Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
2 Strony < 1 2 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Gran Chaco, Zapomniana wojna
     
Damian W.
 

Wieczny łowca książek
********
Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 4.193
Nr użytkownika: 31.041

Damian W.
Stopień akademicki: mgr
Zawód: wolny
 
 
post 14/10/2007, 8:38 Quote Post

Hm, a nie sądzicie, szanowni panowie, że wojna o Gran Chaco, stanowi ciekawy temat do HB-ków, bądż Wielkie bitwy-Wielcy dowódcy?
Tylko, ciekawe kto poruszy, ten temat?

Pozdrawiam!
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #16

     
Gronostaj
 

Dławiciel Brabancki
*********
Grupa: Banita
Postów: 5.155
Nr użytkownika: 31.572

Zawód: BANITA
 
 
post 14/10/2007, 9:48 Quote Post

QUOTE(Damian W. @ 14/10/2007, 9:38)
Hm, a nie sądzicie, szanowni panowie, że wojna o Gran Chaco, stanowi ciekawy temat do HB-ków, bądż Wielkie bitwy-Wielcy dowódcy?
Tylko, ciekawe kto poruszy, ten temat?

Pozdrawiam!
*





Zgadzam się z Tobą całkowicie. Powinno wyjść na ten temat parę HB-ków. Wojna o Gran Chaco ( podobnie jak większość konfliktów zbrojnych Ameryki Łacińskiej) nie doczekała się u nas jeszcze swojej monografii. sad.gif Uważam, że naprawdę warto aby ktoś pokusił się o napisanie na ten temat książki. Konfrontacja Boliwii z Paragwajem jest ze wszechmiar ciekawa ( zwłaszcza jeżeli chodzi o aspekty militarne). Nie ukrywam, że chętniej zobaczył bym to starcie na kartach serii BKW niż HB. A co do autora to sądzę, że znalazł by się w naszym kraju znawca wojskowości Ameryki Południowej w okresie międzywojennym.

Pozdrawiam!
 
User is offline  PMMini Profile Post #17

     
Lord Mich
 

Capitaine
********
Grupa: Moderatorzy
Postów: 3.516
Nr użytkownika: 15.415

Michal Piekarski
Zawód: :)
 
 
post 14/10/2007, 12:30 Quote Post

Bardzo ciekawa sprawa jest z udziałem po stronie Paragwaju dwóch rosyjskich generałów- gen. Bielajewa i gen. Erna. Wiecie jakie pełnili funkcje w armii?
Pozdrawiam
 
User is offline  PMMini Profile Post #18

     
Gronostaj
 

Dławiciel Brabancki
*********
Grupa: Banita
Postów: 5.155
Nr użytkownika: 31.572

Zawód: BANITA
 
 
post 14/10/2007, 13:05 Quote Post

QUOTE(Lord Mich @ 14/10/2007, 13:30)
Bardzo ciekawa sprawa jest z udziałem po stronie Paragwaju dwóch rosyjskich generałów- gen. Bielajewa i gen. Erna. Wiecie jakie pełnili funkcje w armii?
Pozdrawiam
*



Bielajew był chyba szefem Sztabu Generalnego Armii Paragwajskiej. Oprócz niego było jeszcze kilkudziesięciu innych byłych carskich oficerów, którzy po zakończeniu Wojny Domowej w Rosji udali się na emigrację. Wielu z nich los rzucił do Ameryki Południowej. Ludzie ci wzięli aktywny udział w wojnie o Chaco, zajmując wysokie stanowiska w Paragwajskich Siłach Zbrojnych.

Co do generała Erna to niestety nie mam żadnych informacji.


Pozdrawiam!
 
User is offline  PMMini Profile Post #19

     
Piechur_27
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 528
Nr użytkownika: 44.264

Stopień akademicki: magister
 
 
post 5/01/2009, 23:05 Quote Post

Tytułem wstępu. Ponieważ po wczorajszej dyskusji tutaj:
http://www.historycy.org/index.php?showtopic=20030&st=420

zorientowałem się że temat ten cieszy się pewnym zainteresowaniem , a z powodu braku jakichkolwiek publikacji w Polsce, mało kto o nim coś wie, wklejam niedopracowane i mające charakter roboczy fragmenty notatek, które kiedyś sporządzałem na temat tej wojny. Jest tego więcej, ale niestety w większości w formie papierowej, a na razie nie chcę mi się wklepywać tego do komputera. Miało kiedyś coś z tego powstać, ale nie powstało i pewnie już nie powstanie. No ale lepsze takie informacje niż żadne, a w tym „topicu” wiele ich nie było. Przepraszam z góry za wszelkie błędy stylistyczne i zapraszam do lektury oraz ewentualnych komentarzy.

Uzbrojenie armii paragwajskiej w wojnie o Gran Chaco
W połowie lat dwudziestych paragwajska armia miała na stanie zaledwie kilka tys. starych i zużytych karabinów, kilkanaście ckm-ów oraz około 30 przestarzałych dział. Jednak w 1926 r., po kolejnym wzroście napięcia w relacjach Paragwaju i Boliwii - spowodowanym przez coraz częstsze starcia patroli obu armii w spornym regionie Gran Chaco - prezydent Paragwaju Eligio Ayala podjął decyzje o wszczęciu tajnego programu modernizacji armii. Paragwaj w jego ramach w latach 1926 – 1932 wydał na zbrojenia ponad 4 miliony 731 tys. dolarów, co stanowiło ponad 60 proc. produktu narodowego tego bardzo biednego kraju. W efekcie, na początku wojny o Gran Chaco, państwo to dysponowało niewielką, ale dobrze jak na warunki Ameryki Południowej, wyposażoną i uzbrojoną armią.

Podstawową bronią piechoty w pierwszych latach wojny o Gran Chaco był karabin mauser wz. 1927, produkowany w hiszpańskiej Fabrica Nacional de Armau w Oviedo. Paragwaj zamówienie na 10,363 sztuki tej broni, o łącznej wartości ponad 300 tys. dolarów złożył w 1926 r. Zakłady w Oviedo, kontrakt realizowały partiami aż do 1932 r. Karabin Mauser wz. 1927 występował w trzech odmianach: krótkolufowej, długolufowej oraz karabinkowej. Wszystkie dostosowane były do standardowej amunicji armii paragwajskiej kalibru 7,65 mm.

Żołnierze paragwajscy nie mieli zaufania do hiszpańskich mauserów. Zdarzało się, że podczas strzelania broń wybuchała im w rękach, co spowodowane było złym wykonaniem luf w wielu egzemplarzach tych karabinów. Niewykluczone, że wadliwe wykonanie broni, było efektem nacisków władz Paragwaju na fabrykę w Oviedo, aby ta przyspieszyła realizację kontraktu.

Drugim nowoczesnym karabinem armii paragwajskiej był produkowany w zakładach FN w Liege Mauser wz. 24/30. Była to standardowa wersja eksportowa belgijskiego mausera wz. 1889, w odmianie z krótką lufą, dostosowana do amunicji kalibru 7,65 mm. Zamówienie na 7000 sztuk tej broni, władze Paragwaju, złożyły w 1930 r. Kontrakt zrealizowano prawdopodobnie do 1932 r. Mausery z fabryki FN Liege były najnowocześniejszą indywidualną bronią strzelecką w arsenale armii tego kraju i podczas wojny o Gran Chaco w pełni potwierdziły swoje zalety.

Armia Paragwaju w 1932 r. miała na stanie także 4091 stare karabiny. Była to prawdziwa mozaika broni strzeleckiej różnego rodzaju i kalibru m.in. niemieckie mausery wz. 1989 z berlińskiej fabryki Ludwik Lowe, w przygotowanej specjalnie dla tego kraju odmianie wz. 1907 r., oraz chilijskie mausery wz. 1893, zdobyte na rebeliantach podczas wojny domowej, do jakiej doszło w Paragwaju, w latach 1922-23.

Podstawową bronią maszynową był duński Madsen wz. 26, określany wtedy jako lekki karabin maszynowy (lkm). Była to kolejna wersja rozwojowa, pierwszego na świecie lekkiego karabinu maszynowego – Madsen wz. 1903 – dostosowana do amunicji 7,65 mm. W armii paragwajskiej występował w trzech odmianach: z trójnogiem, bez trójnogu, oraz wersji lotniczej.
Pierwszy kontrakt na dostawę 176 lkm-ów, opiewający na kwotę 230 tys. dolarów, władze Paragwaju zawarły z Denmark’s Dansk Rekylriffel Syndicat jeszcze w 1926 r . Ponieważ broń szybko ujawniła swoje zalety: wysoką niezawodność, celność i odporność na uszkodzenia, zdecydowano o dalszych zakupach. Ogółem tuż przed rozpoczęciem wojny, armia paragwajska posiadała 438 karabinów maszynowych Madsen (151 bez trójnogu, 255 z trójnogiem, 22 lotnicze).

W czasie wojny o Chaco, Madsen okazały się bardzo wartościową bronią. Lekki, łatwy w transporcie, chłodzony powietrzem a nie wodą (Gran Chaco to jeden najsuchszych rejonów na ziem), był powszechnie stosowany na polu walki przez pododdziały piechoty i kawalerii paragwajskiej. Używano go także do zwalczania celów powietrznych.

Armia paragwajska dysponowała również kilkudziesięcioma ciężkimi karabinami maszynowymi różnych systemów. Oprócz 11 starych Vickersów i 16 równie wiekowych i zużytych Maximów, na jej stanie znajdowały się także 32 nowe ckm-y Colta Browninga, zakupione w latach 1927-29 w amerykańskiej firmie Colt Patent Firearm.

Paragwajczycy przed wybuchem wojny zadbali także o modernizację artylerii. W roku 1927 r. zawarto kontrakt z francuskim koncernem zbrojeniowym Schneider na dostawę 24 armat górskich 75 mm wz. 27 oraz 8 haubic górskich 105 mm wz. 27. Wraz z działami zakupiono także amunicję -łącznie 9800 pocisków 75 i 105 mm. W holenderskim koncernie Instrumenten Compagnie of Venlo nabyto - uzupełniając wyposażenie nowych baterii - nowoczesny sprzęt pomiarowy .

Pozostały sprzęt artyleryjski obejmował przestarzałe i wyeksploatowane modele dział różnego rodzaju i kalibru. Wśród nich znajdowały się m.in. stare 75 mm armaty górskie Kruppa L/13 wz.1886 oraz 76 mm armaty polowe Amstrong-Whitworth. Dodatkowym problemem był niewielki zapas amunicji do tych dział. Mimo zakupu w 1925 r. partii 2000 sztuk amunicji, na każde z nich przypadało zaledwie 230 pocisków. W sumie - tuż przed wybuchem wojny o Gran Chaco - na stanie jednostek artylerii armii paragwajskiej znajdowało się 56 różnego rodzaju dział.

Sprzęt artyleryjski uzupełniały 24 moździerze 81 mm Stokes-Brandt wz.27 nabyte we Francji pod koniec lat dwudziestych. Zakup okazał się przysłowiowym strzałem w dziesiątkę. Broń ta mogła być - w niemal pozbawionym sieci drogowej Gran Chaco - łatwo i szybko transportowana, a walory bojowe lekkich moździerzy piechoty idealnie pasowały do ciężkiego, porośniętego gęstą roślinnością terenu działań wojennych. Fakt posiadania przez armię paragwajską moździerzy Stokes-Brandt, był dla Boliwijczyków całkowitym zaskoczeniem. Użyte po raz pierwszy w trakcie bitwy o fort Boqueron w 1932 r., wprowadziły w szeregach przeciwnika chaos i zamieszanie. Boliwijscy żołnierze - nie znając zupełnie tej broni - sądzili bowiem, że są ostrzeliwani przez artylerię dalekonośną.

Paragwaj w trakcie wojny o Gran Chaco, dokonywał dalszych zakupów uzbrojenia m.in. w Niemczech (kb. mauser wz. 33) oraz w Belgii (kolejne partie Mauserów wz.24/30) . Odnoszone przez armię paragwajską zwycięstwa umożliwiały jednak uzupełnianie stanów uzbrojenie, bronią zdobytą na przeciwniku. Przykładowo, w następstwie zwycięskiej bitwy pod Campo Via, armia paragwajska przejęła od Boliwii około 8 tys. sztuk broni strzeleckiej (głównie czeskich karabinów mauser VZ 24), 540 karabinów maszynowych (głównie Vickersa) oraz 45 dział i moździerzy.

Marynarka wojenna Paragwaju w wojnie o Gran Chaco
Paragwaj podobnie jak Boliwia nie dysponował dostępem do morza. Jednak rzeki: Rio Parana, oraz przecinająca kraj niemal w poprzek Rio Paraguayo, były żeglowne. Z tego względu państwo to dysponowało niewielką flotą wojenną. W jej skład podczas wojny o Gran Chaco wchodziły dwie nowoczesne kanonierki, dwa stare dozorowce, oraz zmobilizowane stateczki cywilne: pasażerski i 8 handlowych, 24 barki, oraz kilkanaście motorówek. Na początku wojny personel floty liczył 679 marynarzy i oficerów. Główna baza marynarki wojennej znajdowała się w Puerto Sajonia niedaleko Asuncion.

Niewątpliwą dumą i chlubą ówczesnej floty Paragwaju były dwie nowoczesne, bliźniacze kanonierki : „Humaita” i „Paraguay”. Obie zbudowano w latach 1928 – 1930, we włoskiej stoczni Odero, Sestri Ponente w Genui. Do służby weszły w 1931 r. Okręty miały wyporność 745 t (865 t z pełnym wyposażeniem) i uzbrojone były w dwa działa 120 mm Ansaldo wz. 26, 3 działa plot. 76 mm Ansaldo wz. 17 oraz dwa działka plot. 40 mm Vickersa. Dwie turbiny parowe Parsonsa o łącznej mocy 600O KM, pozwalały jednostkom rozwijać prędkość 17 węzłów.

W czasie wojny o Gran Chaco oba okręty służyły przede wszystkim do transportu zaopatrzenia oraz wojska. Każdy z nich mógł zabrać na swój pokład pełny regiment piechoty (około 1000 żołnierzy). Pełniły także funkcję pływających baterii plot., chroniąc zmobilizowane, nieuzbrojone stateczki przed boliwijskimi samolotami, operującymi w rejonie Bahia Negra. Podczas wojny miało dojść do kilku nieskutecznych ataków lotnictwa boliwijskiego na konwoje ochraniane przez kanonierki.

Paragwajska marynarka wojenna posiadała także własne siły lotnicze (Aviacion Aeronaval). Składały się na nie trzy łodzie latające: dwie używane bojowo Macchi M.18A.R oraz transportowa Savoia S 59bis. Samoloty stacjonowały w Bahia Negra w północnym Gran Chaco. Podczas wojny wykonywały przede wszystkim misje patrolowe i transportowe. Wyjątkiem była ich akcja z 20 grudnia 1934 r. kiedy to dwie łodzie latające Macchi przeprowadziły pierwsze w historii Ameryki Południowej bombardowanie nocne. Jego celem były boliwijskie pozycje niedaleko San Juan. Samoloty po zrzuceniu 800 kg ładunku bomb, szczęśliwie powróciły do bazy.

Hans von Kundt (1869 – 1939)
Urodził się 22 lutego 1869 r. w Neustrelitz w Mecklenburgii. Podobnie jak inni członkowie tej rodziny z tradycjami wojskowymi, wstąpił do armii niemieckiej i w 1889 r. został promowany na porucznika. W 1911 r. już w stopniu majora został szefem niemieckiej misji wojskowej w Boliwii. W 1914 r. Kundt wrócił do Niemiec i wziął udział w I WŚ. Początkowo był szefem sztabu w X Rezerwowym Korpusie Kawalerii, następnie dowodził różnymi pułkami piechoty na froncie wschodnim uzyskując w 1917 r. stopień pułkownika. Tuż przed zakończeniem wojny awansował na stopień generała – majora. W 1921 r. wrócił do Boliwii i przez pięć lat piastował stanowisko szefa sztabu armii boliwijskiej . W 1927 r. objął funkcję ministra wojny w rządzie Boliwii. W 1930 r. w wyniku upadku rządu prezydenta H. Silesa został zdymisjonowany. W efekcie wyjechał do Chile, i przez dwa lata przebywał tam w charakterze głównego doradcy armii chilijskiej. W 1932 r. po wybuchu walk o Gran Chaco wezwany do Boliwii i mianowany głównodowodzącym armii boliwijskiej. W 1933 r. po klęsce armii boliwijskiej pod Via Campo zdymisjonowany, a następnie zmuszony do opuszczenia kraju. Zmarł w Szwajcarii 30 sierpnia 1939 r.

Jose Felix Estigarribia (1888 – 1940)
Urodził się 21 lutego 1888 r. w Caragutay niedaleko Asunción. Początkowo studiował agronomię, uzyskując dyplom Wyższej Szkoły Rolnictwa w Asunción. Jednak w 1910 r. zdecydował się wybrać karierę wojskowego i wstąpił do armii paragwajskiej. W latach 1911-13 studiował na Akademii Wojskowej w Chile. W 1917 r. awansowany na stopień kapitana. W czasie wojny domowej w Paragwaju w 1922 r. zachował lojalność w stosunku do rządu prezydenta E. Ayali. W nagrodę w 1924 r. wyjechał do Francji na studia do szkoły wojskowej (oficerskiej) w Saint Cyr. W 1927 r. po zakończeniu studiów i uzyskaniu dyplomu, wrócił do kraju i został mianowany szefem armii. W czasie wojny o Gran Chaco, był głównodowodzącym armii paragwajskiej. Po wojnie obwołany bohaterem narodowym i mianowany ministrem wojny. W 1939 r. wybrany na prezydenta Paragwaju. Zginął wraz z żoną 7 września 1940 r. w wypadku lotniczym.


 
User is offline  PMMini Profile Post #20

     
Arbago
 

Pomorzanin
********
Grupa: Użytkownik
Postów: 4.032
Nr użytkownika: 38.089

 
 
post 10/07/2011, 17:31 Quote Post

QUOTE
przegrane wojny odcisnęły wyraźny ślad na kształcie terytorialnym Boliwii; obecnie państwo zajmuje mniej niż połowę obszaru, który objęło zwierzchnictwem w momencie ogłoszenia niepodległości w 1825 roku,
Adrian Mole

Na pewno nie mniej niż połowę. Wystarczy spojrzeć na mapę.user posted image

Utracone obszary to część Mato Grosso i Amazonii w 1867 roku, Acre w 1903 roku, Tarapaca w 1904 roku i Chaco w 1938 roku. Trzon terytorium został jednak zachowany. Granice po prostu uległy unaturalnieniu.

 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #21

     
Alexander Malinowski
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 937
Nr użytkownika: 8.510

 
 
post 10/07/2011, 17:50 Quote Post

Straty na rzecz Chile nastąpiły po wojnie o saletrę, a ta na pewno nie była w 1904 roku. Strzelę:1882?


QUOTE(Arbago @ 10/07/2011, 18:31)
QUOTE
przegrane wojny odcisnęły wyraźny ślad na kształcie terytorialnym Boliwii; obecnie państwo zajmuje mniej niż połowę obszaru, który objęło zwierzchnictwem w momencie ogłoszenia niepodległości w 1825 roku,
Adrian Mole

Na pewno nie mniej niż połowę. Wystarczy spojrzeć na mapę.user posted image

Utracone obszary to część Mato Grosso i Amazonii w 1867 roku, Acre w 1903 roku, Tarapaca w 1904 roku i Chaco w 1938 roku. Trzon terytorium został jednak zachowany. Granice po prostu uległy unaturalnieniu.
*


 
User is offline  PMMini Profile Post #22

     
Gronostaj
 

Dławiciel Brabancki
*********
Grupa: Banita
Postów: 5.155
Nr użytkownika: 31.572

Zawód: BANITA
 
 
post 10/07/2011, 18:14 Quote Post

QUOTE(Alexander Malinowski @ 10/07/2011, 18:50)
Straty na rzecz Chile nastąpiły po wojnie o saletrę, a ta na pewno nie była w 1904 roku. Strzelę:1882?
*


Trochę się pomyliłeś. Rozejm między Chile a Boliwią zawarto w roku 1884.

Pozdrawiam!
 
User is offline  PMMini Profile Post #23

     
Arbago
 

Pomorzanin
********
Grupa: Użytkownik
Postów: 4.032
Nr użytkownika: 38.089

 
 
post 12/07/2011, 16:58 Quote Post

Przepraszam, mapa się myli w tym względzie? Jeżeli tak to przepraszam - errare humanum est.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #24

     
Anasurimbor
 

Cesarz-Aspekt
********
Grupa: Użytkownik
Postów: 3.704
Nr użytkownika: 68.588

K.M.
Zawód: wojak
 
 
post 8/10/2011, 14:08 Quote Post

Najśmieszniejsze jest to że cały ten bardzo kosztowny dla obydwu stron konflikt o Chaco miał na celu zdobycie mających tam się znajdować złóż ropy,a okazało się iż Gran Chaco jest pełne nie ropy naftowej a jedynie bagien i komarów wink.gif
 
User is offline  PMMini Profile Post #25

     
Wieniaminow
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 189
Nr użytkownika: 71.348

Stopień akademicki: 2 x mgr
Zawód: Spec od czego$ tam
 
 
post 10/10/2011, 7:47 Quote Post

Na HaBeka o tej wojnie pewnie nieprędko się doczekamy, ale niedługo wyjdzie Osprey:
The Chaco War 1932-35

 
User is online!  PMMini ProfileEmail Poster Post #26

     
wysoki
 

X ranga
**********
Grupa: Supermoderator
Postów: 20.850
Nr użytkownika: 72.513

Rafal Mazur
Stopień akademicki: magazynier
 
 
post 10/10/2011, 11:41 Quote Post

QUOTE(Wieniaminow @ 10/10/2011, 8:47)
Na HaBeka o tej wojnie pewnie nieprędko się doczekamy, ale niedługo wyjdzie Osprey:
The Chaco War 1932-35
*



Zawsze coś, ale niestety to tylko seria Men at Arms. O samym konflikcie będzie niewiele.

 
User is offline  PMMini Profile Post #27

     
wysoki
 

X ranga
**********
Grupa: Supermoderator
Postów: 20.850
Nr użytkownika: 72.513

Rafal Mazur
Stopień akademicki: magazynier
 
 
post 7/07/2012, 9:15 Quote Post

Pojawiła się dobra wiadomość, najprawdopodobniej jeszcze w tym roku wydawnictwo Inforteditions wyda pracę Jarosława Dobrzelewskiego (autor publikował w "TiS") "Wojna o Gran Chaco 1932-1935". Link.
 
User is offline  PMMini Profile Post #28

     
Agaton
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 169
Nr użytkownika: 56.858

Stopień akademicki: student
 
 
post 7/07/2012, 16:21 Quote Post

W magazynie Poligon numer 3/2010 znajduje się ciekawy artykuł pod tytułem "Wojna o Gran Chaco" autorem jest Tomasz Wojciechowski.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #29

2 Strony < 1 2 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej