Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
2 Strony < 1 2 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> II RP: najważniejsze fabryki i firmy
     
Marecki384
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 956
Nr użytkownika: 65.289

Marek Marecki
Zawód: internauta
 
 
post 20/07/2018, 12:43 Quote Post

Ludziska zobaczcie co znalazłem

http://www.historiafabryk.pl/projekt/baza-...-akcyjnych.html
 
User is offline  PMMini Profile Post #16

     
Piegziu
 

Tajny Agent Piegziu
**********
Grupa: Supermoderator
Postów: 9.319
Nr użytkownika: 48.576

M.A.P.
Stopień akademicki: dr
 
 
post 14/02/2019, 18:33 Quote Post

QUOTE(Marecki384 @ 20/07/2018, 12:43)

Szkoda, że nikt po takim czasie nie odniósł się do tej rewelacyjnej strony.
Zawiera ona istotnie najważniejsze spółki akcyjne w II RP wraz ze szczegółami - profil działalności, właściciele, akcjonariusze, daty wpisów, a także nawet konkretne liczby z zakresu produkcji. Mimo, że to ułamek ogólnej liczby spółek (co nie jest oczywiste jak na tamte czasy), pokazuje on dynamikę rozwoju gospodarczego. Widać trendy związane z załamaniem rynków w 1929 r. Generalnie polecam!

Bardzo ciekawe są spółki na literę "O".
Jak widać w przedwojennej Polsce nikt nie miał problemów z niemieckimi nazwami. Wiadomo, że była mniejszość, która miała zagwarantowane prawa tzw. Małym traktatem wersalskim - niemniej fajny dysonans w porównaniu do dzisiejszego utyskiwania o ratowaniu polskiego kapitału. smile.gif
 
User is offline  PMMini Profile Post #17

     
Marecki384
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 956
Nr użytkownika: 65.289

Marek Marecki
Zawód: internauta
 
 
post 26/02/2019, 23:25 Quote Post

Znowu coś znalazłem https://docplayer.pl/113497302-Skorowidz-fi...lynia-oraz.html
 
User is offline  PMMini Profile Post #18

     
Marecki384
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 956
Nr użytkownika: 65.289

Marek Marecki
Zawód: internauta
 
 
post 5/12/2019, 18:33 Quote Post

Ludziska ja nie mogę znaleźć przedwojennych producentów alkoholi (Wódka i whisky) tylko Baczewski mi się wyświetla.
Jak to było z produkcją czy też potrzebna była koncesja czy były banderole ?
 
User is offline  PMMini Profile Post #19

     
Rats
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 547
Nr użytkownika: 98.960

 
 
post 14/12/2019, 0:14 Quote Post

QUOTE(Marecki384 @ 5/12/2019, 18:33)
Ludziska ja nie mogę znaleźć przedwojennych producentów alkoholi (Wódka i whisky) tylko Baczewski mi się wyświetla.
Jak to było z produkcją czy też potrzebna była koncesja czy były banderole ?
*


W Warszawie Haberbusch produkował i Rektyfikacja Warszawska na Ząbkowskiej ( późniejszy Polmos).
 
User is offline  PMMini Profile Post #20

     
ZespolyFilmoweSA
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 674
Nr użytkownika: 107.418

Ed Janiski
Stopień akademicki: dr
Zawód: wykladowca
 
 
post 21/12/2021, 8:41 Quote Post

QUOTE(mpiatkowski @ 7/10/2016, 2:36)
Czy ktorys z Panow ma liste najwiekszych firm w II RP, w 1939 roku, z podzialem na firmy panstwowe i prywatne (jesli mozliwe, to rowniez ze struktura wlascicielska, polskie vs. zagraniczne) oraz z wielkoscia przychodu?
*


Z mojej strony tylko o koncernach państwowych oraz o spółkach z udziałem Skarbu Państwa. No i bez kompleksowych danych o finansach. Raczej wedle stanu na okres tuż przed wybuchem II Wojny.

banki
Bank Polska Kasa Opieki Spółka Akcyjna (Pekao) – zał 1929 r. jako państwowy bank komercyjny w formie spółki akcyjnej. Akcjonariuszami spółki zostały: Pocztowa Kasa Oszczędności, Bank Gospodarstwa Krajowego i Państwowy Bank Rolny. W 1939 Pekao miało już przedstawicielstwa w stolicach większości państw, w których osiedlała się polska emigracja.

Bank Gospodarstwa Krajowego powstał 1924 w wyniku fuzji trzech wywodzących się z Galicji banków publicznych.
Do głównych zadań BGK należało udzielanie pożyczek długoterminowych poprzez emisję listów zastawnych, obligacji komunalnych, kolejowych i bankowych, udzielanie pożyczek samorządowych, a także kredytowanie instytucji oszczędnościowych i wykonywanie wszelkich innych czynności bankowych. Papiery emitowane przez BGK były gwarantowane przez Skarb Państwa. Wśród inwestycji znajduje się np. port i stocznia w Gdyni. To stało się podstawą powstania tzw. koncernu BGK. Wszystkie przedsiębiorstwa koncernu zostały oddłużone przez BGK. Do bankowego koncernu należał również założony w 1926 r. polsko-brytyjski The British and Polish Trade Bank z siedzibą w Gdańsku i polsko-francuski Banque de Silésie w Katowicach.
od 1936 r. BGK włączony został w realizację Centralnego Okręgu Przemysłowego.
Kredytowanie budownictwa, traktowane było jako jedno z narzędzi pobudzania koniunktury. W BGK zatrudnionych było wraz z personelem technicznym od 1000 w 1924 r. do ponad 1500 w 1939 r. pracowników, z czego ok. połowa w centrali i mieszczącym się w jej siedzibie oddziale głównym.

Państwowy Bank Rolny –powstał 1919 i przemianowany w 1921 na Państwowy Bank Rolny (PBR).
Przedmiotem jego działalności było udzielanie kredytów krótkoterminowych i długoterminowych drobnym i średnim rolnikom – w znacznym stopniu jego działalność była nakierowana na zabezpieczenie finansowe realizowanej w II RP reformy rolnej.

Pocztowa Kasa Oszczędności (P. K. O.) – utworzona dekretem naczelnika J. Piłsudskiego w 1919.
Działalność – w zakresie obrotu oszczędnościowego, czekowego i papierami wartościowymi, udzielanie pożyczek i wynajem skrytek bankowych, a od roku 1928 także ubezpieczenia na życie – prowadzona była przede wszystkim za pośrednictwem urzędów pocztowych, ale także własnych oddziałów (w Katowicach, Krakowie i Poznaniu) oraz pododdziałów (w Łodzi i Wilnie).
W okresie przedwojennym bank ten gromadził wkłady oszczędnościowe na około 3,5 mln książeczkach. W 1938 r. wkłady na książeczkach oszczędnościowych wynosiły 789 mln złotych, a wkłady na rachunkach czekowych – 305 mln złotych.
[Konkurencja w sektorze finansowym nie była fair. Banki państwowe zwolnione były z większości podatków, osoby prawa publicznego zobowiązane były lokować swe zasoby w bankach państwowych, PKO korzystała z sieci urzędów pocztowych za zryczałtowaną opłatą, egzekucje banków państwowych były uprzywilejowane w stosunku do innych, listy zastawne BGK i PBR miały gwarancje państwa.]

"Fabryki pieniędzy"
Mennica Państwowa (1924–1994)
Mennica wznowiła działalność 1924 w nowej lokalizacji na warszawskiej Pradze. Nowoczesne maszyny sprowadzono z Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec. Do 1928 zakład otrzymał monopol na "wyrób pieczęci z orłem państwowym", jak również została zobowiązana do dokonywania ekspertyz i wydawania orzeczeń w sprawie autentyczności monet oraz pieczęci urzędowych i ich odcisków.

Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych. Przedsiębiorstwo powstało na bazie drukarń J. Hirszowicza w Al. Jerozolimskich i A. Hurkiewicza na Mariensztacie oraz papierni więzienia mokotowskiego.
W 1920 w zakładzie wyprodukowano pierwszy banknot o nominale 100 marek polskich.
26. maja 1925 minister skarbu Władysław Grabski podpisał umowę z Bankiem Polskim, która przewidywała powołanie spółki z udziałem banku centralnego i Skarbu Państwa. W rezultacie w 1926 Państwowe Zakłady Graficzne zostały przekształcone w Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych. W tym samym roku rozpoczęto budowę nowej siedziby. W 1939 Wytwórnia zatrudniała 560 pracowników.

Przemysł górnośląski (głównie górnictwo i hutnictwo)
Dobra Księcia Pszczyńskiego (von Pless).
39 zakłądów przemysłowych zatrudniających 12300 pracowników, w tym
- kopalnie węgla (m.in. Bolesław Śmiały, Murcki i Wesoła; w sumie 8,84% wydobycia węgla w Polsce),
- elektrownia Łaziska (największa, 15% energii elektrycznej w Polsce),
- huta żelazokrzemianów i fabryka trotylu w Łaziskach,
- dwa browary w Tychach (najbardziej zyskowne, 10,54% produkcji piwa w Polsce)
- wyrąb drzew.
Wystawny tryb życia, utrzymywanie rodowych zamków w Książu i Pszczynie, a także willi i pałaców we Wrocławiu, Berlinie, Saksonii, Monachium i na francuskiej riwierze pochłaniało miliony.
W 1938 roku umarł w paryskim Hotelu Ritz 77-letni Jan Henryk XV. Tytuł książęcy odziedziczył najstarszy syn Hansel (Jan Henryk XVII), natomiast dobrami w sposób zresztą bardzo nieudolny zarządzał w dalszym ciągu niepoprawny homoseksualista i utracjusz, Aleksander. Chociaż niemal całe dorosłe życie spędził w Książu i Monachium, zaczął kreować się na Polaka, przyjął polskie obywatelstwo. Rzecz pikantna, wcześniej był członkiem SA.
Po wybuchu wojny, Jan Henryk XVII zostaje internowany w Wielkiej Brytanii. W czasie internowania przyjął obywatelstwo angielskie, a pod koniec wojny służył już w armii brytyjskiej. Aleksander w 1941 roku wstąpił jako ochotnik do armii polskie, walczył we Włoszech w składzie II korpusu generała Władysława Andersa. Otrzymał stopień podporucznika. Po wojnie starał się o powrót do Polski i odzyskanie majątku. Zmarł miesiąc po starszym bracie w posiadłości na Majorce.
Zmiany ustrojowe spowodowały rozpoczęcie po 1922 roku powolnej parcelacji latyfundium księcia pszczyńskiego - do 1929 roku zmniejszyło się ono o 2 500 hektarów.
W trakcie trwania zarządu przymusowego książę Jan Henryk XV zdecydował się zawrzeć porozumienie z rządem polskim, Program był korzystny dla księcia, który mimo oczywistego bankructwa zachował część majątku.
Uważa się, że państwowy zarząd przymusowy był jedynie wstępem do pełnej nacjonalizacji.

Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych – koncern górniczo-hutniczy z siedzibą w Katowicach.
W 1937 firmy dokonały fuzji i utworzono nową spółkę akcyjną z kapitałem zakładowym w wysokości 149 350 000 zł, który w 92% znajdował się w rękach polskich. Do rady nadzorczej koncernu weszli m.in. przedstawiciele sfer rządzących. W skład Wspólnoty Interesów wchodziły m.in. huty, 24 walcownie, 5 kopalń węgla, 4 koksownie, 4 kopalnie rudy żelaza, 3 elektrownie, 6 zakładów przetwórczych, majątki ziemskie i inne przedsiębiorstwa.
W 1937 udział Wspólnoty Interesów w produkcji Polski wynosił ponad 40% wytwórczości hutniczej, w tym: ruda żelaza - 22,4%, koks – 27,3%, surówka – 33,2%, wyroby walcowane – 40,1%, stal surowa – 42,1%, wyroby kute – 45,3%. Było to wówczas największe w Polsce przedsiębiorstwo górniczo-hutnicze, reprezentujące ok. 2/3 śląskiej wytwórczości hutniczej, a ponad 40% wytwórczości hutniczej całej RP. Wartość produkcji wynosiła ponad 262 mln zł rocznie, zatrudnienie ok. 28 400 osób.
W 1937 roku do spółki należały m.in. następujące obiekty przemysłowe:
1. Kopalnie węgla kamiennego: Łagiewniki, Dębieńsko, Mysłowice, Katowice, Siemianowice.
2. Huty żelaza: Batory wraz ze stalownią, Florian, Laura (po II Wojnie: Jedność), Piłsudski (po II Wojnie: Kościuszko), Silesia z emaliernią i wytwórnią wyrobów blaszanych.
3. Zakłady przetwórcze: Huta Zgoda, Huta Zygmunt, Warsztaty Przetwórcze w Chorzowie.

Huta Pokój Śląskie Zakłady Górniczo-Hutnicze SA z Katowic:
- KWK Kleofas (po II Wojnie: Gottwald), KWK Pokój, KWK Walenty i KWK Wawel (po II Wojnie połączone Walenty-Wawel), KWK Wirek.
- Huty: Baildon, Ferrum, Pokój.
W 1934 państwo polskie stało się jej większościowym (52%) udziałowcem koncernu. Inż. T. Sendzimir prowadził pracę projektowe nad nowym typem walcarki umożliwiającej wielokrotne zmniejszenie grubości blachy przy jednorazowym zetknięciu z walcami; w 1934 uruchomiono regularną produkcję przy użyciu tego urządzenia, które uznawane jest za jeden z przełomowych wynalazków w dziedzinie hutnictwa.

Skarboferm (Polskie Kopalnie Skarbowe na Górnym Śląsku Spółka Dzierżawna S.A. w Katowicach) – polsko-francuska spółka akcyjna utworzona w celu eksploatacji polskiej własności państwowej na obszarze Górnego Śląska. Powstała 1922 jako efekt polsko-francuskiej umowy przyznającej Francji szczególne uprawnienia na terenie Górnego Śląska w zamian za kredyty udzielone Polsce na prowadzenie wojny polsko-bolszewickiej, polityczne wsparcie przyłączenia Górnego Śląska do Polski w trakcie i po trzecim powstaniu śląskim. W radzie nadzorczej spółki zasiadł Henri Le Rond – przewodniczący Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej.
Przedmiotem działalności spółki była dzierżawa niektórych składników mienia Skarbu Państwa na Górnym Śląsku. W skład dzierżawionego mienia wchodziły kopalnie węgla kamiennego: Bielszowice, Król (od 1937 podzielona na kopalnie Prezydent Mościcki i Św. Barbara), Knurów i Wyzwolenie (zamknięta w 1932). Kompleks dzierżawny obejmował także koksownię w Knurowie, brykietownię, fabrykę syntetycznego amoniaku i trzy majątki ziemskie (między innymi w Czuchowie). Czynsz dzierżawny wynosił 8% czystego zysku spółki, ale nie był regularnie płacony państwu.
Kapitał zakładowy określono 1933 ma 17 630 000 złotych. Udziałowcami spółki byli polski Skarb Państwa (50% udziału w kapitale zakładowym) i przedsiębiorcy francuscy zgrupowani w Société de Gestion d’Intérêts à l’Etranger (50% udziału w kapitale zakładowym).
Skarboferm był największą spółką węglową w międzywojennej Polsce. Charakteryzował się wysoką produkcją. W zależności od okresu na Skarboferm przypadało od 7,5% do 11% krajowego wydobycia węgla. Spółka dysponowała siecią placówek sprzedaży i nabrzeżem w Gdyni (spółka Skarbpol w Gdyni, wyłączna własność Skarbofermu). Zatrudniał ponad 7 tys. pracowników. Za granicę wysyłał aż 55 proc. swoich towarów. W latach 30. spółka, zgodnie z zaleceniami rządu, sprzedawała węgiel na zachód po dumpingowych cenach,

nadzór sądowy nad Towarzystwem Akcyjnym Hohenlohe Werke w Wełnowcu.
Do tej spółki w 1911 roku należały:
- kopalnie węgla kamiennego (Max w Michałkowicach, Fanny w Siemianowicach Śląskich-Michałkowicach, Georg w Dąbrówce Małej, Hohenlohe-Fanny w Wełnowcu, Oheim w Brynowie, nowa kopalnia węgla kamiennego Oehringen uruchomiona 1916).
- huta cynku Hohenlohe z walcownią cynku Hohenlohe i prażalnią blendy cynkowej Hohenlohe w Wełnowcu
- prażalnia blendy i fabryka kwasu siarkowego Johannahütte w Siemianowicach Śl.
- zakłady cynkowe Theresiahütte w Michałkowicach
- dobra rycerskie w Michałkowicach
- majątek Brynów
- kopalń rud cynkowo-ołowiowych Nowa Helena i Kramersglück w Dąbrówce Wielkiej
- Zakład Tlenku Cynku Krystyn w Brzozowicach.
Być może i tuta, podobnie jak w przypadku zarządu państwowego nad dobrami księcia pszczyńskieo, czyniono pierwsze kroki w stronę nacjonalizacji.

Górnictwo poza Górnym Śląskiem
Kopalnia Węgla Brzeszcze Po I wojnie światowej zakład przejęła Polska Komisja Likwidacyjna jako jedyną państwową kopalnię w kraju. Kryzys sprawił, że zmniejszono zatrudnienie i wydobycie.

Towarzystwo Starachowickich Zakładów Górniczych (w koncernie BGK)

Paliwa
Państwowa Fabryka Olejów Mineralnych "Polmin" w Drohobyczu.
1927 r. rozporządzenie Rady Ministrów uczyniło z Polminu prawdziwy syndykat. W skład przedsiębiorstwa – Państwowej Fabryki Olejów Mineralnych – weszły również kopalnie gazu ziemnego, 230 km ropo- i gazociągów, tłocznie ropy oraz przedstawicielstwa handlowe na terenie całego kraju. Zmodernizowano rafinerię w Drohobyczu, w wyniku czego Polmin stał się największym i najnowocześniejszym zakładem tego typu w Europie, odpowiadającym za 20% ropy przetwarzanej w Polsce. Przerabiano ją na benzynę samochodową i lotniczą, parafinę, koks naftowy, na oleje samochodowe, turbinowe i garbarskie. Sama tylko rafineria zatrudniała ok. 2 tys. dobrze opłacanych robotników i 800 majstrów.

Przemysł maszynowy i zbrojeniowy
Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki (w koncernie BGK): Fabryka obrabiarek i dział Bofors w Pruszkowie (po II Wojnie zakłady 1. Maja)

Przedsiębiorstwo Państwowe Wytwórnie Uzbrojenia (od 1927).
W skład PWU weszły następujące zakłady zbrojeniowe:
• Fabryka Karabinów (FK) w Warszawie,
• Fabryka Broni (FB) w Radomiu,
• Fabryka Amunicji (FA) w Skarżysku,
• Fabryka Sprawdzianów (FS) w Warszawie.
• Fabrykę Amunicji nr 2 (FA-2) w Dąbrowie-Bór (od 1937, k/o Kraśnika),
• Fabrykę Amunicji nr 5 (FA-5) w Jawidzu (od 1937, k/o Lubartowa).
Władze Państwowych Wytwórni Uzbrojenia podlegały ministrowi spraw wojskowych, w porozumieniu z ministrem skarbu. Kapitał zakładowy w 1938 wynosił ok. 123,6 mln zł. Ogólne zatrudnienie w końcu 1938 12 579 osób.

Zakłady Południowe (Huta Stalowa Wola)
Formalnym inwestorem została spółka z o.o., założona przez Hutę Pokój Śląskie Zakłady Górniczo-Hutnicze SA z Katowic oraz Towarzystwo Starachowickich Zakładów Górniczych SA z siedzibą w Warszawie. Udziałowcy pozostawali pod kontrolą państwa, jako że ponad 50% ich akcji było własnością państwowego BGK.
W porównaniu do przewidywanych kosztów budowy, wspólnicy wnieśli niewielki kapitał - po 15 tys. zł - dysponowali za to uzgodnioną z Ministerstwem Spraw Wojskowych umową, gwarantującą 50 milionów złotych ze skarbu państwa w zamian za wzniesienie i wyposażenie zakładu hutniczego oraz mechanicznego, a także uruchomienie produkcji (w trakcie budowy, na mocy nowelizacji umowy, wkład państwa został podwojony).

Produkcja środków transportu
Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż) – Utworzone 1928 na bazie CWS.
PZInż. zachował markę Sokół dla motocykli. Na mocy umowy licencyjnej z 1932 rozpoczęto montaż, a później produkcję samochodu Fiata 508 Balilla. Do 1939 roku wyprodukowano około 10 tys. sztuk pojazdu w różnych wersjach.
W latach 1933–1934, na terenie PZlnż wybudowano nowoczesną fabrykę samochodów licencyjnych pod nazwą Fabryka Samochodów Osobowych i Półciężarowych.
W 1933 r. nastąpiła reorganizacja i od tego momentu składały się one z następujących jednostek organizacyjnych:
• Dyrekcja naczelna i Biuro Studiów w Warszawie
• F 1 – Fabryka Samochodów Ciężarowych Ursus w Ursusie
• F 2 – Fabryki Samochodów Osobowych i Półciężarowych w Warszawie
• F 3 – Fabryki Silników i Armatur Ursus w Warszawie
• F 4 – Odlewni Żeliwa i Metali Nieżelaznych w Ursusie
• F 5 – Stoczni w Modlinie (w latach 1934–1936 zbudowano dwa minowce morskie Rybitwa i Czajka)
• F 6 – Stacji Obsługi w Warszawie
Pojazdy produkowane i montowane w PZInż: Gąsienicowe i półgąsienicowe oraz kołowo-gąsienicowe ciągniki artyleryjskie, samochody osobowe średnie, małe i duże, samochody ciężarowe, lekkie czołgi, samochody terenowe dla wojska, autobusy, motocykle, samochody pancerne

Państwowe Zakłady Lotnicze założone w Warszawie w 1928. Od 1934 główny zakład PZL WP-1 (Wytwórnia Płatowców) mieścił się na Okęciu na Paluchu. W ramach budowy COP zrealizowano dwie fabryki lotnicze: w Mielcu i Rzeszowie.
Oddział w Mielcu PZL WP-2, został uruchomiony w 1939. Do wybuchu wojny zdążono tu zbudować 6 sztuk bombowca PZL.37 Łoś z części dostarczonych z wytwórni warszawskiej.
W Rzeszowie powstał zakład PZL WS-2 (Wytwórnia Silników). Do wybuchu wojny zdołano wyprodukować tylko 50 silników PZinz Junior, wytwarzanych dotychczas przez PZInż.

Stocznia Gdańska . Konferencja Ambasadorów na mocy art. 107 traktatu wersalskiego przyznała Stocznię Cesarską Wielkiej Brytanii, Francji, Włochom i Japonii. Na wniosek alianckiej Komisji podziału majątku poniemieckiego utworzono międzynarodową spółkę akcyjną z udziałem kapitału polskiego (20%), Wolnego Miasta Gdańska (20%), Wielkiej Brytanii (30%) i Francji (30%). Stocznia otrzymała angielską nazwę The International Shipbuilding and Engineering Company Limited, a po niemiecku Danziger Werft und Eisenwerkstatten Aktiengesellschaft, przy czym prócz stoczni, towarzystwo to eksploatowało warsztaty taboru kolejowego na Przeróbce.
1937 – kapitał brytyjski został wykupiony przez Niemców,
Stocznia Gdańska posiadała 67% akcji Stoczni Gdyńskiej.

Przemysł elektrotechniczny
Państwowe Zakłady Tele- i Radiotechniczne (PZTiR). Utworzone w 1931 w wyniku włączenia Państwowej Wytwórni Łączności do Państwowej Wytwórni Aparatów Telegraficznych i Telefonicznych. Podlegały Ministrowi Poczt i Telegrafów. Zwyczajowa nazwa: "Dzwonkowa".
PZT stały się przedsiębiorstwem nowoczesnym. Ich produkcja zapewniała wojsku radiostacje polowe (model N2 uważany był za jedną z najlepszych tego typu konstrukcji na świecie, stanowił wyposażenie m.in. armii niemieckiej). PZTiR zatrudniały w 1934 r. 1300 pracowników, a w 1939 r. 3300.
Przedsiębiorstwo produkowało sprzęt na licencjach zagranicznych, na polskich podzespołach. PZT odniosły również sukces na rynku konsumenckim, uznaniem cieszyły się odbiorniki radiowe serii "Echo" (wyróżnione w 1938 na światowej wystawie w Paryżu złotym medalem). Do osiągnięć PZT należy także najnowocześniejsze w ówczesnej Europie wyposażenie warszawskiej międzynarodowej centrali telefonicznej. Pod koniec lat 30. otworzyły swoje zakłady filialne w COP.

Przemysł chemiczny
Zjednoczone Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie i Mościcach (fuzja nastąpiła w 1933).
Stanowiła jedną z największych inwestycji lat 20.. W II poł. lat 30. XX wieku zatrudniała 3200 pracowników. Eksportowała do 60 krajów.

Towarzystwo Eksploatacji Soli Potasowych (w składzie koncernu BGK),

Przemysł Chemiczny w Polsce "Boruta" z siedzibą w Zgierzu (w składzie koncernu BGK),

Zakłady Chemiczne "Grodzisk" (w składzie koncernu BGK),

Azot Sp. z o.o. w Jaworznie

Kopalnia soli Wieliczka

Przemysł włókienniczy i odzieżowy
Zjednoczone Zakłady Włókiennicze Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana – Spółka Akcyjna w Łodzi (55% BGK; po II Wojnie – Uniontex)

Towarzystwo Zakładów Żyrardowskich (akcje w rękach PBR od 1936)

Wojskowe Zakłady Umundurowania – Dawna państwowa własność pruska. W 1927 powołano wydzielone przedsiębiorstwo - Państwowe Zakłady Umundurowania w Warszawie, Oddział Fabryczny w Poznaniu (po II Wojnie – zakłady odzieżowe Modena w Poznaniu).

Przemysł spożywczy
Państwowe przetwórnie mięsa w Chodorowie i Dębicy

Państwowe Zakłady Przemysłowo-Zbożowe w Lublinie

Poligrafia
W pierwszej połowie 1936 r. istniało ponad 60 zakładów drukarskich, znajdujących się w rękach państwa. Ponieważ działały na zamówienie publiczne i opłacane były z państwowej kasy, nikt nie przejmował się kosztami.

Monopole skarbowe
Polski Monopol Spirytusowy

Polski Monopol Tytoniowy

Loteria Państwowa

Państwowy Monopol Solny

Monopol zapałczany

Rolnictwo i leśnictwo
Polskie Lasy Państwowe (1924)

Stada koni: Białka, Bogusławice, Drogomyśl, Gniezno, Łąck, Sądowa Wisznia, Sieraków, Starogard (Gdański)
Stadnina Koni Kozienice
Stadnina Koni Janów Podl. (1817)

Transport i łączność
Polskie Koleje Państwowe

Linie lotnicze Lot

Chłodnie i składy portowe w Gdyni

Biuro podróży Orbis (od 1933 akcje wykupione przez państwowy Bank PKO).

Polska Poczta, Telefon i Telegraf (1928)

Polskie Radio

Państwowy Instytut Meteorologiczny
Państwowy Instytut Hydrologiczny

Inne
Uzdrowiska państwowe (trzy: Busko-Zdrój, Ciechocinek, Krynica-Zdrój – wszystkie od 1922).

Ten post był edytowany przez ZespolyFilmoweSA: 21/12/2021, 8:47
 
User is offline  PMMini Profile Post #21

2 Strony < 1 2 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej