Odpisuje tu, a nie w temacie o "potopie moskiewskim".

Znaczy pośrednikami między RON, a Szwecją były Francja, Anglia i Brandenburgia. Nie widzę możliwości aby Francja i Anglia miały jakieś pole do nacisku na RON, być może miały na Szwecję. Prusy Książęce były lennem RON, ale we władaniu Brandenburgii. Teoretycznie więc Brandenburgia powinna realizować interes RON, oczywiście tak nie było. Ktoś nas zmuszał do wybrania sobie takich pośredników?
Co więcej RON była także wyczerpana finansowo, a działania wojenne zakończyły się patem, a nie naszym zwycięstwem. Trzeba nam było odbić miasta i twierdze to nie byłoby problemu.


Nie rozumiem jak miasta nie dawały Szwedom cła? Właśnie rozejm w Starym Targu dawał Szwedom duże dochody z ceł z handlu gdańskiego. Wimmer (choć nie podaje źródła) szacuje je na 30% dochodów skarbu szwedzkiego, czyli dużo. Określa je 500-800 tys talarów rocznie i miały być nawet większe od całości dochodów z ceł szwedzkich.
Spojrzałem na wynik wojny w Inflantach i widzę, że dostali Rygę i całe Inflanty na północ od Dźwiny. Jeśli zaś chodzi Ci o to że w Inflantach nie dostali dochodów z ceł to czy musieli? Kontrolowali Rygę i to wystarczało aby osiągać dochody z handlu litewskiego przechodzącego przez ten port.

A co do handlu z Prus Królewskich. Szwedzi nie zdobyli Gdańska, ale kontrolowali inne porty, w tym przede wszystkim Elbląg. Ale to jeszcze nic. Mieli flotę, która blokowała Gdańsk i w ten sposób mogli pobierać cła z handlu gdańskiego. Nie musieli zdobywać Gdańsk aby kontrolować jego handel, o tym się zapomina.

Podsumowując - brak pieniędzy w RON na prowadzenie dalszej wojny, pat na froncie, zajęte miasta i twierdze w Prusach, flota szwedzka panująca na Zatoce Gdańskiej i mamy wynik negocjacji jaki mamy.