Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Historycy greccy i rzymscy
     
000gosiulek000
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 2
Nr użytkownika: 57.459

Malgorzata Marchlewska
Zawód: uczen
 
 
post 20/07/2009, 12:25 Quote Post

Mam pytanie, jakimi metodami historycy greccy i rzymscy odtwarzali przeszłość? Po co się spierać o starszeństwo? Dlaczego ludziom zależy na tym by ich kultura była starsza od nich? wg Pompejusa Trogusa
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
fodele
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 674
Nr użytkownika: 31.925

 
 
post 20/07/2009, 16:24 Quote Post

QUOTE(000gosiulek000 @ 20/07/2009, 14:25)
Po co się spierać o starszeństwo? Dlaczego ludziom zależy na tym by ich kultura była starsza od nich?
*


Udowadniając starszość historii i kultury swojego narodu (plemienia), łatwiej jest dowieść jego bezpośrednie pochodzenie od bogów, bogiń czy herosów (w przypadku Grecji najlepiej np.od "boga bogów" - Zeusa), a to zdaniem starożytnych nobilitowało dany lud w oczach innych.
smile.gif
 
User is offline  PMMini Profile Post #2

     
kundel1
 

VII ranga
*******
Grupa: Użytkownik
Postów: 2.735
Nr użytkownika: 47.745

Jacek Widor
Zawód: plastyk
 
 
post 22/07/2009, 13:44 Quote Post

QUOTE(000gosiulek000 @ 20/07/2009, 12:25)
Mam pytanie, jakimi metodami historycy greccy i rzymscy odtwarzali przeszłość? Po co się spierać o starszeństwo? Dlaczego ludziom zależy na tym by ich kultura była starsza od nich? wg Pompejusa  Trogusa
*



Początkowo (V w. p.Ch.) spisywano po prostu tradycje ustne, uzupełniając w przypadku dziejów najnowszych wspomnieniami własnymi i żyjących uczestników wydarzeń (n.p. "Wojna Peloponeska" Tukidydesa). W miarę powstawania coraz większej ilości dzieł historycznych (także biograficznych i tzw. antykwarycznych*, które z naszego punktu widzenia należy zaliczyć do historiografii, ale przez starożytnych nie były uważane za "historię"). Historycy kompilowali dawniejsze dzieła, uzupełniając samodzielnie najczęściej tylko historię najnowszą. Najbardziej charakterystyczną cecha historiografii starożytnej było zaliczanie jej do literatury pięknej(!), a nie nauki w naszym rozumieniu, stąd większa, często przesadna dbałość o formę dzieła, niż o analizę faktów. Historia dla ówczesnego Greka i Rzymianina to przede wszystkim zajmująca, umoralniająca opowieść oparta na faktach, zestaw "przykładów z życia(wcześniejszych pokoleń)" dla obecnie żyjących. W związku z tym nie zadawano sobie trudu, aby systematycznie studiować inne źródła (dokumenty handlowe i prawne, inskrypcje, itp.), czynili to wyrywkowo jedynie najsumienniejsi historycy. Praktycznie niemal nie korzystano ze źródeł pisanych w językach innych niż greka i łacina.

* Historia w rozumieniu starożytnych to tylko dzieje polityczno-wojskowe, historycy nie zajmowali się wogóle historią gospodarczą, historią sztuki, obyczajów, techniki itd. Powstawały jednak dzieła o takich aspektach przeszłości, były one traktowane jednak jako coś mniej szlachetnego, ogólnie nazywamy je "dziełami antykwarycznymi". Charakterystyczne dla antykwarystyki antycznej jest tworzenie leksykonów, nieraz wręcz mechanicznych zestawień o charakterze encyklopedycznym, a nie analiza problemów i szukanie syntezy w poszczególnych dziedzinach. Mimo wszystko antykwaryści są dla nas cenni, gdyż badali dzieła inne niż historiografia narracyjna i przekazali sporo informacji z historii niepolitycznej.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #3

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej