Kosciol to nie tylko Watykan

Prawda. Niemniej jednak Watykan był sprawie polskiej nieprzychylny, jak zresztą każdej innej sprawie narodowej godzącej w międzynarodowy porządek. Nie było w Rzymie pobłażania dla lewaków, wichrzycieli i rebeliantów, taki był klimat wieku XIX i nie ma się co dziwić, że Watykan wspierał tę linię. Być może Polska była katolicka i Watykan mógł coś na nas zyskać kosztem protestantów i prawosławnych, ale jednocześnie wsparcie rebelii byłoby niewygodnym precedensem dla innych narodów (m.in. narodów Romanii czy Północnych Włoch, które papieże do spółki z mocarstwami trzymali pod butem (przypominam że od Kongresu Wiedeńskiego do niepodległości Włoch stoczono 3 wielkie włoskie wojny narodowowyzwoleńcze).

Też prawda  Problemem Watykanu i papiestwa było to, że prowadzili politykę raczej jak udzielni władcy ,niż jak zwierzchnicy Kościoła Katolickiego. Ciekawe jest to,że papież nie interesował się katolikami z Królestwa Polskiego, skoro ważniejsze dlań były cele polityczne. A tak szczerze mówiąc to najprawdopodobniejszy powód braku poparcia dla powstania listopadowego wynikał z ówczesnego pojmowania ludu i jego praw, tzn. lud ma słuchać władz i nie powinien się buntować, bo nie ma do tego prawa.

W panstwie koscielnym tez często wybuchaly mniejsze powstania, nawet w 1831 r.

Zaraz ,zaraz polskich powstańców obrońców państwa datowanego przynajmniej na rok 966 nazywasz buntownikami?

Kościół zbyt mocno zawsze wkracza w struktury państwa, powinien być obecny ale w pewnych granicach.

Faktem poaostaje, jednak, że Kościół katolicki podlega obcemu państwu, którego interesy i prawa

Zaraz ,zaraz polskich powstańców obrońców państwa datowanego przynajmniej na rok 966 nazywasz buntownikami?( mam nadzieję,że nie bandytami). Tylko dlatego,że tak ustaliło tzw. święte przymierze tj. trójka zaborców( często nie katolików a nawet masonów) i Watykan?

Kościół zbyt mocno zawsze wkracza w struktury państwa, powinien być obecny ale w pewnych granicach.

Faktem poaostaje, jednak, że Kościół katolicki podlega obcemu państwu, którego interesy i prawa

Natomiast czego w Rzymie nie mogli znieść to tego, że próbuje się obalić legitymizowanych przez Boga monarchów, po drugie, że próbuje się wprowadzić ludową władzę. Lud może się buntować, temu Kościół nie był przeciwny. Ale nie może być politycznym podmiotem. W końcu powstanie listopadowe zostało odebrane jako republikański zamach poprzedzony zdetronizowaniem legitymizowanego monarchy.

Papiestwo odmówiło, podpisania tzw.świętego przymierza, aprobując jednak zawarte w nim zasady.

Zaraz ,zaraz polskich powstańców obrońców państwa datowanego przynajmniej na rok 966 nazywasz buntownikami?( mam nadzieję,że nie bandytami). Tylko dlatego,że tak ustaliło tzw. święte przymierze tj. trójka zaborców( często nie katolików a nawet masonów) i Watykan?

Tu bardziej chodziło o to, że Papież również rządził ludem, który mógł się mu zbuntować. Chodziło też o to, że lud zbuntował się wobec hipotetycznie legalnie rządzącego króla Królestwa Polskiego. Papieżowi nie chodziło o dobro samego Mikołaja I, bo papież zapewne byłby ucieszony z osłabienia rosyjskiego władcy. Papież miał związane ręce, bo pochwalenie buntu wobec władcy rosyjskiego dawało znak ludności europejskiej, że może się buntować wobec uciskom ich władców. Święte Przymierze przecież nadal istniało, więc papież musiał uwzględniać dobro jego członków, którzy byli najważniejszymi władcami na kontynencie.