| |
|
|
 Ofiary granicy wewnątrzniemieckiej
| |
|
|
|
|
Uznałem że będę pisać w nowym wątku, ponieważ jakbym wypisał wszystkie ofiary granicy RFN-NRD, to by zajęło z kilka stron, więc postanowiłem założyć specjalny wątek do tego. Zamierzam przetłumaczyć na język polski, biografie ofiar stąd, jednak w wersji streszczenia że tak to ujmę. Jednak ofiar było 327, więc będę pisać po kilka na odcinek. Pięć na odcinek, dwa dziennie, czy dziesięć na odcinek, jeden dziennie. To już wybierzecie tu.
Planowany początek serii - jutro rano (najprawdopodobniej między 9, a 10).
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Krotkie pytanie, bo nie mialem czasu przjrzec tej linkowanej listy. Czy sa wsrod ofiar obywatele innych krajow, ktorzy probowali przekroczyc granice niemiecko-niemiecka? Czy wogole byly jakies nie-niemieckie ofiary smiertelne?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Phouty @ 3/07/2017, 21:01) Krotkie pytanie, bo nie mialem czasu przjrzec tej linkowanej listy. Czy sa wsrod ofiar obywatele innych krajow, ktorzy probowali przekroczyc granice niemiecko-niemiecka? Czy wogole byly jakies nie-niemieckie ofiary smiertelne?
Kilku żołnierzy radzieckich, Włoch zastrzelony przez pomyłkę, Czechosłowak którego okoliczności śmierci na razie nie poznałem. Może jest więcej, nie wiem, nie sprawdzałem.
A więc...
1. Maria Ahrens (urodzona 26 sierpnia 1867, zmarła 3 kwietnia 1957, w Boizenburgu)
Sprawcą jej śmierci był strażnik graniczny Fritz M. Rzecz się działa. Wtedy na wieży, gdzie stacjonował najprawdopodobniej znajdował się też fotograf, pewnie w celach propagandowych, żeby pokazać jacy to strażnicy graniczni są bohaterami strzegącymi kraju robotników przed faszystami. Wtedy M., zobaczył starszą kobietę na polu. Szła ona przez teren przygraniczny. Myśląc że nie nabił broni, strzelił do Ahrens, ta dostała w górną część ciała, i upadła na ziemię. Później, pobiegł do niej z innym strażnikiem i polecił zawieść ją do szpitala w Wittenburgu. Rodzina otrzymała zgodę na przeniesienie jej do szpitala w Boizenburgu (miasto przygraniczne), i 3 kwietnia około godziny 15, Ahrens zmarła z powodu ran postrzałowych. M. dostał 12 miesięcy więzienia za nieumyślne spowodowanie śmierci, jednak jego postawa spowodowała że po odbyciu kary, M. nadal służył w straży granicznej.
2. Herta Amm (urodzona 17 czerwca 1924 w Behrungen, zmarła 28 lipca 1950)
Jej rodzina miała czworo dzieci, jeden poległ podczas wojny, siostra zachorowała na poważną wadę serca. Po wojnie, spędziła cztery lata w Wiesbaden, i wróciła do Behrungen, gdzie jej brat był burmistrzem. Jak większość mieszkańców, Amm często znajdowała się bez pozwolenia w pobliżu granicy. Mogło to nadszarpnąć reputację brata, więc najprawdopodobniej z tego powodu Amm została wezwana do komendatury straży granicznej. Poprosiła brata, o pomoc. Ten niestety, mimo wysokiego stanowiska jej nie pomógł. Po tygodniu oczekiwania na siostrę, groził skargą do premiera Turyngii. Dzień później został powiadomiony, że jego siostra zmarła. Jej trumnę pozwolono obejrzeć dopiero na początku września, jednak było widać ślady nadużyć. Brat uciekł do RFN w 1957, i tam panowała wersja że Herta była amerykańską agentką.
3. Günter Anderson (urodzony 25 maja 1922 w Kołobrzegu, zmarł 13 marca 1952)
Urodził się w Kołobrzegu, po ukończeniu szkoły krótko uczył się na kupca. W 1939 powołany do Wehrmachtu. W 1945 wzięty do amerykańskiej niewoli, i w 1948 osiedlił się w Rostocku. Tam zdobył maturę i wstąpił do SED. W 1950 zaczął studiować na Friedrich-Schiller Universität Jena. Tam też jak w Rostocku był aktywnym członkiem SED. 12 marca patrole radziecki i straży granicznej zauważyły trzech mężczyzn. Byli to Anderson oraz bracia Alfred i Eberhard M. Anderson otworzył ogień z rewolweru, a patrol radziecki odpowiedział ogniem. Anderson został postrzelony, i przewieziony do szpitala gdzie nazajutrz zmarł. Alfred i Eberhard M. zostali skazani na 6 miesięcy za nielegalne posiadanie broni, jednak wyrok zwiększono do roku i 8 miesięcy więzienia.
4. Detlef Armstark (urodzony 3 kwietnia 1960 w Wismarze, utonął 18 lutego 1987 w Łabie między Wittenberge a Lenzen)
Kto chciał uciec do RFN, musiał się liczyć z niebezpieczeństwem. Armstark postanowił uciec z kilku powodów. Między innymi długi. Armstark mieszkał w Freitalu, gdzie pracowali jego rodzice. Gdy rodzice postanowili wrócić do Meklemburgii, Armstark zdecydował się na radykalny krok. 17 lutego 1987, wsiadł do pociągu relacji Drezno - Wittenberge. Przez Wittenberge przebiegała Łaba, która niedaleko za miastem stała się rzęką graniczną z RFN. Jego planem było przepłynięcie przez Łabę na materacu, i wylądowanie w RFN. Wszystko szło zgodnie z planem, do czasu. Około 3:30, w miejscowości Cumlosen kobieta została obudzona wołaniem o pomoc. Wraz z pogranicznikami, którzy stacjonowali w jej domu przybiegła mu pomóc, jednak gdy przybiegli nad Łabę, po Armstarku śladu nie było. W godzinach popołudniowych w Lenzen, znaleziono materac ze zwłokami.
5. Käthe Arndt (urodzona 22 lutego 1903 w Gdańsku, zmarła 31 maja 1952 w Lappwald)
Pochodziła z rodziny robotniczej, z domu Makowski. W 1938 przeprowadziła się do Magdeburga. Nie z przypadku tam się przeprowadziła, ponieważ do Magdeburga wysiedlano osoby długo bezrobotne do pracy w przemyśle. Pod koniec maja 1952, Arndt z przyjaciółką, zamierzały wybrać się na zakupy do Helmstedt, ponieważ w zniszczonym Magdeburgu nie było nic praktycznie. W okolicy Lappwaldu, 300 metrów od granicy, doszło do wypadku. Spadły one ze stromego zbocza. Wieczorem 19 czerwca straż graniczna odkryła ich ciała. Najprawdopodobniej zmarły 31 maja 1952. Walter Arndt przeżył żonę o rok, zmarł 17 czerwca 1953 w Magdeburgu.
6. Rainer Balhorn (urodzony 25 lipca 1955 w Stixe, zmarł 18 grudnia 1970 w Hitzacker)
Mieszkający w Stixe, zamierzał wraz z Reinhardem B. uciec do RFN. Nie chcieli jednak uciekać przed 18 urodzinami, jednakże coś w nich pękło i uciekali w wieku 15 lat. Dla nich było jasne, że przepłyną przez Łabę, więc trenowali w wodzie tak długo, żeby osiągnęli sprawność do przepłynięcia Łaby. 16 grudnia 1970, rozpoczyna się ucieczka. Balhorn z kolegą jak co dzień pojechali do Kaarssen, bo tam chodzili do szkoły. Zamiast jechać do szkoły, pojechali do sąsiedniej wsi. Około 18 wskoczyli do lodowatej Łaby. Jednak wtedy okazało się, że organizm Balhorna jest słabszy od organizmu Reinharda, i z trudem pokonali Łabę. Około 20, kierowca znalazł Reinhardta, i zabrał go do Tiessau. Reinhardt nie pamiętał, gdzie leżał Rainer, jednak po północy go znaleźli. Pomimo natychmiastowej pomocy, Balhorn zmarł podczas drogi do szpitala w Dannenbergu. Ciało zostało przekazane władzom NRD. Mimo że Amt Neuhaus (dzisiaj Stixe i Kaarssen znajdują się na terenie tej miejscowości), leży w Dolnej Saksonii, to do grudnia 1993 znajdowało się w landzie Meklemburgia Pomorze Przednie, i w latach 1949-1990 leżało w NRD.
7. Laszlo Balogh (urodzony 7 kwietnia 1954 w Bonyhad, zmarł 22 czerwca 1973)
W 1972 Węgier mieszkający na stałe w NRD poznał Sieglinde B. z Grimmy. Balogh chciał studiować, jednakże nie pozwolono mu, a na wniosek o wyjazd do RFN, władze NRD nie odpowiedziały. Pierwsza próba ucieczki odbywała się w okolicach Nordhausen. Jednak zostali wtedy aresztowani przez patrol graniczny. Przydała się wtedy znajomość węgierskiego przez Balogha, gdyż na rozprawie B. wyjaśniła, że chciała pokazać mu teren, jednak zabłądzili, a podczas aresztowania Balogh udawał że nie zna niemieckiego. Zostali wypuszczeni. W Lipsku padła plotka, że władze NRD chcą na płotach zamontować SM-70, i czym prędzej zamierzali uciec. Wieczorem 20 czerwca zamierzali uciec. O świcie 22 czerwca, znaleźli znaki "Achtung Minen, Lebensgefahr", jednak mimo tego zamierzali uciec. Podczas tego, Sieglinde weszła na minę, jednak Laszlo przeniósł ją na drugą stronę. Podczas forsowania kolejnego płotu, Laszlo zaczepił o linkę przylegającą do SM-70, i wystrzelił, zabijając Balogha. Sieglinde B. straciła część nogi, i w 1978 straciła obywatelstwo i wyjechała do RFN.
8. Erich Bartsch (urodzony 25 września 1902 w Rohrbergu, zmarł 6 sierpnia 1950)
Bartsch urodził się w ewangelickiej rodzinie cukiernika. Był przygotowany do przejęcia zakładu po ojcu. 6 sierpnia 1950, jechał na rowerze w okolicy granicy. W okolicy Seebenau pogranicznik ujrzał Bartscha i oddał strzał ostrzegawczy. Nie potraktował tego poważnie, i pogranicznik zączął do niego strzelać. Kule dosięgły Ericha, który wykrwawił się na miejscu.
9. Josef Baudig (urodzony 6 lutego 1938 w Marschwitz, utopił się 7 grudnia 1957 w Łabie)
Baudig w chwili śmierci miał 19 lat i był kapralem w NVA. Na początku grudnia 1957 jego oddział trafił na kurs tańca. Wieczorem 6 grudnia wraz z Eberhardem R., pijani weszli do pokoju dziewczyn i zaczęli je napastować. Nauczyciel z kursu wyłączył ich z niego, i w obawie przed dalszymi karami dyscyplinarnymi, postanowili uciec do RFN. Straż graniczna w Domitz znalazła ciało Baudiga, i niektórzy przypomniali sobie wydarzenie sprzed czterech dni. O ile Eberhard R., zdołał uciec do RFN, to Baudigę utonął w Łabie. Ciało zostało zwrócone w 1958.
10. André Bauer (urodzony 7 listopada 1963 w Lipsku, zmarł 7 sierpnia 1981)
Bauer pracował w Kinie Kapitol. Wraz z dwoma przyjaciółmi, Tino Loeberem i Rene Seiptiusem chciał uciec do RFN. 5 sierpnia wybrali się z Lipska do Halle. W miejscowości Tanne/Oberharz weszli na strefę przygraniczną, rozciągającą się na 5 kilometrów przed właściwą granicą. Rano 7 sierpnia postanowili sforsować granicę. Podczas forsowania płotu, SM-70 wystrzeliło w niego, ich raniło. Najbardziej przy tym ucierpiał Bauer, który wykrwawił się na miejscu. Septiusowi amputowano część nogi, a Loeber został zabrany do Lipska. W 1999 wytoczono proces tamtejszemu dowódcy plutonu Grenztruppen der DDR, za zabójstwo Bauera i innego uciekniera przez SM-70, jednak rok później go uniewinniono.
Stosowany będzie schemat 10 ofiar/1 odcinek dziennie.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
część 2 (przepraszam że wczoraj nie było odcinka, problemy osobiste)
11. Erich Bebensee (29 styczeń 1924 - 23 lipiec 1956)
Bebensee urodził się w Kilonii, jednak na początku lat 50, przeniósł się do NRD. Latem 1956 zamierzał odwiedzić rodzinę w RFN. Granicę zamierzał przekroczyć w miejscowości Selmsdorf. Miał zamiar przepłynąć przez jezioro Schlutuper Wiek. Jednak podczas przepływania niego, ogień otworzyli do niego strażnicy z NRD. Mimo pomocy celnika z RFN (granica przebiegała przez środek jeziora), Bebensee nie zdołał dopłynąć do brzegu.
12. Gerhard Beil (19 czerwiec 1952 - 6 kwiecień 1972)
Beil pochodził z Schlotheim. Jego rodzina miała korzenie robotnicze i miał trójkę rodzeństwa. Jego matka potrzebowała stałej opieki, więc w wieku 13 lat rzucił szkołę. W 1969, Beil podjął pierwszą próbę ucieczki, jednak został w Berlinie aresztowany, a w ostateczności uniewinniony. 6 kwietnia 1972, w okolicach Katharinienberg, o godzinie 6 wybuchła mina. Pogranicznicy wzięli to za wejście dzika na minę, jednak około 11:30 odkryto zwłoki Beila. Jego matka zmarła przedwcześnie pół miesiąca po śmierci syna.
13. Achim Bergmann (19 grudzień 1940 - 10 październik 1972)
Achim Bergmann urodził się w Grafenhainichen. Przed śmiercią mieszkał on w Quedlinburgu, jako ostatni członek swojej rodziny w NRD. Rodzice na rok przed jego śmiercią wyjechali do RFN, a brat mieszkał w Francji. 8 października spotkał się z bratem w Polsce, i to nakłoniło go do ucieczki. 10 października utonął w Łabie, a ciało znaleziono dopiero 7 listopada.
14. Herbert Bergmann (6 styczeń 1939 - 27 maj 1962)
Bergmann urodził się w przygranicznym Boizenburgu. Od 1956 pracował w tamtejszej stoczni, a od 1959 odbywał służbę w Grenztruppen der DDR. Na początku maja 1962, Bergmann po raz pierwszy uciekł, jednak po kilku dniach wrócił. Został aresztowany przez Stasi. Wtedy podczas podróży do Hagenow, Bergmann wyskoczył z pociągu jednak chwilę później zginął. Jego rodzina otrzymała info, że syn niby się utopił, jednak miejsce podawane przez Stasi, było za płytkie by się utopił.
15. Karl-Heinz Berr (11 luty 1932 - 2 kwiecień 1949)
Mieszkający w okolicach Jeny Karl-Heinz Berr, miał zamiar wziąć udział w bierzmowaniu swojego kuzyna, mieszkającego po zachodniej stronie granicy. Podczas przekraczania granicy w Koppelsdorf, jego i innych przekraczających granicę zauważyli żołnierze radzieccy i pogranicznicy. Zaczęli do nich strzelać, i jedna z kul trafiła Berra w szyję. Zmarł na miejscu.
16. Siegfried Biesel (16 czerwiec 1932 - 23 marzec 1976)
Pochodził z Schosdorfa (dzisiejsze Ubocze na Dolnym Śląsku), jednak po zakończeniu wojny został przesiedlony na tereny RFN. Podczas wizyty u krewnych w NRD, poznał kobietę, i w 1959 sprowadził się do NRD. Podczas lata 1967 został aresztowany podczas próby sforsowania granicy. 14 marca 1976 po raz kolejny podjął się proby ucieczki, jednak został postrzelony przez Klausa H. 9 dni później zmarł w szpitalu w Hildburghausen.
17. Hans-Joachim Bluhm (13 sierpień 1948 - 14 wrzesień 1966)
Bluhm z o rok starszym Siegfriedem W. planowali uciec z NRD. Perspektywa zbliżającej się służby w NVA, przyśpieszyła ich ucieczkę. Ucieczkę przyśpieszyła też śmierć Wernera Mohrera, trzeciego z uciekinierów. Zamierzali przepłynąć Łabę, ponieważ mieszkali przy niej. O ile Siegfried W. przepłynął Łabę, to pytając o Bluhma nie dostał odpowiedzi. Bluhm, teoretycznie lepszy pływak, utonął. Ciało zostało wydobyte tydzień po jego śmierci.
18. Hans-Joachim Blume (19 lipca 1929 - 22 marzec 1959)
Syn stolarza. Do 1949 pracował jako palacz w NRD-owskiej kolei, w styczniu 1950 przeszedł do Volkspolizei. Zbierał tam głównie bardzo dobre oceny ze strony przełożonych. W 1953 został tajnym współpracownikiem Stasi pod pseudonimem "Uran". Jednak po tym czasie, zaczęły się sypać nagany ze względu na negatywny stosunek do SED. Chciał zostać pełnoetatowym pracownikiem Stasi, jednak odrzucono jego wniosek ze względu na to, że jego rodzeństwo i teściowa mieszkali w RFN + to że brat był w NSDAP. W 1957 został wyrzucony z Volkspolizei, ponieważ miał negatywny stosunek do interwencji ZSRR na Węgrzech, a rok później Stasi zerwała z nim współpracę. W 1959 w Halberstadt popełnił samobójstwo, przyczyną była "moralna depresja".
19. Armin Bogun (25 sierpień 1943 - 30 kwiecień 1964)
Bogun urodził się w Preußisch Mark (dzisiejszy Przezmark), na terenie Prus Wschodnich. Bogun i z rodzeństwem i matką (ojciec zginął na wojnie) po wojnie zamieszkał w Schwerinie. Wraz z dwoma przyjaciółmi znalazł stare materiały wybuchowe, i oni bali się aresztowania. Postanowił wraz z Ulrichem Rastem i Georgiem Zerną. Postanowili przepłynąć Schalsee. Jednak z tej trójki, tylko Zerna dopłynął do RFN. Rast i Bogun utopili się.
20. Wolfgang Bothe (9 stycznia 1952 - 11 maj 1980)
Bothe gdy miał rok, został oddany przez matkę pod opiekę właściciela młyna w Badersleben. W 1967, gdy był w ósmej klasie porzucił szkołę, i zaczął pracować jako rolnik. W 1971 podjął pierwszą próbę ucieczki, jednak został aresztowany i skazany na 10 miesięcy więzienia. 7 kwietnia uciekał z NRD. Jednak jakieś 60 metrów od granicy, Bothe wszedł na minę i stracił przytomność. Został przewieziony do szpitala w Halberstadt. Zmarł ponad miesiąc później. W dochodzeniu policyjnym został określony jako "aspołeczny".
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Część 3
21. Hans Brandt (16 kwiecień 1945 - 31 październik 1985)
Hans Brandt mieszkał w Bulow, i pracował w Grenztruppen der DDR w Gadebusch. Po raz pierwszy uciekał na początku sierpnia 1980, jednak został złapany i skazany na 1,5 roku więzienia. Po raz drugi uciekał 28 stycznia 1982, jednak wtedy podczas pokonywania płotu, zachaczył o SM-70 i został ranny. Mimo tego, zdołał się przedostać na zachód. Według lekarzy było cudem że przeżył takie uszkodzenia serca. Jednak w maju wrócił do NRD. Pracował na polu, i po trzech latach zmarł, z powodu odniesionych obrażeń.
22. Manfred Brandt (31 styczeń 1945 - 1 lipiec 1966)
O jego młodości wiadomo, że ojciec poległ na froncie wschodnim, i w latach 1951-1960 chodził do szkoły w Boizenburgu. Od 1962 pracował jako rolnik. Ucieczkę spowodowała bijatyka, po której Brandt bał się kary. Ucieczkę zaplanował 1 lipca 1966. Jednak nie zakończyła się ona pomyślnie, Brandt utonął. Ciało zostało znalezione po stronie zachodniej, śmierć jego ogłosiła Berliner Morgenpost.
23. Michael Brandt (25 sierpień 1966 - 26 listopad 1987)
Dzień po swoich 20 urodzinach rozpoczął służbę w regimencie Grenztruppen der DDR "Rosa Luxemburg". Rok wcześniej został członkiem SED, a jego ojciec i wujek służyli w regimencie Stasi "Feliks Dzierżyński", zajmujących się ochroną budynków rządowych i rezydencji kacyków partyjnych w Wandlitz. Jednak w 1987 stało się coś nieoczekiwanego. Brandt senior złożył wniosek o wyjazd z NRD, wraz z rodziną. W "nagrodę" Brandt został zdegradowany i przeniesiony do Eisenach. 26 listopada tego samego roku, około godziny 1 w nocy, Brandt popełnił samobójstwo. Żaden z Brandtów nie jest ze sobą spokrewniony (ci co opisywałem).
24. Detlef Bremer (20 maj 1957 - 7 maj 1988)
6 maja 1988, Bremer ukradł ciężarówkę z swojego zakładu pracy w Neubrandenburgu, i bez problemów dostał się w okolice granicy, ponieważ posterunek przy strefie przygranicznej nie był obsadzony. Bremer przeskoczył ogrodzenie, i zaczął przepływać jezioro Potenitzer Wiek. Do zachodniego brzegu było około 1,3 km. Bremer nie dopłynął. 18 maja ciało zostało wyłowione po zachodniej stronie, i oddane NVA.
25. Frank Bretfeld (6 marzec 1960 - 21 sierpień 1979)
Lubił słuchaćzachodniego radia i grał w piłkę nożną w klubie BSG Lokomotive Pockau. Zdał maturę, i zaczął studia na TU Dresden, jednak owe musiała poprzedzić służba w NVA. Dostał się do straży granicznej. Wieczorem 20 sierpnia, na minę w okolicach Geisy wszedł Johannes F. Wydarzenie to tak wstrząsło Bertfeldem że nazajutrz popełnił samobójstwo. Strażnicy usłyszeli to serią strzałów z MPi, i trzema krótkimi okrzykami.
26. Helmut Breuer (4 czerwiec 1944 - 20 styczeń 1963)
Breuer urodził się na terenie Kraju Sudeckiego. Zimą 1962/63 siedmiu młodych pracowników stoczni w Boizenburgu, uciekło przez Łabę. Dało to motywację innym pracownikom do ucieczki. Do ucieczki przygotowywali się Breuer z dwoma przyjaciółmi. Jednak zauważyli ich pogranicznicy, którzy zaczęli do nich strzelać. Breuer rano następnego dnia (ucieczka odbywała się 19 stycznia), zmarł w szpitalu. Przyjaciele Breuera, Helmar B. oraz Helmut S., zostali aresztowani.
27. Hilmar Brinkmann (16 listopad 1939 - 28 maj 1965)
Brinkmann pochodził z miasta Rieder leżącego w górach Harz. W 1954 zdał maturę, a w 1961 został inżynierem. Gdy pod koniec maja 1965 Brinkmann odwiedził swoją siostrę w Magdeburgu, nie przypuszczała że to jest jego ostatnia wizyta u niej. Zamierzał przepłynąć przez Łabę, jednak on utonął. Ciało zostało odkryte tydzień później, podczas powodzi.
28. Reinhard Brudöhl (11 listopada 1943 - 22 sierpień 1965)
Reinhard Brudohl urodził się w Muhlhausen i za wyuczony zawód miał optyka. Jego ciocia i wujek mieszkali w Berlinie Zachodnim. Brudohl w sierpniu 1965 miał zamiar zdezerterować, jednak jego zamiary przejrzał Wieland K., który go postrzelił. Zmarł na miejscu, a Wieland K. otrzymał brązowy medal za służbę. Ku ironio, w 1970 Wieland K. zbiegł do RFN.
29. Walter Brumbi (10 wrzesień 1909 - 12 luty 1952)
Brumbi pochodził z Quedlinburga. W lutym 1952, około kilometr od granicy RFN-NRD, dwóch strażników nie wiadomo dlaczego zaczęło do niego strzelać. Nie znaleziono przy nim żadnej broni, a strzelający do niego w latach 90 zostali skazani.
30. Manfred Burghardt (26 wrzesień 1935 - 24 marzec 1972)
Burghardt pochodził z Wilhelmshaven. Pracował jako nauczyciel w szkole specjalnej w Vienenburgu, 23 marca nie wiadomo czemu, podczas przechadzki przy granicy, znalazł się na terenie NRD. Podczas przesłuchania w Halberstadt, Burghardt chciał popełnić samobójstwo. Zdecydowano że zostanie repatriowany do RFN. Jednak podczas przesłuchania, skoczył przez okno z wysokości 8 metrów, i został ciężko ranny, i niedługo potem zmarł w szpitalu.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(piekutarz @ 6/07/2017, 10:31) część 2 (przepraszam że wczoraj nie było odcinka, problemy osobiste) 18. Hans-Joachim Blume (19 lipca 1929 - 22 marzec 1959) Syn stolarza. Do 1949 pracował jako palacz w NRD-owskiej kolei, w styczniu 1950 przeszedł do Volkspolizei. Zbierał tam głównie bardzo dobre oceny ze strony przełożonych. W 1953 został tajnym współpracownikiem Stasi pod pseudonimem "Uran". Jednak po tym czasie, zaczęły się sypać nagany ze względu na negatywny stosunek do SED. Chciał zostać pełnoetatowym pracownikiem Stasi, jednak odrzucono jego wniosek ze względu na to, że jego rodzeństwo i teściowa mieszkali w RFN + to że brat był w NSDAP. W 1957 został wyrzucony z Volkspolizei, ponieważ miał negatywny stosunek do interwencji ZSRR na Węgrzech, a rok później Stasi zerwała z nim współpracę. W 1959 w Halberstadt popełnił samobójstwo, przyczyną była "moralna depresja".
Można nazwać go ofiarą systemu, ale z jakiego powodu ofiarą granicy wewnątrzniemieckiej?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
No właśnie FUB uznaje go za ofiarę granicy, mimo że zmarł w Halberstadt i z próbą ucieczki nie miał nic wspólnego.
Część 4.
31. Rainer Burgis (14 wrzesień 1958 - 15 październik 1978)
Urodzony w Salzwedel. Jego matka wcześniej uciekła na zachód, jednak gdy zaszła w ciąże wróciła do NRD. Dziadkowie Rainera mieszkali w Bawarii. Burgis wraz z przyjacielem, Wilfredem Senklem, planowali ucieczkę. Uciekali 15 października w godzinach wieczornych. O 18 i 20 strażnicy usłyszeli wybuch, i zauważyli tam Burgisa z Senklem. O ile Senkl próbował uciekać, to Burgis leżał już nieprzytomny. Burgis zmarł niedługo później.
32. Karl-Heinz Bösel (12 listopad 1938 - 8 październik 1968)
Bosel chciał wyjechać do RFN z powodów zdrowotnych, ponieważ ten cierpiał na skoliozę, i w NRD nie mogli go wyleczyć. Bosel miał siostrę w RFN, i władze NRD uznały że niebezpieczeństwo pozostania Bosela było zbyt wysokie. 7 października wraz z kolegą próbowali uciec do RFN. O ile jego przyjaciel przepłynął Łabę, to Bosel utonął. Ucieczka była tak dopracowana, że musiałby się stać jakiś cud, żeby ucieczka nie wyszła. Po raz pierwszy próbował uciekać w 1963, jednak został wtedy aresztowany, deportowany, i skazany na rok więzienia.
33. Folker Centner (22 styczeń 1933 - 23 lipiec 1957)
Urodził się w Sprembergu. Po separacji rodziców, przeniósł się z mamą do Drezna, a niedługo po tym zaczął służbę w NVA. 22 lipca, około godziny 23 Centner zdezerterował. Centner szedł w kierunku granicy, jednakże alarm wzniosła jedna z mieszkanek Plauen, i finalnie Centner się zastrzelił.
34. Bentio Corghi (26 maj 1938 - 5 sierpień 1976)
Corghi należał do Włoskiej Partii Komunistycznej, i pracował jako kierowca w filmie rozwożącej mięso do krajów bloku wschodniego z Włoch. Feralnego dnia, Corghi miał kurs przez/do NRD. Po przekroczeniu granicy na przejściu Rudolphstein/Hirschberg, jakiś kilometr później, skapnął się że nie wziął dokumentów. Przekraczanie granicy pieszo było zabronione, więc strażnicy otworzyli do niego ogień. Incydent ten wywołał reperkusje na relacjach dyplomatycznych Włochy - NRD, oraz Corghi pozostawił żonę i dwójkę dzieci.
35. Reinhard Dahms (19 maj 1944 - 1 styczeń 1966)
Urodził się w Pucku, jednak został wysiedlony do Finowfurt w Brandenburgii. Nie miał krewnych na zachodzie, więc Dahms trafił do lepszej kompanii w Grenztruppen der DDR. Jednak mimo tego, z niechęcią podchodził do służby w Grenztruppen. Wkurzyło go to, że musiał odbywać patrol podczas sylwestra, więc postanowił uciec. Wraz z Haraldem J. chciał uciec, jednak J. w zamian za to władował mu 24 kulki, z których 3 były śmiertelne. Po jego śmierci, jego rodzina była gnębiona przez Stasi. J. w 1979 podjął próbę ucieczki, jednak został złapany i w 1988 wykupiony przez RFN.
36. Hans-Joachim Damm (22 czerwiec 1930 - 13 marzec 1952)
Bracia Hans-Joachim i Karl Damm zamierzali uciec na zachód, ponieważ byli w opozycji do rządu NRD i pochodzili z rodziny mieszczańskiej. Najpierw uciekał Karl, co mu się udało i znalazł się na zachodzie. 13 marca uciekał Hans-Joachim i on nie miał takiego szczęścia. Jednak straż graniczna odkryła go, i zaczęła do niego strzelać, co ostatecznie skończyło się zgonem Damma. Grobu doczekał się dopiero w latach 80.
37. Hans-Erich David (31 grudzień 1955 - 6 maj 1978)
Urodził się w Lubece, i feralnego dnia wybrał się na wycieczkę nad jezioro Dassower See. Dassower See było jeziorem granicznym, przez środek jeziora przebiegała granica. Hans-Erich znalazł się na terytorium NRD, wydalono go z stamtąd wraz z młodszym bratem i przyjacielem, jednak David zmarł później z powodu hipotermii.
38. Martin David (25 listopad 1909 - 15 czerwiec 1951)
Martin David urodził się w Saalsdorf, leżącym w powiecie Helmstedt, jednak w 1934 przeprowadził się na tereny późniejszego NRD. Po wojnie bez problemu odwiedzał rodzinę mieszkającą w brytyjskiej strefie, aż do feralnego 15 czerwca 1951. Wtedy to jak zawsze, pojechał do rodziny w RFN tą samą drogą. Wtedy to przy granicy, mimo wielu ostrzeżeń ze strony strażników, David nie zatrzymał się i zaczęto do niego strzelać. Zmarł w nocy w szpitalu w Oebisfelde.
39. Werner Dobrick (27 kwiecień 1942 - 28 sierpień 1962)
Dobrick urodził się w Marienwerder, w dzisiejszym Kwidzynie. Brat Dobricka mieszkał w RFN, więc Stasi dało mu papierek mniej więcej o treści "nie będę kontaktował się ze swoim bratem mieszkającym w RFN, jeśli zachęci mnie do ucieczki to zastrzelę go". Jednak mimo tego, Dobrick pod koniec sierpnia 1962 ratował się ucieczką, jednak nie dopłynął do zachodniego brzegu Potenitzer Wiek.
40. Gerhard Domeyer (17 maj 1929 - 31 październik 1949)
Urodził się w przygranicznym Ellrich. Był on strażnikiem granicznym. W okolicach tamtejszej starej fabryki, zauważył trzy osoby. Myślał że to uciekinierzy. Strzelił ostrzegawczo, jednakże oni odpowiedzieli ogniem. Domeyer zmarł na miejscu.
Seria zawieszona na czas 10-17 lipiec, a nie wiem czy jutro się pojawi odcinek.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Seria zostaje odwieszona, przerwa trwała dłużej z powodów technicznych.
41. Wilhelm Droger (14 październik 1909 - 3 październik 1969)
Dröger pochodzi z Prus Wschodnich, jednak nie wiadomo kiedy jego rodzina przeniosła się do północnych Niemiec. W latach 60 przeniósł się do Karlsruhe z Lubeki, by pracować w tamtejszych zakładach przemysłowych. Jednak w 1967 wrócił do Lubeki. Pracował w firmie produkującej dla Deutsche Bahn specjalne wagony. Zakład leżał ok. 300 metrów od granicy. W tymże roku też uległ wypadkowi. Rankiem 3 października miał iść do chirurga, jednak tam nie dotarł. Wilhelm Droger zgubił się w lesie, i wszedł na terytorium NRD. Gdy tam się znalazł, na jego nieszczęście wszedł na minę. Został przewieziony do szpitala po stronie NRD, gdzie tego samego dnia zmarł. Pierwotnie po stronie zachodniej był uznawany za uciekiniera.
42. Kurt Ebert (9 grudzień 1934 - 12 lipiec 1958)
Ebert urodził się w Gräfenthaler, i po ukończeniu szkoły pracował w lokalnej fabryce porcelany. W latach 1953-1957 czterokrotnie aresztowany za nielegalne przekraczanie granicy. Według informacji Grenzpolizei, w maju 1958 uciekł do RFN i mieszkał w Mannheim. W nocy z 12 na 13 lipca tego samego roku, przekroczył granicę z NRD by wrócić z żoną i córką do RFN. Jednak podczas tego, zauważyli go pogranicznicy i zaczęli strzelać. Ebert został trafiony i przewieziony do szpitala w Gräfenthaler gdzie zmarł.
43. Peter Eck (27 maj 1944 - 21 kwiecień 1968)
Około 12:30 dnia 21 kwietnia 1968 zauważono na granicy dwóch mężczyzn. Byli to Peter Eck i jego przyjaciel, Wolfgang Fischer. O ile Fischerowi udała się ucieczka, to Eck nie przeżył próby ucieczki. Nie zatrzymały go strzały, tylko mina. Zmarł w szpitalu, z powodu ran odniesionych po jej wybuchu. Wolfgang Fischer, po ucieczce długo nie pożył. Zmarł w wypadku samochodowym półtora roku po ucieczce.
44. Helmut Eichel (8 luty 1922 - 15 listopad 1951)
Helmut Eichel pochodził z rodziny robotnika i gospodyni domowej. 15 listopada 1951, Eichel zamierzał z przyjacielem przejść na stronę RFN, najprawdopodobniej w celach handlowych (w plecaku znaleziono płytki). Wtedy to, go zauważyli strażnicy, i zaczęli do niego strzelać. Eichel zmarł w szpitalu.
45. Joachim Erdmann (26 lipiec 1960 - 2 kwiecień 1978)
Urodził się w Gothcie. Z zawodu kowal oraz zapalony judoka. Ojciec Erdmanna rok po jego narodzinach zbiegł do RFN. Erdmann junior miał zamiar uciec, żeby zobaczyć się z ojcem. Wiadomo też, że do ucieczki użył motoroweru pożyczonego od kolegi. Marsz ku wolności rozpoczął się o 1 kwietnia 13:30. W miejscowości Dermbach, kilka kilometrów przed granicą zerwał mu się łancuch i musiał podróż kontynuować pieszo. 2 kwietnia o godzinach porannych dotarł do Geisy, miejscowości przygranicznej. Strażnicy go zauważyli, myśleli że był myśliwym. Jednak brak zezwolenia na polowanie, spowodował że go aresztowano. Podczas drogi do aresztu, skarżył się na ból, i zamiast do aresztu pojechał do szpitala, gdzie około 18 zmarł. Okoliczności wskazują na samobójstwo.
46. Henry Falk (22 listopad 1961 - 4 luty 1981)
Wiadomo że przeszedł szkolenie do służby w Grenztruppen w Johanngeorgenstadt. 4 lutego 1981, Falk wziął ze swojej szafki w koszarach pistolet i się zastrzelił. Stasi w raporcie wymieniało min. "negatywny stosunek do służby", "obojętne i nieodpowiednie wypełnianie zadań". A swoją drogą, chyba ktoś musiał być po kilku głębszych, że go tam wpisał jako ofiara granicy wewnątrzniemieckiej. Bo gdzie w Johanngeorgenstadt granica z RFN?
47. Roland Feldmann (29 grudzień 1956 - 15 maj 1988)
Po piątej klasie zrezygnował ze szkoły i pracował w zakładzie zajmującym się handlem urządzeń grzewczych w miejscowości Elsterberg. Po ślubie zmienił nazwisko na Prange (wcześniej Marhold). Potem zaczął pracować w Gerze. W 1982 skazany na 2,5 roku więzienia za kradzież samochodu. Po zwolnieniu w 1984 za dobre sprawowanie, zaczął pracować jako palacz w Gerze. Tam poznał Helgę Feldmann, i po ślubie znowu zmienił nazwisko (tamto rozpadło się w więzieniu). W 1984 został TW Stasi, jednak po roku zrezygnowano z niego z powodu negatywnego stosunku do nich. W 1988 złożył wniosek o wyjazd do RFN. Wniosek odrzucono, a rozpaczony Feldmann wraz z rodziną ukradł ciężarówkę i pojechał ku przejściu granicznemu. Rankiem 15 maja 1988, doszło do wypadku na przejściu granicznym w Hirschberg (Saale). Ciężarówka uderzyła w szlaban. Przód jej został praktycznie zmasakrowany. Feldmann zginął na miejscu, a żona i dwójka dzieci została ciężko ranna. Helga Feldmann w styczniu 1989 dostała 2 lata i 8 miesięcy oraz 30000 marek NRD grzywny, jednak w grudniu ze względu na przemiany polityczne została wypuszczona.
48. Klaus-Dieter Felsch (28 luty 1964 - 23 maj 1988)
Felsch z wykształcenia był mechanikiem. W czasie próby ucieczki pracował jako kierowca na budowie elektrowni w Magdeburgu. Miał półtora rocznego syna, który mieszkał u byłej żony Felscha. W niedzielę 23 maja 1988, opuścił mieszkanie swojej dziewczyny, mówiąc że chce odwiedzić syna. Faktycznie pojechał swoją Skodą 110 na przejście graniczne Helmstedt-Marienborn. O 19:41, Obermeister Brestrich przy punkcie kontroli do przygotowania, do przejazdu przez granicę, zauważył Skodę 110 zbliżającą się z dużą prędkością do punktu, i przekroczył go nielegalnie. Pięć minut później samochód był przy przejściu granicznym Helmstedt-Marienborn. Rozbił się na szlabanie. Wyciągnięto go z wozu, przyjechał lekarz z Magdeburga. O 20:33 Felsch zmarł.
49. Oskar Fertig (10 styczeń 1905 - 9 czerwiec 1950)
Fertig urodził się w Wilhelmshaven, jednak w 1927 przybył do Friedrichrody. 9 czerwca 1950, przed 16, dowódca patrolu Volkspolizei w Hohengandern zauważył Fertiga zmierzającego w kierunku granicy. Fertig miał zamiar odwiedzić matkę mieszkającą w Wilhelmshaven. Ponieważ Fertig nie reagował, i gdy znalazł się praktycznie na linii demarkacyjnej, zaczęto do niego strzelać. Fertig zmarł na miejscu.
50. Rudi Fiedler (16 kwiecień 1930 - 5 marzec 1970)
Fiedler urodził się w Voitsdorf (dzisiejsze Fojtovice w Czechach), jednak na mocy dekretów Benesa został wysiedlony do Roßlau w sowieckiej strefie okupacyjnej. Matka zmarła w 1948 po długiej chorobie, a ojciec zmarł podczas wojny. Wiadomo, że rozpoczął naukę zawodu ślusarza jednak został wydalony ze szkoły. W Roßlau dostał pracę na kolei jako telegrafista. Po kłótni z teściami w roku 1953, Fiedler uciekł do RFN, jednak po kilku tygodniach wrócił z powodu tęsknoty za żoną. Po powrocie znowu zaczął pracować w kolei, oraz w 1957 został przyjęty do SED. Mimo tego, rok później został oskarżony o szpiegostwo, z powodu... znajomości angielskiego, francuskiego i czeskiego. 4 marca wraz z żoną próbowali uciekać na zachód, jednak zostali złapani. Następnego dnia, w areszcie w Wernigerode, popełnił samobójstwo.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Część 6
51. Burghard Fischbock (2.12.1952 - 28.10.1970)
Feralnego dnia, Fischbock wraz z o dwa lata starszym Joachimem Zepernickiem i bliżej nieznanym H. byli pijani i postanowili się wybrać do przygranicznego Oebisfelde. Gdy zauważyli w pociągu policjantów, postanowili uciekać przed nimi. Podczas przeskakiwania przez pociągi, Fischbock zahaczył o coś na górze wagonu, i rozwalił sobie czaszkę. Dalsze losy Zepernicka i H. nie są znane.
52. Bruno Fischer (28.11.1927 - 17/18.07.1950)
Jedyne co wiadomo to, to, że był robotnikiem, że urodził się w Neustrelitz i utopił się w Łabie między 17 a 18 lipca 1950, oraz to że chciał odwiedzić rodziców mieszkających w Preten, w Dolnej Saksonii. Ciało znaleziono 21 lipca, a 22 lipca potwierdzono jego tożsamość.
53. Herbert Fischer (3.10.1920 - 9.06.1952)
Herbert Bruno Fischer urodził się w bawarskim Worlsdorf. W młodości grał w piłkę nożną w Sportclub Hassenberg. Z powodu poważnej kontuzji, przyjechał do Schwarzwaldu. Potem został przeniesiony do Kraju Sudeckiego, gdzie poznał swoją żonę. Po uwolnieniu z brytyjskiej niewoli, Fischer wrócił do rodzinnej miejscowości. W 1948 został wybrany do tamtejszej rady miejskiej, gdzie cieszył się wielkim szacunkiem. Co się stało, że zginął? Otóż w trakcie operacji wysiedlania elementów niepewnych politycznie ze strefy przygranicznej w NRD, prawie wszyscy mieszkańcy Liebau uciekli na Zachód. 8 czerwca wioskę zajęła Volkspolizei. Dzień później, Fischer wraz z swoim przyjacielem Willim R., postanowili wybrać się na spacer. Podczas spaceru, zboczyli z drogi, i weszli na do Liebau. Zauważyła ich policja, Fischer obił jednego policjanta, wziął karabinek i próbował wrócić na zachód. Został zastrzelony.
54. Karl-Heinz Fischer (14.06.1934 - 29.03.1971)
Wiadomo że urodził się w Meiningen, że przez dwa lata (1956-1958), Fischer mieszkał w RFN, jednak wrócił do NRD. Decyzję o ucieczce podjął po kłótni z żoną. 29 marca, podczas patrolu bawarskiej Grenzpolizist, jedna z osób patrolujących, znalazła kawałek ludzkiej stopy. Zaś 550 metrów od niej, leżał Karl-Heinz Fischer. Fischer poprzedniej nocy pokonał umocnienia graniczne w Behrungen w powiecie Meiningen. Podczas pokonywania tychże umocnień, wszedł na minę. Zdołał dostać się do RFN, jednak się po paru godzinach wykrwawił.
55. Walter Fischer (23.02.1938 - 11.10.1966)
Ojciec zmarł krótko po jego narodzinach, a Fischer miał wadę wymowy i mieszkał z matką i córką. 11 października wrócił do domu podczas przerwy w pracy na polu, wypił filiżankę kawy, i oficjalnie wrócił do pracy. Jednak podszedł do karczmy, i rozpaczał nad tym że jego siostra ze szwagrem uciekli do RFN. Sam również postanowił uciec na zachód. Podczas pokonywania ogrodzeń granicznych, Fischer został trafiony, a po trzech godzinach zmarł.
56. Georg Fleischer (13.11.1932 - 28.03.1962)
Fleischer urodził się w Salzwedel. Od 1950 pracował w Straży Granicznej. W 1954 został podporucznikiem, w 1957 awansował na porucznika, w 1959 otrzymał medal za wierną służbę. W wolnym czasie grał w piłkę nożną i ogólnie uprawiał sport. Jednak mimo to, w marcu 1962 chciał uciec na zachód. Jednak podczas ucieczki, zauważyli go inni pogranicznicy i zaczęli do Fleischera strzelać. Fleischer zmarł na miejscu.
57. Hans-Friedrich Franck (20.12.1947 - 17.01.1973)
Franck urodził się w Wismar, oraz wiadomo że miał stopień inżyniera. W połowie stycznia podróżował po północnym NRD, by szukać idealnego miejsca do ucieczki. Postanowił uciekać przez rzekę Jetzel, 16 stycznia 1973. Udała mu się, jednak został ciężko ranny po wystrzale SM-70 (o tym ustrojstwie rozpisywał się Speedy w temacie ogólnym z ucieczkami). Znaleziono go, przewieziono go do szpitala w Dannenbergu, gdzie zmarł, powodem były ciężkie uszkodzenia serca.
58. Brigitte Frauendorf (18.12.1937 - 26.07.1949)
Frauendorf urodziła się w Lipsku, i w feralnym dniu miała wraz z rodzicami zamiar odwiedziń dziadków mieszkających pod Frankfurtem, dokładniej w Neu-Isenburg. Wiadomo również, ze trójka Frauendorfów była w grupie mającej zamiar przedrzeć przez granicę z RFN 25 lipca. Podczas przedzierania się przez nią, zauważyli ich Policjanci, i zaczęli do nich strzelać. Wystrzelone pociski trafiły w Brigitte, czego efektem było wykrwawienie się w szpitalu dnia następnego.
59. Jürgen Fuchs (18.05.1947 - 4.11.1977)
Wiadomo że był najmłodszym ze czwórki rodzeństwa, oraz mieszkał w Neustrelitz i już w 1963 próbował uciec, jednak nie udało mu to się. Kolejna próba ucieczki odbyła się w 1965, jednak został skazany na więzienie, ale po ośmiu miesięcach zwolniony. Po raz trzeci uciekał w 1967, jednak znowu nie udało się. W 1976 zmarła jego matka, mieszkająca w RFN, ale władze NRD odmówiły mu wydania paszportu na jej pogrzeb. W swojej sprawie, Fuchs pisał do ZDF, jednak nie dało to skutku. Mimo tego Stasi oferowało mu zostanie TW, jednak po roku z jego zrezygnowano. Wtedy Fuchs postanowił uciec. 4 listopada 1977, postanowił że ucieknie przepływając Soławę. Jednak tam się utopił.
60. Ida Fuß (7.05.1932 - 18.04.1950)
Znalazła się przy granicy w niewiadomych okolicznościach. Gdy zauważyło ją dwóch strażników, zaczęli do niej strzelać, i efektem był tego zgon na miejscu.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(piekutarz @ 25/07/2017, 20:16) 58. Brigitte Frauendorf (18.12.1937 - 26.07.1949) Frauendorf urodziła się w Lipsku, i w feralnym dniu miała wraz z rodzicami zamiar odwiedziń dziadków mieszkających pod Frankfurtem, dokładniej w Neu-Isenburg. Wiadomo również, ze trójka Frauendorfów była w grupie mającej zamiar przedrzeć przez granicę z RFN 25 lipca. Podczas przedzierania się przez nią, zauważyli ich Policjanci, i zaczęli do nich strzelać. Wystrzelone pociski trafiły w Brigitte, czego efektem było wykrwawienie się w szpitalu dnia następnego.
Jak w lipcu 1949 r. mogła przedzierać się przez granicę z RFN, kiedy to państwo jeszcze nie istniało? NRD zresztą też.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Skrót myślowy. Z odcinkiem dzisiaj się nie wyrobię, na jutro raczej tak.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Część 7
61. Rolf Fülleborn (1.08.1943 - 14.04.1963)
Fulleborn w 1961 ukończył szkołę żeglugi wodnej, i w tym samym roku starał się o przyjęcie do Deutschen Seereederei, jednak jego podanie zostało odrzucone z powodu dużej liczby kandydatów. Po raz pierwszy próbował ucieczki w październiku 1961, jednak nie udała mu się, a próbując ratować się przed więzieniem, mówił że wskoczył do Łaby z powodu "ratowania dwóch pijanych żołnierzy".
Jednak trafił do więzienia w Schwarze Pumpe, gdzie pod koniec maja 1962 został zwolniony za dobre sprawowanie. W pierwszym dniu wielkanocy, wymsknął się z domu, oficjalnie celem zobaczenia przyjaciela w Karl-Marx-Stadt. Jednak jego rodzice nie zobaczyli go już nigdy. Nazajutrz jego ciało odkryła zachodnioniemiecka łódź patrolowa. Utopił się w Łabie, w okolicach Lenzen.
62. Dieter Fürneisen (26.06.1941 - 24.11.1963)
Urodzony w Jenie. Mieszkał z matką i jedną ze sióstr, reszta rodzeństwa mieszkała w Wetzlar, po zachodniej stronie granicy. O jego planach ucieczki, wiedziała tylko siostra. 24 listopada uciekał. Wszystko przebiegała zgodnie z planem, dopóki nie wszedł na pole minowe. Najpierw urwało mu nogę, przeczołgał się, trafił na drugą minę, urwała mu głowę i rękę, zgon na miejscu.
63. Nikołaj Gal (9.11.1963 - 25.01.1984)
Urodzony w Dniepropietrowsku. 25 stycznia 1984, około godziny 5 nad ranem, Policja w Wernigerode, Halberstadt i Nordhausen otrzymała rozkaz by szukać dwóch dezerterów radzieckich. O godzinie 3 uciekli oni z koszar w Quedlinburgu. O 4:25, na Fernverkehrsstraße 6 (tamtejsza autostrada), zatrzymali ciągnik i zmusili kierowcę do jazdy w kierunku granicy. Później uciekli w las. O 8:20 znaleziono jednego z nich, był to 20 letni Ukrainiec, Nikolai Ludwikowich Gal. Kiedy przyszedł do niego policjant Lothar D., on zaczął do niego strzelać. D. odpowiedział 13 śmiertelnymi pociskami.
64. Michael Gartenschläger (13.01.1944 - 30.04.1976)
Urodził się w Strausbergu, koło Berlina. W 1958 zrezygnował z szkoły (edukacje skończył na 8 klasie), i poszedł do drugiej szkolić się na mechanika samochodowego. Wiadomo też, że w tamtym okresie często przechodził na zachodnią stronę, kupował tam ubrania, chodził tam do kina. Słuchał także zachodnioniemieckiego radia. Pierwsze, takie prawdziwe działanie na szkodę NRD zaliczył po budowie muru, kiedy to wraz z innymi trzema osobami spalił stodołę LPG (odpowiednik kołchozu lub polskiego RSP) "Einheit", najprawdopodobniej w Strausbergu. 19 sierpnia ich aresztowano. W procesie sądowym prokurator żądał gilotyny dla Gartenschlagera i jego przyjaciela Gerda Resaga. Ze względu na ich niepełnoletność, w pokazowym procesie dostali dożywocie. Reszta dostała od 6 do 15 lat więzienia. W 1971, Gartenschläger został z Resagiem oraz innymi więziami, wymieniony. Musiała być duża grupa więźniów, skoro za nią NRD mogło dostać 92 mln marek zachodnich (!). Po trafieniu do RFN zamieszkał najpierw w Hamburgu. Na początku utrzymywał się z pomocy w ucieczkach z NRD. W 1975, wpadł na pomysł zdemontowania SM-70, i pokazania tego urządzenia swiatu zachodniemu. Po raz pierwszy zdemontował je, 30 marca 1976. Sprzedał je magazynowi Der Spiegel, wraz z historią jego życia. Ponownie udało się mu to 23 kwietnia 1976. Dzień później, Stasi otrzymało meldunek że skradziono dwa SM-70 w Leisterförde. Stasi zaczęło w nocy stawiać grupę komandosów w tamtejszej okolicy. Feralnego dnia, Gartenschläger z Lotharem Lienickem i Wolfem-Dieterem Uebe, chcieli zdemontować SM-70 w Leisterförde. Błędnie myśleli, że w związku z świętem państwowym (1 maj wiadomo), granica będzie słabiej strzeżona. Gdy Gartenschläger zdemontował SM-70, Stasi zaczęło do niego strzelać. Mimo pomocy Lienicka i Uebe, oraz posiadania dwóch pistoletów i strzelby, Gartenschlägera zastrzelono.
65. Hans-Dieter Genau (15.05.1951 - 24.08.1969)
Matka Genaua, nie chciała żeby jej syn miał tzw. Jugendweihe (świecki odpowiednik w NRD bierzmowania lub protestanckiej konfirmacji). Miał zamiar uciekać z Haraldem S., którym nie podobały się warunki życia w NRD. Ostatecznie postanowili przepłynąć Werrę. Do ucieczki dołączył jeszcze inny przyjaciel Genaua. Jednak ucieczka się nie powiodła, Haralda i drugiego złapano, Genau podczas przepływania Werry dostał kulkę w łeb. Harald S. dostał rok i dziesięć miesięcy więzienia, a losy trzeciego uciekiniera są nie znane.
66. Walter Genthe (14.11.1911 - 8.02.1949, kolejna zmarła przed powstaniem NRD)
Genthe był malarzem i do II wojny światowej miał małą firmę. Po wojnie, Genthe mieszkający w Turyngii chciał zostać w zawodzie, jednak brakowało materiałów, więc wybierał się na zachodnią stronę żeby kupić farby. Feralnego dnia wybrał się do Helmstedt po farby. Jechał samochodem. W Dohren, ostatniej miejscowości przed granicą, strażnicy zauważyli jego samochód. Z racji niereagowania na ostrzeżenia, zaczęli do niego strzelać. Jeden z pocisków trafił Genthego w głowę, i efektem był zgon na miejscu.
67. Olaf Gerbrandt (21.10.1966 - 15.04.1986)
Urodzony w Parchim. Gerbrandt po ukończeniu szkoły pracował w LPG Zierzow, był opisywany jako ciężko pracujący i zdyscyplinowany. Wiadomo że został wykluczony z składu delegacji do Berlina za noszenie koszulki z "symbolami wolności". Wraz z bratem, postanowili uciec. Przepływali przez Łabę. O 1:47 usłyszeli wołanie o pomoc. Niecałą godzinę później, Stasi podsłuchało rozmowę telefoniczną z RFN. Jedną ze stron rozmawiających był Armin Gerbrandt, brat Olafa który nie dotarł na zachodni brzeg i się utopił.
68. Rudolf Gerstendörfer (14.09.1925 - 8.01.1962)
Urodzony w miejscowości Kosel (dzisiejsze Kozly u Ceskej Lipy) w Kraju Sudeckim. Po drugiej wojnie, musiał się przenieść do Kambachsmühle w Turyngii. Miejscowość leżała niedaleko granicy. Wiadomo że chciał odwiedzić siostrę, mieszkającej w przygranicznej miejscowości Vacha, leżącej na zachodzie. Jednak to mu się nie udało. Utopił się w Werrze.
69. Helmut Gill (29.11.1931 - 17/18.06.1950)
Urodził się w Sonnenbergu (dzisiejsze Pawłowo w obwodzie Kaliningradzkim), jednak uciekając przed RKKA dotarli do Dorf Preten w powiecie Hagenow, który po wojnie leżał w NRD. Podczas pracy w kopalni uranu w Johanngeorgenstadt, poznał Bruno Fischera z którym postanowił uciec do RFN. Jednak podczas przepływania Łaby w Neu Bleckede (część Bleckede, leżąca po prawej stronie Łaby, należąca do NRD), Gill się utopił. Ciało zostało znalezione przez Volkspolizei 19 czerwca.
70. Manfred Glotz (25.01.1942 - 7.05.1965)
Urodzony w Penzig, czyli w dzisiejszym Pieńsku na Dolnym Śląsku. Matka Glotza wraz z czwórką dzieci uciekła z Dolnego Śląska do Podelist w Saksonii-Anhalt. Jego ojciec nie wrócił z wojny. Po szkole pracował jako monter rurociągów podziemnych w Roßleben. 30 kwietnia miał zamiar uciec z swoim przyjacielem Udo Sch. na zachód. Podczas ucieczki zauważyli ich strażnicy. Oboje zostali ranni, ale tylko Sch. dotarł, a właściwie doczołgał się na zachód. Glotz zmarł 7 maja.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Część 8
71. Gerhard Graf (26.10.1919 - 4.04.1950)
Urodzony w Wittenberg. Mało informacji jest zebranych o Grafie. Wiadomo że w 1938 wstąpił do NSDAP. Został zabity 4 kwietnia 1950, z powodu szamotaniny na granicy z pogranicznikami, został postrzelony w lewe udo, zmarł z powodu utraty krwi.
72. Wolfgang Graner (17.09.1951 - 31.05.1971)
Urodzony w Dreźnie, jednak szybko porzucony przez swoich prawdziwych rodziców. Jego adopcyjni uciekli ze Śląska do Saksonii i pracowali w spółdzielni rolnej w Radebeul. Po ukończeniu ósmej klasy zaczął uczyć się zawodu murarza. 3 maja 1970 powołany do wojska, dokładniej do Grenztruppen der DDR w Geisie. Miał bardzo dobrą opinię. 17 lutego służył wraz z Klausem H., i zastrzelili uciekającego żołnierza, a Graner przedwcześnie awansował na kaprala. Mimo tego, podobno Graner wraz z H. założyli grupę o odchyleniu prawicowym. Feralnego dnia odbywał służbę z Eberhardem Cazorem, jednym ze szpiclów Stasi w grupie Granera. Coś poszło między nimi i zaczęli do siebie strzelać. Cazor został ranny, a Graner zmarł.
73. Wilhelm Grehsmann (27.05.1892 - 19.12.1952)
Syn rolnika z Zarrentin, jednak po ślubie w wieku 22 lat wyprowadził się do Turyngii, a potem wrócił do Zarrentin. Feralnego dnia, był na polu zbierać ziemniaki. Z racji że pole leżało niedaleko granicy, często nie pozwalano mu skończyć pracy w pełni. Podczas zbierania ziemniaków, dwóch strażników nie wiedzieć czemu zaczęło do niego strzelać. Wykrwawił się szybko.
74. Walter Greiner (21.09.1939 - 22.02.1962)
Urodzony w Falken. Po ukończeniu szkoły, poszedł uczyć się zawodu murarza, go nie dokończył, bo w 1961 z dwoma przyjaciółmi uciekł do RFN. Po kilku tygodniach wrócił do NRD, i dostał rok za ucieczkę. 22 lutego 1962, po zwolnieniu z więzienia, postanowił uciec. Jednak Greiner utopił się w Werrze, a ciało znaleziono dopiero 31 marca.
75. Klaus Grimm (31.03.1941 - 24.01.1964)
Urodzony w Magdeburgu. 24 stycznia 1964, regiment Grenztruppen der DDR w Ochersleben otrzymał informację o samobójstwie porucznika Klausa Grimma. O 14:00 znaleziono Grimma i przewieziono go do szpitala w Halberstadt, gdzie zmarł o 17:25. Nie wiadomo czemu popełnił samobójstwo, i opuścił żonę wraz z dzieckiem.
76. Heinz-Josef Große (11.10.1947 - 29.03.1982)
Wychowywał się w katolickiej rodzinie robotniczej, oraz miał trójkę rodzeństwa. Miał ojca chrzestnego mieszkającego w RFN, który odwiedzał go regularnie do 1977 roku. Po ukończeniu 8 klasy, uczył się zawodu tapicera. Był zapalonym fanem drużyny piłkarskiej z rodzinnego Thalweden, oraz mimo że politycznie był neutralny, to w grudniu 1981 odbył podróż do ZSRR. Od 17 marca 1982, pracował na wykopaliskach przy granicy z RFN. Jednak 29 marca postanowił uciec. Swoją koparkoładowarką pojechał ile mógł, potem biegł do granicy. Jednak ok. 20 metrów od granicy, Große został postrzelony, i końcowym efektem było się wykrwawienie.
77. Elsa Grunert (29.06.1891 - 19.03.1951)
Elsa Grunert pochodziła z Lipska. Jednak mieszkała w Kelbrze. Ponieważ jej mąż był chory na gruźlicę, często przekraczała granicę z NRD. W nocy z 16 na 17 marca chciała wrócić do NRD z Northeim. Kiedy wracała wraz z grupą innych ludzi z NRD, na terytorium NRD udało się im dotrzeć, ale 300 metrów potem zauważyli ich strażnicy, którzy zaczęli do nich strzelać. Kula trafiła Grunert w głowę, zmarła w szpitalu po dwóch dniach.
78. Max Grübner (9.05.1911 - 9.11.1955)
Przyszedł na świat w Lengenfeld, w okolicach Weimaru. Po podstawówce poszedł do szkoły handlowej. Podczas drugiej wojny służył w Wehrmachcie. Po wojnie nie zgadzał się z prawami gospodarczymi NRD, otrzymał za to w 1952 grzywnę 25 tysięcy marek NRD i 3 lata więzienia. Po połowie wyroku zwolniony. W 1955 ponownie aresztowany. Po zwolnieniu, planował ucieczkę ponieważ jego córka mieszkała w okolicach Dusseldorfu. 9 listopada próbował uciekać, jednak zauważyli go strażnicy, i efekt tego jest znany. Zgon na miejscu.
79. Paul Gullasch (16.03.1902 - 24.09.1950)
Pracował jako szewc, jednak też dorabiał na przeprowadzaniu ludzi przez granicę z RFN. Podczas jednej z takich wypraw, zamierzał uciec do RFN. Jednak zauważyli ich strażnicy, Gullasch został postrzelony, przewieziono go do szpitala w Wernigerode, gdzie zmarł z powodu wykrwawienia. Pozostawił żonę i syna.
80. Alfred Gortzen (18.06.1941 - 22.02.1972)
Urodzony w Gdańsku. Jego ojciec był w NSDAP, i podczas walk na froncie wschodnim dostał się do niewoli. Alfred z rodziną uciekli do Osterburga (Altmark). Ojciec wrócił z niewoli w 1950, otrzymał dziesięć hektarów ziemi i dołączył do LPG. Görtzen w 1956 porzucił szkołę w 8 klasie i zaczął pracować w LPG "Walter Ulbricht" w Osterburgu. W 1959 dołączył do Grenztruppen, w 1960 do SED. W lutym 1965 został sierżantem w Grenzkompanie w Salzwedel. Gdy wyszły na jaw jego stosunki homoseksualne, postanowił uciec. Nie wiedział jednak, że na odcinku którego strzegł, zostały postawione nowe miny. Gdy przedzierał się przez pole minowe, wszedł na jedną z nich, która urwała mu lewą nogę. Próbował się doczołgać do płotu, a gdy nie mógł się przez niego przedrzeć, zastrzelił się z Makarova.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Część 9
81. Hans Gültner (8.03.1937 - 8.06.1955)
Służył w Grenzpolizei od października 1954. 8 czerwca odbywał patrol na granicy, jednak był w stanie depresyjnym z powodu swojej dziewczyny. Postrzelił się, po czym wykrwawił się w szpitalu w Schönberg.
82. Jürgen Hainz (11.10.1950 - 14.01.1972)
Urodził się w Miśni. Pracował jako kierowca w firmie VEB Holz- und Leichtbauelemente Krostitz. 15 czerwca 1971, w okolicach Elend, patrol Grenztruppen zauważył w pasie pola minowego Jurgena Hainza. Ten kryjąc się w zaroślach, nie widział dwóch strażników patrolujących odcinek. Zaczęli oni do niego strzelać. Strzały trafiły go w lewą część szyi oraz w lewe płuco. Został przetransportowany do szpitala w Wernigerode, a Hainz konał tam aż 7 miesięcy. Zmarł wczesnym rankiem 14 stycznia 1972, z powodu zapalenia płuc.
83. Hermann Hartmann (20.05.1925 - 25.04.1956)
Środa, 25 kwietnia 1956. Pracownicy urzędu zarządzania wodą w Meiningen, mieli budować fosę przy granicy z RFN. Gdy jeden z pracowników, Hermann Hartmann odkrył urządzenie alarmowe, chciał sprawdzić czy jest wyłączone. Przez przypadek dotknął go łopatą, i kilkanaście sekund później pocisk trafił go w lewe oko. Zgon na miejscu.
84. Peter Hecht (17.05.1937 - 23/24.12.1962)
Urodzony w Hamburgu, jednak potem przeniósł się do Mainz, a potem do Frankfurtu. Poznał kobietę z Achersleben, gdzie w 1959 Hecht przeniósł się, czyli przeprowadzka do NRD. Po dwóch latach rozwód, i wyprowadził się do Erfurtu. Tam znalazł pracę jako fotograf, jednak nic go nie trzymało. Postanowił uciekać, po tym jak państwo odrzuciło jego wniosek o wyjazd/przeniesienie się (sic!) do... Jugosławii. Następnie opracował plan ucieczki, i ogłosił rodzicom że 24 grudnia będzie po zachodniej stronie, dokładniej w Schnakenburgu. Mimo przygotowania, Hecht utopił się w Łabie, w okolicach Wittenberge.
85. Werner Heise (6.09.1926 - 1.09.1950)
Urodzony w Ahlsdorf w powiecie Mansfeld. Skończył szkołę handlarską i pracował w rodzinnej miejscowości jako urzędnik w banku. 1 września o 4:40, Heise wracał z RFN. Gdy był już na terytorium NRD, Heisego wypatrzył strażnik, i zaczął do niego strzelać. Jedna z kul trafiła Heisego w żołądek, i został przetransportowany do szpitala w Heiligenstadt. Heise zmarł przed 8 rano z powodu ciężkiego krwawienia wewnętrznego.
86. Rolf Held (11.02.1949 - 27.05.1969)
Zdobył zawód mechanika i pracował w zakładach Simpsona, jednak pracę przerwała służba wojskowa na granicy. Held chciał zdezerterować na zachód, jednak zauważył go Rainer M., potem inni, zaczęli do niego strzelać, został przewieziony do szpitala, gdzie zmarł. Oddano w jego kierunku od 15 do 27 strzałów.
87. Lothar Heller (17.01.1941 - najprawdopodobniej 2/3.10.1962)
Rankiem 30 kwietnia 1963, celnik z Dolnej Saksonii, Heinz G. przypatrywał się żołnierzom na przeciwległym brzegu Łaby, wyciągającym zwłoki topielca. 1 maja, matka Hellera, Annemarie, dowiedziała się o śmierci swojego syna, poszukiwanego od 2 października 1962. 3 maja ciało zostało skremowane w Schwerinie. 21 latek w Wittenberge zaczął pływać w Łabie, z której próbował się przeprawić do RFN. Nie udało się. Heller utopił się, lub zmarł z powodu hipotermii.
88. Siegfried Henike (9.08.1941 - 7.07.1968)
26 letni Ofensetzermeister (nie wiem jak na polski przetłumaczyć) Siegfired Heinke z Jeebel, 6 lipca przebywał na imprezie w sąsiednim Riebau. Na imprezie przebywał także oficer polityczny z Grenztruppen. Następnego dnia jego rodzice zaczęli pytać się mieszkańców Riebau, gdzie jest ich syn. Cztery tygodnie później, rozkładające się zwłoki znaleziono na polu minowym w okolicach Jeebel. Były to zwłoki Siegfrieda Henike. 7 lipca jednak kilka mieszkańców wsi słyszało wybuch miny. Podczas ucieczki Henike wszedł na minę.
89. Horst Henniger (3.04.1925 - 22.06.1950)
Henninger służył podczas 2 wojny światowej w Kriegsmarine. Po wojnie wrócił do rodzinnego Nordhausen, gdzie pracował jako producent schładzacza cieczy. Celnikom z Dolnej Saksonii był znany jako handlarz, jednak mu nie przeszkadzali. 22 czerwca, gdy wraz z przyjacielami wracał ze zachodu, zauważył ich pogranicznik. Finał tego zdarzenia jest bardzo znany. Henninger dostał podczas próby ucieczki na stronę RFN kulkę w serce.
90. Jens Herfurth (24.01.1966 - 11.07.1988)
Urodzony w Naumburgu, zmarł w Mühlhausen, 5 dni po próbie ucieczki. Informacje o nim zostały pominięte na wniosek krewnych.
91. Paul Hermann (31.07.1944 - 18.04.1963) (dodatkowa w zamian skąpych informacji o Herfurthcie)
Urodzony w Lezionie. Mieszkał w Ludwigslust. Po raz pierwszy próbował uciekać z dwoma innymi osobami w 1962, co mu się udało jednak po dwóch tygodniach wrócił do NRD. Podczas kolejnej próby ucieczki grupą czteroosobową, jedna z nich sypnęła do Stasi. Gdy podczas ucieczki złapano ich i odstawiono na komendę Policji w Ludwigslust, Hermann popełnił samobójstwo skacząc z okna.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(piekutarz @ 31/07/2017, 15:34) 83. Hermann Hartmann (20.05.1925 - 25.04.1956) Środa, 25 kwietnia 1956. Pracownicy urzędu zarządzania wodą w Meiningen, mieli budować fosę przy granicy z RFN. Gdy jeden z pracowników, Hermann Hartmann odkrył urządzenie alarmowe, chciał sprawdzić czy jest wyłączone. Przez przypadek dotknął go łopatą, i kilkanaście sekund później pocisk trafił go w lewe oko. Zgon na miejscu.
SM-70 czy tez jakies inne ustrojstwo-pulapka? Wiadomo? Czy to straznik po uslyszeniu alarmu zaczal strzelac, ale chyba byloby to bez sensu po przeciez pracowali legalnie?
|
| |
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
3/07/2017, 20:28
