Takim brzydkim obyczajem było snochactwo. Tfuj !

Rozdroża są takim miejscem - to znaczy częstego występwania sił demonicznych nie dlatego, że były blisko miejsc pochówków a dlatego, że uważane były za miejsce graniczne. Ale w obrzędzie pogrzebowym jako takie miejsca występowały również progi domostw czy cieki wodne. I nie było to powodem bliskości miejsc funeralnych. Były to "granice". Nie bardzo rozumiem jak troistość łączy się z obrzędami przejścia czy rozstajami. Dla mnie obrzęd przejścia to przekroczenie granicy między dwoma, antagonistycznie nastawionymi do siebie "światami" (np: życie - śmierć; sanktuarium - profanum; osada - niużytki).

obrzędów przejścia to podstawa ich analizy cztraj van Gennepa

Bogatym źródłem z którego można korzystać (choć z głową) jest "Kultura ludowa Słowian" K. Moszyńskiego. Podaje on wiele archaizmów, które zauważył on i jego uczniowie na wsiach słowiańskich na przełomie XIX/XX w. Są tam i ciekawe opowieści o przepędzaniu Żmija ze wsi i modlitwy chłopów do Słonca zamiast do Boga i dotapianie uratowanych topielców by nie przynieśli suszy lub powodzi... Gorąco polecam;-)

Gród niestety nie jest slowiańskim tworem sama nazwa jest germańska GRÓD GARD - słowianie nie tworzyli zwartych siedzib za obwarowaniem nie robili ogrodzeń robili płoty i tworzyli wsie które łatwo można było rozbić -domy kryte strzeczą z łatwo rozłaczanych belek i pomaszerować dalej - tak robili też i w japonii nawet ze świątyniami

W literaturze trwa dyskusja od lat czy stopień bogactwa wyposażenia zmarłych jest wprost proporcjonalny do stopnia zamożności zmarłych. Na pierwszy rzut oka wygląda, że tak mogło być faktycznie. Ale... Porównajmy sobie współczesny grób amerykański, który jest zwykłą płytą kamienną na równo przyciętym trawniczku i grób ukraiński, który jest konstrukcją o bradzo bogatym zdobieniu. A o zamożności obu społeczeństw chyba nie musze się rozpisywać. Materiał porównawczy dość odległy, ale chodzi o pewien model. Można tu także przytoczyć przykład Gotów - w obrządku pogrzebowym istniał zakaz składania do grobów przedmiotów żelaznych, a przecież lud ten w świetle źródeł pisanych jawi się jako demokracja wojenna o bardzo dużym potencjale militarnym.
Wydaje mi się, że o statusie zmarłego świadczy w pierwszym rzędzie nakład pracy, który należało włożyć w budowę grobu oraz lokalizacja tegoż pochówka względem innych na cmentarzysku.