|
|
Armia szwedzka w XVI wieku
|
|
|
|
Byłbym bardzo wdzięczny jeżeli poodzielilibyście się swoimi informacjami na temat armii szwedzkiej, uzbrojenia, stopniów, i organizacjii w XVII w.
|
|
|
|
|
|
|
JAR
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 27 |
|
Nr użytkownika: 2.588 |
|
|
|
|
|
|
Wojsko szwedzkie za Gustawa Adolfa Głębsze zmiany w taktyce i uzbrojeniu wojsk przyniosło panowanie króla szwedzkiego Gustawa Adolfa. Władca ten wkrótce po wstąpieniu na tron w 1611 r. doprowadził do tego, że królestwo leżące na peryferiach ówczesnej Europy stało się militarną potęgą. Gustaw Adolf podzielił piechotę szwedzką na bataliony liczące 418 żołnierzy, z których 216 uzbrojonych było w piki, pozostali zaś w muszkiety. Na polu bitwy oddział taki ustawiał się w sześciu szeregach w ten sposób, że w środku szyku miejsce zajmowali piechurzy wyposażeni w piki, zaś na obu skrzydłach stawali muszkieterzy. W omawianym czasie unowocześniona została broń palna. Dzięki postępowi technicznemu armia szwedzka mogła posługiwać się lżejszym muszkietem, który jednak mógł strzelać mocniejszymi ładunkami. W celu przyspieszenia procesu ładowania broni Gustaw Adolf wprowadził do wyposażenia swojej armii gotowe ładunki prochowe. Ładowanie muszkietu było bowiem procesem tak skomplikowanym, że w zamieszaniu bitewnym żołnierze zapominali o wykonaniu pewnych czynności, czego skutkiem były częste niewypały. Wprowadzenie ładunków prochowych przyspieszyło i usprawniło cykl załadunku broni. Ładunek prochowy zawierał zapakowany w papier, przygotowany do użycia zestaw, czyli ołowianą kulę i odmierzoną porcję prochu. Co ciekawe, muszkietem mogli się posługiwać jedynie żołnierze posiadający przednie zęby. Regulamin wojskowy przewidywał bowiem, że żołnierz ładujący muszkiet w jednej ręce powinien trzymać broń, a w drugiej ładunek prochowy, którego koniec powinien odgryźć zębami w celu przesypania go do lufy. Przy ówczesnym poziomie stomatologii brak przedniego uzębienia było pewnie dość poważnym utrudnieniem... W czasach panowania Gustawa Adolfa zmienił się również sposób walki kawalerii. Niepraktyczną taktykę karakolu zastąpiono szarżą w zwartych szeregach z wykorzystaniem broni białej. Taktyki tej kawaleria szwedzka miała okazję nauczyć się w walce z polską jazdą na polach pod Kircholmem (1605), a Szwedzi z kolei, stosując szarże kawaleryjskie w bitwach wojny trzydziestoletniej, przyczynili się do rozpowszechnienia tej taktyki w całej Europie. Ataki zwartych mas kawalerii doprowadzili do perfekcji również żołnierze Oliwiera Cromwella (tzw. żelazobocy) podczas angielskiej wojny domowej w latach 1642 - 1646. Istotną reformą panowania Gustawa Adolfa było natomiast pojawienie się szyku linearnego (liniowego), który pozwalał na maksymalne wykorzystanie broni palnej. W czasie panowania tego władcy wzrosło znaczenie jazdy i artylerii, jednak pozycja piechoty pozostała nienaruszona.
1.Muszkieter z 2 połowy XVI w. i początku XVII w. 2.Piechur szwedzki z połowy XVII w.
|
|
|
|
|
|
|
|
Bardzo dziękuję i czekam na kolejne informacje!!!
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|