191 str.
Mapy: 8
145x205 mm
Okładka miękka ze skrzydełkami


Spis treści:

Wstęp
I Armia rzymska
II Lucjusz Licyniusz Lukullus i jego epoka
III Wojna z Mitrydatesem
IV Kampania armeńska
V Odwołanie Lukullusa
Zakończenie
Aneks
Bibliografia
Spis map i schematów

Notka o książce:
Schyłek Republiki Rzymskiej był jednym z najburzliwszych epok w dziejach Rzymu. Okres ten obfitował w wiele spektakularnych wydarzeń, które szeroko odbiły się echem w przyszłości. Tak burzliwy okres oprócz wydarzeń wniósł również do historii mnóstwo nazwisk wybitnych osobistości, odcisnęły one swoje piętno na dziejach Rzymu. Jedną z takich postaci był Lucjusz Licyniusz Lukullus, wybitny wódz, polityk i mąż stanu. Nazwisko Lukullusa pomimo niezaprzeczalnych osiągnięć i sukcesów jest jednak mało znane i obok takich tuzów schyłku Republiki jak Cezar, Pompejusz czy Sulla całkowicie blaknie w powszechnym odbiorze. Jeden z historyków posunął się nawet do stwierdzenia, że Lucjusz Lukullus otrzymałby najprawdopodobniej Oskara za rolę drugoplanową jeśli takowego by przyznawano. Rzeczywiście ten bliski współpracownik Sulli nie wtargnął zbrojnie do Rzymu, nie wprowadził proskrypcji, nie ogłosił się dyktatorem, niemniej jego osiągnięcia polityczne, które skupiały się głównie na obronie ustroju wprowadzonego przez Sullę, a w szczególności osiągnięcia militarne są warte uwagi i niewiele ustępowały osiągnięciom „pierwszoplanowych” postaci rzymskiej sceny politycznej schyłku Republiki. Mimo to, w wielu opracowaniach poświęconych temu okresowi rzymskiej historii działalność Lucjusza Licyniusza Lukullusa jest pomijana czy jedynie wspominana niejako na marginesie działalności Sulli czy Pompejusza...

Notka o autorze:
Łukasz Bazentkiewicz (urodzony w roku 1985 w Krośnie), absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego. Obecnie mieszka w Stanach Zjednoczonych.
Historia od zawsze była jego wielką pasją; przedmiotem jego naukowych zainteresowań jest głównie tematyka starożytnej i średniowiecznej sztuki wojennej. Niniejsza publikacja jest pierwszą w jego dorobku.

Coś nie mogę się zebrać z napisanie recenzji, więc tak pokrótce.

Wysoki - jeśli masz książki Keaveneya i Mrozka, to uważam, że nie potrzebujesz "Kampanii...". Natomiast po całościowej lekturze doszedłem do wniosku, że to nie jest zła praca, jest trochę błędów, ogólnie odnoszę wrażenie, że wiele wątków można było bardziej rozwinąć.

Czegoś brakuje w tej książce, ale Autor powodów do wstydu nie ma.Taki typowy średniak jak dla mnie, do Keaveneya nie ma startu.

W takim razie pytanie do już zapoznanych z pracą - czy jeśli mam książki Keaveneya i Mrozka jest sens kupować?

O jakie dokładnie książki chodzi? Tego pierwszego autora to pewnie biografia Lukullusa a drugiego?

Podsumowując, należy stwierdzić, że o wojnie przesądziło bezceremonialne zachowanie Klaudiusza podczas poselstwa oraz brak zgody na wydanie Mitrydatesa. Oczywiście nie można pominąć winy samego Lukullusa, który tylko żądał, nie przyjmując do wiadomości, że może spotkać się z odmową, choć oczywiście odrzucić należy tezy o celowym sprowokowaniu króla Armenii.

Niektórym historykom fakt, że jako pierwszy zaatakował Lukullus, a Tigranes dopiero po wkroczeniu Rzymian zaczął zbierać armię i wydawał się zaskoczony rzymską agresją, posłużył do udowodnienia tezy, że Lukullus był agresorem, jednak moim zdaniem wyprzedził on tylko atak swoich przeciwników, którzy planowali inwazję na Liakonię i Cylicję.

Inne z kolei oskarżenie mówiło wręcz że celowo sprowokował on wojnę z królem, co oczywiście nie było całkowicie bezpodstawne.

Na usprawiedliwienie Lukullusa należy dodać, że jego celem nie był podbój Armenii, a nawet początkowo nie planował on wojny z tym państwem. Żądał on jedynie wydania Mitrydatesa. Jednak przebieg wydarzeń sprawił, że został on wciągnięty w konflikt, którego nie mógł wygrać.