ja bym oddzielił talenty wojskowe od ambicji politycznych
uważam go za dobrego wodza, ale polityke prowadził wyraźnie antykrólewską. Z resztą trudno stwierdzić co w tej głowie siedziało. Moż ktoś z was ma jakiś pomysł?

Lubomirski nie rozpoczal rokoszu pod wplywem naglego ataku glupoty. byla to zimna kalkulacja i wynik traktowania go z lekcewazeniem przez dwor krolewski. To jest jakies fatum nad domem Wazow - ojciec Zygmunt mial doskonala reke do doradcow, umial sobie stwarzac moznych stronnikow i przyjaciol. Jan Kazimierz calkowite przeciwienstwo - umniejszal Wisniowieckiego, draznil Radziwilla na Litwie przez co ten poddal sie Szwedom, potem Lubomirskiego, chyba najlepszego dowodce tamtego czasu co wiadomo czym sie to skonczylo. Oj nie mial ten krol szczesliwej reki do ludzi.

Lubomirski to typowy magnat, który pozwalał panoszyc sie wpływom obcych dworów na tereni RP- to on wszakże spiskował przeciwko Janowi Kazimierzowi i był za to opłacany sowicie przez cesarza- stał na czele stronnictwa proaustriackiego. .

Politykę antykrólewską prowadził, owszem, ale nie jest to niejednoznaczne z polityką antypaństwową. Dla mnie prędzej Jan Kazimierz takową uprawiał chcąc wbrew prawom Rzplitej dokonywać elekcji vivente rege.

Ja bym go może trochę porównał z Januszem Radziwiłłem. W swoich cechach byli naprawdę bardzo podobni.

Jerzy Lubomirski był zdolnym władcą,

a Jerzy Lubomirski zorganizował w 1657 roku rokosz przeciwko Janowi II Kazimierzowi.

Jego pozycja na początku potopu szwedzkiego była już bardzo silna. Jako jeden z nielicznych stanął przy boku króla. Cały czas oficjalnie trwał przy monarsze.

7 kwietnia 1657r.

i nie pozwalają wyrwać się z otoczenia Karolowi Gustawowi.

M.in. sukces pod Międzyborzem i wspaniała wyprawa do Siedmiogrodu, gdzie zmusił Rakoczego do kapitulacji, a dodatkowo przez cały czas jego wojska pustoszyły Siedmiogród.

Miało to miejsce w 1637r. kiedy to szlachta uciekła spod Piławiec.

W 1663r. następuje wznowienie konfliktu. Hetman staje się najzagorzalszym przeciwnikiem elekcji vivente rege i zbiera przy sobie wielu zwolenników.

Byl dwulicowy. najpierw jego stronnicy pokonali pod matwami wojska krolewskie, a miesiac pozniej ten sam hetman (bo tytul mu przywrocono w koncu) przepraszal swojego krola...

Wiadomo, że J.S.Lubomirski otrzymał na początku 1650 r. urząd marszałka wielkiego koronnego, ale kto był jego poprzednikiem W.Kłaczewski w biografii rokoszanina podaje Marcina Kazanowskiego co jest chyba niedopatrzeniem bo nigdy nie sprawował on takiego urzędu, a poza tym zmarł w 1636 r. (W. Kłaczewski podaje rok 1649?!? - ale aż takie błędy coś mi tu nie gra). Wydaje mi się, że poprzednikiem Jerzego był Łukasz Opaliński, ale nie jestem pewien.

Rok wcześniej Lubomirski otrzymał urząd marszałka nadwornego koronnego, kogo był następcą? Doszukałem się, że Adama Kazanowskiego, ale nie wiem czy tak było faktycznie.

Wiadomo, że J.S.Lubomirski otrzymał na początku 1650 r. urząd marszałka wielkiego koronnego, ale kto był jego poprzednikiem W.Kłaczewski w biografii rokoszanina podaje Marcina Kaz4anowskiego co jest chyba niedopatrzeniem bo nigdy nie sprawował on takiego urzędu, a poza tym zmarł w 1636 r. (W. Kłaczewski podaje rok 1649?!? - ale aż takie błędy coś mi tu nie gra).  Wydaje mi się, że poprzednikiem Jerzego był Łukasz Opaliński, ale nie jestem pewien.

Rok wcześniej Lubomirski otrzymał urząd marszałka nadwornego koronnego, kogo był następcą? Doszukałem się, że Adama Kazanowskiego, ale nie wiem czy tak było faktycznie.

BTW - Lubomirski był nominowany na marszałka nadwornego 3 I 1650 r., zaś nominację na marszałka wielkiego koronnego otrzymał 19 II 1650 r. - szybko dość...

według niektórych historyków (T. Wasilewski) być może zaczął myśleć o sobie jako kandydacie do trony RON

Chyba najciekawsze z tego fragmentu jest to, że Lisola uważał, iż Ludwika Maria przeżyje Jana Kazimierza...