widzimy wyraźniej, że religia katolicka miała zdecydowanie lepsze warunki rozwoju wśród potomków Krywiczy, aniżeli wśród ludności wywodzącej się z plemion wschodniosłowiańskich, które w sposób naturalny identyfikowały się z prawosławiem.
Pozdrawiam
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Skrzetuski @ 17/06/2011, 12:15) QUOTE A według ciebie Jarema był święty co ?to cytat z listu Krzywonosa...powiesz buntownika ,wiem ,ze kozacy też potrafili być okrutni ale co ich do tego doprowadziło, król chciał się z nimi dogadać ale taki bandyta jak Wisniowiecki Jarema nigdy by do tego nie dopuścił ... Zanim zaczniesz wypisywać kolejne bzdury o Wiśniowieckim, radzę przeczytać ten wątek - JeremiQUOTE Co było nie możliwe powstanie trojczłonowej RON z Ukrainą jako trzeci równorzędny człon ( tylko odpowiednie wcześniej ?) ,szanowanie prawosławia ? Jak już zdecydowalismy się być państwem wielonarodowym i federacyjnym to trzeba było tak trzymać a nie gnębić częśći własnego społeczeństwa.. Ani wcześniej, ani później. Ani w 1638, ani w 1648, ani 1658. QUOTE Tak zwykły artykulik w sieci podstawowoa wiedza elementarna dla licealistów na kartkówkę gdzie nie raczyłeś zauważyć bo widzisz tylko to co ci wygodne dla twojego wyimaginowanego i uwznioślonego wyobrażenia o RON ,że Szwecja była zajęta w tym czasie najwiekszą z Wojen w historii w wogóle ,straciła wybitnego króla o którym my moglismy pmarzyć bo trafiły nam się jakieś niemoty i bigoci jakimi byli Wazowie Uwaga, uwaga, ciekawostka! Gustaw Adolf był Wazą. QUOTE I jak się tylko z tym uporała to dostalismy za swoje ...I ,że nie odzyskalismy Inflant ,że nawet nasz lennik prusy książęce grał nam na nosie ( zajęcie żuław ) gdzie dawno to państwo powinno być zlikwidowane ,aż tyle było w tym artykuliku co świadczyło o niemocy RON. Każdy może mieć chwilę kryzysu. Francja miała, Rosja miała, Szwecja miała, tylko RON nie może mieć, bo to oznacza od razu, że była słabym państwem.  Wiedz, że to słabe państwo po śmierci Zygmunta III odzyskało bez jednego wystrzału straty na rzecz Szwecji, pokonało Rosję i odparło atak Turcji.
Muszę z tobą uważać co piszę chyba oczywiste ,że chodziło mi o polskich katolickich wazów...
Uzasadnij czemu nie było możliwe stworzenia trójczłonowego państwa z Ukrainą ?
a jesli chodzi o wątek z jaremą są tam też takie opinie:
Może zaskakiwać tak pozytywna ocena tego przedstawiciela "królewiąt kresowych". Niewiele można powiedzieć dobrego na jego temat. Eskalację Powstania Chmielnickiego zawdzięczamy generalnie jemu. Okrucięństwo i mordy podczas odwrotu z zadnieprza, doprowadziły do takiej przepaści , że nie zmniejszyło jej nawet olbrzymie jasyry pobierane przez Tatarów (oceniane na 3 mln), a wszystkie ugody z Kozakami stawały sie co najwyżej tymczasowe.
Straty finansowe poniósł głównie dlatego że jego latyfundia znajdowały sie na lewobrzeżu Dniepru i zostały zajęte przez Kozaków. Jeszcze jedno roczny dochód J. Wiśniowieckiego przed wybuchem powstania ocenia jest na 1,2 mln zł, nadmieniam że dochód skarbu Rzeczpospolitej w tym czasie wynosił 580 tyś. zł.
Przypominam o zagarnieciu przez niego olbrzymiego okupu za miasto Lwów w 1648.
Kolejnym wydarzeniem przemawiającym przeciwko niemu jest fakt nie połączenia się z armia koronna przed bitwą po Korsuniem, ze względu na prywatne animozje z hetmanami, (a posiadał prawie 3 tyś. armię prywatną). Między innymi za to nie został regimentarzem po wzięciu do niewoli hetmanów koronnych pod Korsuniem. Tak wychwalany za Zbaraż, faktycznie tam nie dowodził. Do skutecznego zakończenia obrony przyczyniła sie walnie osoba regimentaża koronnego Stanisława Firleja. W trzecim dniu bitwy Beresteczkiej jako faktyczny dowódca prawego skrzydła nie potrafi poderwać jazdy do ataku. Rozbija tylko tylną straż tatarsko - kozacką zdeorganizowaną ogniem piechoty centrum polskiego.
I wiele innych negatywnych też tam się znajdzie a te pozytywne cóż nie przemawiają do mnie ...dla mnie to był bandyta ,który dzisiaj mógłby być sądzony za zbrodnie wojenne ( wiem wiem inne czasy i mentalność...)
Co do siły RON patrząc na jej stan posiadania na poczatku XVII w. miała predyspozycje by być wielkim mocarstwem ale niestety min . dzięki nieudolnym władcom była kolosem na glinianych nogach wykorzystujacym może 10 procent swoich możliwości ...Wiadomo z nostalgią Polacy wspominają okres kiedy ich państwo było jednym z najwiekszych i najludniejszych państw kontynentu ...Tylko zapomina się czasami o jego minusach ...
Dobrze - a teraz koniec OT!  Posty nie na temat będą usuwane.
Woj
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Dopiero teraz wypatrzyłem pomyłkę w napisanym przeze mnie poście:
QUOTE(wojtek k. @ 17/06/2011, 15:42) Ale wróćmy do owego spisu z roku 1919. Wynika z niego, że w powiecie mińskim (bez Mińska) katolicy stanowić mieli 23,3% ludności.
Otóż w powiecie mińskim (bez Mińska) w świetle spisu przeprowadzonego w 1919 roku mieszkało 201.612 osób, w czym było 70.737 katolików, co stanowiło 35,1% ogółu ludności. Za pomyłkę przepraszam 
Pozdrawiam
|
| |
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
historycy.org > Historia Polski > OKRES MIĘDZYWOJENNY, II RZECZPOSPOLITA > Sanacja do śmierci Piłsudskiego 1926-1935
17/06/2011, 11:36
