Stosunki są poprawne, a nawet powiedziałbym, że dobre. Valdas Adamkusa otrzymuje polskie tytuły honorowe, obaj prezydenci często składają sobie robocze i oficjalne wizyty. Pozytywne sosunki z Litwą są dla nas ważne chociażby przez pryzmat historii. Rzeczpospolita Obojga Narodów,a  w zasadzie już ślub Jadwigi i Jogaiły na długi czas związał nasze państwa i narody. A przecież nie zawsze w późniejszej historii było dobrze. Wartoi tu przypomnieć bunt Zeligowskiego i kontrowersyjne przyłączenie do Polski tzw. Litwy Środkowej, w obliczu tej bądź co bądź ankejsji nasze państwo niejako wymusiło powstanie Litwy Grodzieńskiej, a przecież Litwini za stolicę chcieli mieć Wilno. Oficjalne w czasach międzywojennych między Polską,a  Litwą trwała wojna, zajęcie Zaolzia, żadania nawiązania kontaktów dyplomatycznych. Z perspektywy historii należy docenić wspólny wkład Polaków i litwinów w pozytywne relacje między naszymi narodami.

To przygotuj się na zmianę nazwiska ( końcówka na is lub as )

Litwini Polaków nie lubią

A mniejszość polska traktują delikatnie mówiąc nie po „europejsku"

Zamierzam kiedyś chociaż raz tam pojechać

Wytłumacz mi tylko dlaczego przykładowy , litewski Polak powiedzmy Albert Mickiewicz ma w litewskim ID , ma wpisane Albertas Mickievicius
bo za cholerę tego nie mogę zrozumieć .
Drogi Litewski Oponencie .

Mickiewicz , nie zawiera żadnych znaków nie występujących w litewskim alfabecie , posiada ww abecadło litery : m , i , c , k , i , w , i , c , z . Albertusie odrzućmy na chwile nasze narodowe okopy i wykażmy się zdrowa logika , jeśli wszystkie te litery bez żadnych znaków występują w litewskim alfabecie nie ma przeciwskazan by połączyć je razem w wyraz , słowo , nazwisko Mickiewicz .

Taka mała kwestia i prywatna , dotycząca , sfery intymnej , rodziny

dobra wola to wszystko czego polska mniejszość na Litwie oczekuje od Litewskich Władz

Nie powiedziałbym.. W badaniach 2009 roku, prowadzonych przez Pew Research Center, w Litwie Polaków negatywnie oceniają 21 procent respondentów. W Polsce Litwinów -18 procent. Przed 18 lat wielkości te wynosiły odpowiednio 29 i 18 procent.

Jednak nikt tak i niepodał przykładu, gdzie mniejszość polska jest traktowana lepiej czy bardziej po „europejsku"?

Pewne krzywdy są już nie do naprawienia. Jeśli ktoś musiał bezradnie patrzeć, jak na ziemi jego rodziców obcy ludzie budują sobie dom, przestaje wierzyć w sprawiedliwość.

– Ja miałam szczęście. Zachował się testament dziadka zapisujący ziemię mojej mamie, wszystko poświadczone – mówi Teresa Matukańska. – Ale wielu Polaków cierpi do dzisiaj.

Pani Matukańska zna te sprawy wyjątkowo dobrze, jest doradcą mera rejonu wileńskiego do spraw zwrotu ziemi. I nie ma złudzeń; pewne fakty układają się w logiczną sekwencję. – Najpierw rozwiązano samorząd rejonu wileńskiego. To miała być kara za to, że Polacy marzyli o autonomii w początkach lat 90. I zaraz zaczęto wydzielać ziemię, a my nie mieliśmy nic do gadania – mówi Matukańska.

Potem zaczęto przyłączać okoliczne miejscowości do Wilna, tłumacząc, że i tak zwrot ziemi będzie się odbywał w stolicy na takich samych zasadach jak na wsi. Okazało się to nieprawdą.

– Dokumentów z polskich przedwojennych archiwów nie przyjmowano, czasem też bez śladu przepadały. Ze starymi ludźmi, co po litewsku wytłumaczyć się nie potrafili, urzędnicy i mówić nie chcieli – opowiada Teresa Matukańska.

I chociaż właściciele teoretycznie w pierwszej kolejności mieli prawo do swojej dawnej ziemi, to okazywało się, że skoro nie ma dokumentów, to i nie ma pretendenta. A wtedy wydzielano działki Litwinom, którzy przyjechali z głębi Litwy.

– Tylko u nas jest możliwy taki cud, że ziemię na papierze się przenosi. Jeśli ktoś, na przykład, miał prawo do zwrotu ziemi gdzieś tam daleko na Żmudzi, to jak zechciał, mógł ziemię dostać pod Wilnem – tłumaczy pani Teresa. – I to nie tyle, ile dostałby na Żmudzi, ale znacznie więcej.

Na Wileńszczyźnie ziemie marne, nieurodzajne. Co z tego, że tak naprawdę cenniejsze, bo tuż przy metropolii? Urzędnicy wymyślili przelicznik – za jeden hektar w głębi Litwy trzy na Wileńszczyźnie. Albo i więcej.

Podejrzewam że większość Polaków nie ma pojęcia o tym jak Litwa traktuje mniejszość polską.

Przykładem może być dowolne poza Litwą państwo EU.

Nie kojarzę bowiem w tej chwili państwa które dyskryminowałoby Polaków w taki sposób jaki czyni to Litwa - chodzi mi tutaj o złodziejskie "oddawanie" etnicznym Litwinom ziemi odebranej Polakom.
http://www.rp.pl/artykul/295382,300986_Pol...atr_w_oczy.html

Nazwisko nie jest sprawa prywatna , Panie w Niebiosach , to rzeczywiscie soviecka mentalnosc u was w orzecznictwie panuje sad.gif

Przykładem może być dowolne poza Litwą państwo EU.
Niemcy, Czechy, Lotwa??

Jakaś dziwna pasja - chęć być ofiarą...

A czy istnieje jeszcze  jakikolwiek kraj postsowiecki który zwraca grunty?  Ukraina, Rosja, Białoruś?

I problem ten ma charakter wyłącznie ekonomiczny a nie dyskryminujący.

"Polacy na Litwie mają nowoczesny, skomputeryzowany system oświaty, (...) Państwo litewskie finansuje działalność szeregu polskich szkół i fundacji.

Nie powinno się więc mnożyć żądań w nieskończoność."

" Powiada się, że władze litewskie nie zwracają ziem polskim rolnikom. Tysiącom rodzin ziemie zwrócono albo wypłacono wysokie rekompensaty pieniężne. Z drugiej strony, władzę w rejonie solecznickim i wileńskim sprawują sami Polacy, w znacznej mierze wywodzący się z komunistycznej polsko-sowieckiej nomenklatury. To do ich kompetencji należy zwrot ziemi rolnikom. Wielu z nich kosztem biedniejszych rodaków zostało milionerami."