Też niestety jestem na nie. I w księgarni zrezygnowałem z kupna.

Podtytuł brzmi bodajże: "Armia Czerwona 1939-45", a o roku 1939 są 2 (słownie dwa) akapity!!! Nie wiem ile jest o 1940 i Finlandii, może trochę więcej, ale już mi się nie chciało sprawdzać z obrzydzenia.
I na dodatek, ma to być o żołnierzach, morale, życiu codziennym, o przyczynach masowego poddawania się. No to idealnie pasowałyby tu opisy, jak to już wojskom Kleberga czy Orlika-Ruckemanna we wrześniu 1939 roku poddawały się całe kompanie ruskich w nadziei na lepszy żywot. Mam solidne opracowania, które o tym mówią, tyle tylko, że autorka do nich po prostu nie dotarła, mimo że podtytuł ją zobowiązuje do zauważenia, że w inwazji na Polskę w 1939 roku uczestniczyło na pewno ponad 1 mln żołnierzy.

Efekt oparcia się wyłącznie o źródła sowieckie i postsowieckie jest tragiczny, mimo że autorka pewno tego nie podejrzewa.
Rosyjscy autorzy bowiem i cała rosyjska historiografia, w ślad za sowiecką, absolutnie "nie zauważa" inwazji na Polskę 1939 jako operacji wojskowej wykonywanej przez Armię Czerwoną. W całych książkach poświęconych więc Armii Czerwonej (w tej też) łaskawie się więc zauważa, że "wyzwolono zachodnią Białoruś i Ukrainę" i... koniec. Kto to zrobił (krasnoludki czy krasnoarmiejcy), jak przebiegały operacje i walki, co zrobiono z jeńcami, jak widziała przysłowiowego i tytułowego "Iwana" polska, litewska, łotewska, estońska, mołdawska i fińska ludność, co o Iwanie sądzili niemieccy (wtedy) sojusznicy czy polscy lub fińscy wrogowie, to już dla pani Catherine czarna magia. Takie "uprawianie" historii po prostu już obrzydzenie we mnie budzi.

Oczywiście żadnych danych dotyczących struktury organizacyjnej armii, jednostek, okręgów wojskowych; żadnego porządku w treści, po prostu eseistyczny bełkot.

Dla zasady należy zmieszać ją z błotem, ponieważ należy walczyć z tą zachodnią metodą pisania o wycinku i nazywania książki bombastycznie jak kompendium.
Książka w podtytule zawiera 2 poważne błędy (czy raczej kłamstwa celowe):
1) nie dotyczy lat 1939-40
2) nie opisuje wszystkich spraw Armii Czerwonej, tylko wąski wycinek.


Co to jest za gówno, typowa anglosaska wersja historii (typu "Historia Europy średniowiecznej" a o Jagiellonach ani słowa).
Podtytuł mógłby co najwyżej brzmieć:
"Skład osobowy Armii Czerwonej w latach 1941-45"
albo
"Ludzie w Armii Czerwonej podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej"
i wtedy może nawet byłbym ją pochwalił.

Widać od razu że książka była pisana  przez kobietę. Żadnych konkretów dotyczących walk, realia i psychika żołnierza zostały opsane w sposób lekko bełkotliwy. Prwdę mówiąc spodziewałem się coś na miarę "Obywateli w mundurze" ale srodze się zawiodłem

Miałem okazję przeczytać tą książkę, ale tylko do połowy. Drugą połowę tylko dogłębnie przejrzałem. Dalej nie mogłem ponieważ ponieważ styl autorki pobudzał mnie bardziej ku senności niż ku kontynuowaniu lektury do końca. Może to wina tematyki, o której czytam sobie od czas do czasu i której nigdy nie mogłem "strawić". Albo być może to, że bardziej mi podchodzi stos jednostek, miejscowości i dowódców . Jednakże na plus książki mogę zaliczyć kilka nieznanych mi faktów związanych z ACz, których nigdy dotąd nie spotkałem.

Kobiety i Historia militarna? Już dawno udowodniono, że to złe połączenie.

A czy ktoś mi może wyjaśnić o czym tak w ogóle jest ta książka? Naprawdę już nie wiem czy to opis organizacji RKKA, jej działań bojowych w w wojnie z Niemcami, uzbrojenia, czy też taka analizą od strony społeczno-socjologicznej?

Pozdrawiam!

"... zrezygnowałem z kupna ..."

"... Widać od razu że książka była pisana przez kobietę ..."

"... Miałem okazję przeczytać tą książkę, ale tylko do połowy ..."

Jeśli szukasz informacji o działaniach bojowych, dowódcach, uzbrojeniu itp. będziesz zawiedziony tą książką. Wojna to nie tylko sprzęt, bitwy i logistyka warto też zastanowic się czasem kim byli ludzie w okopach. Myśle że warto przeczytac.
P.S. Znam książkę z oryginalnego wydania więc nie mogę ocenic polskojęzycznej wersji.

Relacje między krasnoarmiejcami a krasnoarmijkami