He collected from Chinese historians unique documents on the peoples of Central and Eastern Asia, Huns, Tatars, Mongols, and Turks.

Archaeological excavations at Mogadishu, Somalia and Kilwa, Tanzania have recovered many coins from China. The majority of the Chinese coins date to the Song Dynasty, although the Ming Dynasty and Qing Dynasty are also represented, according to Richard Pankhurst.[11] In 1226 Chao Jukua, commissioner of foreign trade at Quanzhou in the Fujian province of China, completed his Chu-fan-chih (Description of Barbarous Peoples) which discusses Zanzibar (Ts'ong-pa) and Somalia (Pi-P'a-Lo).[12]

There are some other accounts that mention Chinese ships sinking near Lamu Island in Kenya in 1415. Survivors are said to have settled in the island and married local women.[16][17]

Archaeologists have found Chinese porcelains made during the Tang dynasty (618–907) in Kenyan villages; however, these were believed to have been brought over by Zheng He during his 15th century ocean voyages.[18] On Lamu Island off the Kenyan coast, local oral tradition maintains that 20 shipwrecked Chinese sailors, possibly part of Zheng's fleet, washed up on shore there hundreds of years ago. Given permission to settle by local tribes after having killed a dangerous python, they converted to Islam and married local women. Now, they are believed to have just six descendants left there; in 2002, DNA tests conducted on one of the women confirmed that she was of Chinese descent. Her daughter, Mwamaka Sharifu, later received a PRC government scholarship to study traditional Chinese medicine (TCM) in China.[19][20][21]

Na koniec warto wspomnieć o relacjach dyplomatycznych Rzymu i Chin. U szczytu swojej potęgi Cesarstwo Rzymskie zajmowało ogromne terytorium rozciągające się od Brytanii po Egipt, od Hiszpanii po dzisiejszą Armenię. Niewykluczone, że kupcy rzymscy utrzymywali wówczas stosunki handlowe z Chinami. Pierwsza próba nawiązania bezpośredniego kontaktu dyplomatycznego między oboma państwami miała miejsce w 97 roku n.e., kiedy to wódz chiński Pan Chao wysłał do Rzymu poselstwo, które z różnych przyczyn nie dotarło jednak do stolicy Imperium. Duży udział w blokowaniu nawiązania relacji mieli Partowie, którzy obawiali się utraty zysków. Szlak Jedwabny łączący Rzym i Chiny przebiegał przez tereny Partów, co gwarantowało im duże zyski. Poseł chiński, Kan-Ing, dotarszły na tereny partyjskie zawrócił, słysząc od Partów że czekają go jeszcze 2 lata żeglugi.

Jakieś 30 lat później chińska misja dyplomatyczna osiągnęła przyczółek ekskrólestwa hellenistycznego Baktriany. Misja prawdopodobnie zakończyła się klęską, ale po raz pierwszy doprowadziła Chiny do kontaktu z Zachodem, za jej inicjatywą. Za czasów Domicjana poselstwo chińskie dotarło aż do Antiochii.