Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
2 Strony  1 2 > 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Reformy Solona - dewaluacja drachmy, Czy pieniądz ateński był kredytowy ?
     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 17/09/2011, 8:23 Quote Post

Hej,
jedna z reform Solona polegała na dewaluacji drachmy ateńskiej o 50%. Pomimo to o dziwo ceny nie uległy zmianie. Dziwiło to zarówno historyków starożytnych, jak i współczesnych. Pojawia się tu pytanie, czy nie oznacza to, że w tym okresie pieniądz w Atenach był pieniądzem w istocie kredytowym?
Pozdrawiam, Andrzej
 
Post #1

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 17/09/2011, 8:44 Quote Post

Nie znam sprawy - podrzucisz jakiś kontekst? Po co była przeprowadzona denominacja? Czy archeologia ją potwierdza?
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #2

     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 17/09/2011, 8:59 Quote Post

QUOTE(Anders @ 17/09/2011, 8:44)
Nie znam sprawy - podrzucisz jakiś kontekst? Po co była przeprowadzona denominacja? Czy archeologia ją potwierdza?
*



Hej,
Sprawdź pod hasłem reformy ekonomiczne Solona. Dewaluacja miała na celu oddłużenie ubogiej ludności, ale skąd taki pogląd, trudno powiedzieć. Dewaluacja sama w sobie do oddłużenia nie prowadzi - chyba, że prowadzi do inflacji, ale ona właśnie tu nie nastąpiła. O całym tym zabiegu wiemy tylko ze źródeł pisanych w szczególności z biografii Solona u Plutarcha. Z kolei źródła archeo nic tu nie wnoszą, gdyż sugerują raczej, że pierwsze monety attyckie bito dopiero po 560r.
Pozdrawiam, Andrzej

 
Post #3

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 17/09/2011, 11:49 Quote Post

QUOTE
Z kolei źródła archeo nic tu nie wnoszą, gdyż sugerują raczej, że pierwsze monety attyckie bito dopiero po 560r.


Skoro tak, to ten pieniądz, który miałby być kredytowy, sprowadzałby się dalej do żelaznych rożnów.

QUOTE(Plut. Solon @ 15.4.)
Some writers, however, and Androtion is one of them, affirm that the poor were relieved not by a cancelling of debts, but by a reduction of the interest upon them, and showed their satisfaction by giving the name of ‘disburdenment’ to this act of humanity, and to the augmentation of measures and the purchasing power of money which accompanied it.2 For he made the mina to consist of a hundred drachmas, which before has contained only seventy-three, so that by paying the same amount of money, but money of a lesser value, those who had debts to discharge were greatly benefited, and those who accepted such payments were no losers.


QUOTE(Plut. Solon @ 15.4.)
Chociaż piszą niektórzy, a do nich należy Androtion55, że Solon zadowolił ubogich nie skreśleniem długów, lecz tylko ulgą w wymiarze odsetek, i to ludzkie pociągnięcie nazwał strząśnięciem ciężarów, a przy tym zwiększeniem proporcji, a przez to wartości pieniądza. Jednej minie nadał wartość stu drachm zamiast dotychczasowych siedemdziesięciu trzech, tak że dług liczbowo wynosił tyle samo, ale wartościowo przy zwrocie mniej, co było bardzo korzystne dla dłużników, a nie powodowało straty wierzycielom.


Ciekawa sprawa. Mamy kilka stwierdzeń:
1) Wzmocnił monetę (siłę nabywczą)
2) Zwiększył ilość drachm bitych z miny
3) Wartość drachmy spadła
4) Wierzyciele nie byli stratni
Generalnie stwierdzenia pierwsze i czwarte są sprzeczne z pozostałymi dwoma.

Nie widzę nigdzie nic o 50% obniżeniu wartości, skąd to wziąłeś?

Wydaje mi się, że podobnie jak wydaje się czynić Plutarch (Solon 15.5.), należy odrzucić taką koncepcję strząśnienia, choćby ze względu na wewnętrzne niespójności.

Ten post był edytowany przez Anders: 17/09/2011, 11:49
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #4

     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 18/09/2011, 6:32 Quote Post

QUOTE(Anders @ 17/09/2011, 11:49)
QUOTE
Z kolei źródła archeo nic tu nie wnoszą, gdyż sugerują raczej, że pierwsze monety attyckie bito dopiero po 560r.


Skoro tak, to ten pieniądz, który miałby być kredytowy, sprowadzałby się dalej do żelaznych rożnów.

QUOTE(Plut. Solon @ 15.4.)
Some writers, however, and Androtion is one of them, affirm that the poor were relieved not by a cancelling of debts, but by a reduction of the interest upon them, and showed their satisfaction by giving the name of ‘disburdenment’ to this act of humanity, and to the augmentation of measures and the purchasing power of money which accompanied it.2 For he made the mina to consist of a hundred drachmas, which before has contained only seventy-three, so that by paying the same amount of money, but money of a lesser value, those who had debts to discharge were greatly benefited, and those who accepted such payments were no losers.


QUOTE(Plut. Solon @ 15.4.)
Chociaż piszą niektórzy, a do nich należy Androtion55, że Solon zadowolił ubogich nie skreśleniem długów, lecz tylko ulgą w wymiarze odsetek, i to ludzkie pociągnięcie nazwał strząśnięciem ciężarów, a przy tym zwiększeniem proporcji, a przez to wartości pieniądza. Jednej minie nadał wartość stu drachm zamiast dotychczasowych siedemdziesięciu trzech, tak że dług liczbowo wynosił tyle samo, ale wartościowo przy zwrocie mniej, co było bardzo korzystne dla dłużników, a nie powodowało straty wierzycielom.


Ciekawa sprawa. Mamy kilka stwierdzeń:
1) Wzmocnił monetę (siłę nabywczą)
2) Zwiększył ilość drachm bitych z miny
3) Wartość drachmy spadła
4) Wierzyciele nie byli stratni
Generalnie stwierdzenia pierwsze i czwarte są sprzeczne z pozostałymi dwoma.

Nie widzę nigdzie nic o 50% obniżeniu wartości, skąd to wziąłeś?

Wydaje mi się, że podobnie jak wydaje się czynić Plutarch (Solon 15.5.), należy odrzucić taką koncepcję strząśnienia, choćby ze względu na wewnętrzne niespójności.
*



Chaire!
Pieniądz kredytowy to pieniądz funkcjonujący w ramach zapisów w księgach bankierskich i rozmaitego rodzaju papierów wartościowych, niezależny od formy monety obiegowej. Czyli: bankier udziela Ci kredytu wartości 1000 drachm poprzez otwarcie rachunku. Ty wydajesz dypozycję zapłaty Twojego długu Temistoklesowi w wysokości 300 drachm, rachunek tegoż wzrasta u bankiera o 300, a za kolejne 100 w takiej samej formie kupujesz niewolnika. Handlarz dostaje nie gotówkę, tylko notkę w księgach bankiera. Po sprzedaży wszytskich niewolników handlarz niewolnikami dostaje zamiast 2000 drachm z rachunku, kwit na taką kwotę do banku korespondenta w Olbii, albo też płaci kwitem do bankiera miejscowemu kupcowi za dostawę amfor z winem.
Jeżeli z miny srebra zamiast 73 drachm bito 100, to nowa drachma miała zawartość srebra mniejszą o 50%. Ale wartość drachmy- czyli jej siła nabywcza pozostała bez zmian!
Pozdrawiam, Andrzej

Ten post był edytowany przez Kakofonix: 18/09/2011, 6:54
 
Post #5

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 18/09/2011, 8:56 Quote Post

QUOTE
Pieniądz kredytowy to pieniądz funkcjonujący w ramach zapisów w księgach bankierskich i rozmaitego rodzaju papierów wartościowych, niezależny od formy monety obiegowej. Czyli: bankier udziela Ci kredytu wartości 1000 drachm poprzez otwarcie rachunku. Ty wydajesz dypozycję zapłaty Twojego długu Temistoklesowi w wysokości 300 drachm, rachunek tegoż wzrasta u bankiera o 300, a za kolejne 100 w takiej samej formie kupujesz niewolnika. Handlarz dostaje nie gotówkę, tylko notkę w księgach bankiera. Po sprzedaży wszytskich niewolników handlarz niewolnikami dostaje zamiast 2000 drachm z rachunku, kwit na taką kwotę do banku korespondenta w Olbii, albo też płaci kwitem do bankiera miejscowemu kupcowi za dostawę amfor z winem.


W takiej formie nie widzę możliwości funkcjonowania pieniądza w Atenach w pierwszej połowie VI w. Nie sądzę chociażby, by tak rozpowszechnione było pismo. Znasz jakieś przykłady sytuacji w starożytności, gdy na tej zasadzie funkcjonowałaby większość operacji finansowych w danym organizmie państwowym? Takie rzeczy możliwe są w naszej rzeczywistości, gdy pieniądz nie ma wartości realnej, a tylko fiducjarną.

QUOTE
Jeżeli z miny srebra zamiast 73 drachm bito 100, to nowa drachma miała zawartość srebra mniejszą o 50%. Ale wartość drachmy- czyli jej siła nabywcza pozostała bez zmian!


Mam wrażenie, ze nie rozumiesz jak działa pieniądz - wówczas nawet nie kruszcowy a żelazny. Jego wartość (a zatem i siła nabywcza) jest ściśle związana z masą. Jeżeli z danej jednostki masy - miny - poprzednio "bito" 73 drachmy, a potem zwiększono tę ilość do 100, to nie trzeba geniusza by stwierdzić, że masa (czyli wartość) jednej drachmy spadła o 27% (nie 50% jak piszesz). Sytuację komplikuje fakt, że za Solona nie bito drachm, tylko z miny żelaza wyrabiano 438 a potem 600 rożnów (oboli), jeśli bowiem - co i tak wątpliwe - można by się ewentualnie doszukiwać psucia monety już na tak wczesnym etapie rozwoju, o tyle psucie żelaznych rożnów nie bardzo sobie wyobrażam.

Nadal nie widzę czemu mielibyśmy preferować tę wersję seisachthei nad całkowitą kasację długów i wyzwolenie tych, którzy popadli za nie w niewolę.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #6

     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 18/09/2011, 9:34 Quote Post

QUOTE(Anders @ 18/09/2011, 8:56)
QUOTE
Pieniądz kredytowy to pieniądz funkcjonujący w ramach zapisów w księgach bankierskich i rozmaitego rodzaju papierów wartościowych, niezależny od formy monety obiegowej. Czyli: bankier udziela Ci kredytu wartości 1000 drachm poprzez otwarcie rachunku. Ty wydajesz dypozycję zapłaty Twojego długu Temistoklesowi w wysokości 300 drachm, rachunek tegoż wzrasta u bankiera o 300, a za kolejne 100 w takiej samej formie kupujesz niewolnika. Handlarz dostaje nie gotówkę, tylko notkę w księgach bankiera. Po sprzedaży wszytskich niewolników handlarz niewolnikami dostaje zamiast 2000 drachm z rachunku, kwit na taką kwotę do banku korespondenta w Olbii, albo też płaci kwitem do bankiera miejscowemu kupcowi za dostawę amfor z winem.


W takiej formie nie widzę możliwości funkcjonowania pieniądza w Atenach w pierwszej połowie VI w. Nie sądzę chociażby, by tak rozpowszechnione było pismo. Znasz jakieś przykłady sytuacji w starożytności, gdy na tej zasadzie funkcjonowałaby większość operacji finansowych w danym organizmie państwowym? Takie rzeczy możliwe są w naszej rzeczywistości, gdy pieniądz nie ma wartości realnej, a tylko fiducjarną.

QUOTE
Jeżeli z miny srebra zamiast 73 drachm bito 100, to nowa drachma miała zawartość srebra mniejszą o 50%. Ale wartość drachmy- czyli jej siła nabywcza pozostała bez zmian!


Mam wrażenie, ze nie rozumiesz jak działa pieniądz - wówczas nawet nie kruszcowy a żelazny. Jego wartość (a zatem i siła nabywcza) jest ściśle związana z masą. Jeżeli z danej jednostki masy - miny - poprzednio "bito" 73 drachmy, a potem zwiększono tę ilość do 100, to nie trzeba geniusza by stwierdzić, że masa (czyli wartość) jednej drachmy spadła o 27% (nie 50% jak piszesz). Sytuację komplikuje fakt, że za Solona nie bito drachm, tylko z miny żelaza wyrabiano 438 a potem 600 rożnów (oboli), jeśli bowiem - co i tak wątpliwe - można by się ewentualnie doszukiwać psucia monety już na tak wczesnym etapie rozwoju, o tyle psucie żelaznych rożnów nie bardzo sobie wyobrażam.

Nadal nie widzę czemu mielibyśmy preferować tę wersję seisachthei nad całkowitą kasację długów i wyzwolenie tych, którzy popadli za nie w niewolę.
*



Hej,
W Rzymie pryncypackim pieniądz zdecydowanie miał charakter kredytowy. Natomiast co do Aten w VIw pne - nie wiadomo. Bankowość w Atenach była z pewnością bardzo wysoko rozwinięta w okresie klasycznym. Historycy gospodarczy przyjmują na przykład, że w Atenach ok. 400r. 2% mieszkańców miało konta bankowe. Dla porównania szacują, że w późnośredniowiecznych Wenecji było to 3,5%, Brugii 3%, Barcelonie 7%. Do typowego, wielkiego kryzysu bankowego w Atenach doszło w latach 370/371. Za: S. Mrozek, Od ateńskiej drachmy do euro.
Pozdrawiam, Andrzej

EDIT:
Istotnie przeszacowałem skalę dewaluacji drachmy: bliżej tu 27% niż 50%.
Skala działalności bankierów z VIw. robi wrażenie. Domniemany bankier Pytios chciał sprezentować Kserksesowi swoją gotówkę w wysokości 2000 talentów srebra i 4 mln sztuk złota (Herodot 7.29).

Ten post był edytowany przez Kakofonix: 18/09/2011, 10:21
 
Post #7

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 18/09/2011, 10:21 Quote Post

QUOTE
Hej,
W Rzymie pryncypackim pieniądz zdecydowanie miał charakter kredytowy.


Słucham?!
A możesz rozwinąć tę myśl? Twoim zdaniem podstawą wymiany towarowo-pieniężnej w Rzymie w epoce pryncypatu były kwity a nie pieniądz kruszcowy?

QUOTE
Bankowość w Atenach była z pewnością bardzo wysoko rozwinięta w okresie klasycznym. Historycy gospodarczy przyjmują na przykład, że w Atenach ok. 400r. 2% mieszkańców miało konta bankowe. Dla porównania szacują, że w późnośredniowiecznych Wenecji było to 3,5%, Brugii 3%, Barcelonie 7%. Do typowego, wielkiego kryzysu bankowego w Atenach doszło w latach 370/371. Za: S. Mrozek, Od ateńskiej drachmy do euro.
Pozdrawiam, Andrzej


To niespełna dwa - ważne m.in. dla alfabetyzacji społeczeństwa - stulecia później. I nadal jest to tylko 2%. W dodatku takie środki wymiany musiałyby funkcjonować wyłącznie w samych Atenach, co czyniłoby je bardzo niewygodnymi.

QUOTE
Skala działalności bankierów z VIw. robi wrażenie. Domniemany bankier Pytios chciał sprezentować Kserksesowi swoją gotówkę w wysokości 2000 talentów srebra i 4 mln sztuk złota (Herodot 7.29).


To niczego nie dowodzi (No, chyba, że chciał mu je posłać w formie kwitu/weksla/czeku wink.gif ), zaś Kserkses - popraw mnie jeśli się mylę - to już w najlepsze V w.

Ten post był edytowany przez Anders: 18/09/2011, 10:23
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #8

     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 18/09/2011, 10:30 Quote Post

QUOTE(Anders @ 18/09/2011, 10:21)
QUOTE
Hej,
W Rzymie pryncypackim pieniądz zdecydowanie miał charakter kredytowy.


Słucham?!
A możesz rozwinąć tę myśl? Twoim zdaniem podstawą wymiany towarowo-pieniężnej w Rzymie w epoce pryncypatu były kwity a nie pieniądz kruszcowy?



Hej,
tak pisze Mrozek s.36, wskazując, że pomimo stałego spadku zawartości srebra w denarze jego siła nabywcza pozostawała bez zmian od Augusta do połowy IIIw. A zawartość srebra w denarze stopniowo obniżała się do 10% za Filipa Araba. Podobnie stałe były stopy procentowe. Liczne źródła prawnicze, omawiające kwestie obrotu pieniężnego także nie dostrzegają wogóle zjawiska inflacji.

QUOTE(Anders @ 18/09/2011, 10:21)
[To niczego nie dowodzi (No, chyba, że chciał mu je posłać w formie kwitu/weksla/czeku wink.gif ), zaś Kserkses - popraw mnie jeśli się mylę - to już w najlepsze V w.
*



No, zakładam, że Pytios nie uzbierał tych pieniędzy przez parę lat -był raczej osobą w podeszłym wieku, miał 4 dorosłych synów.

Pozdrawiam, Andrzej

Ten post był edytowany przez Kakofonix: 18/09/2011, 10:33
 
Post #9

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 18/09/2011, 10:39 Quote Post

To źle pisze. Zawartość srebra w denarze w okresie pryncypatu obniżył Neron, a po nim dopiero Septymiusz Sewer (ale za to znacznie - z ponad 80% do nieco ponad 50%). Poza tym nie myl psucia monety z tym, co określiłeś jako pieniądz kredytowy - to zupełnie inne zjawiska.

Inflacja zasadniczo nie zachodziła o ile nie następowało psucie monety, dlatego można w odniesieniu do wspomnianego denara od Nerona do Septymiusza czy ateńskich "sówek" w V-IV w. zignorować to zjawisko.

QUOTE
No, zakładam, że Pytios nie uzbierał tych pieniędzy przez parę lat -był raczej osobą w podeszłym wieku, miał 4 dorosłych synów.


Co nie zmienia faktu, ze ten przykład nic nie wnosi do naszej dyskusji - owszem, byli bogaci bankierzy, ale to nie jest argument za masowym wykorzystywaniem w obrocie handlowym papierów dłużnych.

Ten post był edytowany przez Anders: 18/09/2011, 10:41
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #10

     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 18/09/2011, 11:26 Quote Post

QUOTE(Anders @ 18/09/2011, 10:39)
To źle pisze. Zawartość srebra w denarze w okresie pryncypatu obniżył Neron, a po nim dopiero Septymiusz Sewer (ale za to znacznie - z ponad 80% do nieco ponad 50%). Poza tym nie myl psucia monety z tym, co określiłeś jako pieniądz kredytowy - to zupełnie inne zjawiska.



Hej,
ależ psucie monety powinno prowadzić do inflacji. W tym okresie decydująca co do zasady jest wartość kruszcowa monety a nie nominalna. Chyba, że przyjmujemy, że zasadnicza masa pieniądza w obrocie była pieniądzem kredytowym.
Pozdrawiam, Andrzej

 
Post #11

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 18/09/2011, 11:41 Quote Post

Ja już zupełnie nie rozumiem o czym Ty piszesz. Powtarzasz to co napisałem, ale jakoś bez zrozumienia albo wyciągania wniosków.

Za Septymiusza Sewera była inflacja - tj. psucie monety odbiło się na cenach.

Może zdefiniuj raz jeszcze "pieniądz kredytowy".
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #12

     
Gajusz Juliusz Cezar
 

VIII ranga
********
Grupa: Moderatorzy
Postów: 3.404
Nr użytkownika: 43.904

Piotr Koziol
Stopień akademicki: pontifex maximus
Zawód: Dyktator
 
 
post 18/09/2011, 12:48 Quote Post

QUOTE(Anders @ 18/09/2011, 11:39)
To źle pisze. Zawartość srebra w denarze w okresie pryncypatu obniżył Neron, a po nim dopiero Septymiusz Sewer (ale za to znacznie - z ponad 80% do nieco ponad 50%). Poza tym nie myl psucia monety z tym, co określiłeś jako pieniądz kredytowy - to zupełnie inne zjawiska.
Do czego odnosi się to "źle pisze"?
Bo w tym co napisał Kakofonix o twierdzeniu Mrozka:
QUOTE
Hej,
tak pisze Mrozek s.36, wskazując, że pomimo stałego spadku zawartości srebra w denarze jego siła nabywcza pozostawała bez zmian od Augusta do połowy IIIw. A zawartość srebra w denarze stopniowo obniżała się do 10% za Filipa Araba. Podobnie stałe były stopy procentowe. Liczne źródła prawnicze, omawiające kwestie obrotu pieniężnego także nie dostrzegają wogóle zjawiska inflacji.
Bowiem w tym co napisałeś nie znajduję nic co przeczyłoby temu co napisał Mrozek.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #13

     
Kakofonix
 

Unregistered

 
 
post 18/09/2011, 13:52 Quote Post

QUOTE(Anders @ 18/09/2011, 11:41)
Ja już zupełnie nie rozumiem o czym Ty piszesz. Powtarzasz to co napisałem, ale jakoś bez zrozumienia albo wyciągania wniosków.

Za Septymiusza Sewera była inflacja - tj. psucie monety odbiło się na cenach.

Może zdefiniuj raz jeszcze "pieniądz kredytowy".
*



Hej,
Wg Mrozka do chwili upadku rzymskiego systemu kredytowego w połowie IIIw. inflacji nie było. Mrozek powołuje się tu na przykład pewnej inskrypcji z Ostii z 238r., której treść sugeruje, że wartość ekonomiczna pieniądza nie uległa jakiejkolwiek zmianie od Augusta. Wg niego także inne inskrypcje z tego okresu wskazują na to samo. Do połowy IIIw. denar był stabilną walutą. Datą graniczną jest 259r. kiedy to urywają się informacje inskrypcyjne.

Pojęcie "pieniądz kredytowy" jest kategorią ekonomiczną i jak już pisałem, Mrozkowi chodzi o pieniądz umowny, wynikający z bankowego obrotu bezgotówkowego. Seneka, omawiając przedmioty bogactwa, ubolewa, że niektórym aż oczy ciemnieją z chciwości na widok papierów wartościowych i ksiąg rachunkowych "dobrowolnych nieszczęść, będących następstwem naszych własnych urządzeń i wynalazków, w których nie ma nic co by rzucało się w oczy, albo się udało uchwycić ręką - senne widma chimerycznej chciwości".
Pozdrawiam, Andrzej

Ten post był edytowany przez Kakofonix: 18/09/2011, 13:58
 
Post #14

     
Anders
 

VII ranga
*******
Grupa: Moderatorzy
Postów: 2.435
Nr użytkownika: 4.016

Zawód: Biurowy
 
 
post 18/09/2011, 14:48 Quote Post

Gajuszu, od Nerona do Septymiusza Sewera nie było spadku zawartości srebra w denarze - to chyba wystarcza by odrzucić zdanie o "stałym spadku zawartości srebra w denarze". Przeciwnie, denar był wówczas (do Sewerów) monetą stabilną.

QUOTE
Wg Mrozka do chwili upadku rzymskiego systemu kredytowego w połowie IIIw. inflacji nie było. Mrozek powołuje się tu na przykład pewnej inskrypcji z Ostii z 238r., której treść sugeruje, że wartość ekonomiczna pieniądza nie uległa jakiejkolwiek zmianie od Augusta.


Kurcze, nie mam przy sobie książek, nie odniosę się do inskrypcji. Pozwolę sobie jedynie zauważyć, że takie wnioski muszą być oparte na stałości cen produktów, których dotyczyły inskrypcje.

Sewerowie psuli monetę i zwiększali żołd żołnierzom - nie sądzę, by pozostało to bez wpływu na ceny. Może o tym też świadczyć wprowadzenie przez Karakallę nowego nominału - denara podwójnego, Antoninianusa - który odpowiadał masą srebra mniej-więcej denarowi sprzed Septymiusza Sewera.

QUOTE
Pojęcie "pieniądz kredytowy" jest kategorią ekonomiczną i jak już pisałem, Mrozkowi chodzi o pieniądz umowny, wynikający z bankowego obrotu bezgotówkowego. Seneka, omawiając przedmioty bogactwa, ubolewa, że niektórym aż oczy ciemnieją z chciwości na widok papierów wartościowych i ksiąg rachunkowych "dobrowolnych nieszczęść, będących następstwem naszych własnych urządzeń i wynalazków, w których nie ma nic co by rzucało się w oczy, albo się udało uchwycić ręką - senne widma chimerycznej chciwości".


I podtrzymujesz tezę, że w czasach Solona Ateńczycy masowo rozliczali za pomocą tego typu papierów dłużnych? Wybacz, ja tego nie kupuję. Tak jak i Plutarch zresztą. Masz jakiekolwiek argumenty na poparcie tej tezy?
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #15

2 Strony  1 2 > 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej