| |
|
|
 Historia Okinawy, Stanisław Meyer
| |
|
|
|
|
https://www.wuj.pl/page,produkt,prodid,3189...y,katid,31.html
Tytuł: Historia Okinawy
Autor: Stanisław Meyer
Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Data wydania: lipiec 2018 r.
ISBN: 978-83-233-4437-7
Polecam wydaną w serii Ex Oriente przez Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, książkę Stanisława Meyera pod tytułem "Historia Okinawy.
Autor opowiada o dziwnych losach podbitego przez Japonię Królestwa Riukiu i jego głównej wyspy Okinawy, oraz innych wysp archipelagu, z resztą dyskryminowanych przez Okinawian.Dla mnie najciekawszą kwestią był problem tożsamości Riukiuańczyków, czy to z Okinawy, czy z pozostałych wysp.Jak to się stało, że traktowani przez Japończyków jako obywatele drugiej kategorii, często gorzej niż mieszkańcy japońskich kolonii jak na przykład Tajwańczycy, mieszkańcy archipelagu szczerze zapragnęli zostać Japończykami?
Historię Okinawy powinni pilnie studiować dyplomaci amerykańscy, szczególnie w kwestii, jak sprawnie zrazić sobie tubylców, nawet przyjaznych.Piszę to 14 lutego 2019, ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Polsce jest pani Georgette Mosbacher.Myślę, że pani ambasador w pierwszej kolejności powinna przeczytać cokolwiek o losach Okinawy po II Wojnie Światowej.
Polecam też świetną recenzję Beaty Bochorodycz. http://honbon.pl/recenzje/japonia-z-perspe...nislawa-meyera/
PS.Jest też o mitach narosłych wokół karate 
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Nie wiedziałem o wydaniu książki, toteż szybko dziś uzupełniłem swoje braki.
Swoją opinię przedstawię w najbliższym czasie. Już sama sylwetka autora zachęca do lektury i pozwala sądzić, że to książka, która wejdzie do kanonu prac japonistycznych.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Piegziu @ 14/02/2019, 15:18) Nie wiedziałem o wydaniu książki, toteż szybko dziś uzupełniłem swoje braki. Swoją opinię przedstawię w najbliższym czasie. Już sama sylwetka autora zachęca do lektury i pozwala sądzić, że to książka, która wejdzie do kanonu prac japonistycznych.
Książka przeczytana.
Życzyłbym sobie więcej takich prac na polskim rynku wydawniczym. Autor ze specjalistyczną wiedzą, posługujący się biegle językiem japońskim i obeznany w japońskich opracowaniach, a także znający temat od strony praktycznej, ponieważ miał okazję przebywać przez dłuższy czas na Okinawie.
Bibliografia imponująca, ale nie rozumiem dlaczego autor nie skorzystał praktycznie w ogóle z zasobu internetowego JACAR. Jest tam absolutnie całe japońskie archiwum historyczne i z pewnością można znaleźć coś ciekawego (i jednocześnie nieopracowanego) dotyczącego historii Okinawy.
Kupiłem pracę, ponieważ chciałem mieć na półce syntetyczne opracowanie ciekawego moim zdaniem specyficznego regionu Japonii, który dopiero w XIX wieku wszedł na stałe do japońskiego porządku administracyjnego, a od 1945 do 1972 znajdował się pod faktyczną okupacją amerykańską. Myślę, że jedynie Hokkaido lub Wyspy Ogasawara (Bonin) mogą poszczycić się równie unikalną historią i kulturą.
Pod względem struktury formalnej książka jest podzielona na krótkie rozdziały opisujące poszczególne epoki w dziejach Okinawy. Byłem nastawiony głównie na czasy nowoczesne (po 1868) i tu duży plus dla P. Meyera za zainteresowanie mnie wcześniejszymi dziejami archipelagu, w szczególności samym osadnictwem i pierwszymi kontaktami z Chinami oraz Japonią. Nie wiedziałem przykładowo, że ostatnia fala osadnictwa to VII w. i migracja ludów japońskich okresu Jōmon. Dzięki temu chociażby język okinawski i japoński wykazują wspólne cechy archaiczne.
Ze zdumieniem czytałem o systemie podwójnej zależności Królestwa Riukiu i jego pośrednictwie handlowym. Nie zdawałem sobie kompletnie sprawy, że ten twór polityczny był bardzo stabilny i pomimo problemów ekonomicznych, radził sobie lepiej lub gorzej aż do czasów światowego imperializmu. Byłem ciekawy jak wyglądał sam proces japonizacji po restauracji władzy cesarskiej i ustanowieniu zarządu prefekturalnego, ale tutaj niestety spotkała mnie przykra konkluzja, że lud zacofany w imię modernizacji podlegał prawom XIX-wiecznego nacjonalizmu.
Rozdział poświęcony bitwie o Okinawę zawiera niestety kilka błędów merytorycznych. Rozumiem, że zwracam na nie szczególną uwagę, ale mimo wszystko uważam, że można było ich uniknąć, sięgając do bardziej zaawansowanych opracowań. Mam wrażenie, że akurat tę część autor potraktował nieco po macoszemu, zadowalając się ustaleniami aktualnymi dla wczesnych lat 90. Tak czy inaczej karygodnych błędów nie ma.
Autor ma dobry styl i biegle łączy narrację historyczną, społeczną, kulturalną, a także nawet ekonomiczną. Znalazłem kilka oczywistych literówek, ale ogólny poziom redakcji i korekty jest zadowalający.
Moja ocena: 9/10.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Uzupełnienie z Twittera - Dalekowschodnie refleksje.
Japońskie media co jakiś czas informują o znalezieniu kolejnych szczątków ludzkich ukrytych w licznych jaskiniach na wyspie Okinawa. Należą do japońskich żołnierzy oraz cywilów, którzy zginęli w krwawej bitwie o Okinawę w 1945 r. Niedawno specjalna ekipa poszukiwawcza odnalazła szkielety 8 osób – sześciu dorosłych i dwoje dzieci.
Bitwa o wyspę Okinawa była jedną z najkrwawszych bitew II wojny światowej. Szacuje się, że zginęło w niej ok. 150.000 mieszkańców Okinawy (35-45% z ponad 300 tys. zamieszkujących wyspę przed wojną), 77.000 żołnierzy japońskich oraz 14.000 Amerykanów. Wielu jej mieszkańców z obawy o zemstę ze strony Amerykanów (propaganda Cesarskiej Armii Japonii przedstawiała Amerykanów jako bestie, które bezlitośnie okaleczały i zabijały swoich wrogów i gwałciły kobiety) popełniło samobójstwo wypijając truciznę lub rozrywając się granatem, inni wcześniej mordowali swoje dzieci.
Najsłynniejszym od 1945 r. znaleziskiem były odkryte w 1998 roku w pobliżu okinawskiej wioski Katsuyama szczątki 3 zaginionych w 1945 roku młodych czarnoskórych amerykańskich marines Początkowo armia amerykańska zakwalifikowała incydent jako dezercję, po roku od zaginięcia jako "zaginionych w akcji". Dopiero jednak odkrycie szkieletów w niedostępnej grocie na głębokości 15 metrów rozwiązało języki kilku mieszkańcom wioski. Przez ponad 50 lat z obawy o odwet ze strony okupujących do 1972 roku wyspę amerykańskich wojsk (blisko 20% wyspy wciąż pozostaje w posiadaniu Amerykanów) jej mieszkańcy utrzymywali zdarzenie w sekrecie. Wg. mieszkańców Katsuyamy trójka amerykańskich marines co sobotę bezkarnie nachodziła pozbawioną ze względu na działania wojenne mężczyzn wioskę gwałcąc kobiety. Okinawczycy nie mogli liczyć na pomoc Amerykanów, pogardzani byli też przez Japończyków. Z pomocą kilku ukrywających się w dżungli poborowych żołnierzy Cesarskiej Armii Japońskiej (zapewne mieszkańców Okinawy) zabili Amerykanów, a ich ciała wrzucili do jaskini. Od tego czasu jaskinia znana była mieszkńcom wioski Katsuyama pod nazwą Kuronbō Gama, czyli Jaskinia Murzynów.
https://twitter.com/dal_refleksje/status/1434441283435577347
|
| |
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
historycy.org > Biblioteka Cyfrowa Historycy.org > Książki historyczne > Książki historyczne – przekrojowe
14/02/2019, 13:28
