Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Dilmun
     
Furiusz
 

IV ranga
****
Grupa: Użytkownik
Postów: 300
Nr użytkownika: 63.284

Zawód: student
 
 
post 22/04/2014, 17:06 Quote Post

Nie widzę jeszcze takiego tematu, jeśli jest ew. jeśli w złym dziel to proszę moderacje o przesunięcie




Niestety Dilmun i okolice to kolejny fascynujący temat na który brak mi czasu, więc chwilowo nie stworze bardziej zwartego tekstu, od czasu do czasu będę jednak coś wrzucał, gdyż temat jest tego wart ale o tym za chwile.
Na początek dodajmy, ze liczba badaczy zajmujących się tą tematyką zbyt duża nie jest i to mimo licznych misji archeologicznych działających na terenie Bliskiego Wschodu szeroko rozumianego. Z polskich badaczy wiem, ze bliżej tą tematyką zajmowała się dr D. Ławecka, choć żadnej jej publikacji na ten temat nie znam.
Zaczynając od kwestii identyfikacji, Dilmun współcześnie jest najczęściej umiejscawiany na wyspie Bahrajn, pierwszy raz takie przypisanie położenia geograficznego Dilmunowi wyszło do bardzo zasłużonego sir H. Rawlinsona w latach 80 tych XIX wieku.
Są jednak pewne fluktuacje w tym ujęciu. D.T. Potts1 uważa, ze początkowo Dilmunem nazywano wschodnią Arabię (w okresie Dżamdet Nasr i wczesnodynastycznym), gdyż w tym czasie na samym Bahrajnie osadnictwo jest bardzo rozproszone i nietrwałe, mamy wręcz coś na kształt hiatusu osadniczego oraz co najważniejsze - brak jest znalezisk importów z terenów Mezopotamskich, podczas gdy na proponowanym przez niego terenie tego typu znaleziska funkcjonują, a sama nazwa w źródłach mezopotamskich jest już potwierdzona. W początkach II tys aC gdy ma Bahrajnie rozwinęły się ośrodki miejskie centrum państwa Dilmun przeniosło się właśnie na tą wyspę.
Taką lokalizacje potwierdza Cornwall na podstawie inskrypcji Sargona z Akadu w której mowa, ze król Dilmunu żyje na środku Dolnego morza w odległości 30 beru (czyli 30 godzin drogi morskiej)2. Kramer ma już jednak inną wizję3. Opiera się on na legendzie o potopie a zwłaszcza na dziejach króla Ziusudry który jako jedyny sprawiedliwy ocalał z tego kataklizmu a bogowie obdarowali go nieśmiertelnością i pozwolili żyć w miejscu gdzie wschodzi słońce czyli Dilmunie. Skoro Dilmun leży na wschodzie to nie może być na Bahrajnie gdyż dla mieszkańców Mezopotamii zatoka leży na południu nie na wschodzie. Co więcej Dilmun opisany jest jako kraina cedrów. To wszystko prowadzi autora do tego, że Dilmun to kraina w Południowozachodnim Iranie - na wschód od Sumeru, południe od Elamu i w pobliżu gór tak by rosły drzewa cedrowe. Koncepcja chyba mniej słuszna bo oparta na tekstach religijno-mitologicznych w których ścisłość geograficzna nie była najważniejsza, tu chyba lepiej zawierzyć politykom i kupcom. Z koncepcją Pottsa koresponduje koncepcja pani Howard-Carter, która widzi początkowo Dilmun w rejonie Qurna (w dzisiejszym południowym Iraku), potem zaś w czasach lepiej oświetlonych danymi pisanymi na Bahrajnie4
Ciekawy pomysł miał za to R. Thapor5 - widzi on w nazwach Meluhha, Dilmun i Makan nazwy z języka protodrawidyjskiego przejęte przez Sumerów i ich następców a następnie przetłumaczone na język Indoaryjski. Ciekawa hipoteza ale chyba na bardzo słabych podstawach gdyż język protodrawidyjski jest w całości rekonstruowany. Wątek drawidyjski, jak się czegoś ciekawego dowiem, wyłączę w osobny temat.
Tak by się w skrócie przedstawiał temat lokowania Dilmunu we współczesnej literaturze naukowej.
Pisząc o jakimkolwiek państwie trudno abstrahować od jego gospodarki, podzielmy ją tak na oko na tą wewnętrzną i handel zagraniczny.
Tu wychodzi problem gospodarki opartej o zboże. Tymczasem na Bahrajnie w II tys aC mimo pozytywnego wahnięcia klimatycznego, produkcja zboża nie odgrywała dominującej roli. Służyły zboża raczej jako pasza dla zwierząt, a tu dominowały kozy i owce (a zatem produkty mleczne), spora role odgrywała też produkcja warzyw na ogródkach. Nikłą rolę produktów zbożowych w diecie ludzkiej potwierdza też badanie wzorów starcia szkliwa zębowego populacji ludzkich6. Istnienie na Bahrajnie koło 1400 aC grup koczowniczo-pasterskich jest, jak się wydaje potwierdzone przez listy namiestnika Dilmunu do swojego zwierzchnika w Nippur7. Zwą się oni tu Ahlamu i sprawiają Illi-ippasra (owemu namiestnikowi) kłopoty. Co ciekawe ludność ta w dużej mierze żywiła się owocami morza w tym żółwiami które były bardzo licznie odławiane (w tym również ich jaja), wiemy, że ich skorupy były też sprzedawane do mezopotamii8.




1 D.T. Potts, Dilmun: Where and When? [w:] Dilmun nr 2 1983, p. 15-19
2 P.B. Cornwall, On the Location of Dilmun [w:] Bulletin of the American Schools of Oriental research n.103 1946, p. 3-11
3 S.N. Kramer, Dilmun the Land of the Living [w:] Bulletin of the American Schools of Oriental research n.96 1944, p. 18-28
4 T. Howard-Carter, The Tangible Evidence for the earliest Dilmun [w:] Journal of Cuneiform Studies n.33 z.3/4 1981, p. 210-223 ta pani popełniła na ten temat jeszcze jeden 70 stronicowy artykuł który właśnie czytam ale dużą zaletą tego tekstu jest zwrócenie uwagi na zmieniającą się linie brzegową zatoki perskiej.
5 R. Thapor, The Dravidian Hypothesis for the Identification of meluhha, Dilmun and Makan [w:] Journal of the Economic and Social History of the Orient t.26 z.2 1983, p.178-190
6 E. Olijdam, Towards a more Balance assessment of the land use on Bahrain during the City II period [w:] Proceedings of the Seminar for Arabian Studies t.30 2000, p. 157-163
7 P. B. Cornwall, Two letters from Dilmun [w:] journal of Cuneiform Studies t6, z.4 1952, p. 137-145
8 E. Olijdam, Exploitation of sea turtles in the early Dilmun period (c.2100-1900 BC) [w:] Seminar for the Arabian Studies t.31 2001



Tutaj zamieszczamy całość materiałów, jeśli chcemy dyskutować - sz. II

Zapraszam do dyskusji

Ten post był edytowany przez szapur II: 22/04/2014, 22:39
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej