Czytając II tom "Wśród dymu i ognia ..." pod redakcją A. Smolińskiego w artykule M. Trąbskiego pt: " Artyleria Wojska Koronnego w pierwszym etapie Powstania Kościuszkowskiego [...]" natknąłem się na taki o to przypis, cytuję:
"Johann Maritz (1680-1741) - szwajcarski ludwisarz, który dzięki wynalezieniu sposobu horyzontalnego rozwiercania luf zrewolucjonizował ich produkcję - szerzej vide M.F Schaftrof, Die Geschutzgiesser Maritz..."
Do tej niemieckiej pracy nie mam dostępu.
Może ktoś wie na czym konkretnie polegała technologia produkcji dział jaką wymyślił Maritz, no i dlaczego to była rewolucja?
Dawaawno temu o tym się uczyłem i nie wiem czy czegos nie pokręcę ale mniej więcej wyglądało to tak. Pierwotnie odlewano działo w formie z rdzeniem w miejscu przyszłego przewodu lufy po czym po ostygnieciu rozwiercano przewód na określoną średnicę. Wiercono mając działo w pionie, które w miarę postępu procesu opadało pod własnym ciężarem. Urządzenie było z reguły napędzane silą mięśni końskich poprzez tzw. kierat. Wady to dość często występujący wtedy brak centryczności. przewodu. Metoda Maritza polegała na umieszczeniu działa w poziomie, użyciu mechanizmu do wymuszenia ruchu działa "do wiertła" i co chyba najważniejsze obracaniu działem a nie wiertłem co przy ówczesnych technologiach materialowych i narzędziowych dawało znacznie lepsze rezultaty. Później doszły do tego nowe technologie odlewnicze co w efekcie dało prawie dwukrotny wzrost skuteczności dział.
Prawda. Generalnie chodziło, z tego co wiem, o dokładność wykonania przewodu lufy - lepsze przy wykonywaniu metoda opisywaną. Co nie zmienia faktu, że armaty w sumie były cały czas takie same. Tyle, że wykonanie coraz lepsze.
© Historycy.org - historia to nasza pasja (http://www.historycy.org)