| |
|
|
 Druga Ziemia
| |
|
|
|
brandon2010
|
| |
|
| II ranga |
|
 |
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 72 |
|
| Nr użytkownika: 61.541 |
|
|
|
Nikodem S. |
|
Stopień akademicki: magister |
|
|
| |
|
QUOTE
Podobno zmarli przenoszą się tam po śmierci.  
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
To już mity na jej temat powstały.
Ja bym się tak nie podniecał nie dość, że 600 lś od nas, a po drodze trzeba miną "kilka" przeszkód to w dodaku ponad 2 razy większa od Oryginału. Nie wiem jaki skład czy moment obrotowy, ale śmiało można założyć, że nawet Michel Jordan wysoko by tam nie podskoczył
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Możliwe że jest całkiem pokryta oceanem.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE Możliwe że jest całkiem pokryta oceanem.
Możliwe również, że jest cała pokryta grubym płaszczem gazowym, jak miniatura Neptuna. Przy tej średnicy budowa ziemiopodobna jest mało prawdopodobna.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Ramond @ 8/12/2011, 20:10) Przy tej średnicy budowa ziemiopodobna jest mało prawdopodobna.
A to bardzo ciekawe stwierdzenie. Mógłbyś przybliżyć źródło skąd zaczerpnąłeś taką informację?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Pewne jest to że bez dokładniejszych danych nie da się ustalić czy planeta jest gazowym gigantem czy super ziemią.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE A to bardzo ciekawe stwierdzenie. Mógłbyś przybliżyć źródło skąd zaczerpnąłeś taką informację?
Średnica 2,4-raza większa od ziemskiej oznaczałaby, przy ziemskim składzie, masę prawie 14-krotnie większą od masy Ziemi i praktycznie równą Neptunowi. Istniejące modele planetogenezy nie wskazują na możliwość powstawania tak masywnych planet skalistych - z pewnością nie wokół planet o masie i metaliczności mniejszych od słonecznych.
Jeżeli planeta ta byłaby przybyszem spoza "linii śniegu", mogłaby mieć skład skalno-lodowy. Jej masa mogłaby wtedy wynosić od 2,5 masy Ziemi wzwyż - jest to łatwe do osiągnięcia za "linią śniegu". Tyle, że o takiej planecie można powiedzieć wiele dobrego, ale nie to, że jest ziemiopodobna.
No i w końcu, skalno-lodowe rdzienie Urana i Neptuna nie były dużo większe niż te kilka mas Ziemi, więc zarodek Keplera-22b, tak jak i te planety, prawdopodobnie zgromadziłby pewną ilość pierwotnego gazu, więc byłby miniaturowym Neptunem. Przypominam - Kepler-22b ma średnicę 2,4 raza większą od średnicy Ziemi. Neptun - 3,88 raza większą. Uran - 4,01.
O możliwych budowach super-Ziemi sporo napisali Diana Valencia, Sasselov i O'Connel:
Hatzes, A. P., M. Fridlund, G. Nachmani, T. Mazeh, D. Valencia, and the CoRoT team (2011). On the Mass of CoRoT-7b. ApJ, in print
M. Havel, T. Guillot, D. Valencia , & A. Crida. (2010) The multiple planets transiting Kepler-9 : Inferring stellar properites the planetary compositions. A&A, 531, A3
Valencia, D., M. Ikoma, T. Guillot & N. Nettlemann (2010). Composition and Fate of short-period Super-Earths: The case of CoRoT-7b. A&A, 516, A20
Valencia, D. & R. J. O'Connell (2009). Convection scaling and subduction on Earth and super-Earths. EPSL, 286: 492-502
Valencia, D., R. J. O'Connell & D. D. Sasselov (2009). The role of high-pressure experiments on determining super-Earth properties. Astrophys. & Space Sci., 322: 135-139
Fortney, J. J, S. Glenzer, M. Koenig, B. Militzer, D. Saumon & D. Valencia (2008). Frontiers of the Physics of Dense Plasmas and Planetary, Interiors: Experiment, Theory, Applications. Phyics of Plasmas Review. 16: 041003-041003-7
Valencia, D., R. J. O'Connell & D. D. Sasselov (2007). Inevitability of Plate Tectonics on Super-Earths. ApJ, 670: L45-L48
Valencia, D., D. D. Sasselov & R. J. O'Connell (2007). Detailed models of super-Earths: How well can we infer bulk properties? ApJ, 665: 1413-1420
Valencia, D., D. D. Sasselov & R. J. O'Connell (2007). Radius and Structure Models for the First Super-Earth Planet, ApJ, 656: 545-55
Valencia, D., R. J. O'Connell & D. D. Sasselov (2006). Internal Structure of Massive Terrestrial Planets, Icarus, 181: 545-554
EDIT: Przypadkiem wpadłem na coś ilustrującego problemy z "ziemiopodobnością" planety Kepler-22b: http://blogs.scientificamerican.com/life-u...et-by-its-size/
Ten post był edytowany przez Ramond: 9/12/2011, 20:43
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Ramond @ 9/12/2011, 18:33) QUOTE A to bardzo ciekawe stwierdzenie. Mógłbyś przybliżyć źródło skąd zaczerpnąłeś taką informację? Średnica 2,4-raza większa od ziemskiej oznaczałaby, przy ziemskim składzie, masę prawie 14-krotnie większą od masy Ziemi i praktycznie równą Neptunowi. Istniejące modele planetogenezy nie wskazują na możliwość powstawania tak masywnych planet skalistych - z pewnością nie wokół planet o masie i metaliczności mniejszych od słonecznych. Jeżeli planeta ta byłaby przybyszem spoza "linii śniegu", mogłaby mieć skład skalno-lodowy. Jej masa mogłaby wtedy wynosić od 2,5 masy Ziemi wzwyż - jest to łatwe do osiągnięcia za "linią śniegu". Tyle, że o takiej planecie można powiedzieć wiele dobrego, ale nie to, że jest ziemiopodobna. No i w końcu, skalno-lodowe rdzienie Urana i Neptuna nie były dużo większe niż te kilka mas Ziemi, więc zarodek Keplera-22b, tak jak i te planety, prawdopodobnie zgromadziłby pewną ilość pierwotnego gazu, więc byłby miniaturowym Neptunem. Przypominam - Kepler-22b ma średnicę 2,4 raza większą od średnicy Ziemi. Neptun - 3,88 raza większą. Uran - 4,01. O możliwych budowach super-Ziemi sporo napisali Diana Valencia, Sasselov i O'Connel: Hatzes, A. P., M. Fridlund, G. Nachmani, T. Mazeh, D. Valencia, and the CoRoT team (2011). On the Mass of CoRoT-7b. ApJ, in print M. Havel, T. Guillot, D. Valencia , & A. Crida. (2010) The multiple planets transiting Kepler-9 : Inferring stellar properites the planetary compositions. A&A, 531, A3 Valencia, D., M. Ikoma, T. Guillot & N. Nettlemann (2010). Composition and Fate of short-period Super-Earths: The case of CoRoT-7b. A&A, 516, A20 Valencia, D. & R. J. O'Connell (2009). Convection scaling and subduction on Earth and super-Earths. EPSL, 286: 492-502 Valencia, D., R. J. O'Connell & D. D. Sasselov (2009). The role of high-pressure experiments on determining super-Earth properties. Astrophys. & Space Sci., 322: 135-139 Fortney, J. J, S. Glenzer, M. Koenig, B. Militzer, D. Saumon & D. Valencia (2008). Frontiers of the Physics of Dense Plasmas and Planetary, Interiors: Experiment, Theory, Applications. Phyics of Plasmas Review. 16: 041003-041003-7 Valencia, D., R. J. O'Connell & D. D. Sasselov (2007). Inevitability of Plate Tectonics on Super-Earths. ApJ, 670: L45-L48 Valencia, D., D. D. Sasselov & R. J. O'Connell (2007). Detailed models of super-Earths: How well can we infer bulk properties? ApJ, 665: 1413-1420 Valencia, D., D. D. Sasselov & R. J. O'Connell (2007). Radius and Structure Models for the First Super-Earth Planet, ApJ, 656: 545-55 Valencia, D., R. J. O'Connell & D. D. Sasselov (2006). Internal Structure of Massive Terrestrial Planets, Icarus, 181: 545-554
Chyba najpierw powinniśmy sobie określić pojęcie planeta ziemiopodobna. Oczywiście pomińmy wszelakie bzdury w stylu oceany, kontynenty, czy posiadanie McDonalda i skupmy się na w mojej opinii podstawowym czynniku- czyli skalistości. Do planet tego typu należy choćby Mars, którego gęstość wynosi niecałe 4 g/cm3 a masa ledwie 0,1 masy Ziemi, przy promieniu równikowym o połowę mniejszym. Tak więc ta planeta może mieć masę około 10 razy większą niż Ziemia.
Tę różnicę można jeszcze zbić w zależności od składu jądra i jego wielkości. Załóżmy skrajnie odpowiednie dla mnie warunki około 3,4, a co tam niech będzie 2 g/cm3 (Ceres) i mamy rząd tej samej wielkości i planeta bez problemu spełnia warunki przez ciebie podane.
Wszystkie książki na jakie się powołujesz są wydane w okresie "prekeplerowskim", zwróć więc uwagę jak bardzo odkrycia Wolszczana zmieniły postrzeganie powstawania planet. Zresztą próżno szukać naukowca, który tak jednoznacznie odrzuciłby możliwość skalistości keplera 22b.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Może i jest skalista, ale z pewnością nie można jej nazwać Drugą Ziemią.
Dla mnie taki tytuł można przyznać planecie, która pozwalałaby na osiedlenie się ludzi. Choćby i po umiarkowanym terraforingu.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE Dla mnie taki tytuł można przyznać planecie, która pozwalałaby na osiedlenie się ludzi. Choćby i po umiarkowanym terraforingu.
Obawiam się że aby spełnić ten warunek na takiej planecie musiałyby się znajdować Gwiezdne Wrota żeby się tam jakoś dostać . Co to dla nas za różnica czy glob ma oceany i atmoserę bogatą w tlen, czy jest rozgrzaną kulą lub bryłą lodu skoro stopa ludzka i tak tam nigdy nie postanie?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Dlaczego nigdy?
A tą definicje spełnia na ten przykład Mars. A tam możemy się dostać nawet dzisiaj bez żadnych gwiezdnych wrót.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE Chyba najpierw powinniśmy sobie określić pojęcie planeta ziemiopodobna. Oczywiście pomińmy wszelakie bzdury w stylu oceany, kontynenty, czy posiadanie McDonalda i skupmy się na w mojej opinii podstawowym czynniku- czyli skalistości. Do planet tego typu należy choćby Mars,
Nie. Mylisz planety typu ziemskiego z ziemiopodobnymi. Te pierwsze to oczywiście planety skaliste. Kepler-22b nie dlatego budzi emocje, że jest pierwszą planetą skalistą (te znamy od czasów Wolszczana), tylko dlatego, że jest stosunkowo niewielką planetą leżącą w środku ekosfery.
QUOTE Do planet tego typu należy choćby Mars, którego gęstość wynosi niecałe 4 g/cm3 a masa ledwie 0,1 masy Ziemi, przy promieniu równikowym o połowę mniejszym. Tak więc ta planeta może mieć masę około 10 razy większą niż Ziemia.
Tę różnicę można jeszcze zbić w zależności od składu jądra i jego wielkości. Załóżmy skrajnie odpowiednie dla mnie warunki około 3,4, a co tam niech będzie 2 g/cm3 (Ceres) i mamy rząd tej samej wielkości i planeta bez problemu spełnia warunki przez ciebie podane.
Czy Ty w ogóle uwzględniasz wpływ masy planety na jej gęstość? Ciała niebieskie są wg Ciebie nieściśliwe? Zajrzałeś chociaż do linka, który podałem? Nawet, gdyby Kepler-22b składał się wyłącznie z H2O, to miałby masę ponad 4 razy większą od Ziemi - i nie miałaby ani grama skał.
QUOTE Wszystkie książki na jakie się powołujesz są wydane w okresie "prekeplerowskim", zwróć więc uwagę jak bardzo odkrycia Wolszczana zmieniły postrzeganie powstawania planet. Zresztą próżno szukać naukowca, który tak jednoznacznie odrzuciłby możliwość skalistości keplera 22b.
Zabawne, ale nie powołuję się na żadne książki. Wyłącznie na recenzowane artykuły plus jeden blog. Spośród artykułów najnowszy pchodzi z 2011 roku - dalsze są w druku. Jeden z nich wprost odnosi się do odkryć programu Kepler, trudno więc powiedzieć, że pochodzi z czasów "prekeplerowskich". Nie pojawiły się też żadne publikacje, które analizowałyby ten temat i przeczyły tym, które podałem. To jest stan wiedzy w tej dziedzinie. Nie powołujesz się na nic, poza własnymi wyobrażeniami.
QUOTE Zresztą próżno szukać naukowca, który tak jednoznacznie odrzuciłby możliwość skalistości keplera 22b.
A czy ja to jednoznacznie odrzuciłem? Stwierdziłem, że jest to mało prawdopodobne. A gdzie masz naukowców, którzy jednoznacznie wskazują na skalistość Keplera-22b?
QUOTE Dla mnie taki tytuł można przyznać planecie, która pozwalałaby na osiedlenie się ludzi. Choćby i po umiarkowanym terraforingu.
A skąd przeświadczenia a priori, że na Keplerze-22b nie można się osiedlić?
QUOTE Obawiam się że aby spełnić ten warunek na takiej planecie musiałyby się znajdować Gwiezdne Wrota żeby się tam jakoś dostać wink.gif . Co to dla nas za różnica czy glob ma oceany i atmoserę bogatą w tlen, czy jest rozgrzaną kulą lub bryłą lodu skoro stopa ludzka i tak tam nigdy nie postanie?
A skąd przeświadczenie, że stopa ludzka tam nigdy nie postanie?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Raczej odpowiadał na twoje zarzuty po kolei ustosunkowując się do poszczególnych problemów.
Co do tego dlaczego nie można się osiedlić. To chodziło mi przede wszystkim o siłę ciążenia. Bez dość poważnej ingerencji genetycznej dla ludzi było by na tej planecie po prostu za ciężko (i w dosłownie i w przeności(: )
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Rzadko się zgadzam z Ramondem ale tutaj się z nim zgadzam. Ta planeta na pewno nie jest drugą ziemią z dwóch powodów mimo tego, że leży w tzw. ekosferze. Po pierwsze nawet jeśli by się okazała planetą skalistą co jest mało prawdopodobne to jej grawitacja byłaby za duża dla ludzi, żebyśmy mogli na chwilę obecną się tam osiedlić, o ile byłoby to jeszcze możliwe. Do drugie jest to najprawdopodobniej planeta gazowa więc nie ma już tutaj o czy mówić. Druga ziemia to to nie jest. To już bardziej by się nadał Mars z bardzo wielu powodów. Co do tego czy jest zamieszkana. Prawdopodobnie nigdy się tego nie dowiemy. No chyba, że taka cywilizacja dowiedziała by się o nas pierwsza, ale musiałaby istnieć i ewoluować, rozwijać się prawie od początku wszechświata, a przynajmniej dwa razy dłużej niż istnieją ludzie. Zanim nasze sygnały radiowe by do nich doszły to też minęłoby bardzo dużo czasu. Po trzecie z drugiej strony planeta ta nie musi się wcale okazać taka duża, może być ona wielkości ziemi, ale tego dowiemy się po dogłębniejszych badaniach. Wystarczy przypomnieć sobie jak było z Plutonem czy z Eris. Na początku myślano, że Pluton jest wielkości zbliżonej do wielkości Ziemi, a to okazał się być mniejszy od naszego księżyca. Z Eris było podobnie miała być ona większa od Plutona, w rzeczywistości jest bardzo do niego zbliżona, trochę mniejsza, ale prawie równa. To samo Sedna czy Tyche, które miały być wielkości legendarnej Nibitu. Jeszcze do dziś są odkrywane kolejne księżyce Plutona (ma ich już w sumie 4) co dowodzi tylko o nieskuteczności naszych metod pomiarowych, musimy poczekać na dokładniejsze wyniki, jeżeli chcemy dyskutować o Keplerze.
|
| |
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
7/12/2011, 8:53
