Ściany tej świątyni zdobią zewnątrz obrazy bogów i bogiń, cudownie urzeźbione, jak się wydaje patrzącym; wewnątrz zaś stoją bogowie, utworzeni ręcznie, z wyrzeźbionymi ich nazwami poszczególnymi, hełmami i pancerzami, przegroźnie odziani, z których pierwszy Swarożyc się zowie

otaczał je [święte dęby - P.G.] dziedziniec i zwarte opłotowanie drewniane, w którym znajdowały się
dwie bramy.

Poniewczasie mi się przypomniało, że sceptycy powątpiewają w antropomorfizm desek, a jeśli nawet uznają - to za niesakralny element zdobniczy.

Sikorski nie widzi większego podobieństwa między dranicami z Ralswiek i Gross Raden. Obie zamieszczam poniżej - szczególnie ta z prawej (Ralswiek) wydaje mi się antropomorficzna - no, ale może to tylko złudzenie wywołane przez oczy, nos oraz usta...


Zaczynam podejrzewać, że gdyby Sikorski zjawił się nagle na wykopalisku, gdzie właśnie świeżo wykopano z torfu trzygłową rzeźbę o jednym tułowiu, datowaną na IX wiek, uznałby ją za najzwyklejszy w świecie manekin na kolczugę i trzy szyszaki...

Sikorski nie może zobaczyć podobieństwa między dranicami z Gross Raden a Ralswiek, bo na tym ostatnim stanowisku nie ma dranic. Jedyny przedmiot, który może "przypominać" dranice z Gross Raden ma... 17 cm wysokości i ok. 2 cm szerokości. Co do posągu wykopanego z torfu poczekajmy z sądami do czasu aż ktoś go wykopie.