Kolejna sprawa, skoro zadaniem kawalerii jest paraliż komunikacyjny to po cholerę WJ tej broni? Nie lepiej wysłać samodzielne szwadrony z materiałami wybuchowymi?!

W takim razie ja zadam teraz pytanie. Skoro kawaleria nie była zdolna do rozwinięcia powodzenia - jaki twoim zdaniem rodzaj broni, dostępny w latach 1914-1918 był zdolny to zrobić?

Kawaleria była skończona w momencie wynalezienia karabinu maszynowego i ładowanych odtylcowo dział.

Żadna. Tylko metoda bite&hold oraz attrition.
Łukasz

Wady metody bite and hold wykazuję w swojej książce.

W takim razie ja zadam teraz pytanie. Skoro kawaleria nie była zdolna do rozwinięcia powodzenia - jaki twoim zdaniem rodzaj broni, dostępny w latach 1914-1918 był zdolny to zrobić?

Natomiast historia jednoznacznie rozprawiła się z wojną na wyczerpanie - na temat bezsensownych rzezi I w św napisano już tomy! Attrtion warfare to broń obosieczna - przejechał się na tym Falkenhayn, przejechał Joffre i o mało nie przejechał Haig.

Poprawka - tradycyjnie widziana kawaleria. Odwrócę sytuację - w momencie zaistnienia wojny pozycyjnej zaistniała paląca potrzeba manewru i szybkości działania. Nośnikiem tej idei była tylko kawaleria. Żaden inny rodzaj wojsk lądowych dostępnych w tym czasie. Całkowita rezygnacja z kawalerii powoduje że godzimy się na wojnę pozycyjną - a jak pisał Wilhelm Balck "żaden generał dobrowolnie nie godzi się na wojnę pozycyjną".

Wady metody bite and hold wykazuję w swojej książce.

Kiedy będe mógł ja nabyć drogą kupna?
Łukasz

Mamy kłopot. Rozwinięcie powodzenia oznacza po pierwsze jego uzyskanie, po drugie wolę jego osiągnięcia. Podświadomie, co udowodniono jeszcze przed światową masakrą z numerkiem 2, wszyscy Naczelni Wodzowie zdecydowali się na bitwę równoległą, czy tak uważali czy nie. Moltke zmienił plan Schlieffena, Joffre zmienił plany Bonnala, Rosjanie ruszyli ławą, Austriacy też. Czy w takich warunkach istniała możliwość wprowadzenia jakichkolwiek sił w głębię operacyjną? Uniemożliwienie przeciwnikowi odwrotu? Wyjście na jego tyły i komunikacje w starym dobrym kawaleryjskim stylu? Zdaje się, że tak ale wymagałoby to masy kawaleryjskiej, najmniej w sile korpusu Nowikowa, która działałaby w oparciu o uderzenie 2-3 korpusów masy przełamującej. Żaden inny rodzaj broni nie mógł spełnić tego zadania, dlatego postawiłbym jednak na jazdę dając jej maksimum sił.

Realnie jednak patrząc skończyłoby się na spychaniu się piechoty, chyba, że jeden z dowódców byłyby kretynem i dałby się okrążyć piechotą - patrz Tannenberg, wtedy można by marzyć o Kannach, albo Tannenbergu - pod Komarowem Rosjanie uciekli spod gilotyny.



Nie rozprawiła się, bitwy równoległe wracają w historii co kilkadziesiąt lat i kto wie czy znowu nie wrócą.

Zdaje się, że wszyscy zgodzili się na to jeszcze przed wojną, stawiając kawalerii takie a nie inne zadania i przyjmując swoje ugrupowania strategiczne.



Jakiej?

Jak będziesz układnym współforumowiczem i nie będziesz krytykował moich tez - dostaniesz w prezencie

A tak na poważnie - w tej chwili już nie wiem kiedy ja skończę, niestety ciągle nie jestem z niej zadowolony. Poprawianie detali trwa w nieskończoność. Może też być tak że nigdy się nie ukaże

1. Co do zmian dokonanych przez Moltkego w planie Schliffena, statnio czytałem tezy Zubera, który twierdzi że w ogóle nie było czegoś takiego jak plan schlieffena...

2. Historia jednoznacznie skrytykowała wojnę na wyczerpanie. Jeśli uznajemy że sztuka wojenna to sztuka zadania jak największych strat przeciwnikowi jak najmniejszym kosztem własnym to wojna na wyczerpanie jest sztuką przez małe "s". Nawet jesli przyjmiemy że horror I w św był nieuchronny (nurt fatalistyczny, bliski memu sercu)

3. Nikt oprócz Blocha nie przewidział wojny pozycyjnej - nawet jeśli Kitchener czy Moltke przewidywali że wojna potrwa jednak dłużej niz te kilka tygodni, żaden z nich w najśmielszych snach nie widział  tak "biblijnego" zastoju jaki nastąpił na froncie zachodnim. Nikt tez się na wojne pozycyjną nie godził, gdyż jest to najkosztowniejsza z form działań wojennych. Stąd niezliczone próby zerwania zastoju.

4. Proszę o definicję "bitwy równoległej".

1. Co do zmian dokonanych przez Moltkego w planie Schliffena, statnio czytałem tezy Zubera, który twierdzi że w ogóle nie było czegoś takiego jak plan schlieffena...

. Historia jednoznacznie skrytykowała wojnę na wyczerpanie. Jeśli uznajemy że sztuka wojenna to sztuka zadania jak największych strat przeciwnikowi jak najmniejszym kosztem własnym to wojna na wyczerpanie jest sztuką przez małe "s". Nawet jesli przyjmiemy że horror I w św był nieuchronny (nurt fatalistyczny, bliski memu sercu)

Nikt tez się na wojne pozycyjną nie godził, gdyż jest to najkosztowniejsza z form działań wojennych. Stąd niezliczone próby zerwania zastoju.

4. Proszę o definicję "bitwy równoległej".
*

Najlepsza definicja u Mossora. Generalnie chodzi o starcie frontalne, bez manewru operacyjnego na flankę/flanki/tyły przeciwnika. Np. bitwy XVIIIw. (do czasu Fryca Wielkiego) i PWS.

1. Zubera można by wrzucić do tego samego wora co Suworowa (z napisem teoria spiskowa, nie otwierać) gdyby nie to że tym tropem poszedł nie kto inny jak Hew Strachan. A to już daje do myślenia. Jest fajny artykuł w necie niejakiego Kleemana, który przegląda różne opinie na temat planu schlieffena/moltkego począwszy od słynnego studium Rittera aż po dzień dzisiejszy. Doprawdy liczba interpretacji tego samego zjawiska zdumiewa.

Dopiero po etapie rozwoju taktyki trwającej jakieś trzy lata (niezwykle szybko) pojawili się następcy. Stosstruptaktik i czołgi. Połączone dały nowoczesny sposób prowadzenia działań wojennych (m.in. Blitzkrieg).

Pokaż mi gdzie kawaleria rosyjska spisała się na medal, co przez to rozumiesz?!

Olbrzymie zgrupowania konnicy miały rację bytu tylko w wojnie improwizowanej, a nawet w takiej wojnie, patrz wojna polsko-bolszewicka, kawaleria ani razu nie dała rozstrzygnięcia.