Czasem nie leży, a czasem leży ( w tym wypadku akurat nie leży, dlatego powinniśmy się z góry wypierać, dla samej zasady, wszelkich "aktów bezprawia" z naszej strony wobec Niemców). Państwo powinno odpowiednio sterować historią najnowszą. Zresztą zjawisko, o którym piszecie było wręcz śmiesznie marginalne. I tak na przykład w Zawidowie, gdy Niemcy poszli w niedzielę na mszę, milicjanci ukradli spod kościoła dwa rowery.

Czasem nie leży, a czasem leży ( w tym wypadku akurat nie leży, dlatego powinniśmy się z góry wypierać, dla samej zasady, wszelkich "aktów bezprawia" z naszej strony wobec Niemców). Państwo powinno odpowiednio sterować historią najnowszą.

Odsyłam do odpowiednich tematów na forum- są tam też wstrząsające relacje Niemców z obozów na "ziemiach odzyskanych".

Możesz jakiś link podrzucić?

W/g mnie pomieszane tu są co najmniej trzy kwestie.
1) Historiografia o takich wypadkach. Tu cały czas bulwersuje mnie zdanie Gronostaja, że rząd powinien sterować historią najnowszą.
Po pierwsze, przerabialiśmy już takie sterowanie i nic z tego dobrego nie wyszło.
Po drugie dawać rządowi takie prawo moralne i w paragrafach do takich poczynań to jak dawać małpie dynamit. (Dlaczego w paragrafach? A niby jak to miałoby się odbywać? Sterowanie, to pisanie na zamówienie w celu wykazania określonej tezy, najczęściej niezgodnej z prawdą. Ktoś musi znaleźć ludzi do tego (ten ktoś i ci ludzie muszą być opłacani), Kto za to zapłaci, z jakich funduszy? Muszą być umocowania prawne.) Załóżmy nawet, że tan akurat przypadek służy interesom Polski (choć tak nie twierdzę, ale załóżmy). Będą następne (co zrobić z ludźmi, którzy się zajmowali organizacją tego "piśmiennictwa"? Zlikwidować etaty po zakończeniu sprawy? Akurat, już to widzę. Znajdą się następne sprawy do sterowania i następne i następne. I kto zagwarantuje, że każda będzie zgodna z interesem Polski. Interes szlag trafi, sterowanie pozostanie.
Po trzecie, co zrobić z ludźmi, którzy jednak chcą pisać jak było naprawdę (przecież rząd uznał, że to niezgodne z polską racją stanu), więc co? zabronić im. Jak? Wprowadzić cenzurę czy karalność za takie pisanie, bo innej drogi nie ma. Jak nie będzie któregoś z tych batów to pisać będą i tak. Ładna perspektywa.

) Upamiętnianie tych wydarzeń w formie tablic czy pomników czy jakiejkolwiek innej. Chodzi oczywiście o formę publiczną, nie prywatną, bo przecież nikt o zdrowych zmysłach nie zabroni rodzinie niemieckiej przyjechać na groby zamordowanych (np. w rabunkowym napadzie) rodziców i złożyć na nim kwiaty). Więc forma publiczna. Można powiedzieć: nie ma zwyczaju, żeby ofiary napadów kryminalnych miały tablice pamiątkowe czy pomniki, nawet polskim ofiarom takich napadów się nie stawia.

) Sprawa przepraszania. To jest gest czysto polityczny. Z punktu widzenia logiki i moralności, to absolutny kretynizm, żeby jedna osoba przepraszał w imieniu innych osób, nie będąc do tego upoważniona przez te osoby. Więc gest polityczny. Tu się zgadzam z Gronostajem, że to nie leży w interesie polskiej racji stanu. To tak jakby ktoś cię pobił do nieprzytomności i przeleżałeś tygodniami w szpitalu walcząc ze śmiercią a potem musiałbyś przeprosić tego kogoś, że go szturchnąłeś (takie są proporcje krzywd niemieckich i polskich w II w. św.). Choćby to szturchnięcie było zgodne z prawdą. Bzdura.