Koło tego człowieka naroslo sporo mitów, choć może nie, może nie sporo, co jeden, mianowicie, że był on niedolny, nie wiem, ale mnie wydaje się, że wszyscy to tak powtarzają jakby z automatu, tymczasem tak w gruncie rzeczy to nie ma o nim żadnej tak naprawdę poważnej czy wyczerpującej biografii, czasami padają natomiast sugestie, że był impotentem (cokolwiek by to miało znaczyć, ...), pytanie tylko takie, co ta ewenetualna impotencja mogła wpływac na jego dezycje polityczne?

Czołem!



Podstawowym problemem Michała I było to, że mu się... zmarło. Chłop ledwo co skończył 33 lata i już go nie było, w dodatku zmarł bezpotomnie, a Eleonora wyszła za Karola Lotaryńskiego i zajęła się rodzeniem mu dzieci - nie było nikogo, komu zależałoby na dobrym imieniu Wiśniowieckiego. W Polsce władzę po zamachu stanu przejął Jan III, czyli jego wielki przeciwnik - któż miał zadbać o szacunek do zmarłego monarchy?
Zresztą to nie jest jedyna bardzo znana postać w Polsce XVII wieku, która miała tego pecha, że zmarła za wcześnie. Drugą, a w zasadzie chronologicznie pierwszą, jest słynny Janusz Radziwiłł - wszyscy, którzy przeszli na stronę szwedzką, mieli później czas na rehabilitację, on - nie.

Koło tego człowieka naroslo sporo mitów, choć może nie, może nie sporo, co jeden, mianowicie, że był on niedolny, nie wiem, ale mnie wydaje się, że wszyscy to tak powtarzają jakby z automatu, tymczasem tak w gruncie rzeczy to nie ma o nim żadnej tak naprawdę poważnej czy wyczerpującej biografii, czasami padają natomiast sugestie, że był impotentem (cokolwiek by to miało znaczyć, ...), pytanie tylko takie, co ta ewenetualna impotencja mogła wpływac na jego dezycje polityczne?