|
|
Własność i dziedziczenie gruntów
|
|
|
|
Moje pytania zasadniczo odnoszą się do przypadków, gdy ziemia była własnością indywidualną, a nie rodu lub władcy. Przede wszystkim mam na myśli Rzym i Grecję. W średniowieczu i czasach nowożytnych występowały różne prawa dotyczące dziedziczenia ziemi - niekiedy ziemia była dzielona pomiędzy synów (często z uprzywilejowaną pozycją najstarszego), co prowadziło do rozdrobnienia własności ziemskiej, w innych przypadkach dziedziczył jedynie najstarszy syn, co z kolei zmuszało młodszych synów do poszukiwania innych źródeł utrzymania. Który z tych systemów występował w starożytności i jak radzono sobie z wynikającymi z danego systemu problemami? Kto przejmował ziemię w przypadku braku dziedziców? Inną sprawą którą chciałem poruszyć jest własność lasów. W późnym średniowieczu stanowiły one dobra władcy lub rycerstwa, który mogł osiadleć na nich poddanych chłopów. Czy starożytności były one ziemią niczyją, którą można swobodnie karczować, czy też istniały jakieś ograniczenia?
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|