| |
|
|
 Jakub I Sobieski: koronowany na krola
| |
|
|
|
|
Gdyby po Janie III królem został jego syn, a nie August II?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
byloby ciekawie, chociaz synowie Jana nie odznaczali sie taka charyzmą jak ich ojciec. Na pewno stworzenie nowej dynastii byloby jednak pewną szansą na uspokojenie szlachty, zreformowanie wielu dziedzin w kraju. Z drugiej jednak strony przynioslo by to wszystkie niebezpieczenstwa zwiazane z taka centralną wladzą, mozliwe ze dochodzilo by do wielu rokoszy, ale jesli Jakub byl choc w polowie tak dobry jak jego ojciec to mysle ze warto byloby sprobowac, w kazdym razie wiedzac ze w innym razie czeka nas t co czekalo a mianowicie August II. Dla mnie Jakub-August 1:0 , choc na probe.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
czerny
|
| |
|
| Nowicjusz |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 19 |
|
| Nr użytkownika: 1.309 |
|
|
|
|
| |
|
taki ciekawy temat dziwne, że nikt nie pisze... Po pierwsze należy przyjąć, że Sobieski opanowuje w 1679 roku Prusy Książęce i to jest podstawą terytorialną nowej dynastii. Po drugie dochodzi do małżeństwa Jakuba z Ludwiką Karoliną Radziwiłł a to oznacza poparcie tego rodu oraz dodatkowy zastrzyk finansowy. Zakładam, że udaje się zneutralizować opozycję sapieżyńską( zapewne nie obyło by się bez walki). Do odsieczy wiedeńskiej może dojść ale po cesarskiej obietnicy wsparcia planów dynastycznych i reform. Tak więc Jakub zostaje królem przy wsparciu Radziwiłłów i , Francji a może i Austrii. W polityce zagranicznej musiałby więc prowadzić swoistą politykę równowagi między Habsburgami i Burbonami, tak więc w hiszpańskiej wojnie sukcesyjnej zachowuje neutralność. Ciekawe czy w takiej sytuacji dochodzi do wybuchu wojny północnej? Przecież Piotr Wielki nie zaatakuje Szwecji nie będąc pewnym reakcji Rzeczpospolitej. Czy przeważy chęć odzyskania Inflant? Chyba nie, Szwedzi to nasz naturalny sojusznik przeciwko Brandenburgii i Rosji( szkoda, że Zygmunt III to zniszczył). Tak więc Sankt Petersburg nie powstaje wcale lub zostaje założony znacznie później... W polityce wewnętrznej ciemno widzę jakieś głębsze reformy chyba tylko korekty, ale dobre i to. Natomiast Jakub I mógłby zapoczątkować pewne kierunki przemian społecznych i ustrojowych, wskazać drogę dla swoich następców, np. skupiając wokół siebie grupę osób wzywających do reform państwa. Może dochodzi do początków reformy szkolnictwa, założenia Akademii Rycerskiej. Tak więc mamy epokę "stanisławowską" 50 lat wcześniej i co dalej?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Pisał o tym Jasienica w swojej Historii Polski.
Otóż jeżeli nawet Jakub byłby raczej miernym królem to z dużą dozą prawdopodobieństwa nie doszłoby do wojny północnej a dzięki temu nie zginęłąby 1/4 ludności Polski. I jeżeli nawet pomimo braku jakiś głębokich reform z powodu słabości króla to można przypuszczać że jego następca mógłby być o wiele lepszy.
Skoro nie doszłoby do wojny północnej to pamiętać trzeba również o braku rozwoju przemysłowego Rosji i niezniszczeniu Siczy.
Ewentualna wojna Rosji ze Szwecją mogłaby mieć inny obrót oraz dałoby to szanse umocnienia się nowej dynastii.
Wyobraźcie se sytuacje w której nie ma rozbiorów I wojna światowa jeżeli wogóle by wybuchła miałaby inny przebieg.
W ewentualnej wojnie Prus z Polską np pod koniec XVIII w przypuszcam że to Polska byłaby zwycięzcą. Gdyby wobec tego nie doszło do zjednoczenia Niemiec nie byłoby żadnej z wojen światowych 
|
| |
|
|
| |
|
|
|
Misiek
|
| |
|
| II ranga |
|
 |
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 91 |
|
| Nr użytkownika: 1.255 |
|
|
|
|
| |
|
ciekawe....
jak wiele moze zmienic jeden człowiek.
jakub sobieski na tronie i być moze nie dochodzi do wojen światowych. Rosja krajem trzeciego swiata. polska czworga narodów i dziesiątki księstw niemieckich.
Po prostu efekt motyla 
|
| |
|
|
| |
|
|
|
czerny
|
| |
|
| Nowicjusz |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 19 |
|
| Nr użytkownika: 1.309 |
|
|
|
|
| |
|
no oczywiście z aż tak daleko idącymi wnioskami należy być ostrożnym. Naszymi naturalnymi sojusznikami przed niewątpliwą ekspansywnością Rosji były Szwecja i Turcja, ale czy wraz z Rzeczpospolitą, te trzy przeżywające niewątpliwy kryzys państwa były w stanie w XVIII w. skutecznie walczyć z euroazjatycką potęgą? Poza tym dochodzi Austria zainteresowana w ekspansji kosztem Turcji, no powiedzmy, że neutralizujemy ją w części węgierską opozycją, może też pretensjami Wittelsbachów do tronu cesarskiego. Ciekawe co w takiej sytuacji z Brandenburgią, czy Hohenzollernowie uderzą na Rzeczpospolitą czy zgodnie z profrancuską polityką zaatakują Śląsk. A co na to wszystko ambitni Wettinowie, czy dopuszczą do wzmocnienia Prus, czy może sami zamarzą o cesarskiej koronie. Ile możliwości daje XVIII wiek gdybyśmy byli w stanie prowadzić samodzielną politykę...
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Wierzę, że Jakub byłby dobrym monarchą, na pewno popularnym jak jego syn niejaki Bonnie, król Szkotów...
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Ogolnie podzielam zdanie, ze Jakub nie bylby dobrym wladca ( no chociaz niby ludzie sie zmieniaja ) i w swojej politycznej nieudolnosci dorownalby ojcu badz nawet go "przerosl".
Pragne jednak w dyskusji tej zwrocic uwage na jedna rzecz, ktora nagminnie sie powtarza w dyskusjach z historii alternatywnej na Forum:
QUOTE Wyobraźcie se sytuacje w której nie ma rozbiorów I wojna światowa jeżeli wogóle by wybuchła miałaby inny przebieg.
QUOTE jakub sobieski na tronie i być moze nie dochodzi do wojen światowych.
Na milosc boska, nie wybiegajcie z wnioskami tak daleko do przodu. Czy to I czy II wojna swiatowa mialy swoje powody. Co one maja do przelomu XVII i XVIII wieku? Jeszcze w XIX, czy na pocz. XX wieku, jak i w 1914, I wojna swiatowa ( a tym bardziej II ) byla do unikniecia.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
Szcherezada
|
| |
|
| Nowicjusz |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 4 |
|
| Nr użytkownika: 10.113 |
|
|
|
Zawód: uczen |
|
|
| |
|
Hmm. gdyby Jakub został królem Polski, to przeciez niedoszłoby do przegranej Turków pod Wiedniem. Jego tatuś chciał w tym czasie odzyskać Prusy a nie uganiać się po Europie za Turkami!!
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE gdyby Jakub został królem Polski, to przeciez niedoszłoby do przegranej Turków pod Wiedniem.
Zauwaz tylko Szcherezado, ze Jakub, wg tego topiku, mialby zostac krolem po smierci Jana III a w 1683 jego tatus jeszcze dobrze sie trzymal
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Witam.
QUOTE Gdyby po Janie III królem został jego syn, a nie August II?
Może udałoby się zachować później monarchię w rękach rodu Sobieskich?
Pozdrawiam.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Zamknięcie wątku "Dynastia Sobieskich" i poprzedzająca ja dyskusja na temat jego realności natchnęły mnie do odgrzebania tego tematu i odgrzania kotleta.
Założenie jest następujące: Jakub Ludwik ma inny, znośniejszy charakter oraz większe umiejętności polityczne co umożliwia mu zbudowania na tyle silnej pozycji politycznej, iż zostaje po śmierci ojca wybrany królem Polski. Przy pomocy metodologii tworzenia charakterów stosowanej od pewnego czasu na forum stworzyłem "nowy, lepszy model" Fanfanika. Oto on:
Neurotyzm 5
Niepokój 2
Wrogość 4
Depresja 5
Nieśmiałość 5
Impulsywność 6
Wrażliwość 5
Ekstrawersja 6
Życzliwość 8
Towarzyskość 5
Asertywność 5
Aktywność 8
Potrzeba doznań 3
Wesołość 4
Otwartość na doświadczenia 8
Wyobraźnia 9
Estetyka 8
Emocjonalność 7
Działanie 7
Idee 9
Wartości 9
Ugodowość 5
Ufność 6
Prostolinijność 4
Altruizm 6
Ustępliwość 5
Skromność 7
Sympatia 7
Sumienność 8
Kompetencje 7
Systematyczność 9
Obowiązkowość 8
Motywacja 9
Samodyscyplina 7
Rozwaga 8
Inteligencja 9
Językowa 8
Log-Mat 9
Przestrzenna 8
Przyrodnicza 8
Interpersonalna 9
Intrapersonalna 9
Talenty 8
Kinestetyczny 8
Muzyczny 9
Zdolności 7
Wojskowe 5
Dyplomatyczne 8
Administracyjne 8
Predyspozycje przywódcze 7
Przywództwo 7
I krótki opis słowny:
Jakub jest stosunkowo zrównoważony emocjonalnie. Spokojny człowiek, któremu zdarza się jednak zareagować impulsywnie, jak i od czasu do czasu się zasmucić czy też poczuć się dotkniętym. Mimo to nie odnosi się do innych z wrogością. Jest człowiekiem o ekstrawertycznym usposobieniu. Podchodzi do wszystkich z ogromną życzliwością i nie przeszkadza mu przebywanie z innym ludźmi, chociaż nie można go nazwać wesołkiem (chociaż przy swojej inteligencji na pewno ma cięty język i dobry dowcip). Wykazuje przy tym dużą aktywność, chociaż raczej nie poszukuje nowych doznań. Posiada ogromną wyobraźnię i bardzo duże poczucie estetyki. Ma również umysł otwarty na nowe idee i wartości, które chętnie chłonie. Stosunkowo ufny, jednak nie jest człowiekiem prostolinijnym i niezbyt chętnie wyjawia swoje myśli. Obdarzony dość sporą chęcią pomagania innym. Jest człowiekiem, któremu nie obcy jest kompromis i może dojść do porozumienia ze swoimi oponentami. Idzie to mu o tyle dobrze, że jest osobą bardzo sympatyczną i skromną. Do swoich obowiązków podchodzi pilnie i się z nich wywiązuje. Jest bardzo kompetentny, a przy tym jest tytanem pracy. Osoba bardzo inteligentna, niewątpliwie należąca do największych głów Rzeczpospolitej o licznych zainteresowaniach i umiejętnościach. Niestety nie odziedziczył po swym ojcu talentu wojskowego, lecz nie jest militarnym fajtłapą i na polu walki sprawuje się nie gorzej niż przeciętny oficer. Posiada natomiast ogromne zdolności potrzebne na polu polityki i gospodarki.
I teraz kilka pytań?
1. Czy taka zmiana charakteru znacząco wpłynie na losy Jakub Ludwika przed elekcją?
2. I jak potoczyłyby się rządy nowego władcy?
Zapraszam do dyskusji.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Jakub nie mial syna. Po jego smierci znowu będzie problem
Ten post był edytowany przez gorliwy litwin: 15/09/2014, 12:05
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Ale przez 40 lat porządzi. W tej chwili bardziej interesuje mnie te 40 lat.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE 1. Czy taka zmiana charakteru znacząco wpłynie na losy Jakub Ludwika przed elekcją?
Cóż, dysponuję zbyt małą wiedzą, aby się jednoznacznie wypowiedzieć się w tym temacie. Ponadto za istotniejsze uważam pytanie "W jaki sposób przedstawiona powyżej zmiana charakteru pomienionego może wpłynąć na poprawę szans w kandydowaniu na tron Rzeczpospolitej?" Nie chciałbym myśleć życzeniowo, ale nasuwają się mi w tym miejscu następujące perspektywy:
1. Istnieje mniejsza szansa na skonfliktowanie się z najbliższą rodziną, a tym samym na konsolidację familii Sobieskich w trakcie elekcji;
2. Istnieje większa szansa na zdobycie większej popularności wśród potencjalnych wyborców oraz na utrzymanie się sympatii cesarskich i szwedzkich dla kandydatury Jakuba Ludwika.
Piszę jednak to z dużą dozą wątpliwości i liczyłbym na to, że w tej kwestii wypowie się więcej użytkowników.
Natomiast - zastrzegając, iż stałby się szczęśliwym elektem podstawowym plusem takiego kandydata byłaby mniej awanturnicza polityka zagraniczna. Rzeczpospolita mogłaby nie zostać wciągnięta w wielką wojnę północną (wątpliwe jest też, czy taka wybuchłaby w kształcie jaki znamy z kart historii). Pozwoliłoby to z jednej strony pozostawać nadal podmiotem a nie przedmiotem rozgrywek międzynarodowych, z drugiej zaś nie zostałyby stworzone warunki do wykreowania się mocarstwowej pozycji Rosji oraz Prus (zastanawiam się czy powstałby twór pt. "Król w Prusiech"). Dałoby to asumpt do wcześniejszej odbudowy gospodarczej oraz klimat do bliżej nie określonych (w tym sensie, że nie jestem tego w stanie przewidzieć) reform wewnętrznych na polu ustrojowym, skarbowym i monetarnym.
Tyle, jeżeli idzie o sprawy wewnętrzne i "regionalne". Natomiast wg moich przypuszczeń, w perspektywie panowania Jakuba Ludwika nie widziałbym jakiś drastycznych zmian w Europie Zachodniej - tj. np. przebiegu wojny o sukcesję hiszpańską, tudzież ładu międzynarodowego, jaki się wytworzył po tejże. Sprawa sankcji pragmatycznej zaś to zbyt odległa perspektywa, aby w ogóle na tym etapie brać ją w ogóle pod uwagę.
|
| |
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
20/04/2004, 18:53
